ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ใยเล่า..ถึงไม่เท่าเทียม

สบถหยาบหยันเยาะหัวเราะเย้ย
เอื้อนคำเอ่ยอวดโอ้ชักโวหาร
พิพากษาตราบาปคราบวิญญาณ
เดรัจฉานอย่าหาญมาเทียบตน

วางกฎกั้นเผ่าพันธุ์ชั้นปมด้อย
มองต่ำต้อยน้อยสิทธิ์ลิขิตผล    
สุดประเสริฐเลิศแท้แค่เพียงคน
พร่างพิมลล้นล้ำค้ำโลกา

ข้าเปลี่ยนผันบันดาลสานสืบสร้าง
พลิกแดนร้างร่างเมืองเรืองหรูหรา
เสกพิภพครบถ้วนมวลมายา
เปรื่องปัญญาจารีตขีดครรลอง

จิตทะนงบงการให้ผลาญพล่า
ลงมือฆ่าล่าไล่ใจจองหอง
กี่ชีวิตถูกเชือดเลือดล้นนอง
เพียงสนองจิตหยาบคราบความดี...

Oo..บ้างโดนเร่เซตนบนทางเท้า
บ้างเป็นเป้าทดสอบของเศรษฐี
บ้างตัดหัวเหน็บโก้โชว์ดีกรี
บ้างเฆี่ยนตีสิ้นใจใต้โซ่ตรวน

บ้างนำหนังทำพรมห่มเป็นผ้า
บ้างฉีดยาทดลองร้องโหยหวน
บ้างเปิบแปลกแหกกินดิ้นครางครวญ
บ้างชักชวนกินอุ้งปรุงหูปลา

เขาเจ็บเป็นปวดเป็นเช่นทุกคน!
เขาดิ้นรนหิวโหยเหมือนเราหนา!
เขาหวาดกลัวรนรานคล้ายท่านนา!
เขามีสิทธิ์..มีค่า..เท่าเทียมคน!

เพราะอะไรเหตุใด..เบียดเบียนเขา?
หรือว่าเรา..เป็นเจ้าแห่งเหตุผล?
หรือแค่เรา..งี่เง่า..ยกค่าตน?
ประเสริฐล้น...ขนปุย..!!!..วัดที่ใด ??

ผู้ประเสริฐ..จะไม่เบียดเบียนใครให้เป็นทุกข์  emo_20อามิตตาพุทธ!!

บอม ซอง ดุ๊ก  

[hort39]

ผิดกระมังว่ามนุษย์สุดประเสริฐ
แค่กำเนิดเกิดมาสมองใหญ่
แค่ฉลาดเลิศล้ำนำหน้าใคร
แต่จิดใจชั่วดียากชี้ชัด

เดียรัจฉานมันล่าและฆ่าเหยื่อ
กินเลือดเนื้อตามวิถีชีวิตสัตว์
คนล่าช้างเอางาบ้าชะมัด
ผิดถนัดสัตว์ประเสริฐ....ไม่ใช่คน
 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ถามหาความ...เท่าเทียม...เปี่ยมความต่าง
ก้าวเดินย่าง..อย่างระวัง....ยังสงสัย
ในสังคม..ที่เหลื่อมล้ำ...คนต่างใจ
คงสิ้นไร้..ในแววตา..ว่าปราณ๊

ยิ่งต่างมาก..ยิ่งยาก..จะชิดใกล้
ยิ่งห่างไกล..หัวใจ...ยิ่งหลบลี้
หลบมุมใคร..ใช้มุมมัน....นั่นแหล่ะดี
โลกแบบนี้..ที่เขาเรียก..ไร้พรหมแดน

 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ภาพนี้คือแรงผลักดันให้ผมตั้งกระทู้ความจริงไม่อยากเอามาลง กลัวท่านๆรู้สึกไม่ดี(ภาพลากคอหมา.. )

Oo.เราก็หนึ่งชีวิตเท่าๆกันเนาะ.oO

แสงตะวันเรืองเร้นเส้นขอบฟ้า
สนธยาย่ำคล้อยรอยนิศา
สล้างเลือนเดือนพรายคลายดารา
แสงเจิดจ้าแต้มสาดวาดราตรี

ช่างเลิศเรืองเมืองปราชญ์ชาติพิชิต
ผู้สฤษฏ์คิดสร้างทางปราโมทย์
เฝ้าสืบค้นมวลข้องมาคล้องโจทย์
ภาพวิโรจน์โฉดซ่อนบ่อนวิลัย

อีกหนึ่งนาม คือคน "ผู้เข่นฆ่า"
วางชะตาสัตว์โลกโศกขษัย
ปราลภล้ำกล้ำผิดปิดความนัย
ว่ามีชัยเหนือสิทธิ์ชีวิตพลี

หนึ่งวิญญาณจาบัลย์บนตัณหา
แบกปืนกล้ายกตนบนศักดิ์ศรี
เหยียบลงร่างครางดิ้นสิ้นปราณี
วางท่าทีภูมิพจน์บทราชา

อายุโลกเนิ่นนานล้านก่อเกิด
สัตว์กำเนิดเคียงกาลนานนักหนา
ทุกดวงจิตครองสิทธิ์เท่าเทียมมา
จนเมื่อครา"มนุษย์"ผุดตัวตน

สรรพสิ่งเปลี่ยนผันวันกฎร่าง
ลิขิตวางผูกมัดสัตว์หน้าขน
เอาปัญญาชี้ส่งดำรงคน
แล้วแปรผลเป็นเลือดและความตาย

ยืนบนโลกด้วยจิตอันหวาดหวั่น
ถูกตรึงกั้นกลางจิตอันกระหาย
สัตว์ประเสริฐเลิศล้ำการทำลาย
ผู้ทำนาย..อยู่หรือรอด...ผ่านเสียงปืน!!

เฮ้อ.!!

บอม ซอง ดุ๊ก

[กุลมาตา(singlemom99)]

คนด้วยกันยังไม่เท่า       
สุนัขเล่าเท่าได้ไง
แบ่งชนชั้นปั้นเอาไว้           
มีทั้งไฮ มิดเดิ้ล โล

คนด้วยกันก็ลากคอ         
หากไม่สอพลอโก้โอ่
อาฆาตบาดหมองโห่       
ทำลายโล้อย่างเลือดเย็น

คนด้วยกันยังหยันเหยียด     
บดบังเบียดอย่างที่เห็น
ไม่ได้ใช้ความดีเป็น           
เครื่องวัดเกณฑ์ดูหมิ่นแคลน

[ดอกกระเจียว]

นั่นน่ะหมาท่านเห็นแล้วเป็นทุกข์
จนแน่นจุกหน้าอกพกความแค้น
คนด้วยกันเคยเห็นบ้างภาพต่างแดน
มันสุดแสนเวทนากว่าภาพนี้

เพียงมนุษย์ด้วยกันมันแบ่งฝ่าย
เหลือละอายฝ่ายเดียวกันยังบัดสี
เพื่ออะไรเพื่ออวดเห็นความเด่นดี
คิดดูซีสมองหมาแต่หน้าคน

อ๊ะๆๆ..กลอนพาไป

[บอม ซอง ดุ๊ก]

นาทีสุดท้ายของชีวิต


เสริ์ฟอาหาร จานเด็ด รสเผ็ดร้อน
เปิบร่างนอน  ก้นถ้วย  ด้วยหอมหวาน
ขบเนื้อนุ่ม  ชุ่มลิ้น พร้อมวิญญาณ
หน้าเบ่งบาน พุงปลิ้น สิ้นกันที

เมนูแปลก แหวกป่า หามาเซ่น
ละเมิดเกณฑ์ ชีวิต สิทธิ์ศักดิ์ศรี 
ยิ่งหายาก  กฎยิ่งกั้น  นั่นยิ่งดี
" ตูจะตี ให้แหลก แหกมาลอง "

" กายมันถด แรงพร่อง ตรูต้องโด๊ฟ "
อยากจะโฉบ จะเฉี่ยว เคี้ยวสมอง
ถ้าอยากซ่า อยากจะสด ซดงูดอง
"" ตรูอยากคล่อง อยากเต๊ะ....เตะปิ๊บดัง ""

Oo...เป็นคนเหล็ก สองวัน...ครั้นล้มป่วย
ถึงคราวซวย ด้วยระลึก นึกย้อนหลัง
ภาพน้ำตา สีเลือดยื่น กลืนบดบัง
เข้าปักฝัง ห้วงใจ ให้ทุรน

ร้องโอดโอย โหยหวน ให้ชวนเศร้า
ว่าถูกเผา ถูกไหม้ ไปทุกหน
" ร้อนฉันร้อน ชั้นปวดทั่ว ทั้งตัวตน "
แล้วก็จน สิ้นใจ ไปต่อตา

Oo..นี่แหละหนา คือกรรม ที่ทำพอก
มาฟ้องออก ในวัน อันหนักหนา
บทสุดท้าย ที่ปลายเหตุ เวทนา
ให้ศึกษา  สิ่งที่เกิด...เถิดท่านเอย

O



บอม ซอง ดุ๊ก