เมื่อมองย้อนกลับไปข้างหลัง…..
รู้สึกเสียดายหลายครั้งที่ได้พลาดพลั้งผิด
แต่ถ้าหากจะถามถึงความรู้สึกที่นึกคิด
ก็ยังเคารพในการเดินทางของชีวิตที่ได้ผ่านมา
จำไม่ได้แล้วว่าคิดอะไรบ้างในวันก่อน…..
จำได้เพียงว่าเป็นเด็กเลือดร้อนคนก่อนหน้า
มีความซุกซนดื้อแพ่งตามประสา
ยืนกระต่ายขาเดียวในเรื่องราวต่างๆ ว่าเป็นจริง
วันคืนผ่านไป วัยคนเปลี่ยน รวมทั้งความคิดเห็นก็เปลี่ยน
ทุกสิ่งที่ผ่านคือบทเรียนที่นึกถึงคราใดเหมือนภาพนิ่ง
ความผิดพลาดในอดีตโบกมือไหวๆไม่ให้ไปแอบอิง
ทุกๆ สิ่งยังแจ่มชัดในความรู้สึกและในความทรงจำ
ยิ้ม...หัวเราะ...ร้องไห้... มองเห็นชัดเจนเป็นภาพ
น้ำตาไหลอาบสองแก้มที่เปรอะเปื้อน...ชุ่มฉ่ำ
สารพัดเรื่องราวมากมายในการสร้างวีรกรรม
นั่นแหละ...คือสิ่งที่ทำให้ฉันมีวันนี้.....
"Kanthita"
18 ก.ย.2553
