ตั้งแต่วันแรกพบสบตาเขา
ทุกนาทีใจเราหมายข้องเกี่ยว
สัมพันธ์ไกลใจถักสลักเกลียว
แอบรักอยู่ข้างเดียวไม่เอ่ยคำ
แสนอบอุ่นหัวใจยามได้ทัก
ประหลาดนักใจเราทุกเช้าค่ำ
มีแต่เขาวิ่งเล่นเป็นประจำ
ทั้งที่เขาไม่พร่ำว่ารักเลย
ทุกภวังค์หัวใจแสนใกล้ชิด
แนบสนิทห้องใจไม่เปิดเผย
คุยสนุกสุขสันต์ทุกวันเคย
แสร้งทำเฉยตาใสไม่แสดง
หากว่าเปิดเผยไปไม่ดีแน่
มันคงแย่เพียงคิดจิตแขยง
ฉันไม่สวยซึ้งใจไฟไม่แรง
จึงต้องแสร้งซ่อนคำจำนรรจา
ได้แต่เก็บซ่อนไว้ในหัวอก
น้ำตาตกน้อยใจในวาสนา
เขาไม่เผยเอ่ยทักรักออกมา
เรานั้นหรือจะกล้า...บอกว่ารัก
แอบชอบเด็กก็ไม่บอกหลอกให้อ่าน
จะเป็นหลานของใครอะไรนัก
เด็กมาวิ่งหญิงชอบอยากมอบรัก
เด็กยังไม่รู้จัก...รักอะไร ?
ให้เขาโตกว่านี้อีกสักหน่อย
แล้วจึงค่อยพร่ำสอนอ้อนขานไข
ให้เด็กรู้...รักหรือ คืออะไร?
แล้วคอยไปสัมผัส รัดเชยชม
ต้องทำใจให้เปิดเผยอยากเชยชิด
ตีสนิทแม่เขาเฝ้าสะสม
ตุ๊กตาของเล่นเห็นรื่นรมย์
ฝากคำชมคำยอให้พอใจ
แล้วก็เฝ้ารอคอยอีกหน่อยหนา
สิบพรรษาถ้ารอคงพอไหว
อาจจะแก่ไปบ้างช่างปะไร
บอกเขาไป..รักคนแก่..ไม่แพ้ทาง..
