ค่าของเงิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 11:20:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ค่าของเงิน  (อ่าน 6873 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 กันยายน 2010, 08:28:PM
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออนไลน์ ออนไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,223


คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา


« เมื่อ: 15 กันยายน 2010, 08:28:PM »
ชุมชนชุมชน

มองเหรียญบาทครั้งก่อนตอนเป็นเด็ก
มันไม่เล็กนักหรอกจะบอกให้
ทั้งเหรียญห้าเหรียญสิบชิดซ้ายไป
เหรียญบาทใหญ่รุ่นเก่าเขาใหญ่โต

เงินหนึ่งบาทครั้งนั้นมันมีค่า
ใช้ซื้อหามากมายได้อักโข
เดี๋ยวนี้จับเรียงตั้งชั่งกิโล
อพิโถเงินบาทของชาติไทย

ทุนนิยมนิยามความฝันเพ้อ
ค่าเงินเฟ้อทุกวันจนหวั่นไหว
ดูเหรียญบาทเล็กลงคงเข้าใจ
นานวันไปคงเล็กเท่าเม็ดแตง

เงินหนึ่งบาทมันลดแทบหมดค่า
คนจนจนอ่อนล้าจนหน้าแห้ง
หาเท่าไหร่ไม่พอท้อสิ้นแรง
ข้าวของแพงแซงหน้าค่าของเงิน....


 ไฮปาร์ค...ย๊าก ไฮปาร์ค...ย๊าก



ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

16 กันยายน 2010, 02:41:PM
jt
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 42
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 129



« ตอบ #1 เมื่อ: 16 กันยายน 2010, 02:41:PM »
ชุมชนชุมชน

สมัยนี้ ที่เงินบาท ขนาดย่อม
คงเพราะพร้อม น้อมนำ ว่าต่ำกว่า
ไม่อาจสู้ เหรียญสิบ ที่หยิบมา
หรือเหรียญห้า ไม่อาจเทียบ มาเปรียบกัน

ถึงบางคน บ่นเหรียญบาท ไม่อยากพก
มัวแต่ตก เส้นทางเงิน เดินหาฝัน
ในวันนี้ ที่เห็นค่า แค่แบงค์พัน
แต่วันนั้น อาจโตมา ด้วยบาทเดียว
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

16 กันยายน 2010, 09:23:PM
ดอกกระเจียว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 317
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,264


จินตนาการในความว่างเปล่า


« ตอบ #2 เมื่อ: 16 กันยายน 2010, 09:23:PM »
ชุมชนชุมชน



มีสลึงถึงสี่จึงมีบาท
อย่าประมาทเงินทองเมื่อข้องเกี่ยว
ถังไม่แตกเข้ามั่งสักครั้งเชียว
ส่ายตาเหลียวแล้วเมื่อไม่เหลือมัน

เหลือแต่เราเศร้าสร้อยนึกน้อยจิตร
โถชีวิตเหลือวิโยคแสนโศกศัลย์
ชีวิตนี้จะอยู่ไปเพื่อใครกัน
สารพันปัญหามาล้อมรุม

พวกรบราฆ่ากันจนเป็นข่าว
ล้วนเรื่องราวอัตคัดความกลัดกลุ้ม
เพราะถังแตกแหลกเหลือเนื้อนุ่มนุ่ม
เลยจับกลุ่มเคลียปัญหาแล้วฆ่ากัน

พวกสาวหนุ่มซุ่มโสดโปรดรับรู้
ไม่ใช่เขาไร้คู่จึงผิดผัน
แต่เพราะเขาไร้ทรัพย์นับอนันต์
(ที่)คนนับหมื่นนับพันนั้นต้องการ

พวกอยู่เดี่ยวเปลี่ยวอนาถไร้ญาติมิตร
นึกพินิจเมตตาน่าสงสาร
พอถูกหวยบ้านโตหลังโอราฬ
มากลูกหลานเหลนโหลนขนกันมา

บอก..ยายตานี่หนูดูแน่แน่
ตอนที่ยายไม่แก่เหมือนหนูหนา
ยามร่ำรวยมันก็ช่วยขนกันมา
ยามยากเข็ญมันก็พาขนกันไป

อีกหลายหลากมากเรื่องอย่าเคืองขุ่น
เหมือนผมคุณวานตอบชอบผมไหม
ถ้าผมรวยคุณอาจตอบอย่างชอบใจ
ถ้าผมจน(คุณอาจบอก)โปรดไปไกลไกลทีน



ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s