ให้อิจฉาเสียจังเธอสั่งได้
ทั้งดวงเดือนดารารายที่หมายฝัน
เป็นสื่อนำหัวใจตรงส่งถึงกัน
ไม่เหมือนฉันส่งติดตามต้องสามบาท
บริการคงดีไม่มีล้ม
คำคมคมส่งไปคงไม่ขาด
อยากสมัครใช้บ้างบางโอกาส
กลัวคำขาดเช่นว่ารู...คู่เคียงเธอ..
จาก”คนไกลใจเดิม” มาเสริมต่อ
“คิดถึง” หนอขอบคุณหนุนเสนอ
มิตรไมตรีมีใจใฝ่บำเรอ
มิให้เก้อโชว์เดี่ยวเสี่ยวแสดง
มิได้มีฤทธิ์อำนาจขนาดนั้น
อย่ามาหยันเยาะยิ้มมั่วนิ่มแกล้ง
เพียงอารมณ์พาคำสร้างจำแลง
มโนแห่งความคิดของจิตใจ
หากหวังพึ่งข้อความจ่ายสามบาท
รักคงขาดเป็น”รก”ตลกได้
ต่างประเทศเขตขัณฑ์หลายพันไมล์
จึงฝากให้เดือนดาวบอกกล่าวแทน
ไม่อยากคิดว่าใจไร้ความรัก
ขาดคนพักพิงใจในวงแขน
“บ้านริมโขง”มิเข้าใจเพราะไร้แฟน
หรือเพราะแค้นเคืองโกรธโปรดบอกมา
เพียงได้อ่านคำหวานที่ซ่านซาบ
เหมือนถูกนาบด้วยเหล็กร้อนร่อนถลา
ปีกแข็งแรงบินได้หลายเพลา
กลับต้องมาถลาลง..หน้านงเยาว์
เพราะอิจฉาคำหวานที่ขานขับ
รอยยิ้มรับ จับใจ ที่ให้เขา
ความห่วงใยก็ส่งไปแม้ไร้เงา
ส่วนตัวเรา ได้แต่หมอง จึงต้องตรม
แบ่งมาบ้างความห่วงใย แก่ใจนี้
ใจคนที่อยู่ใกล้ ที่ใจขม
ใจคนที่แอบหวัง อย่างลมลม
ใจคนที่ตรอมตรม..ขื่นขมใจ
เพียงรอยยิ้มพริ้มพักตร์ จักส่งสุข
ช่วยปลอบปลุกผลุกผิน ขึ้นบินไหว
หากได้รักท่วมท้น จนล้นใจ
จะบินไปหานาง..ไม่ห่างเลย
