ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

   นางรอง

มองน้ำตกไหลพริ้วลิ่วจากผา
ดั่งน้ำตาฟ้านองคลองสดใส
ฟ้ามอบความเย็นฉ่ำพร่ำกายใจ
ดั่งฤทัยคนดีที่เคียงครอง

หนุ่มสาวลงแหวกว่ายในสายน้ำ
คงเย็นฉ่ำชื่นชูเคียงคู่สอง
ระเริงร่ำพร่ำพรอดกอดประคอง
สายน้ำนองสองรื่นรมย์สมฤทัย

โอ้ น้ำตกนางรองครองใจเศร้า
เพราะสองเราพบกันจิตหวั่นไหว
เราทั้งสองรักกันมั่นฤทัย
ถึงสายไปแต่ดวงจิตคิดผูกพัน

เจ้าน้ำตกนางรองถึงรองเขา
แต่รักเราไม่เป็นรองครองสวรรค์
เจ้าคือนางเอกในใจนิรันดร์
ขอจอมขวัญมั่นใจในรักจริง

จะรักน้องถนอมน้องปองเคียงคู่
จะชื่นชูเคียงครองเพียงน้องหญิง
จะห่วงหาอาทรวอนแอบอิง
นางเอกจริงในดวงใจ ไช่นางรอง

 

“ปรางค์  สามยอด”

[สุวรรณ]

น้ำใสไหลรินถวิลหา
ธารรักธารา ลาฟ้าหาว
สีนวลชวนมองผ่องสกาว
ลอยล่องฟ่องพราวมาน้าวใจ

นางรองล่องเรื่อยมิเหนื่อยหยุด
งามบริสุทธิ์ จะหาไหน
ดั่งรักลุงที่ถ่ายเทไป
สู่ยอดขวัญใจ ทุกยามเลย (^_^)~

[บ้านริมโขง]

อันนางรอง นางรองรับ กับรักพี่
ทั้งชีวีจะคุ้มครองน้องคนสวย
อยู่เคียงคู่เรียงรื่นชื่นระรวย
กับนางรองคนสวยตราบม้วยมร

นางมุ่งมั่นรอพี่อยู่ที่นั่น
จะกี่วันพันปีศรีสมร
ไม่เคยพ้อต่อว่าคราจากจร
ยังออดอ้อนอาลัยในรักเรา

ให้ซึ้งใจในรักที่ภักดิ์พร้อม
พวงพยอมคนดีพี่คงเหงา
ต่อจากนี้จะไม่ไปไกลรักเรา
จะคอยเฝ้าชื่นชมชู้..คู่นางรอง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เสียงรำพึงครั้งนี้ที่น้ำตก
โปรดหยิบยกสักคราอย่าพลั้งเผลอ
อาลัยมากรำพันจากมิอยากเจอ
โปรดเสนอน้ำใจยกให้กัน

[ตะวันฉาย]

...เป็นแค่คนสำรองของความคิด
ค่าเพียงนิดจะมีไหมใจไถ่ถาม
หรือให้ฉันฆ่าเวลาพานิยาม
ก็ไร้นามในฤทัยใครเหมือนเคย

...เป็นแค่คนผ่านทางจางความคิด
หวังได้ชิดก็ดีแล้วแก้วใจเผย
ขออะไรมากกว่านี้มิมีเลย
สุดท้ายเชยเพียงเงาเขาให้มา

...เป็นนางรองตามท้องเรื่องเนื่องจากรัก
เป็นตัวพักเพียงชั่วครู่กู่เข้าหา
ไร้ตัวตนปนเนาบ้าง...บางเวลา
กับน้ำตา...พาเป็นรอง...ครองแค่เงา...

[แม่ค้าหน้าหวาน]

รำพึงผ่าน...ม่านช้ำ...ธารน้ำตก
ยากผู้ใด...หยิบยก...จาก-อกเคลื่อน
น้ำตาหลั่ง...รั้งรอย...ค่อยลางเลือน
เลยวันผ่าน...เป็นเดือน...เคลื่อนอาจิณ

คิดอาลัย...ความหลัง...เมื่อครั้งเก่า
ยังคงเฝ้า...ตรึงใจ...ไม่เคยสิ้น
ส่งเสียงครวญ...ครึ้มฟ้า...นครินทร์
วานสาริน...หลั่งไหล...สู่ใจเธอ

~แม่ค้าหน้าหวาน~

     

[-- i*M dAviL --]

สวยระริน น้ำใส แต่เศร้าหมอง
สวยนางรอง กลางพง ดงไสว
สวยเพลิดเพลิน ดั่งเพลงครวญ รัญจวนใจ
สวยยามพิศ ระยิบไหว ในไพรวัลย์
สวยหยาดเยิ้ม อัศจรรย์ ช่างปั้นสร้าง
สวยอยู่กลาง ดวงจิต เมื่อคิดฝัน
สวยแม้เจ้า ไม่เท่าใคร  จะไฝ่กัน
แต่ช่างสวย ดั่งเสกสรร สวรรค์ดล

[/b]

[ดอกกระเจียว]

ดูนางรองทั้งน้องนางทำหน้าเง้า
เหมือนปลาทูที่เขาใส่เข่งขน
ชื่อนางรองเหมือนอย่างในนางคน
รวยหรือจนไขว่คว้าเพื่อหานาง

เราใจเดียวจริงจิตไร้คิดหมาย
แม้น้องนางข้างกายไม่หมองหมาง
ไม่ฝักใฝ่ใจคิดเป็นสองทาง
ศัพท์เรียกคนอีกข้างว่า"นางรอง"

[ไพร พนาวัลย์]

พี่แสนรักนางรองประคองข้าง
เพราะน้องนางเอาใจให้สุขสันต์
เฝ้าดูแลทุกข์สุขมิเว้นวัน
ความผูกพันเพียงพอถักทอใจ

มอบกำลังใจกันให้ฝันหวาน
เฝ้าเจือจานไมตรีมิหวั่นไหว
ร่วมหนักเอาเบาสู้รู้อภัย
มอบหทัยไม่จางแด่...นางรอง

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ปรางทิพย์]

น้ำหลั่งไหลไหวลู่จากภูผา
เสียงสาดซ่าบ่านองฤารองเขา
มิเป็นเอกเฉกเช่นดุจเร้นเงา
เพียงสองเราเข้าใจนัยสัมพันธ์

จะถนอมพร้อมปองหมายครองคู่
หวังชื่นชูอยู่เคียงร่วมเรียงขวัญ
ดั่งนางรองต้องมนต์ร่ายคนธรรพ์
คล้องจำนรรจ์สัญญาห่วงหานาง...

[สมนึก นพ]

ที่จังหวัด นคร นายก
มีน้ำตก ที่ตำ-บลหินตั้ง
จากตัวเมือง ผ่านไป ไหงไกลจัง
และโด่งดัง งามเด่น จุดเน้นมี

อยู่ในเขต อุทยาน แห่งชาติ
ดารดาษ พุ่มไม้ หลายหลากสี
ฤดูฝน เตรียมการ ทันท่วงที
จะได้หนี น้ำใส ไหลมาแรง

อาชีพเรา จักรยานยนต์ ทนรับจ้าง
ไม่อ้างว้าง คนมี เห็นสีแสง
ลูกค้าหนึ่ง เงินจ่าย ให้ใบแดง
ยังพูดแฝง เป็นนัย ไม่ต้องทอน

หุ่นสาวสวย ร่างใหญ่ เป็นวัยรุ่น
ให้อบอุ่น รับทราบ ใช่ภาพหลอน
มองดูเขา อยู่นั้น ทุกขั้นตอน
แอบวิงวอน ในเที่ยวกลับ ผมรับนา

ได้รับส่ง อีกครั้ง ดังใจหมาย
เรื่องหลากหลาย หล่อนเล่าฟัง ช่างสรรหา
สนุกสนาน ร่าเริง เชิงเฮฮา
แบมือมา ขอเบอร์ใช้ บริการ

ปากกาเขียน ลงใน ใบแดงนั้น
ข้อความสั้น ส่งให้ ไว้ประสาน
ณ วันนี้ แต่ปีกลาย ไม่พบพาน
ทรมาน เหลือนะ จะรับโทร

เหมือนสายน้ำ ไหลลับ ไม่กลับหลัง
คงหมดหวัง วันผ่าน ไปนานโข
หรืออาชีพ รับจ้างเรา เขาเลโล
คือคนโซ แห่งน้ำ ตกนางรอง.

[chaipan1999]

แม้น้องเป็น นางรอง ใช่รองรัก
พี่ขอภักดิ์ ปักใจ ไม่เป็นสอง
คือนางเอก เฉกเช่น เป็นดาวทอง
หวังจับจอง ครองฝัน ร่วมวันวาน

ใครหนอใคร เปรียบค่า ว่าต่ำต้อย
เป็นนางน้อย ด้อยศักดิ์ ทำหักหาญ
ขอประโลม โฉมขวัญ วันร้าวราญ
ให้พบพาน หวานอยู่ ไม่รู้คลาย

ดั่งสายธาร นางรอง ครองน้ำตก
หลั่งอุทก รินไหล ไม่เหือดหาย
แม้เป็นรอง เขาอื่น ยืนเรียงราย
มิอาจคลาย ความงาม ยามได้ยล

พี่ขอรัก นางรอง ใช่ลองรัก
แจ้งประจักษ์ ฟ้าดิน สิ้นแห่งหน
รักของพี่ ไหลหลั่ง ดั่งสายชล
เอ่อท่วมท้น ล้นอุทก..."ตกนางรอง"


 

[พิมพิลาไลย]

ความทรงจำ น้ำตก ยกเป็นชั้น
หล่นมาพลัน สวยเด่น เห็นน้ำใส
เสียงกึกก้อง ท้องป่า พนาไพร
รักษาไว้ ไม้ป่า ค่าแสนแพง

ตอนวัยเยาว์ เราไป ไล่เที่ยวทั่ว
ไม่เคยกลัว ปีนป่าย ไต่เกาะแก่ง
ล่องลัดเลาะ เพราะว่า น้ำมาแรง
เจอหินแข็ง แอ่งลึก ระทึกรัว

น้ำก็ใส ไหลเย็น เห็นปลาว่าย
มีของขาย หลายอย่าง ช่างเวียนหัว
อยากซื้อฝาก จากใจ ใส่รถทัวร์
แต่หมดตัว มัวเพลิน เงินเกลี้ยงเลย

ที่นคร นายก น้ำตกมาก
มีหลายหลาก หากไป ใคร่เปิดเผย
เขื่อนขุนด่าน ปราการชล มนต์ขลังเอย
รีสอร์ทเกย เคยไป กันไหมเออ

ขอเชื้อเชิญ ช่วงนี้ มีน้ำมาก
กีฬาหลาก หลายอย่าง ต่างเสนอ
มีของฝาก มากไป จะได้เจอ
ขอให้เธอ เดินทาง อย่างปลอดภัย

พิมพิลาไลย

[เศษเหล็ก//]

....ร้อยเรื่องราวริรักที่นางรอง
เราทั้งสองได้มาพบด้วยเหตุไฉน
หรือบังเอิญบุพเพวาสนาอย่างไร
ให้คลั่งไคล้ กับสาวงามเมืองนางรอง

.............เศษเหล็ก

[เมฆา...]

@..คอยทางที่..นางรอง...@


๐..น้ำตาไหล ใจลอย รอคอยเจ้า
สัญญาเก่า เราสอง เคยครองคู่
มาบัดนี้ เหลือเพียง เสียงโฉมตรู
ที่ยังดัง ฝังอยู่ กู่ตามลม
     
๐..วันเจ้าจาก  พี่เจ็บ แต่เก็บไว้
หวั่นแก้วใจ ลืมหลัง ครั้งสุขสม
กลัวหลงเพลิน  เดินเที่ยว เปลี่ยวอารมณ์
กลัวหลงชม คนกรุง ลืมทุ่งนา
 
๐..จนปานนี้ พี่ยัง  นั่งคอยเฝ้า
ศาลาเก่า ริมทาง อย่างห่วงหา
ข้าวขาหมู ข้างทาง คงร้างลา
เพราะกานดา ลืมถิ่น กลิ่นนางรอง

๐..พนมรุ้ง คุ้งแคว้น แดนปราสาท
กราบแทบฐาน เทวราช  บาททั้งสอง
ขอช่วยดล มนต์ทัก รักประคอง
ให้นวลน้อง ของฉัน นั้นกลับที......


***เมฆา...***

แฮะๆ นางรองเหมือนกันนะครับ อิอิ...

[จ้อง เจรียงคำ]

...เป็นแค่คนสำรองของความคิด
ค่าเพียงนิดจะมีไหมใจไถ่ถาม
หรือให้ฉันฆ่าเวลาพานิยาม
ก็ไร้นามในฤทัยใครเหมือนเคย

...เป็นแค่คนผ่านทางจางความคิด
หวังได้ชิดก็ดีแล้วแก้วใจเผย
ขออะไรมากกว่านี้มิมีเลย
สุดท้ายเชยเพียงเงาเขาให้มา

...เป็นนางรองตามท้องเรื่องเนื่องจากรัก
เป็นตัวพักเพียงชั่วครู่กู่เข้าหา
ไร้ตัวตนปนเนาบ้าง...บางเวลา
กับน้ำตา...พาเป็นรอง...ครองแค่เงา...

หัวใจพี่พลันหลุดแทบหยุดเต้น
ทั้งดวงแดแค่เดนประเคนเขา
พี่แอบมองน้องผ่านมานานเนา
เพราะห้องเช่าเราต่างอยู่ข้างกัน

ทุกเป็นไปไยเลย..ไม่เคยรู้
แอบหดหู่อยู่หลังฝาบังกั้น
เสียงสะอื้นอ่อนแอแต่ละวัน
ใจพี่สั่นเสมือน..ถูกเฉือนแทน

แต่เพราะพี่นี้เจียมเขียมในสิทธิ์
ได้เพียงคิด..แค่แบบ..แอบหวงแหน
เป็นแค่เพียงคนใกล้หาใช่แฟน
ย่อมขาดแคลนสิทธิ์ชอบจะครอบครอง

รู้แก่ใจไม่สนคนจะคิด
รักแฟนเขานั้นผิดหัวจิตหมอง
หวังพธูพ้นทางจากนางรอง
เป็นนางเอก..มือสอง..ของพี่แทน

[ตะวันฉาย]

หัวใจพี่พลันหลุดแทบหยุดเต้น
ทั้งดวงแดแค่เดนประเคนเขา
พี่แอบมองน้องผ่านมานานเนา
เพราะห้องเช่าเราต่างอยู่ข้างกัน

ทุกเป็นไปไยเลย..ไม่เคยรู้
แอบหดหู่อยู่หลังฝาบังกั้น
เสียงสะอื้นอ่อนแอแต่ละวัน
ใจพี่สั่นเสมือน..ถูกเฉือนแทน

แต่เพราะพี่นี้เจียมเขียมในสิทธิ์
ได้เพียงคิด..แค่แบบ..แอบหวงแหน
เป็นแค่เพียงคนใกล้หาใช่แฟน
ย่อมขาดแคลนสิทธิ์ชอบจะครอบครอง

รู้แก่ใจไม่สนคนจะคิด
รักแฟนเขานั้นผิดหัวจิตหมอง
หวังพธูพ้นทางจากนางรอง
เป็นนางเอก..มือสอง..ของพี่แทน

...คนเป็นรองทางความคิดขอสิทธิ์ทัก
ดวงใจหักหากพี่รอพอหวงแหน
หลบสายตาอักษรกลอนแกนๆ
หวังส่งแทนจากความในให้พี่ยา

...เป็นนางเอกมือสองจองใช้สิทธิ์
นอกดวงจิตเขาห่างทางห่วงหา
ฝากสำเนียงเสียงกรอทอวาจา
จะตั้งตามาเป็นนางกลางดวงใจ

...ที่เจียมตัวคือน้องครองใช้สิทธิ์
อย่าเพิ่งปิดทางสาตาพาหวั่นไหว
เข้ามารับอักษราอย่าพาไกล
คนที่ใช่...ใจรอ...พอเพียงเธอ...

[กุลมาตา(singlemom99)]

ชื่อ "นางรอง"  ชวนคิด  จิตประหวัด
ไยมิได้  ฝึกหัด  จัดเป็นเอก
แค่ได้ปอง   ลองผ่าน   ดั่งมารเสก
ต้องโดนเบรก  ตราหน้า   ค่าไม่มี

สาวเจ้าเอย  อย่าริเลย  เอยเป็นสอง
น้ำตานอง   ปองช้ำ  กล้ำกลืนหนี
เพราะเขามี  ตัวจริง  ทิ้งรองลี้
เจ็บเหลือที่  เกินปอง  ร่ำร้องครวญ



(ถ้าไม่ได้เป็น "นางเอกหนึ่งเดียว"..ตัดใจดีกว่าคะ..สาวๆ)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เป็นนางรองรองได้ในบทบาท
แต่ไม่อาจเป็นรองใจของใครอื่น
เป็นนางรองนองน้ำตากล้ำกลืน
ชีวิตขื่นอกขมระทมใจ

หากต้องเป็นนางรองครองตำแหน่ง
ด้วยการแย่งชิงตัวกลัวหมองไหม้
หากเจ้าของเดิมเบือนลางเลือนไป
นางรองไซร้สมยอมพร้อมเปล่าจ๊ะ

น้องใหม่มาแจมนะคะ ผิดพลาดประการใดขออภัยด้วยค่ะ