ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

เปิดหน้าต่างบานเดิมแล้วเริ่มต้น
ลิขิตดลเสกสร้างเหมือนอย่างหวัง
เติมอักษรกลอนกลมนตร์จังงัง
หมายความขลังกล่อมคนอ่านสงสารรัก

ถึงจะไม่เห็นหน้าไขว่คว้าได้
เราก็ต่างอยู่ใกล้ใกล้ใจตระหนัก
คนละฟากหน้าต่างทั้งสำนัก
ได้ผ่อนพักเบิกบานสำราญใจ

มวลสาวหนุ่มกรุ้มกริ่มส่งยิ้มชื่น
ระเริงรื่นคืนนี้เลยสดใส
ผู้ร่วมงานมากเหลือเอื้อเฟื้อใจ
เริงสราญบานใจในบทกลอน

เพลงประกอบราตรีสโมสรณ์
http://www.charyen.com/jukebox/play.php?id=29521

[hort39]

หน้าต่างบานน้อย คอยเปิดรับแสง
อาทิตย์สีแดง ฟ้าแจ้งงามตา

มากมายมวบลมิตร ใกล้ชิดหนักหนา
สรวญเสเฮฮา คารมคมกลอน

หน้าต่างบานนี้ มากมีอักษร
ต่างคนเว้าวอน ออดอ้อนรำพัน

ลีลาอารมณ์ สมใจไฝ่ฝัน
ทุกคืนทุกวัน สวรรค์บ้านกลอนฯ

 

[ดอกกระเจียว]

เพราะหน้าต่างบานนี้แหละที่ไม่เหงา
เปลี่ยนวันว่างเปล่าให้มีค่า
เปลี่ยนความคิดที่ไร้การพัฒนา
เข้าศึกษาและก้าวไปในเส้นทาง

โลกที่เคยอับเฉาแหละโรยรา
กลายเป็นโลกน่าเสน่หากลางแสงสว่าง
รสชาดชีวิตที่เคยจืดจาง
มันเข้มข้นในโลกกว้างเมื่อก้าวไป

จากห้องแคบมุมหนึ่งเคยปิดกั้น
ไม่เคยรู้ว่าเรานั้นแย่แค่ไหน
เหมือนกระจกเงาในโลกกว้างหนทางไกล
จากใครต่อใครจึงเห็นความเป็นเรา

ฉันพร้อมแล้วที่จะก้าวสู่โลกกว้าง
ฉันพร้อมจะสร้างโลกที่ว่างเปล่า
ฉันพร้อมจะถ่ายทอดทุกเรื่องราว
ฉันจะยีนอยู่ตรงนี้..เพื่อชาวประชา

[สุวรรณ]

หน้าต่างบานเดิม
ทุกครั้งที่เพิ่มเติมความสดใส
ฉันยืนยิ้มและอิ่มใจ
กับภาพใครบางคนที่ลอยมา

เพราะหน้าต่างบานนี้
เราเคยมีวีรกรรมร่วมหรรษา
กระโดดปีนป่ายมิเชือนช้า
จนคุณครูจับได้ว่าเราหนีเรียน

แล้วเราโดนฟาดก้น
แสบเหลือล้น เพราะความเฮี้ยน
ความผิดครั้งนั้นนำความเพียร
ให้ฉันได้เขียนถ้อยความระบาย

ได้รับรู้...
เพื่อนคอยอยู่เคียงข้างไม่หน่าย
จากนั้นเราคบกันดั่งเพื่อนตาย
จะทุกข์ร้อนร่วมคลาย ไม่หน่ายร้างลากัน

ครั้งหนึ่งในชีวิตเด็กมัธยม ที่หนีเรียนไปซ้อมบาส แล้วถูกทำโทษร่วมกัน