ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เอกชัย ดำรงสกุลชัย]

จากฟากฟ้า ห่างมา คณานับ
ตะวันลับ วาววับแสง ที่แรงกล้า
หากพรากกัน ใจต้องหวั่น เหลือคณา
เมื่อเมฆล้า แสงกลับส่อง ผ่องอรุณ

หลายวันก่อน ต้องเงียบเหงา อาจเศร้าบ้าง
วันอ้างว้าง มีเพียงรัก คอยเกื้อหนุน
เมฆบดบัง ลมพัดไป ไกลใจคุณ
จะอบอุ่น เครื่องขุ่นร้าง ต้องสร้างเอง

[อัศจรรย์จิต]

ร่วงหล่นจากฟากใดใครกำหนด
ถูกทอนลดหมดค่าอย่าสงสัย
ช่างกรรมเถิดเปิดทางสู่สร้างใจ
อาจหล่นไปในแดนแคว้นคนดี

เขาตาบอดกอดไว้ก็ไม่อุ่น
อย่าลงทุนต่อไปให้เสื่อมศรี
บอกตัวเราเหงาบ้างเถิดบางที
ต่อแต่นี้สี่ห้องจะผ่องงาม

[ดอกกระเจียว]

เป็นกาฝากยากเข็ญลำเค็ญจิต
ใครคงคิดเหยียบย่ำคำเหยียดหยาม
แม้นมานะอุตส่าห์พยายาม
เดินไปตามความฝันอันพึงมี

ด้วยลำแข้งของเรามิหวาดหวั่น
นี้เท่านั้นไม่ภวงค์คงศักดิ์ศรี
เมื่อมั่งคั่งรากฐานของการมี
จึงหมายรับสักคนที่ร่วมทาง

[กุลมาตา(singlemom99)]

เป็นแม่คน  ทนสู้   อยู่ทุกหน
เลี้ยงลูกจน  คนร้าย  หมายหยามหมิ่น
ชายเล่ห์ร้าย  หมายหลอก  ตอกร่วงดิน
หากไม่สิ้น  แรงใจ  สู้ใคร่กาม

สามีจาก  พรากตาย  หลายปีแล้ว
เลี้ยงลูกแก้ว  ด้วยลำแข้ง  ยังแย่งหยาม
แม้นลำพัง   กับลูกขวัญ  ไม่ครั่นคร้าม
สู้ด้วยใจ   งดงาม  ท่ามร้ายเอย