ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มโนทัศน์]

 
ร่างกาย เราเหมือน เครื่องยนต์
เที่ยวเหิน เดินไป ไกลหา
หัวใจ เต้นไป ทุกเวลา
ไม่หยุด แม้วัน อับจน
เช้าตื่น ขึ้นมา คิดหา
ยังเต้น หรือป่าว ใจฉัน
คนมี คนจน เหมือนกัน
ไม่แบ่ง เลือกสรร คั่นคน
งั้นเดิน ต่อไป นะกาย
อย่าได้ หยุดหาย ใจเสีย
ชำรุด เมื่อไหร่ ค่อยเคลีย
ให้หมอ เฝ้าไข้ พยาบาล
แต่ใจ นั้นจง อย่าหยุด
ที่จุด สะดุด พลิกผัน
คิดใหม่ ทำได้ เหมือนกัน
อย่าแพ้ กายฉัน ใจเอย.....
 

[พิกุลแก้ว]

๐ ร่างกาย..ใจเรา..คราวนี้
แปลกดีที่เหมือน..เมินเฉย
ใจปลดปล่อยปละละเลย
เสียงเสนาะเยาะเย้ย...ภายใน

๐ สั่งกายให้สู้...ไม่ถอย
แต่ใจไม่ค่อย..สู้ไหว
นี่หรือ..เครื่องยนต์กลไก
ต้องซ่อมเท่าไหร่..ไม่พอ

๐ น็อตหลุดเหลือเพียงเสียงเครื่อง
ช้าเชื่องเซื่องซึม..แล้วหนอ
ก้าวไปไม่ทัน..."ฉันท้อ"
ใครล่ะ?จะรอ...ร่วมทาง.