ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

...> เ ห ง า ...-
อยากมีใคร.เคียงข้างดั่งเงา..อยู่กับฉัน
ในใจเหว่ว้า..เดียวดาย.เงียบงัน
ผ่านพ้นคืนวัน..ท่ามกลางแสงจันทร์..พร้อมหยาดน้ำตา

- *  ...ห นึ่ ง ค น ..- <
บนถนนเส้นยาว..ไม่มีปลายทางข้างหน้า
รอเพียงหนึ่งใจ.ที่พร้อมเคียงข้าง..เดินทางผ่านกาลเวลา
และพร้อมซับแม้แต่หยาดน้ำตา..ที่หลั่งริน

_ ..สิ้ น ห วั ง ......
ใครจะรับดูแลใจพังพัง..แข็งกระด้าง.ดั่งก้อนหิน
รู้อยู่แล้ว.พร้อมรับความอ้างว้าง..รับได้หรอกน่า..เพราะความชาชิน
อ้าแขน..ยินดีให้มันกัดกิน.สิ่งไร้ค่า.นามหัวใจ



 

[แป้งน้ำ]

บาดแผลในใจยังไม่ทันประสาน
คนบนฟ้าก็ส่งความร้าวราน . .. กลับมาให้
พอใจปิด  ~  เริ่มคิดเปิดรับใคร
โชคชะตากลับฟันธงความหม่นไหม้ .. . ไว้เช่นเดิม


บทเรียน . . ที่แลกด้วยน้ำตา
ความทุกข์ของคนไร้ค่า . .. ยิ่งพูนเพิ่ม
เหมือนปราสาททราย ~  ที่ถูกคลื่นซัดหายไปยังจุดเดิม
วิมานความคิดที่ริเริ่ม . . คือพังทลาย


  . ..  . . หนึ่งนาทีของ ~ คนขี้เหงา
เห็นเพียงมุมโลกที่โศกเศร้า .. . หมดความหมาย
โลกใบนี้ . .. จะมีหรือเปล่า?  . .. ใครบางคนให้ซุกกาย
เปิดอ้อมกอดแห่งความรักครั้งสุดท้าย .. . มาเติมเต็ม

[บ้านริมโขง]

.....หนึ่งนาทีของคน..บนความเหงา
ความซึมเซาเซาะลึก ตกผลึกหนา
เอ็นก็ยึด กายก็งอ น้ำคลอตา
จะดีดดิ้นผินอุรา...ล้าระบม

.....ได้แต่มองข้างฝา หารอยแตก
อยากจะแทรก แหวกร่อง ไม่ต้องขม
อยากหลีกลี้หนีหาย พอคลายตรม
อยากเป็นลม รำเพย พัดเลยไป

.....ไม่อยากจมอยู่นิ่ง กับสิ่งเศร้า
ไม่อยากเฝ้าครวญคร่ำ น้ำตาไหล
ไม่อยากรับกับคำ..ว่าปราชัย
อยากอยู่ใน บ้านกลอน...เพื่ออ้อนคำ...อิ อิ

[หนึ่งหยดพิรุณ]

๛ ให้อ้างว้างความจริง เคยพิงพัก
สิ้นแม้เสียงความรัก เคยทักหาย
ผ่านกาลล่วงห้วงเร้น ความเป็นตาย
สู่ความหมายปราถนา สิ้นอาวรย์

     โศกนิราศเห่กล่อม ตะล่อมจิต
หวังเนรมิตนภางค์ ไว้ต่างหมอน
หลับสู่ฝันนิทรา อันอาทร
บนเรือนนอนใต้ฟ้า ทุกราตรี

     ข้าฯจะกล่อม ตโมทร* ด้วยกลอนป่า
ใต้จันทราเห่ดาวดวง ห้วงวิถี
รัมภา*ร้อยถ้อยทิพย์ ธารกวี
ขับเคลื่อนห้วงราตรี ที่โศกดาย ๛[color]

[-- i*M dAviL --]

ค่ำคืนที่มีแต่เขาเคียงข้าง
คงแต่ต่างกับค่ำคืนที่เปล่าว่างร้างไร้
ค่ำคืนที่มีแต่เสียงหัวเราะ ระหว่างสองใจ
ก็คงต่างจากคนที่นั่งคิดถึงความเหงาใจเพียงลำพัง
เผชิญความทุกข์ทนที่ยืดยาว ..
หนึ่งนาทีของคนเก่านานเท่าเรื่องราวของความหลัง
เสียงเพลงสุขตรงนั้นคงต่างกับเสียงร้องไห้ที่ต้องทนฟัง
เธอเริ่มต้น .. แต่รักฉันผุพัง จึงเจ็บปวดผิดหวังอยู่คนเดียว

[/b]

[nnn]

นาทีหนึ่งซึ้งในใจคนเหงา
ช่างว่างเปล่าร้าวใจให้ไหม้มอด
ไร้คนรักไร้คนมองไร้คนกอด
ได้แค่ถอดถอนใจไปวันวัน

ยังคงหวังสักวันฉันจะได้
เคียงข้างใจเคียงข้างกายเธอคือฉัน
ไม่เปลี่ยวกายเปล่าใจไปทุกวัน
แต่ว่ามันเป็นแค่ฝันหนึ่งนาที

[ละอองฝน]

สักหนึ่งนาทีมีไหม?.."ความเหงา"
วันที่ความเศร้ารบเร้าเธอ..ให้หวั่นไหว
จะได้รู้ว่า..หนึ่งนาทีของความเหงาเป็นเช่นไร
เธอจะเข้าใจความหม่นไหม้..ฉันสักที

ไม่ได้เรียกร้องให้เธอสงสาร
เพียงแต่ต้องการให้เธอรับรู้..หัวใจฉันคนนี้
หัวใจดวงเฉา..ที่ความเหงาคอยราวี
รวดร้าวสิ้นดี..เมื่อคนรักที่มีไม่ใยดีใส่ใจ