ร้อยปัญหาสารพันอันมนุษย์
ปากไม่หยุดรุดเบ่ง เร่งฝึกฝน
อันปากดีมีมาก ไม่ยากจน
ปากพาพ้นดลดี มีมากไป
จะหาไหนใครหนอ ขอรอหน่อย
พวกปากพร่อยคอยท่า ทำหน้าใส
ปากตรงใจไหนมี ขอทีใคร
ยกมือให้ ใคร่เห็น อย่าเร้นเลย .....ถ้าหน้าคน มีปากคน ทนไปเถอะ
อย่าให้เลยเลอะเทอะเปรอะแล้วเฉย
มีปากคนไม่เอาอย่างเขาเลย
เอาปากอื่น เข้ามาเชย..เลยลืมตน
....จากเสียงพูดก็ผิดเพี้ยนเปลี่ยนเป็นหอน
ยามจะนอนก็เขี่ยเขี่ยแล้วเลียขน
ตื่นขึ้นมา ก็ตั้งตาท่าซุกซน
ไม่เจียมตน ทะยานอยาก เป็นปากคน....
.....ส่วนเรื่องใจ ก็ขอให้ใจพิสุทธิ์
ไม่มาฉุด ตัวไป ให้สับสน
มีเมตตา นำพา ใจของตน
ไม่สับสน เอาใจสัตว์ มาวัดตน
.....แต่คนเรา ก็เห็น เป็นสัตว์โลก
อุปโลกน์ ว่าดีเลศ จนเกิดผล
มีเข่นฆ่า ด้วยอิจฉา มายินยล
นี่เพราะคน ประเสริฐ..เลิศหรือไร ?