ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

~ พระเอกเงา ~

 

กว่าจะกลั่นคำพ้องคล้องประพจน์
กว่าจะจดละเมอต้องเพ้อฝัน
กว่าจะได้หนึ่งแง่แต่ละวัน
ต้องนั่งปั้นอารมณ์ผสมใจ

กว่าประดิษฐ์คิดสร้างช่างตลก
ต้องละเมอเพ้อพกอกสั่นไหว
จนแอบเพ้อเผลอบ้างอยู่ข้างใน
เลยคิดไกล...เหมือนฝันนั้นคงดี

จะกี่บทจดไว้ในหลายฉาก
เพียงหนึ่งอยากให้เห็นเป็นจริงนี่
คือบทรักถักทอหวังขอมี
ได้แต่แอบแนบนี้ที่คำนึง

จะกี่บทละครในกลอนฉัน
เพ้อรำพันหวานเศร้าเหงาคิดถึง
จะบทโศกโรครักปักตราตรึง
กี่รำพึงออดอ้อนกลอนของเรา

จะกี่เรื่องผูกถ้อยร้อยความฝัน
จะกี่พันกลั่นกลอนตอนเปลี่ยวเปล่า
แต่พระเอกของฉันนั้นคือเงา
สมมติเอาประหนึ่งถึงตัวคน

จะมีใครไหนบ้างต่างรู้เห็น
ในประเด็นเรื่องราวเอาฝึกฝน
พระเอกเจ้าของใจไร้ตัวตน
เป็นแค่เงามืดมนคนละคร

 



 

[บ้านริมโขง]

ตุ๊กตาที่ตั้งไว้ในความฝัน
คงเลิศหรูคู่ขวัญคนสรรสร้าง
คงบรรจงแต่งแต้มแง้มเงาจาง
คนคู่นางจะต้องเป็น..เช่นคนนี้..

เมื่อผ่านพ้นจนใจไม่เคยพบ
ไม่รู้หลบหนีหายกลายเป็นผี
สู้เฝ้าคอยเดียวดายมาหลายปี
จนวันนี้ได้ขึ้นคาน...สำราญใจ

[จ้อง เจรียงคำ]

ทราบว่าน้องปองหมาย..ถึงชายหนึ่ง
หัวใจบึ่ง..โบยบิน..ถึงถิ่นที่
มีน้องรอบริกรรมทำพิธี
บวงสรวงบทกวี..คีตะคำ

ครั้นถึงบทบาทด้านนางมารร้าย
ตะวันฉายรับเลยเอ่ยขำๆ
ตัวอิจฉา..ท้ารบ เตะตบยำ
น้องพิมพ์นำแสดง..ได้แรงนัก

สองสมุนขุนโจร..โยนบทบาท
เสือระนาดเอกอุเสือสุวิจักขณ์
และถ้าหากฉากหนึ่งกล่าวถึงยักษ์
'อัสดงน้องรักมักรับไป

บทเข้าพระเข้านาง..ว่างพอดี
ให้อาร์ตี้..ตีบท..แสนสดใส
พระเอกเงา..ตกงาน..บานตะไท
เมื่อพระเอกของใจ..ใกล้แค่นี้..


แซวเล่นๆนะครับ...ทุกท่าน..

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

คนหนึ่งที่เคียงข้าง เราเสมอ

แม้อ้างว้างใจ เหน็บหวานใจอ่อนล้า

ร้องให้ หรือยิ้ม ใจด้านชา

ที่เคียงข้างเรานั้นหนา คือเงาของเราเอง

ในเวลาที่หัวใจสุดเศร้าหมอง

ในเวลาที่ร้องให้ใจหวั่นไหว

ในเวลาที่รักใครสุดหัวใจ...

เงาไม่เคยทรยศกับเรา เหมือนใครบางคน

อ้อมกอดที่อบอุ่น มือที่หยิบผ้าเช็ดหน้าให้ ขอบคุณความเจ็บปวดที่ทำให้ฉันเรียนรู้ที่จะเข็มแข็ง

[มังตรา]

                                   


จะกลั่นพจน์  บทใด   ให้ใครตอบ                                 สิ่งที่มอบ   ล้นทรวง   พี่ห่วงหา
จะกี่เอื้อน  เอ่ยความ  ตามวาจา                                     คงด้อยค่า   กว่าใจจิต  ที่คิดดี

เป็นพระเอก  เสกได้  ตามใจนึก                                    ที่รู้สึก  เศร้ารันทด  คงหดหนี   
แต่ทุกวัน   ไยระกำ  ช้ำฤดี                                            เหตุเพราะมี   เงามืดจับ  ทับหัวใจ

เป็นรอยเปื้อน   เตือนจิต  ให้คิดถอย                              เธอฝากถ้อย  แผลช้ำ  ย้ำเตือนให้
คิดจะหัก  รักชัง   ยังอาลัย                                            จะมีใหม่   ใจยังหวาด   ไม่อาจ-อง

นี่จึงเป็น   เหตุน้อย   ที่ด้อยค่า                                       กลัวเกินกว่า   จะเริ่มไป   ตามใจหลง
คิดแล้วคิด    ยังติดวัง  ที่เวียนวง                                     หัวใจปลง   เป็นพระเอก  เสกแต่เงา........   


                                                                                                                                                                 

 

 

[ไพร พนาวัลย์]

เพราะเจ้ามองเพียงเงาไม่เอาแน่
ไม่ชำเลืองตาแลคนเคียงข้าง
มัวแต่มองออกไปในหนทาง
จึงอ้างว้างเดียวดายมาหลายปี

จะขอเป็นตัวจริงสิได้บ่?
จะงอนง้อล้อหลอกหยอกตาหยี
จะขยันหมั่นเพียรเวียนพาที
มอบใจนี้เพียงนางอย่าค้างคา

มัวแต่มองเพียงเงาไม่เข้าขั้น
อย่ามัวกลั้นใจกลืนฝืนอยู่น่า
รีบมาเอาตัวจริงได้พึ่งพา
ซักเสื้อผ้าหุงข้าวคราวเหนื่อยงาน

 

"ปรางค์  สามยอด"
มาแจมสนุกๆเด้อ

[สมนึก นพ]

ผ้าสีขาว เรียบตึง ขึงด้านหน้า
มีไฟฟ้า ด้านใน ใช้ส่องแสง
ตัดต้นกล้วย มาคัด และดัดแปลง
จะแสดง หนังตะลุง มุ่งเตรียมการ

ดนตรีเล่น เครื่องสาย มีหลายชิ้น
ยังได้ยิน ฉิ่งฉับ เสียงขับขาน
เสียงคู่โหม่ง เสริมพ้อง ก้องกังวาน
เพียงไม่นาน รูปหนัง ประดังมา

นำความหลัง ฝังใจ เรื่องใช้เล่น
และตัวเด่น พระเอกนั้น ตัวฉันหนา
ไปหลงรัก สาวสวย รวยมารยา
ปวดอุรา เจ็บช้ำ ระกำทรวง

พระเอกเงา ต้องเศร้า กับเราด้วย
เพื่อเสริมช่วย สื่อใจ ได้ห่วงหวง
แต่สงสาร รูปหนัง ยังถูกลวง
มาติดบ่วง กับดัก รักของนาง

เลยเที่ยงคืน ฝืนแสดง แกล้งพระเอก
จำต้องเสก มนต์เป่า มาเข้าขวาง
รูปเทวดา มาคั่น กั้นกึ่งกลาง
ภาพเลือนลาง จับคู่ เขาอยู่กัน

แสดงจบ เทวดากลับ ลับขึ้นฟ้า
อนิจจา เหลือเรา เฝ้าโศกศัลย์
พระเอกเงา มีคู่หมาย ได้สัมพันธ์
แต่ตัวฉัน นายหนัง ยังเศร้าซม.

[ตะวันฉาย]

ครั้นถึงบทบาทด้านนางมารร้าย
ตะวันฉายรับเลยเอ่ยขำๆ
ตัวอิจฉา..ท้ารบ เตะตบยำ
น้องพิมพ์นำแสดง..ได้แรงนัก

...มารับบทนางมารร้ายพี่ชายบอก
คนจนตรอกเลือกได้หรือ...มายื้อผลัก
มิชอบฉัน...หรือเยี่ยงไร...จึงใช้ทัก
ฤาแอบรักก็บอกเถิดจะเปิดทาง

...อันละครน้ำเน่าดูเช้าค่ำ
เห็นประจำคู่จอไม่รอห่าง
ตัวอิจฉาสุดสวยอำนวยวาง
งามไม่สร่างทรามเชยเลยได้เป็น...อิอิอิ

ปล...จะรับไว้เรื่องความสวย ส่วนเรื่องอื่นไม่เกี่ยวจ้า 
(เพราะไม่เคยเห็นนางอิจฉจาเรื่องไหนไม่สวย...ใช่ไหมพี่  )

[จ้อง เจรียงคำ]

...มารับบทนางมารร้ายพี่ชายบอก
คนจนตรอกเลือกได้หรือ...มายื้อผลัก
มิชอบฉัน...หรือเยี่ยงไร...จึงใช้ทัก
ฤาแอบรักก็บอกเถิดจะเปิดทาง

...อันละครน้ำเน่าดูเช้าค่ำ
เห็นประจำคู่จอไม่รอห่าง
ตัวอิจฉาสุดสวยอำนวยวาง
งามไม่สร่างทรามเชยเลยได้เป็น...อิอิอิ ....(นางร้ายตะวันฉาย)

ปล...จะรับไว้เรื่องความสวย ส่วนเรื่องอื่นไม่เกี่ยวจ้า 
(เพราะไม่เคยเห็นนางอิจฉจาเรื่องไหนไม่สวย...ใช่ไหมพี่  )

เธอออกบทนางร้ายได้ก๋ากั่น
เหวี่ยงเชิงชั้นขั้นคล่องมองไม่เห็น
ทำกิ๊บเก๋เมโมอิโนเซ็นซ์
ทุกประเด็นล้วนแฝง..แห่งเลศนัย

เธอไม่ร้ายป่ายปีนวีนสุดเสียง
เธอทำเยี่ยงแยบยลหวังคนใคร่
เรียกคะแนนสงสารทุกด้านไป
กล่อมหัวใจพระเอกเฉกอยู่มือ

สบจังหวะพระ-นางห่างกันนิด
เธอสบช่องจ้องจิตคิดไม่ซื่อ
พระเอกหาก..หูเบา..คำเขาลือ
คนยิ้มคือนางร้าย..ป้ายสีทา


ท่านผู้ชมอย่าไปเชื่อ...เธอกำลังเรียกคะแนนสงสาร..

[ตะวันฉาย]

เธอออกบทนางร้ายได้ก๋ากั่น
เหวี่ยงเชิงชั้นขั้นคล่องมองไม่เห็น
ทำกิ๊บเก๋เมโมอิโนเซ็นซ์
ทุกประเด็นล้วนแฝง..แห่งเลศนัย

เธอไม่ร้ายป่ายปีนวีนสุดเสียง
เธอทำเยี่ยงแยบยลหวังคนใคร่
เรียกคะแนนสงสารทุกด้านไป
กล่อมหัวใจพระเอกเฉกอยู่มือ

สบจังหวะพระ-นางห่างกันนิด
เธอสบช่องจ้องจิตคิดไม่ซื่อ
พระเอกหาก..หูเบา..คำเขาลือ
คนยิ้มคือนางร้าย..ป้ายสีทา...........(พระเอก(หรือเปล่า) พี่อาร์ตี้)

ท่านผู้ชมอย่าไปเชื่อ...เธอกำลังเรียกคะแนนสงสาร..

...มาสวมเงาเข้าบทมาจดจ่อ
หวังจะล่อทางลวงนำบ่วงหา
ก็สวยเริ่ด...เชิดหยิ่ง...ทุกสิ่งพา
โถพี่ยา...พระเอก...ยังเบรครอ

...ใช่จะหาคะแนนแทนสงสาร
ขอสำราญชิดใกล้ให้แล้วหนอ
เอาฤทธิ์แรงแฝงแอบแบบลออ
สุดท้ายฝ่อให้ฉันจะหวั่นไย

...อวสานลานละครมาตอนจบ
ทุกอย่างพบแต่ผิดหวังทั้งหวั่นไหว
เศร้าสะอื้นยืนคอยรอยอาลัย
พระเอกใจยังตีจากฝากคำลา

...ตามท้องเรื่องเนื่องนองครองน้ำเนตร
มีต้นเหตุการแย่งแข่งหนักหนา
ขอยกให้บ้านกลอนตอนทิวา
หรือนางเอกจ๋ายกให้เลย...คนเคยควง...

****  จบบริบูรณ์****

...สวัสดี...

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ชื่นเพียงเงา

ช่างอร่ามงามแท้แม่นงคราญ
ฉะอ้อนหวานสวยปานช่อโกสุม
จะกรีดกายหนใดชายล้อมรุม
จรรจานุ่มแผ่วละมุนกรุ่นตรึงตรา

ว่าหนอชายฉกรรพ์กั้นข่มจิต
ครวญพินิจคิดตรองมองปัญหา
จะหาญฮึกคึกคักปักใจกล้า
แต่กลัวหนาว่าแก้วตาจะรังงอน

มันร้อนรุ่มสุมทรวงอยากควงเกี่ยว
ชายโดดเดี่ยวเปลี่ยวจิตคิดเคียงหมอน
แต่ความด้อยน้อยค่าว่าบั่นทอน
บ่สมนางบังอรผู้เพริศพราย

จึ่งสถิตติดตนบนเงาฝัน
ชี้บันดาลพันชื่นร้อยหมื่นหมาย
เปรมอุรานิทราสมใจชาย
แม้นชิดกายไคล้เคียงเพียงชั่วคราว

โอ้...นิศาราตรีอย่าหนีหาย
แสงทองพาดยามใดชายคงร้าว
ขอพะนอคลอนางข้างดวงดาว
รู้ทั้งรู้ "แค่เงา" ชายก็ยอม

บอม ซอง ดุ๊ก

[กุลมาตา(singlemom99)]

พระเอกเงา เจ้าอยู่ไหนฤทัยหวั่น
บทรำพันกานท์กวีวรรณคดีสรรค์
ด้วยรูปทรงองค์น้อมจอมสุบรรณ
แลผิวพรรณพักตราสง่างาม

ใจนิยมชมชื่นระรื่นคล้อย
พระเอกไทยใจเต็มร้อยคอยวาดหวาม
ทั้งลักษณ์รามงามระเด่นเป็นนัยนาม
เทียบเทียมทันพระเอกงามตามยุคเอย

[สายใย]

 
บทอะไรไม่เกี่ยงไม่เลี่ยงหรอก
 ขอให้บอกถ้ารู้ไม่อยู่เฉย
บทพระเอกนั้นเล่นไม่เป็นเลย
ที่คุ้นเคยขอร้องต้องบทนี้

บทอ้ายเสือ เหลือไว้ ให้ด้วยนะ
ชอบปะทะ  ฉุดคน หรือปล้นจี้
แต่บทรัก ขอบาย เล่นไม่ดี
เชิญอาร์ตี้ เหมาหมด ขอบทเดียว
อิ อิ

[กุลมาตา(singlemom99)]

กวีชายบ้านกลอนไทยไม่กล้าสู้
เป็นพระเอกเสกมนต์ฟู่..พธูหลง
ขอเป็นแต่ผู้ร้ายย้ายฝั่งปลง
หรือเข้ารกเข้าพงลงพนา(อิอิ..ทำไมไม่กล้าเป็นพระเอกกัน)

[จ้อง เจรียงคำ]

 
บทอะไรไม่เกี่ยงไม่เลี่ยงหรอก
 ขอให้บอกถ้ารู้ไม่อยู่เฉย
บทพระเอกนั้นเล่นไม่เป็นเลย
ที่คุ้นเคยขอร้องต้องบทนี้

บทอ้ายเสือ เหลือไว้ ให้ด้วยนะ
ชอบปะทะ  ฉุดคน หรือปล้นจี้
แต่บทรัก ขอบาย เล่นไม่ดี
เชิญอาร์ตี้ เหมาหมด ขอบทเดียว
อิ อิ

มาเจอะเสือตัวจริงยิ่งหวั่นหวาด
ช่างองอาจสมบท..หนออดเสียว
เสือซ่อนเล็บร้ายลึกนึกแล้วเชียว
เสือผู้หญิงเก่งเกี้ยว..พี่เชี่ยวชาญ

พระเอกเชยชิดซ้าย..เห็นหงายหลัง
เพราะสาวคงหลงคลั่ง..หนวดสังหาร
กระดิกทีมีกรี๊ด..วี๊ด ว้าย บาน
พระเอกปลงคงพาน..ตกงานเอา..


หยอกพี่สายใย..หน่อยนะครับ ไม่น่ารัก ก็คงไม่น่าหยอก..ฮะฮะ