แม้มิได้เป็นกุหลาบมีกลิ่นหอม
ก็จงยอมเป็นเพียงดอกบัวขาว
แม้มิได้เป็นพระจันทร์อันสกาว
ก็จงเป็นดวงดาวที่พราวตา
แม้มิได้เป็นหงส์ทรงยศศักดิ์
ก็จงรักเป็นวิหคที่หรรษา
แม้มิได้เป็นแม่น้ำคงคา
ก็จงเป็นธาราที่เย็นใส
อันคนเราหลายหลากมากวิถี
ทั้งชั่วดีรวยจนปะปนได้
สุขหรือทุกข์ล้วนแยกแตกต่างไป
จะเหมือนกันนั้นไม่มีแน่นอน
ขอเพียงมีกำลังใจในชีวิต
อย่าสิ้นคิดทำร้ายตัวตายก่อน
มีสติแก้ไขอย่าใจร้อน
ลงมือสู้ดูก่อน...เถอะลองดู
ขอให้กล้าอย่าผ่อน...วิงวอนหวัง
เก็บพลังใจมั่นฟันอดสู
อย่าเหนื่อยล้าอารมณ์ข่มศัตรู
อย่าหดหู่ท้อถอยในรอยกรรม
ตั้งสติมุ่งมั่นในวันพรุ่ง
ทิ้งความยุ่งพุ่งฝ่าอย่าถลำ
ด้วยมั่นคงจิตตั้งสั่งกระทำ
ให้น้อมนำคำพระสละมาร
กำลังใจมีให้ไม่สิ้นสุด
บริสุทธิ์หวังดีที่สมาน
จะยืนยันดันหลังดั่งต้องการ
ตราบชั่วกาลสานใจด้วยใยดี
แม้เป็นเพียงเสียงหนึ่งซึ่งปรารถนา
แต่แววตามุ่งมั่นปันสุขี
ยามฉันสุขสุขให้ด้วยไมตรี
ยามออดอ้อนอ่อนฤดีอยากรี่รับ
ไม่อยู่เดียวต่อไปในใจเจ้า
มีคนเฝ้าคอยหวังฟังสดับ
ยามขัดข้องเคืองใจโปรดได้รับ
น้ำใจกับ..ห่วงหา มาให้เธอ.
"บ้านริมโขง"
๓ เม.ย.๒๕๕๔
