ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Design with love ᵔᴥᵔ]

Title: รอยยิ้มที่หายไป
Author: with love

แม้อยู่ไกลสิ่งใดเล่าคอยตัดสิน
ว่าชีวินถูกตัดสิ้นผู้ห่วงหา
จะห่างไกลแต่ไม่ไร้ผู้เมตตา
ทุกรอยยิ้มตอบกลับมาว่าจริงใจ
จริงอยู่ที่นี่ดูกันดาล
ดูอ้างว้างเหงาเงียบกว่าที่ไหน
เพียงแต่สายธารของน้ำใจ
ยังคอยไหลไม่หมดสิ้นให้ตักตวง
………………………………
วันเวลาล่วงเลยลับที่พัดผ่าน
สายสัมพันธ์ที่ดีงามกลับห่างหาย
ภาพชีวิตเก่า เก่าเริ่มกลับกลาย
เมื่อบัดนี้สิ่งทั้งหลายเริ่มเปลี่ยนแปลง
เพราะบ้านเรา กำลังจะพัฒนา
จึงนำพาชีวิตตนหลงสีแสง
จากที่ไม่ เป็นต้องมีให้เคลือบแคลง
หลายชีวิตต้องแก่งแย่งสิ่งจำเป็น
ใบหน้าเคยเปื้อนยิ้มในวันเก่า
บัดนี้กลับหมองเศร้าเมื่อพบเห็น
ไม่มีแล้วพี่น้องยามลำเค็ญ
แม้ยากเย็นโลกก็เปลี่ยนหมุนเวียนไป

[Rallow]

Title...รอยยิ้มที่หายไป.....และไม่กลับคืนมา
Author...Rallow
รอยยิ้มตีพิมพ์บนใบหน้า
ล่วงเวลานำพาใครก็เห็น
เงียบสงัดซัดมาอย่างเยือกเย็น
ยิ้มที่เป็นดั่งบทกลอนกระชากใจ

กาลเวลาล้ำค่าที่เก็บไว้
ใส่ลงไปในกล่องที่แน่นหนา
เก็บรอยยิ้มใส่ตู้ดูแก้วตา
ยิ้มส่งมาภาวนาขอมีใจ

เธอจากลารอยยิ้มพิมพ์ใจอยู่
ใครก็รู้ฉันชอบเธอแค่ไหน
คำร่ำลาที่เธอนั้นจากไป
สิ้นอาลัยเมื่อเธอไกลไม่กลับมา

หวังวันใดใครพบพาลตัวเธออีก
ฉันขอฉีกดวงใจให้ค้นหา
เหมือนกับรักทศกัณฐ์นางสีดา
ไหลออกมาน้ำตาที่เสียใจ

ปวดอุรานึกขึ้นมาภาพรอยยิ้ม
จะตีพิมพ์รอยยิ้มว่าจางหาย
สุดแสนเศร้าปวดใจอยู่มิวาย
มันกลับกลายเป็นเพียงความทรงจำ

วาจาถ้อยคำจำเอาไว้
อย่ารักใครให้เจ็บเหมือนตัวฉัน
เธอไม่รักเรารู้ไม่ว่ากัน
รอยยิ้มของเธอนั้นขอเก็บไว้ฝันตลอดไป

[/color]

[คนรักษ์ถิ่น]

[size=16pt]Title;ช่วยที..รอยยิ้มฉันหายไป

Author; ยังไม่สิ้นกลิ่นกลอน

       รอยยิ้ม ที่เหือดแห้ง           หมดสิ้นแรง ในการก้าว

ร้อย พันเรื่องราว                      ฉันปวดร้าว เกินจะทน

น้ำตา ที่รินไหล                        ลบยิ้มหาย ไปหลายหน

ฝืนยิ้ม ยังชอบกล                    น้ำตาปน  ซึมออกตา

     รอยยิ้ม ที่หายไป                ทำฝันหาย ไปหลายครา

หมดแรง แห่งศัทธา                รอยยิ้มรา จำจากจร

อยากยิ้ม อย่างสดใส                 ทำไม่ได้ ใจไถ่ถอน

เด็กยิ้ม ฉันอาทร                      ช่วยฉันสอน ยิ้มซักครา[/color][/size]

[พล.ประจักษ์]

Title : รอยยิ้มที่หายไป
Author : เทพกวี

รอยเอย เคยเปื้อน บนใบหน้า
รอยนั้นพา ชีวา ให้สดใส
รอยส่งมา แทนค่า ภาษาใจ
รอยฝากไป ถึงใคร ก็เบิกบาน

ยิ้มเอย เคยยิ้ม ลิ้มรสสุข
ยิ้มหัวเราะ ปลอดทุกข์ สนุกสนาน
ยิ้มจากใจ ให้ใคร แสนสราญ
ยิ้มหวานหวาน ส่งสาร สานสัมพันธ์

ที่ตรงนี้ แผ่นดิน แดนแสนสุข
ที่แห่งนี้ กลับทุกข์ เศร้าโศกศัลย์
ที่เคยยืน ระทม ตรมชีวัน
ที่เคยฝัน ร่วมกัน พลันเรือนราง

ลมหายใจ รวยริน ยังมีอยู่
รอยยิ้มสู้ สร้างฝัน วันฟ้าสาง
เมฆหมอกฝน ครึ้มเศร้า เงาบังทาง
ใจเคว้งคว้าง ยิ้มจาง ห่างหายไป

ขอเพียงแค่ จับมือ ให้คงมั่น
ขอเพียงเรา มั่นคง ไม่หวั่นไหว
ขอเพียงฝัน ยังมี เต็มหัวใจ
ขอเพียงใฝ่ สรรค์สร้าง สามัคคี

รอยยิ้มเติม ชีวิต ให้คงอยู่
รอยยิ้มผู้ สู้ไป ในวิถี
รอยยิ้มแย้ม เปื้อนหน้า จากฤดี
รอยยิ้มที่ หายไป ใจบงการ

 

[กุลมาตา(singlemom99)]

Title : รอยยิ้มที่หายไป..ใครนำคืน
Author : กุลมาตา(singlemom99)

"ยิ้มสยาม"สมญานามมาสิ้น
ทั่วทุกถิ่นรินน้ำตาร่ำผืน
ตกเป็นทาสมาดหมายให้ได้คืน
ความเป็นไทยถูกกลืนฝืนตามกาล

วิถีไทยใสซื่อถือคุณค่า
แต่โบราณนานมาล้ำค่าขาน
วิถีพุทธดุจสายใยธรรมทาน
ก่อประสานการดีตามที่ควร

ยุคสมัย"ใจ"หมดลดคุณค่า
วัตถุนิยมพาล้าหลังล้วน
มีแต่ยื้อซื้อขายร่ายกระบวน
ยากจะสวนทวนกระแสมาคืน

ฤารอยยิ้มอิ่มน้ำใจฉ่ำชุ่ม
กลับเป็นความร้อนรุ่มสุมสะอื้น
เหลือเพียงความแห้งแล้งแสร้งหยัดยืน
รอยยิ้มชื่นคืนไหม..ใครนำคืน

[พิมพิลาไลย]

Title :รอยยิ้มที่หายไป

Author :พิมพิลาไลย

รอยยิ้มที่ หนีหาย เพราะหลายอย่าง
ด้วยทุกข์บ้าง ต่างคน ดิ้นรนหมาย
นำชีวิต ทิศทาง ก้าวย่างกราย
ดีหรือร้าย ทายดู ไม่รู้เลย

เพราะยื้อแย่ง แข่งขัน กันเป็นใหญ่
คิดอะไร ใส่ตัว ชั่วทำเฉย
ยิ้มไม่ออก กรอกตา ว่าไม่เคย
ความลับเผย เฉยซะ ภาระใคร

ยิ้มสยาม นามนี้ ที่เล่าขาน
ความอ่อนหวาน กาลนั้น มันอยู่ไหน
ภาพพจน์ที่ มีกล่าว เล่าสืบไป
ยังมีไหม ไทยเรา เขาชื่นชม

ยิ้มอย่างไร ไม่รู้ อยู่ข้างไหน
ฝืนยิ้มไป ให้กัน มันขื่นขม
ไม่มีความ จริงใจ ให้รื่นรมย์
เหมือนว่าชม แต่แช่ง แฝงเล่ห์กล

[jt]

Title : (เจ้า)รอยยิ้มที่หายไป
Author : jt

เจ้ารอยยิ้ม ที่วันนั้น มันเคยอยู่
แต่ไม่รู้ ว่าวันนี้ อยู่ที่ไหน
เมื่อก่อนนั้น ฉันยิ้มง่าย สบายใจ
กลับหายไป คล้ายจะลับ ไม่กลับมา

ถามตัวเอง ว่าเหตุใด ถึงไม่ยิ้ม
ก็กรุ่มกริ่ม โทษการเมือง เรื่องบ้าบ้า
โทษเศรษฐกิจ ชีวิตขาด ซึ่งเงินตรา
โทษลมฟ้า ที่เปลี่ยนแปลง เหมือนแกล้งกัน

โทษคนรัก ที่หักอก ทำฟกช้ำ
โทษน้ำคำ ที่เขาด่า มาว่าฉัน
โทษงานเหนื่อย เมื่อยล้า มาทั้งวัน
โทษร้อยพัน ที่คิดได้ ไม่อายใจ

แล้วใยเล่า ไม่ขยับ จับมุมปาก
ไม่ต้องมาก ลากขึ้นหน่อย ปล่อยค้างไว้
ส่องกระจก ก็จะเห็น เป็นเช่นไร
เจ้ารอยยิ้ม 'ที่หายไป' จะกลับมา

เจ้ารอยยิ้ม เหมือนยา รักษาโรค
คลายทุกข์โศก ที่อัดอั้น พลันหรรษา
นำความสุข ปลุกใจชื่น รื่นอุรา
ให้เวลา มายิ้มหน่อย บ่อย(บ่อย)ก็ดี   

[fiend]

Title : รอยยิ้มที่หายไป...ของฉัน
Author : Fiend

ชีวิตก็เหมือนกับการเดินทาง
ฉันเดินผ่านบนทางเดินคนมากหลาย
มีบางคนว้าเหว่และเดียวดาย
ท่ามกลางคนมากมายที่พบมา
บางคนก็เอาแต่อยู่เงียบๆ
ส่วนบางคนก็เอาเปรียบคนอื่นหนา
อีกบางคนถูกเร่งรัดด้วยเวลา
แลบางคนไม่เห็นค่าของชีวี
คนบางก็ช่างเหงาจนจับจิต
อีกบางคนก็สิ้นคิดเอาแต่หนี
แต่บางคนเปี่ยมด้วยรักสามัคคี
คนแบบนี้ช่างหายากน่าเศร้าใจ
ทุกวันคืนที่ฉันนั้นเดินผ่าน
ช่างอ้างว้าง โดดเดี่ยว เกินทนไหว
เพราะรอยยิ้มของผู้คนนั้นหายไป
ที่ฉันค้นหาเท่าไหร่ก็ไม่มี
ฉันยังเดินเดินไปตามทางเส้นเก่า
มีแค่เงาอยู่เคียงข้างฉันคนนี้
นี่น่ะหรือชีวิตคนที่ว่าดี
กลับไม่มีซึ่งรอยยิ้มให้พริ้มใจ
ฉันหันหลังย้อนกลับมองอีกครั้ง
น่าผิดหวังที่เลือกเดินในเมืองใหญ่
ฉันตกอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย
และเมืองที่ทำให้รอยยิ้มของฉัน.......
.....ค่อยๆหล่นหายไปตามเวลา......

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

Title : รอยยิ้มที่หายไป
Author : บัณฑิตเมืองสิงห์

---------------------

๏ นานมาแล้ว ณ สยาม อร่ามยิ้ม
หญิงชายอิ่ม กริ่มสมจินต์ ยิ้มสดใส
ทะเลยิ้ม แห่งสยาม ยิ้มทรามวัย
ปลื้มฤทัย ยิ้มระรื่น ชื่นฤดี

๏ ผู้หญิงยิ้ม พริ้มให้ชาย น่าดูนัก
ช่างน่ารัก ยิ้มนวลนาง งามฉะนี้
ชายยิ้มให้ ผู้หญิงอยู่ ดูรุจี
ชื่นชีวี ยิ้มไม่แปลก แลกเปลี่ยนกัน

๏ ประเทศไทย ปราดเปรื่อง เรื่องการยิ้ม
ละไมพริ้ม ยิ้มสยาม นามสร้างสรรค์
ชาวต่างชาติ องอาจ ขาดยิ้มกัน
ไทยสุขสันต์ วันละยิ้ม ปริ่มฤดี

๏ ปัจจุบัน ยิ้มสยาม หายไปไหน?
ไม่มีใคร ใคร่ยิ้ม พิมพ์หมองศรี
ใครยิ้มมา หาว่าบ้า บ้างก็มี
ยิ้มทุกที รี่ถาม จะยิ้มทำไม?

***Credit : Photo from http://talk.mthai.com ***

[ตะวันฉาย]

Title : รอยยิ้มเลือน...เตือนทรงจำ...
Author : ตะวันฉาย

***********

...ในค่ำคืนเหน็บหนาวไร้ดาวเห่
คลื่นว้าเหว่ลอยไปในความฝัน
กลั่นความเหงาเคล้าคลอต่อแสงจันทร์
รอตะวันลาลับหวนกลับมา

...คืนนี้ความคิดถึงมันร่วงหล่น
และใครบางคนสูญหายกายห่วงหา
ยังหวาดกลัวกับการนับหยดน้ำตา
ขอต่อเวลาให้ฉันหวนทวนทรงจำ

...จุดแสงดาวพราวฟ้าส่องหาฝัน
นับกาลวันที่มีเราเฝ้าคืนค่ำ
รอยอดีตขีดเขียนเวียนลำนำ
เข้าครอบงำฝังเชื้อในเยื่อใจ

...เมื่อความรู้สึกมันแล้ง,ไร้,และอ่อนล้า
คำว่า "ลา" ก้องทุกครั้งที่โหยไห้
ย้ำซ้ำๆวันพรากฉากต้องไป
ท่วงทำนองอาลัยใจบรรเลง

...รอยยิ้มเลือนเตือนย้ำคำว่าห่าง
ความแตกต่างวางให้เห็นเข็ญข่มเหง
เฝ้าค้นหาคำตอบปลอบตัวเอง
เขียนเป็นเพลงที่แสนเศร้าเคล้าพะนอ

...ดับความฝันทั้งหมดไว้ในดวงเนตร
กี่ร้อยเหตุ ที่ร้องไห้ ใช่วอนขอ
รอยจารึกผนึกนำคำว่าพอ
กี่วันท้อใครเล่าเฝ้าเห็นใจ

...ในค่ำคืนที่ฟ้าสูงจูงดาวเลื่อน
ความปวดร้าวก็เยือนเคลื่อนหวั่นไหว
แผลของรักกรีดบาดขาดเนื้อใน
วันนี้ฉันร้องไห้ใครได้ยิน...

...ขอเกี่ยวพันหัวใจให้สักหน่อย
แล้วค่อยปล่อยให้ลอยคว้างทางผกผิน
แม้น้ำตาจะร่วงหล่นปนพื้นดิน
หวังดื่มกินความเศร้าให้เบาบาง

...ส่งรอยยิ้มไปให้ก่อนไกลจาก
ก่อนปิดฉากรักลงตรงฟ้าสาง
เช็ดน้ำตาที่ไหลรินให้สิ้นทาง
รอยยิ้มจางฝากอวยพรตอนสบตา

...ดาวร่วงหล่น...ดวงสุดท้าย...คล้ายบอกข่าว
ทุกเรื่องราวแตกดับ...กลับห่วงหา
ฉากความรักครั้งเก่าก็เข้ามา
ความปวดร้าวในอุราพาชัดเจน... 

[KungDekZa]

Title : รอยยิ้มที่หายไป
Author : KungDekZa

อันรอยยิ้มพริ้มสวยที่เธอให้
ทำให้ใจสดใสไร้สิ้นหวัง
เสียงหัวเราะที่ส่งให้ได้ฟัง
ความชิงชังหลอมมลายมิได้มี

เมื่อเธอยิ้มสบตาและมองหน้า
ให้รู้ว่าฉันยังมิได้หนี
ยามตะวันเจิดจ้าและราตรี
ก็จะมีเคียงข้างด้วยกายใจ

จนวันหนึ่งรอยยิ้มที่เคยให้
ก็จากไปสิ้นแสงที่แห่งไหน
จะต้องทำก่อการแต่ปางใด
ทำอย่างไรให้สุขสันต์คืนมา

เมื่อรอยยิ้มสิ้นจากมลายแล้ว
ก็ไม่แคล้วมืดมิดคนึงหา
เมื่อก่อเกิดเศร้าโศกการจากลา
เห็นด้วยตาชัดเจนในบัดดล

ขอเถิดหนาความสุขคืนสยาม
ขายข้าวหลามข้าวต้มบังเกิดผล
เมื่อสยามเป็นของทุกชั้นชน
ทุกผู้คนสุขใจสบายชี

                       KungDekZa

[แมวเหมียว]

Title : ยิ้มสานรัก "ยิ้มสยาม"
Author : แมวเหมียว

มีครั้งหนึ่งซึ้งใจในความรัก
ที่ทอถักเธอทักฉันนั้นอ่อนหวาน
ยิ้มของเธอเผลอปักใจให้รักนาน
เมื่อถึงกาลผ่านไปใจไม่คลาย

แล้วโดดเดี่ยวเดี๋ยวนี้ไม่มียิ้ม
ดังแทงทิ่มจิ้มหัวใจให้สลาย
ความรักที่มีไว้ใกล้เคียงกาย
กลับละลายหายไปไม่เหลือเลย

"ยิ้มสยาม"ยามสุขไร้ทุกข์โศก
ไม่มีโรคไม่มีภัยคนไทยเอ๋ย
สามัคคีมีวินัยดังที่เคย
โลกจะเชยชมฉันปันรักเธอ

ถึงตอนนี้คิดดีไว้ใจสะอาด
รอยยิ้มจางต่างวาดขึ้นเสมอ
รอยยิ้มเรา เขา ฉัน และเพื่อนเกลอ
ที่ได้เจอจงมอบตอบหัวใจ

  ขอถือโอกาสนี้ต่อเติมรอยยิ้มที่หายไปให้ทุกคน (น่าเสียดายที่แมวเหมียวต้องหายไปตั้งหลายเดือน)

[mukmik]

Titlt:สามัคคีมีรอยยิ้ม

Author:เม็ดทราย..สายลม mukmik

         รอยยิ้มของคนไทย       มันหายไปในวันนี้
     รอยยิ้มที่แสนดี               รอยยิ้มที่ออกจากใจ

         มีแต่การแก่งแย่ง          การเสแสร้งอยู่ร่ำไป
     รอยยิ้มที่จริงใจ               มันหายไปที่ไหนกัน

          จะต้องทำอย่างไร       ให้คนไทยสมานฉันท์
     เสียเลือดเนื้อร้อยพัน         เข็นฆ่ากันเพื่ออะไร

          อยู่ในประเทศนี้          สามัคคีกันเข้าไว้
     กว่าไทยจะเป็นไทย           เสียอะไรนับร้อยพัน

          พวกเราต้องรักษา       ไม่ใช่ฆ่าเข็นทุกวัน
     คนไทยต้องรักกัน            ดำรงค์มั่นสามัคคี
         

[แม่ค้าหน้าหวาน]

Title : รอยยิ้มเหงา...ใต้เงาจันทร์
Author : แม่ค้าหน้าหวาน

คืนแสงจันทร์...แจ่มจรัส...ระบัดผ่อง
   นั่งเหม่อมอง...นวลแสง...แฝงใจหม่น   
  ป่านนี้แล้ว...พี่ยา...ไม่มายล   
น้องรักล้น...เกินแล้ว...พ่อแก้วใจ

ยามเยือนเย้า...ยิ้มรับ...สดับรู้
เฝ้ามองดู...จันทร์พราว...ที่วาวไหว
ภาพความหลัง...นอนหนุน...ซบอุ่นไอ
ลอยลับไป...กับกาล...ผ่านเงาจันทร์

 แย้มโอษฐ์เอ่ย...พักตร์พริ้ม...พร้อมยิ้มเหงา
แม้ทรวงเศร้า...ยิ้มรับ...ประดับขวัญ
 สำเหนียกนัย...ใจนี้...ยังมีกัน
เฝ้ารำพัน...ฝากสรวง...อย่าลวงเลย

ม่านราตรี...โอบใจ...อย่าได้เศร้า
ยิ้มเหงาเหงา...เฝ้าตรม...ระทมเอ๋ย
มโนภาพ...วาบไหว...หาใดเปรย
มิอาจเอ่ย...ทรมาน...ถูกผลาญทรวง