29 สิงหาคม 2010, 12:48:AM |
♥Bird♥
|
|
« เมื่อ: 29 สิงหาคม 2010, 12:48:AM » |
ชุมชน
|
ผู้ได้รับบาดเจ็บคือตัวฉัน เธอทิ้งกันเลยมีแผลขึ้นใหม่ ใครหนอจะมารักษาใจ ใช่เธอไหมที่จะมารักษากัน เจ็บจังเลยฉันเจ็บอยู่ตรงนี้ รักษาทีเหมือนวันนั้น ใช้ยาตัวเดิมไม่ว่ากัน ยาตัวนั้นก็คือเธอนั้นไง
|
|
|
|
29 สิงหาคม 2010, 11:29:AM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 สิงหาคม 2010, 11:29:AM » |
ชุมชน
|
สุขภาพ นั้นสำคัญ ขอจงหมั่น เฝ้าดูแล ทานหยูกยา อย่างอแง จะหายแน่ ไม่นานวัน
ก่อนอาหาร ทานยังไง หมอสั่งไว้ จำให้มั่น หลังอาหาร นั้นอีกอัน แต่ละวัน กี่เวลา
จงพักผ่อน ให้เพียงพอ อย่าคิดรอ พักวันหน้า งานการ ก็เหนื่อยมา มีเมื่อยล้า กำลังกาย
จงร่าเริง และแจ่มใส ทำจิตรใจ ให้สุขไว้ ยิ้มวันนิด คิดสบาย ได้ผ่อนคลาย จิตรกายตน
หัวใจ ยังเต้นอยู่ จะต้องสู้ ดูอีกหน โรคภัยมี ที่วกวน อย่าหลงกล รับมันมา
โรคส่วนใหญ่ หมอบอกได้ โรคของใจ ยากรักษา ยาหยดหนึ่ง ซึ่งไหลมา คือน้ำตา มาระบาย
จะขอเป็น กำลังใจ ภาวนาให้ โรคได้หาย ด้วยห่วงใย ไม่เสื่อมคลาย จากผู้ชาย พ่ายแพ้มา.
|
|
|
|
29 สิงหาคม 2010, 10:07:PM |
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 168
Alone_Me ...
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 29 สิงหาคม 2010, 10:07:PM » |
ชุมชน
|
ผู้ได้รับบาดเจ็บคือตัวฉัน
ใยคุณนั้นแอบอ้างความปวดร้าว
ใครที่ทิ้งคนรักจริงต้องร้าวราน
มาทวงถามอาการกันชอบกล
เจ็บที่กายหาได้ไปหาหมอ
เจ็บที่รอ..ไม่หายคลายกังกล
เจ็บที่ต้องจากคนรักใจระทม
เจ็บที่ฉันอกตม..เพราะรักเธอ..
|
ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 12:15:PM |
nnn
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2010, 12:15:PM » |
ชุมชน
|
โอ้บาดเจ็บเหน็บใจกระไรเล่า ฤๅความเหงาอยากแวะเวียนมาหา ฤๅตัวฉันนั้นมันต้องเยียวยา ไม่แปลกตาก็ข้าคือหมอไง!!!
|
"พรสวรรค์ หรือจะสู้ การแสวงหา ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะตน"
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 12:51:PM |
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออนไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,225
คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2010, 12:51:PM » |
ชุมชน
|
เพราะมันเจ็บเก็บไว้ใจเป็นแผล มันก็แค่แผลใจทำให้เศร้า จำต้องใช้เวลารักษาเอา บอกใจเราให้สู้รู้สึกดี
เจ็บเพราะเขากระทำซ้ำอีกครั้ง ถอยใจตั้งหลักใหม่ให้เข้าที่ เจ็บเท่าไหรไม่จำช้ำฟรีฟรี เจ็บคราวนี้มากมายตายทั้งเป็น
มันเจ็บลึกผนึกแน่นแค้นฝังจิต ถูกลิขิตหัวใจให้ทุกข์เข็ญ ต้องหลบลี้หน้าเขาทุกเช้าเย็น เพราะยิ่งเห็นยิ่งแค้นแสนเจ็บใจ
|
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 02:53:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2010, 02:53:PM » |
ชุมชน
|
จะมีใคร เข้าใจ ตัวเราบ้าง ยามอ้างว้าง สับสน จิตใจหมอง อีกกี่ครั้ง ก็ไม่อยาก จะนึกลอง หรือใฝ่ปอง คนที่ รักไม่จริง(ไม่รู้ใจ) ...................................... มาถามใคร เข้าใจ ในตัวคุณ เรื่องวุ่นวุ่น หลายเดือนผ่าน ยืนยันได้ ผู้ได้รับ บาดเจ็บ มิใช่ใคร ตัวผมไง คุณทำไว้ ใยลืมกัน
จ๊ะจ๋า คะขา คราก่อนนี้ กลับต้องมี จุดเปลี่ยน มาเวียนผัน คำสัญญา ฝากไว้ ไร้ยืนยัน พูดเดี๋ยวนั้น พลันหายไป กับสายลม.
|
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 03:23:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2010, 03:23:PM » |
ชุมชน
|
ผู้ได้รับบาดเจ็บคือตัวฉัน
ใยคุณนั้นแอบอ้างความปวดร้าว
ใครที่ทิ้งคนรักจริงต้องร้าวราน
มาทวงถามอาการกันชอบกล
เจ็บที่กายหาได้ไปหาหมอ
เจ็บที่รอ..ไม่หายคลายกังกล
เจ็บที่ต้องจากคนรักใจระทม
เจ็บที่ฉันอกตม..เพราะรักเธอ..(ผู้ได้รับบาดเจ็บ) ..................................................... ก็เข้าใจ เหตุใด ได้เจ็บมา หลั่งน้ำตา รินไหล ให้ปวดร้าว เห็นเข้มแข็ง อยู่บ้าง เพียงครั้งคราว กลับมาเศร้า เรื่องเก่า เงาฝังใจ
คือรักแรก ครั้งนั้น ที่ฝันหา มั่นหมายว่า สมดัง คิดตั้งไว้ ทราบอีกครั้ง แฟนเรา เขาเปลี่ยนไป เป็นผู้ได้ รับบาดเจ็บ เหน็บแนมมา
ยังไม่สาย เกินไป ให้เริ่มใหม่ ต้องเปิดใจ ด้วยกัน แก้ปัญหา จะขอเป็น กำลังใจ ให้น้องยา อีกไม่ช้า สมหวัง ดังรอคอย
|
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 04:26:PM |
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 168
Alone_Me ...
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2010, 04:26:PM » |
ชุมชน
|
ตะโกนออกไป บอกใจให้ลืมเรื่องเหล่านั้น เรื่องราวของคนที่เคยรักกัน จากนี้มันต้องไม่มีอีก เมื่อคนจะไป เหนี่ยวรั้งเท่าไรก็เท่านั้น เมื่อความรักมากลับทำร้ายกัน จบกันวันนี้ซะดีกว่า
แต่หากว่าความรัก ยังฝังลึกซึ้งในจิตใจ อยากจะเลือนลบไป ก็ต้องย้ำเตือนหัวใจ
ว่าอย่าให้รักมันบาดลึกไป เจ็บพอแล้วหัวใจ ไม่ต้องคิดไม่ใส่ใจ ให้ความรักผ่านพ้นไป อาจจะยากเย็นต้องเข็ญใจ อีกนานซักเท่าไร ก็ต้องคิดให้เข้าใจ ว่าชีวิตยังต้องเดินต่อไป
แค่นี้ก็พอ อย่าปล่อยให้มันต้องเจ็บซ้ำ บาดแผลที่ยังเก็บและฝังจำ สักวันจะหายและดีเอง
แต่หากว่าความรัก ยังฝังลึกซึ้งในจิตใจ อยากจะเลือนลบไป ก็ต้องย้ำเตือนหัวใจ
ว่าอย่าให้รักมันบาดลึกไป เจ็บพอแล้วหัวใจ ไม่ต้องคิดไม่ใส่ใจ ให้ความรักผ่านพ้นไป อาจจะยากเย็นต้องเข็ญใจ อีกนานซักเท่าไร ก็ต้องคิดให้เข้าใจ ว่าชีวิตยังต้องเดินต่อไป
แต่หากว่าความรัก ยังฝังลึกซึ้งในจิตใจ อยากจะเลือนลบไป ก็ต้องย้ำเตือนหัวใจ
ว่าอย่าให้รักมันบาดลึกไป เจ็บพอแล้วหัวใจ ไม่ต้องคิดไม่ใส่ใจ ให้ความรักผ่านพ้นไป อาจจะยากเย็นต้องเข็ญใจ อีกนานซักเท่าไร ก็ต้องคิดให้เข้าใจ ว่าชีวิตยังต้องเดินต่อไป
แม้มันจะเจ็บ แม้มันจะผูกพัน แต่วันนี้คงต้องยอม ต้องตัดใจ สุดท้ายมันจะจบ สุดท้ายมันจะผ่านไป แต่ชีวิตยังต้องเดินต่อไป เคยฟังเพลงนี้ใหมคะเพื่อน ๆ พี่ ๆ เพลงนี้เป็นเพลงโปรดของเราเอง....เนื้อเพลงมีความหมายตรงกับเรื่องจริงเลยชอบมาก [/color ]
|
ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
|
|
|
30 สิงหาคม 2010, 06:01:PM |
|
|
31 สิงหาคม 2010, 03:11:AM |
♥Bird♥
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 03:11:AM » |
ชุมชน
|
ผู้ได้รับบาดเจ็บคือฉันหรือเธอ ถ้าเราเผลอแยกทางกัน ต้นเหตุเป็นเธอหรือฉัน อยากรู้กันใครเจ็บจริง เพราะเธอมีคนใหม่ เจ็บที่ใจโดนทอดทิ้ง เมื่อไรจะพบกับคนจริง จะยอมทิ้งทุกสิ่งให้พบเจอ เธอก็คงสบายดี ไม่เหมือนฉันคนนี้เจ็บเสมอ เจ็บที่ใจรู้ไหมเธอ น้ำตาเอ่อไหลออกไป จะรับรู้บ้างหรือป่าว ว่าคนไม่เอาอ่าวไม่เอาไหน รักเธอคนเดียวตลอดไป ชีวิตให้เธอคนเดียว
|
|
|
|
31 สิงหาคม 2010, 04:52:PM |
♥Bird♥
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 04:52:PM » |
ชุมชน
|
รักคนที่ เขารัก เราเถิดหนา ตัดใจลา ถึงแม้ว่า จะเศร้าหมอง ดีกว่าให้ ใจเรา ถูกจำจอง ไม่อาจมอง หน้าใคร ได้อีกเลย แล้วใครละที่รักฉัน โปรดบอกกันมาเฉลย ใจดวงนี้ไม่เคยรู้เรื่องเลย โปรดมาเอ่ยบอกฉันมา
|
|
|
|
31 สิงหาคม 2010, 05:19:PM |
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 168
Alone_Me ...
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 05:19:PM » |
ชุมชน
|
รักคนที่ เขารัก เราเถิดหนา ตัดใจลา ถึงแม้ว่า จะเศร้าหมอง ดีกว่าให้ ใจเรา ถูกจำจอง ไม่อาจมอง หน้าใคร ได้อีกเลย แล้วใครละที่รักฉัน โปรดบอกกันมาเฉลย ใจดวงนี้ไม่เคยรู้เรื่องเลย โปรดมาเอ่ยบอกฉันมา หัวใจสุดยั่งรู้
คิดดูชั่งเรรวน
ผันแปลไม่สมควร
รักแท้ใช่แน่นอน
วันหนึ่งว่ารักฉัน
อีกวันเป็นคนอื่น
จุดจบกับน้ำตา
มีค่าเมื่อ..จากไป
นั่งนึกถึงความหลัง
เมื่อครั้งยังสดใส
เริ่มแรกรักเข้าใจ
แต่จากไปไม่ใยดี
คนดีที่รักฉัน
กี่วันรักกันได้
เวลารักษาใจ
หัวใจยังไร้จุดยืน
|
ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
|
|
|
31 สิงหาคม 2010, 05:37:PM |
♥Bird♥
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 05:37:PM » |
ชุมชน
|
เพราะฉันโดนทำมาเจ็บ น้ำตาเล็ดต้องหาคนมาปลอบ อยากให้เธอลองดูสักรอบ ก็จะขอบคุณเธอมากเลย
|
|
|
|
31 สิงหาคม 2010, 06:01:PM |
~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 168
Alone_Me ...
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 06:01:PM » |
ชุมชน
|
บาดแผลในใจนั้นยากจะหาย
มิวายรักวุ่นป่วนใจเจ็บหนักหนา
ร้องให้เถอะคนดีแล้วคิดเสียว่า
หัวใจมันไร้ค่ากับคนไม่จริงใจบางคน
อยากบอกให้ฉันต้องดูแลรักษา
แผลที่เธอได้มา ใช่เจ็บเพราะฉัน
เจ็บนั้นเธอต้องเป็นคนรักษามัน
ไม่ใช่หวังให้ใครมาเฝ้าดูแล
อย่าเอาหัวใจไปผูกไว้กับรอยเท้าคนอื่น เจ็บช้ำน้ำตาริน .... ตนหละคือที่เช็ดน้ำตาที่ดี
|
ถึงไม่มีสิทธิ์รัก แต่ฉันก็มีสิทธิ์เหงา
เรื่องที่เธอเลือกเขา ก็พอเข้าใจ
ถึงไม่เคยอ่อนแอ ก็แค่มีมุมอ่อนไหว
เพราะนี่คือจิตใจ เจ็บได้ร้องเป็น
|
|
|
31 สิงหาคม 2010, 06:25:PM |
♥Bird♥
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 06:25:PM » |
ชุมชน
|
เห็นครั้งแรกก็บอกเลยว่าใช่ เพราะอะไรถึงเป็นยังนั้น จะบอกใจง่ายไม่ว่ากัน คนในฝันมาได้อย่างไร ก็ไม่ได้จะเพ้อเจ้อ แต่ว่าเผลอบอกออกไป นี่แหละคือคนใช่ คนที่ใจนั้นใฝ่หา
|
|
|
|
|