ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

คงจะมีเวลาที่ฟ้าใส
เมฆหมอกใหญ่คลายจางกระจ่างแจ้ง
เมื่อเรานั้นฟันฝ่ากล้าสุดแรง
จะเห็นแสงตะวันนั้นส่องมา

ในวันที่ฝนพรำกระหน่ำหนัก
ได้ประจักษ์แก่ใจคนไร้ค่า
เกี่ยรติยศส่วนเกินและเงินตรา
กลับเหนือกว่าความดีที่สร้างทำ

อาจจะดูโง่งม เหมือน อมทุกข์
แต่ยังลุกขึ้นสู้ทุกเช้าค่ำ
ถึงวันนี้ฟ้าเศร้าเคล้าเมฆดำ
สิ้นฝนพรำฟ้าใสเหมือนใจเรา

 

[สมนึก นพ]

ถามตัวเอง ว่าใน โลกใบนี้
ยังคงมี ความจริงใจ เหลือบ้างไหม
ที่แลเห็น มันผ่านมา และผ่านไป
ที่ว่าใช่ ยังคงใส่ หน้ากากบัง

หวังสักวัน ฉันคง จะได้พบ
มาบรรจบ คนใหม่ สุขดังหวัง
อย่าได้หลอก ด้วยคำพูด ไม่จีรัง
ใจยิ่งชัง น้ำหน้า ขอลาไกล.(ไม่รู้ใจ)

โอ๊ะโอ๋ น้อยใจมา กับหน้ากาก
มีเอ่ยปาก ลาไกล จะไปไหน
เปลือกนอก มองเห็น เป็นเช่นไร
ควรเปิดใจ พินิจ พิจารณา

แม้ข้างนอก ขรุขระ อย่าละทิ้ง
ความเป็นจริง ซ่อนอยู่ น่ารู้หนา
รูปเงาะ ซ่อนพราง หวังลวงตา
เพื่อรจนา เนื้อคู่ รู้ภายใน.

[ดอกกระเจียว]

เคยท้อแท้แพ้พ่ายแต่ไม่ท้อ
จะตามต่อด้วยมั่นไม่หวั่นไหว
ไม่เคยขอสักคำความเห็นใจ
จากใครใครไม่หวังใดทั้งนั้น

ถึงหนทางกว้างไกลต้องไร้เพื่อน
มองดาวเดือนฟากฟ้าค้นหาฝัน
ล่วงเวลาเนิ่นนานผ่านปีวัน
มีสักวันพบจุดหมายมิไกลเกิน

[สุดสาย]

คงจะมี..เวลา..ถ้าฟ้าใส
ฉันจะไป..ให้ถึง..ซึ่งฝั่งฝัน
จะไปรอ..ต่อคิว..ริ้วตะวัน
เพื่อฝ่าฟัน..หนึ่งเดียว..เธอเกี่ยวใจ

ถ้าสักวัน..ความฝัน..ที่หมั่นสร้าง
ไม่ลาร้าง..ห่างเหิน..จนเกินไหว
รอฉันนะ..คนดี..จากนี้ไป
ไม่นานหรอก..คนไกล..จะไปหา “ เธอ ”

เราจะสร้าง..ทางฝัน..วันข้างหน้า
ฉันจะพา..ร่วมเรียง..เคียงเสมอ
รอฉันนะ..ได้ไหม..จะไปเจอ
ขออย่าเผลอ..มอบใจ..ให้ใคร “ คนดี “

..nara..

[jt]

ในสักวัน ฉันฝันว่า ต้องยิ่งใหญ่
ไปที่ใด คนรู้จัก ทักกันทั่ว
หน้าตาดี มีฐานะ ประดับตัว
มีครอบครัว อบอุ่นรัก ดั่งสักวัน

แต่วันนี้ มีแค่ตัว และสมอง
บวกกับสอง มือและเท้า ให้ก้าวฝัน
อีกทางเดิน ยังอับแสง แห่งตะวัน
และยังขาด คนนั้น มาเติมเต็ม

[ดอกกระเจียว]

คล้ายความหวังฝังจิตเคยคิดไว้
แต่ดวงใจร้าวระทมเหมือนงมเข็ม
ใฝ่หารักหมายเพิ่มมาเติมเต็ม
หากแต่เค็มรสทะเลเฝ้าเรรวน

เมื่อไร้รักดวงใจจึงไร้ค่า
ทุกนิทราสุดเหงาเศร้าจิตหวน
เห็นคู่เขาตัวเราเฝ้าทบทวน
จะคู่ควรใครหนอคิดรอพบ

มาจวบจนบัดนี้ไร้ที่รัก
ได้แต่หักห้ามใจให้หลีกหลบ
อิจฉาเขาชื่นชูมีคู่คบ
เราเพียงสบตาสะอื้นขมขื่นใจ

คอยสักวัน..เป็นสักปี..ชั่วชีวิต
คงไร้มิตรผูกพันคิดหวั่นไหว
วอนดินฟ้าแม้นานสักปานใด
ฉันจะเก็บดวงใจไว้เพื่อรอ
แม้ไม่พบคงร้าวรานดวงฤทัย
วอนฟ้าดินเห็นใจ..คนไร้แฟน

[เพรางาย]

สักวัน
โลกนั้นจะร้องพร้องเพรียกหา
ความดีที่จบหลบเงินตรา
ให้กลับคืนค่ามาเหมือนเดิม

สักวัน
ภาพฝันที่แรมาแต่เริ่ม
จะมีคนมากอยากต่อเติม
และเพิ่มความงามตามตั้งใจ

สักวัน
อยากรู้ว่ามันนานแค่ไหน
ปลอบตนจนเขาเล่าลือไป
เป็นจริงหรือไม่...ในสักวัน?

[ดอกกระเจียว]

เก็บความเศร้าเสียใจเอาไว้ก่อน
อย่าอาวรณ์ท้อแท้แม้ใฝ่ฝัน
โชคชะตานั้นหรือคือความมันส์
ให้ฝ่าฟันทุกข์เข็ญเหมือนเป็นเกมส์

มายาคนมากมายร้ายกาจนัก
บนเกวียนหนักบรรทุกไว้ได้ร้อยเล่ม
ยิ้มรับเถิดอย่างสุขขีความปรีเปรม
มาเติมเต็มประสพการณ์เมื่อผ่านไป

ณ  จุดหมายเล็งไว้ไม่ไกลดอก
มันบ่งบอกความหมายมั่นอย่าหวั่นไหว
ของเราเองอย่าเกรงกริ่งต่อสิ่งใด
ก้าวเดินไปทั้งท้อแท้แม้หวาดกลัว

เมื่อรุ่งรางทางฝันสักวันหนึ่ง
วันที่ซึ่งหมอกโรยทางแลสลัว
แสงวันใหม่ได้ปัดพ้นความหม่นมัว
ให้ตื่นตัวจุดแห่งฝันอยู่นั่นแล้ว

[บอม ซอง ดุ๊ก]

สักวันหนา

สักวันหนาฟ้าหม่นจะด้นแสง
สักวันหนาเรี่ยวแรงจะคืนกาย
สักวันหนาความทุกข์จะดับหาย
สักวันหนาภาพใจจะงดงาม

สักวันหนาสายใยจะพันผูก
สักวันหนาความสุขจะล้นหลาม
สักวันหนาความฝันจะอร่าม
สักวันหนานิยามจะผ่องเพ็ญ

สักวันหนาแววตาจะประกาย
 สักวันหนาจุดหมายจะมองเห็น
สักวันหนาน้ำใจจะไหลเย็น
  สักวันหนากฎเกณฑ์จะผ่อนปรน

สักวันหนาช่องว่างจะลดมา
สักวันหนาความกล้าจะส่งผล
สักวันหนาความจริงจะคืนคน
สักวันหนาเล่ห์กลจะคลี่คลาย

สักวันหนาดอกไม้จะแย้มบาน
สักวันหนาความฝันจะผึ่งผาย
สักวันหนารอยร้าวจะมลาย
สักวันหนาเส้นชัยจะใกล้ตัว


กี่วันหนา   คำตอบ  อยู่ในนั้น
กี่เดือนกัน   เฉลย   อยู่ในหัว 
ช้าหรือเร็ว  ขอเพียง ไม่หวาดกลัว
ผลดีชั่ว    เรานี้   ที่ต้องทน

นอนอิงหลัง ฟังเพลง เร่งชะตา
นอนห่มผ้า  รอฟ้า   มาส่งผล
ก็แย่หน่อย   อาจรอ  จนสิ้นตน
..."เวลาก็คือคน  และคน  ก็คือเวลา"...

เท้าที่ก้าวไปก่อนใช่ว่าจะเป็นเท้าที่ชนะ เท้าที่ก้าวไม่ลดละนั่นคือเท้าผู้ชนะที่แท้จริง

บอม ซอง ดุ๊ก