27 สิงหาคม 2010, 10:58:AM |
|
|
27 สิงหาคม 2010, 11:31:AM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 11:31:AM » |
ชุมชน
|
- ล้างปวด..ข้างขวดแก้ว -
หยิบสุรามาร่ำ..หลังช้ำรัก ขอหนักๆสักหน..เถอะคนสวย มันเจ็บปวดเป็นบ้า
ถึงคราซวย พี่เสียมวย..เพราะสัก..แต่รักจริง
รู้เต็มอกสามศอก..น้องหลอกพี่ ยังเสียทีพลาดท่า มารยาหญิง ขอกอดเหล้า..สักแบน..แทนคนทิ้ง แบนไม่กลิ้งกลอกกลับ..อย่างกับน้อง
ถึงจะเป็นเหล้ากลม..ก็กลมกล่อม ไม่เผ็ดเปรี้ยวเสียวคร่อม..ต่อมสยอง กลมแค่กลิ้งวิ่งในขวด..ไม่ชวดครอง อย่างคนสวยใจสอง..ปองแล้วช้ำ
พี่มืดมนหนทาง..ล้างความปวด นั่งเฉยๆเหวยยิ่งยวด..ร้าวรวดร่ำ ขอเป็นคนขี้เมา..ให้เขาอำ ดีกว่าปล่อยปวดปล้ำ..ยอมจำนน
ใช่จักเมาเอามัน..แท้รันทด จึงหวังซดให้สร่าง..สิ้นหมางหม่น กระดกรวดดวดเหล้า..เคล้ากังวล หวังลืมคนเคยรัก..ได้สักครา
หนอยังเห็นเป็นร่าง..ทางความคิด น้องแสยะยิ้มประชิด..พี่หวิดบ้า หลอกเสร็จสรรพกลับเย้ย..แกล้งเฉยชา กว่าน้ำตา..แห้งหยด..หมดหลายกลม
ค่อยๆคลาย..สายตา หนอพร่าแล้ว พี่ขออีกสักแก้ว..อย่าผสม ตัวคนเดียวเพียวในโลก..โศกอารมณ์ ดั่งเหล้าขม..เข้มบาด...ขาดโซดา
ถือวิสา ปัดทิ้ง ชิงขวดแก้ว ไม่ขอแจว ข้างขวด ปวดจริงหนา เห็นตัวน้า ซมซาน เวทนา หลานขอห้าม คำว่า พอสักที
ทิ้งไปซะ สุรา ที่ยกซด ขว้างให้หมด ไร้ค่า พาตัวหนี สู้ดื่มนม แก้วขวด อวดคนดี....(ของน้า..หุหุ) ดีกว่าดวล เหล้าสี ที่ทำลาย
ทักทาย น้าอาร์ตี้ค่ะ
|
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 01:20:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 01:20:PM » |
ชุมชน
|
จะผิดหวัง จากใคร ผมไม่รู้ แต่เช้าตรู่ เลยผ่าน ยันตีสอง หมดทั้งร้าน ใหม่เก่า เหล้ายาดอง แต่ประคอง ตัวได้ ไม่โอนเอน
บวกและลบ คูณหาร สามพันกว่า ให้จ่ายมา ก่อนหนา กลัวจะเผ่น แล้วค่อยว่า กันใหม่ ในช่วงเย็น ไม่พูดเล่น ผมนี้ ไม่มีทุน
|
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 04:39:PM |
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 04:39:PM » |
ชุมชน
|
...ถือขวดเหล้ามาตั้งวงก๊งเป็นเพื่อน หวังเจ็บเลื่อนเคลื่อนย้ายหมายสนอง แฟนของเราถูกเขาเอาไปครอง รักสมปองเราหมองไหม้ให้ร้าวราน
...เหมือนหัวใจโดนเชือดจนเลือดแห้ง ทั้งเจ็บแรงแฝงบาดขาดรสสาร มาผสมทั้งขมขื่นยื่นให้ทาน มีดกรีดจารคำรักลวงใส่ทรวงใจ
...ขอเพียว-เพียวสักจอกตอกความซ้ำ ถูกกระทำย่ำฤดีชี้ผลักไส คนจนตรอกนั่งซอกมุมกุมขวดไป สุดอาลัยในชายรักจะยังหักลา
...เอาน้ำตามาผสมให้จมถิ่น ใคร่หายกลิ่นรักร้าวที่ก้าวหา เอาหัวใจที่ปวดใส่ขวดมา- แทนโซดา...เพื่อใช้ดื่ม...ให้ลืมเธอ...
|
ว่างเปล่า
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 04:39:PM |
จ้อง เจรียงคำ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 04:39:PM » |
ชุมชน
|
ถือวิสา ปัดทิ้ง ชิงขวดแก้ว ไม่ขอแจว ข้างขวด ปวดจริงหนา เห็นตัวน้า ซมซาน เวทนา หลานขอห้าม คำว่า พอสักที
ทิ้งไปซะ สุรา ที่ยกซด ขว้างให้หมด ไร้ค่า พาตัวหนี สู้ดื่มนม แก้วขวด อวดคนดี....(ของน้า..หุหุ) ดีกว่าดวล เหล้าสี ที่ทำลาย
ทักทาย น้าอาร์ตี้ค่ะ หลานจะมา..เข้าใจอะไรรัก หลานยังเล็กเด็กนัก..มักคิดง่าย ฤา จะรู้เหลี่ยมเล่ห์เพทุบาย ดีกว่าคนเจียนตาย..ที่พ่ายรัก
เอาเหล้าใหม่ให้น้า..ถ้าหลานนั้น ยังเห็นใจคนไหวหวั่น..ขั้นอกหัก น้าปวดใจไปทั้งดวง..ทรวงทะลัก ถ้าน้าควัก..ทิ้งได้..ทำไปแล้ว
ขอบใจหลานเหลือเกิน..ไม่เมินน้า รินเหล้ามา เถอะหลานรัก..อีกสักแก้ว นั่นไงเพื่อนของน้า...ทั้งหมาแมว มันเจื้อยแจ้วคอยกันใหญ่..เกรงใจมัน..
|
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 04:59:PM |
จ้อง เจรียงคำ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 04:59:PM » |
ชุมชน
|
จะผิดหวัง จากใคร ผมไม่รู้ แต่เช้าตรู่ เลยผ่าน ยันตีสอง หมดทั้งร้าน ใหม่เก่า เหล้ายาดอง แต่ประคอง ตัวได้ ไม่โอนเอน
บวกและลบ คูณหาร สามพันกว่า ให้จ่ายมา ก่อนหนา กลัวจะเผ่น แล้วค่อยว่า กันใหม่ ในช่วงเย็น ไม่พูดเล่น ผมนี้ ไม่มีทุน โธ่เถ้าแก่..แค่นี้..ผมมีจ่าย ตะวันฉาย..ยืมหน่อย..เดี๋ยวค่อยหมุน อกเดียวกัน.นั้นช่วยเหลือ..เราเจือจุน มาตั้งวง อุดหนุน..เถ้าแก่กัน..
|
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 05:12:PM |
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 05:12:PM » |
ชุมชน
|
|
ว่างเปล่า
|
|
|
27 สิงหาคม 2010, 05:37:PM |
|
|
03 กันยายน 2010, 01:36:AM |
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 429
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 03 กันยายน 2010, 01:36:AM » |
ชุมชน
|
ร่ำสุราพาทีจวบตีสอง กับแกล้มพร่องต้องลาก่อนฟ้าสาง พี่โงนเงนเอนกายร้องหน่ายนาง ไล่คว้าร่างข้างตัวไม่กลัวเลย
นัยน์ตาปรือถือขวดบอกปวดร้าว ดวดเหล้าขาวคราวจนก่นเฉลย พี่อยากดื่มลืมเธอพร่ำเพ้อเคย โธ่ทรามเชยเฉยชาฤาหน้าชัง
พี่รักเจ้าเท่าไรไม่แลเหลียว พี่รักเดียวเที่ยวถามถึงความหลัง พี่รักมั่นขวัญยืนใช่ฝืนฟัง พี่รักทั้งยังรู้มิคู่ควร
|
|
|
|
03 กันยายน 2010, 10:02:AM |
|
|
03 กันยายน 2010, 10:55:AM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 03 กันยายน 2010, 10:55:AM » |
ชุมชน
|
หลานจะมา..เข้าใจอะไรรัก หลานยังเล็กเด็กนัก..มักคิดง่าย ฤา จะรู้เหลี่ยมเล่ห์เพทุบาย ดีกว่าคนเจียนตาย..ที่พ่ายรัก
เอาเหล้าใหม่ให้น้า..ถ้าหลานนั้น ยังเห็นใจคนไหวหวั่น..ขั้นอกหัก น้าปวดใจไปทั้งดวง..ทรวงทะลัก ถ้าน้าควัก..ทิ้งได้..ทำไปแล้ว
ขอบใจหลานเหลือเกิน..ไม่เมินน้า รินเหล้ามา เถอะหลานรัก..อีกสักแก้ว นั่นไงเพื่อนของน้า...ทั้งหมาแมว มันเจื้อยแจ้วคอยกันใหญ่..เกรงใจมัน.. [/quote]
เข้าใจน้า อาจช้ำ เพราะคำเจ็บ ยากจะเย็บ หักล้าง ดังเช่นฉัน เคยมีรัก มักง่าย คล้ายเหมือนกัน เพราะผู้ชาย ไหวหวั่น เห็นแก่ตัว
รินแก้วนี้ ให้น้า เป็นยาล้าง ลดอ้างว้าง ล้างช้ำ ภาพคนชั่ว อีกสักแก้ว เพื่อน้า ว่าอย่ากลัว ที่จะลืม คนเห็นแก่ตัว คิดทิ้งกัน.....
|
|
|
|
03 กันยายน 2010, 03:40:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 03 กันยายน 2010, 03:40:PM » |
ชุมชน
|
................ฯลฯ....................... ว่าแต่เอ็งเป็นใคร..ใบหน้าคุ้น ยืนเป็นหุ่น..เฉยนิ่ง..เหมือนยิ่งยั่ว เถ้าแก่นพ..ตะโกน..จากก้นครัว นั่นเสารั้ว..ร้านข้า..(พวกบ้าเอ๊ย.. ) อาร์ตี้ ............................................................. เสียงใคร ตะโกนใกล้ คล้ายคนเมา เล่นเอาเรา ตกใจ ออกไปเห็น บุรุษหนึ่ง ยืนอยู่ รู้โอนเอน โงโงนเงน จะล้ม ไม่ล้มดี
ช่างใจกล้า ท้าต่อย จะปล่อยหมัด อัปเปอร์คัต ปลายคาง ค้างไว้นี่ ทำยกขา จะตีเข่า ก็เข้าที ศอกสั้นมี กะกกหู รู้หมายตา
หมัดซ้ายลุย เข้าท้อง ลองเชิงหลอก ทำกลับกลอก ให้เผลอ เจอเท้าขวา ก้านคอซ้าย จบเห่ เซเข้ามา ไงผวา ร้องลั่น ช่วยฉันที
เสารั้วได้ ปักวาง ห่างหนึ่งเมตร รวมเบ็ดเสร็จ หลายต้นอยู่ ดูริมนี้ คงนึกว่า โดนรุก บุกโจมตี นักเลงดี เริ่มหวั่น ไม่มั่นใจ
เถ้าแก่นพ รู้ว่า มาด้วยกล ทำแยบยล ขู่ว่า จะกล้าไหม เพื่อยกยอด หนี้เก่า เขาค้างไง ขอเพิ่มใหม่ เท่าตัว เสารั้วพัง.
|
|
|
|
03 กันยายน 2010, 04:03:PM |
|
|
|