| 27 สิงหาคม 2010, 06:02:AM |
|
|
|
| 27 สิงหาคม 2010, 04:14:PM |
|
|
|
| 27 สิงหาคม 2010, 05:14:PM |
|
|
|
| 27 สิงหาคม 2010, 05:38:PM |
|
ยามพระอาทิตย์อัสดง
|
 |
« ตอบ #3 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 05:38:PM » |
 ชุมชน
|
"เป็นห่วงจัง".. คนดี.. หายไปไหน
แสนห่วงใย.. ทำไม.. ถึงเงียบเฉย
ที่ผ่านมา.. มีเวลา.. อย่าละเลย
ให้เหมือนเคย.. ก่อนเก่า.. เรามีกัน
"เป็นห่วงจัง".. กลัวรัก.. ให้ลาร้าง
กลัวจืดจาง.. ลาร้าง.. อย่างที่ฝัน
กลัวหัวใจ.. ห่างไกล.. นึกแปรผัน
"เป็นห่วง"วัน.. รักนั้น.. พลันจากไกล
พระอาทิตย์อัสดง |
|
|
|
| 27 สิงหาคม 2010, 08:45:PM |
|
|
|
| 28 สิงหาคม 2010, 05:20:AM |
|
|
|
| 28 สิงหาคม 2010, 06:04:AM |
|
|
|
| 28 สิงหาคม 2010, 08:56:PM |
|
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 28 สิงหาคม 2010, 08:56:PM » |
ชุมชน
|
ฤดูกาลผ่านเลย เคยเปรยฝัน
ว่าถึงแม้ห่างกันอย่าหวั่นไหว
คง..คนเก่าเฝ้าเพิ่มเสริมแรงใจ
รดรอยที่หมองไหม้ให้หมดลง
กระซิบเสียงส่งผ่านในม่านฟ้า
ฝากจันทราดาดาว ท้าวถึงหงส์
นำสัญญาณขานขับสดับตรง
ใจมั่นคงต่อเธอเสมอมา
ขอบคุณความอบอุ่นเริ่มคุ้นแล้ว
ประดุจโคมดวงแก้วแพร้วเกศา
กำลังใจไหลรินมิผินตา
ชื่นอุรารับรู้ เธออยู่เคียง
|
|
|
|
|
| 29 สิงหาคม 2010, 04:41:AM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 29 สิงหาคม 2010, 04:41:AM » |
ชุมชน
|
ฤดูกาลผ่านเลย เคยเปรยฝัน
ว่าถึงแม้ห่างกันอย่าหวั่นไหว
คง..คนเก่าเฝ้าเพิ่มเสริมแรงใจ
รดรอยที่หมองไหม้ให้หมดลง
กระซิบเสียงส่งผ่านในม่านฟ้า
ฝากจันทราดาดาว ท้าวถึงหงส์
นำสัญญาณขานขับสดับตรง
ใจมั่นคงต่อเธอเสมอมา
ขอบคุณความอบอุ่นเริ่มคุ้นแล้ว
ประดุจโคมดวงแก้วแพร้วเกศา
กำลังใจไหลรินมิผินตา
ชื่นอุรารับรู้ เธออยู่เคียง.... (สุวรรณ) มิดิ้นรนค้นหาใครมาคู่
แค่เธออยู่รอคอยฟังสร้อยเสียง-
ก็ชื่นดั่งหยาดดาวพราวรายเรียง
เป็นเสบียงเพียงพอวันท้อใจ
หากเวลาพาเราเดินเข้าพบ
ขออย่าจบที่จากจักได้ไหม?
เพียงแค่คิดนิดเดียวสุดเปลี่ยวไร้
ราวกองไฟไหม้สุมแสนกลุ้มนัก (กชนันท์)
|
|
|
|
|
| 31 สิงหาคม 2010, 12:35:AM |
|
|
|
| 31 สิงหาคม 2010, 01:14:AM |
|
ดาวระดา
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 31 สิงหาคม 2010, 01:14:AM » |
ชุมชน
|
ปวงเม็ดฝนหล่นหยาดสาดข้างฝา
โดยพัดพาด้วยลมพรมเคลื่อนไหว
เสียงหลังคาท้าฝนเชิญหล่นไป
ดูเหมือนไม่เกรงขามเลยยามนี้
อยากให้คนเคยเคียงฟังเสียงฝน
อย่ากังวลหม่นต้องจนหมองศรี
ขอให้แกร่งแข่งกระเบื้องตามเรื่องชี้
ยามไร้พี่ที่ห่วงโอ้ดวงมาน
จงหลับเสียเพลียแล้วแก้วจงหลับ
อย่าขยับตัวตื่นมายืนหาญ
หอบดวงจิตติดไปไม่ช้านาน
ไม่เลยผ่านม่านฝนหล่นอีกครั้ง
พี่เป่ามนต์ขนภัยหนีไกลแล้ว
เจ้าจะแคล้วคลาดคลายอย่าวายหวัง
รักที่เริ่มเติมริ้วทิวพลัง
ยาวถึงฝั่งห้องใจใครคนนั้น
ปล.ง่วงไปไหนก็ไม่รู้ขออภัยด้วย |
|
|
|
|
| 13 กันยายน 2010, 11:48:AM |
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 429
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 กันยายน 2010, 11:48:AM » |
ชุมชน
|
หลงมองรูปจูบเจ้าช่างเศร้านัก
โอ้เพ็ญพักตร์หักลานิจจาเอ๋ย
โปรดเห็นใจใครเล่าที่เฝ้าเปรย
เคียงเขนยเชยชื่นระรื่นทรวง
ทุกคืนค่ำจำคอยสุดหงอยเหงา
ใต้ฟ้าเทาเศร้านักยากหักหวง
"เป็นห่วงจัง" ยังเตือนมิเลือนลวง
วอนพุ่มพวงดวงขวัญโปรดหันมา
|
|
|
|
|
|
