ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บอม ซอง ดุ๊ก]

กลอนกลบทสะบัดสะบิ้งครั้งแรกในชีวิต ลองหัดดูครับ คำอาจจะไม่สละสลวย ช่วยติชมแนะนำได้ครับ



ดูน้องเศร้าร้าวลึกสะอึกสะอื้น
ซมขมขื่นกลืนกล้ำระส่ำระสาย
กลุ้มกลัดหนองร้องเพียกตะเกียกตะกาย
ถูกแหนงหน่ายคลายรักสะบักสะบอม

พี่เคยห้ามย้ำชี้จ้ำจี้จ้ำไช
รั้งนางไว้นั่นนี่ตะลีตะล่อม
กล่อมขอร้องน้องพี่ประนีประนอม
แม้หว่านล้อมน้องปัดกระจัดกระจาย

ไปแนบอกชายชู้กระจู๋กระจี๋
แม่คนดีแปรเปลี่ยนกระเหี้ยนกระหาย
กระสันพล่านร้อนรนกระวนกระวาย
ทอดทิ้งชายร้องโอดระทดระทม

เจ้าเว้าวอนพูดพร่ำระล่ำระลัก
พี่หลาบนักอย่าคิดสนิทสนม
รักน้ำเน่าเก่าชืดพะอืดพะอม
หยุดร้องห่มเร้ารบประจบประแจง

กว่าจะฟื้นคืนที่สติสตัง
ทุกข์ประดังผอมกร่องกระหย่องกระแย่ง
หยุดเพ้อพล่ามคำรบตลบตะแลง
มันคลางแคลงเพียงคิดสะอิดสะเอียน

คำรักเจ้าอาจจะสละสละลวย
พี่ระทวยไม่คิดตะขิดตะขวง
เสพสุขสมจมปักทะลักทะลวง
ก้าวติดบ่วงสับสนกระวนกระวาย

พลอดคำหวานหว่านฟุ้งกระหนุงกระหนิง
ไม่ประวิงชิงกลืนกระหื่นกระหาย
ตาพี่บอดไม่แม้ระแคะระคาย
พิษซ่านกายเพราะชาย...ตะกรุมตะกราม

บอม ซอง ดุ๊ก

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ขอบคุณทุกๆท่านเลยนะครับ ที่อุตส่าห์เสียสละเวลามาอ่านหรือชื่นชมให้ ขอบคุณทุกคะแนน เป็นกำลังใจที่ดีเพื่อวันหน้าผมจะได้สร้างกลอนดีๆ (ขอบคุณมากครับ)
*หมายเหตุ ติติง แนะแนวได้ตามสบายเลยนะครับ ตามที่ท่านมองเห็นควร ผมรับฟังทุกเสียงครับ

ขอบคุณจากใจจากน้องชาย บอม ซอง ดุ๊ก

[บอม ซอง ดุ๊ก]

อีก1กลบทครับ เอามารวมไว้ให้เพื่อนๆอ่าน แล้วติชมได้ตามสบายครับ

ก่อนจะเป็นสะบัด สะบิ้ง

กลบทกฎมั่นฉะนั้นฉะนี้
รมณ์ฤดีวาทะสละสลวย
นิยามเด่นเย็นนุ่มกระชุ่มกระชวย
ชื่นอำนวยทวยทบประสบประการ

ซ่อนอารมณ์คมพี้กระปรี้กระเปร่า
ผลัดผ่อนเศร้าเพลาทุกข์สนุกสนาน
มนต์นิมิตติดเพ้อทะเยอทะยาน
ร่วมสืบกานท์ขานขับประคับประคอง

สฤษฏ์สร้างรางวัดสะบัดสะบิ้ง
เสกสรรสิ่งอิงค้นสนนสนอง
จักสำแดงนั่นนี่กระบี่กระบอง
แสร้งทำนองลองชี้ตะบี้ตะบัน

ป้อนประพันธ์ทันคิดตะขิดตะขวง
มิตรเห็นห่วงย้ำชี้ขมีขมัน
"ว่าบอมเอ๋ยช่างขัดประพัทธ์ประพันธ์"
มอบเชิงชั้นกลั่นชืดพะอืดพะอม

พี่ระนาดหยาดวรรคสลักเสลา
พร้อมพี่เพรางายพิจสนิทสนม
ลุงปรางค์ชักหลักด้านสราญสรมณ์
ร้อยติชมครุกรุ่นละมุนละไม

กลบทจดคัดสะบัดสะบิ้ง
วายประวิงชิงชี้ฉะนี้ฉไน
เมตตาครูชูชิดกะจิตกะใจ
เพื่อผมได้ครันครบประสบประการณ์

O

Oขอบคุณทุกๆท่าน..และที่ยังไม่ได้กล่าวชื่อครับO

บอม ซอง ดุ๊ก

[ทอฝัน]

...แสนลิงโลด...กระโดดกระเด้ง...กระเฉงกระฉับ
จะปรุงจะปรับ...ขยับมั่ง...ยังผวา
สะบัดทั่ว...หัวหาง...มิสร่างมิซา
น้องฟีย่า...น่าชมน่าชิด...สะกิดสะเกา

...ชักมึนชักเมา...กระเซ้ากระซี้...ระรี้ระริก
กระจุ๊กกระจิ๊ก...กระจัดกระจาย...ตายละหวา
ระทดระทวย...ระรวยระริน...ต้องกินยา
อนิจจา...พะว้าพะวง...ยังงงยังงวย...เฮ้อ...!!!

.................//ทอฝัน
...อยากเล่นมั่งแต่ไปไม่รอด สะบัดมั่วหัวหางกลางตลอดตัวเลยค่า...
ของดรีมเรียกกลบท"สะบัดสะโบก"ละกัน ตั้งเอง อิ อิ...!!!

[บอม ซอง ดุ๊ก]

Oo..ขออณุญาต นำกลอนกลบทของอาจารย์วฤก มาลงเพื่อเป็นตัวอย่างที่ถูกต้องแก่เพื่อนๆครับ..oO

กลอนกลบทสะบัดสะบิ้ง

กำหนดให้คำท้ายวรรคเปลี่ยนเป็นคำซ้ำอักษรสองคู่

ตัวอย่างเช่นกลอนแปดเดิมนิยมแบ่งคำเป็น 000 00 000

เมื่อจะเขียนแบบกลบทสะบัดสะบิ้งสามคำหลังจะต้องเปลี่ยนเป็นคำซ้ำอักษรสองคู่ดังนี้ 000 00 XYXY
นั่นคือซ้ำอักษร X กับ Y

เมื่อขยายสามคำหลังเป็นคำซ้ำสองคู่แล้ว สามคำนี้จะอ่านได้ 4 พยางค์ ซึ่งอาจทำให้เสียงของวรรคกลอนเยิ่นเย้อไปได้
ดังนั้นท่านจึงนิยมให้ X เป็นลหุ หรือคำเสียงสั้น ส่วน Y ให้เป็นคำเสียงหนัก
เมื่อเขียนอย่างนี้แล้ว จังหวะการอ่านกลอนก็จะไม่ยืดยาดจนเกินไป

[Pamoo]

...แสนลิงโลด...กระโดดกระเด้ง...กระเฉงกระฉับ
จะปรุงจะปรับ...ขยับมั่ง...ยังผวา
สะบัดทั่ว...หัวหาง...มิสร่างมิซา
น้องฟีย่า...น่าชมน่าชิด...สะกิดสะเกา

...ชักมึนชักเมา...กระเซ้ากระซี้...ระรี้ระริก
กระจุ๊กกระจิ๊ก...กระจัดกระจาย...ตายละหวา
ระทกระทวย...ระรวยระริน...ต้องกินยา
อนิจจา...พะว้าพะวง...ยังงงยังงวย...เฮ้อ...!!!

.................//ทอฝัน



...อยากเล่นมั่งแต่ไปไม่รอด สะบัดมั่วหัวหางกลางตลอดตัวเลยค่า...
ของดรีมเรียกกลบท"สะบัดสะโบก"ละกัน ตั้งเอง อิ อิ...!!!

กลบทจดคัด....สะบัดสะบิ้ง
อ่านแล้วยิ่งเร่งรุก....สนุกสนาน
แต่ก็เริ่มสับสน....ละลนละลาน
คิดอาจหาญเล่นคำ....พิร่ำพิไร

เห็นเขาคิดประดิษฐ์คำ....ประล้ำประเหลือ
ผูกกานต์เพื่อบทกวี....ฉะนี้ไฉน
บทกลอนฉันมันไป....ไม่ใกล้ไม่ไกล
ไม่ไปไหนต้องจบ....ระทดระทวย


........................Pamoo


แค่บทกลอนแปดธรรมดาก็ว่ายากสำหรับป้าหมูแล้วลองแต่งแบบนี้ไม่รอดจริงๆ 5555

[อักษรารำพัน]

Oo..ขออนุญาต นำกลอนกลบทของอาจารย์วฤก มาลงเพื่อเป็นตัวอย่างที่ถูกต้องแก่เพื่อนๆครับ..oO

กลบทในลักษณะนี้มีด้วยกันหลายแบบ..แต่ที่รู้จักกันมากและนิยมอย่างแพร่หลายคือ "สะบัดสะบิ้ง" ตามแบบอย่างที่หมอหนุ่ย..(ท่านวฤก) ได้ยกมา อันที่จริงยังมี.."สะบิ้งสะบัด".."สะบัดจริงสะบิ้งจัด".."นานาสะบัดสารพัดสะบิ้ง"..โดยแบ่งตามลักษณะคือ

ถ้าอยู่ข้างหน้า     เรียก สะบิ้งสะบัด
ถ้าอยู่ข้างหลัง     เรียก สะบัดสะบิ้ง
ถ้าอยู่ตรงกลาง   เรียก สะบัดจริงสะบิ้งจัด
ถ้าหน้าและหลัง  เรียก นานาสะบัดสารพัดสะบิ้ง

[สมนึก นพ]

หัดเขียนบ้าง ยังหลง งนงงงนงก
จะหยิบยก คำใด ไฉนฉะนี้
ยากนั่นหนา หามา วาทะวาที
ยุ่งละซี มีซ้ำ คำตั้งคำตาย

ยี่สิบเอ็ด พฤศจิกา กระทงกระทวย
จัดให้สวย ครบองค์ ดอกมงดอกไม้
ลอยแม่น้ำ ค่ำลง เรียงรงเรียงราย
มีมากหลาย อยู่นา น่าดูน่าดง

จุดเทียนไข ให้แสง แสวงสว่าง
นำส่องทาง เปิดใจ ไม่ไหลไม่หลง
ความเศร้าหมอง ในจิต คิดโปละคิดปลง
ได้ปล่อยลง คงคา วารินวารี

เสร็จกระทง งานเสริม เฉลิมฉลอง
ฉิ่งฉับกลอง บรรเลงเด่น เขม้นขมี้
นางฟ้อนสวย ด้วยนะ สตริงสตรี
หากบัตรมี ได้รำ ทำนงทำนอง

หนึ่งเพลง หนึ่งรอบ ชอบจงชอบใจ
เด่นกว่าใคร ไม่พัก นักริงนักร้อง
ถึงตีห้า ท้องฟ้า เรืองรุ่งเรืองรอง
แสงสีทอง อร่าม จับตามจับตา

เลิกแสดง เสียที ขมีขมัน
ร่วมช่วยกัน อย่าหลง เสาะสงเสาะหา
อุปกรณ์ ร้องรำ นำมังนำมา
สุขถ้วนหน้า สามักคัก สามัคคี

ต่างร่ำลา อาลัย เสียใจเสียจง
มาจบลง ฟ้าสาง สว่างสวี
คงอีกนาน งานกระทง ตั้งปงตั้งปี
รอห้าสี่ ใหม่นะ จะคองจะคอย

ส่วนนักร้อง หาใหม่ วัยรงวัยรุ่น
มันกระตุ้น ให้เรา ไม่เหงาไม่หงอย
ค่าบัตรมี ซื้อใช้ ไมค์ลิงไมค์ลอย
คงต้องถอย กีร์ต้า มาตงมาตัว

อีเล็คโทน เก่าไง ใช้ดงใช้ได้
เปลี่ยนแต่สาย งบไม่ ปวดหงปวดหัว
แต่นางรำ วัยชรา ตามืดตามัว
ยังหวั่นกลัว หมดแรง เป็นแล้งเป็นลม

เก็บค่าบัตร ใหม่นี้ พิถีพิถัน
ยอดจ่ายมัน จำเพาะ เหมาะสงเหมาะสม
ต้องบวกเพิ่ม จ่ายนา ยาดงยาดม
กลัวจะล้ม ในงาน สำราญสำเริง.

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ขอลองสะบิ้ง สะบัด

สะบิ้งสะบัดคัดตามนิยามพ้อง
สนนสนองลองชี้วิธีผัน
ประดิดประดอยร้อยซึ้งตรึงประพันธ์
อเนกอนันต์ล้นรักษ์สลักกลอน

ปะติดปะต่อย่อย่นกระวนวาด
ประสิทธิ์ประศาสน์ตามครูผู้สั่งสอน
กระท่อนกระแท่นแก่นถ้อยคอยซอกซอน
ตะลี,ตะลอนย้อนมองร่องวิญญู

 

ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆทุกคนครับ ผมเชื่อในความสามารถของเพื่อนๆ ผมเองก็กำลังศึกษาอยู่ สู้ไปพร้อมๆกันนะครับ

บอม ซอง ดุ๊ก

[Pamoo]

ป้าหมู ก็ขอลองสะบิ้ง..สะบัด  ด้วยคนนะจ๊ะ บอม


ละหกละเหี่ยเพลียใจมันไม่ง่าย
สวิงสวายกลบทที่ผกผัน
สะโลสะเลโซเซอย่าว่ากัน
กระแทกกระทั้นบทกวีที่แปลกไป

ตะบี้ตะบันหาคำมาพร่ำผูก
ก็สะเดิดก็สะดุดสุดแก้ไข
อะลุ้มอล่วยวอนด้วยช่วยกันไป
จะตั้งอกจะตั้งใจให้เป็นกลอน


ขอไหว้วานท่านผู้ชำนาญการช่วยกรุณาชี้แนะด้วยนะคะ

[ทอฝัน]

...ลมหนาวครวญ...ให้หวลให้หา...ผวาจิต
ยอดชีวิต...จำจรจำใจ...ไร้ทางแก้
พรากกันแล้ว...ต้องแคล้วต้องคลาด...ไม่อาจแล
ใช่เชือนแช...ยังชื่นยังชม...นิยมกัน

...อยากบอกเธอ...ยังเพ้อยังพก...ในอกนี้
ใจที่มี...ยังซื่อยังตรง...แสนคงมั่น
ยังรักเธอ...คนเดิมคนดี...ทุกวี่วัน
บนทางฝัน...รำพันรำพึง...เพียงหนึ่งเดียว
 
......................//ทอฝัน..."สะบัดจริงสะบิ้งจัด"นะคะเพื่อนบอม...!!!

[กุลมาตา(singlemom99)]

สะบัดสะบิ้งทิงนองนอยลองร้อยร่ำ
สนุกสนานนั่นจึงทำตามเขาบ้าง
สะดุ้งสะดิ้งทำไม่เป็นเข็นทุกทาง
สะบักสะบอมขอยอมวางช่างยากเย็น

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ป้าหมู ก็ขอลองสะบิ้ง..สะบัด  ด้วยคนนะจ๊ะ บอม


ละหกละเหี่ยเพลียใจมันไม่ง่าย ( อะxอะx  xx  xxx )<<พยายามวางเสียงแบบนี้ครับ)
สวิงสวายกลบทที่ผกผัน  ( อะxอะx  xx  xxx )
สะโลสะเลโซเซอย่าว่ากัน ( อะxอะx  xx  xxx )
กระแทกกระทั้นบทกวีที่แปลกไป ( อะxอะx  xx  xxx )

ตะบี้ตะบันหาคำมาพร่ำผูก ( อะxอะx  xx  xxx ) (แก้ไขคำสุดท้ายลองดูครับ เผื่อจะได้ผูกกลอนในวรรคต่อไปได้ง่ายขึ้น)
ก็สะเดิดก็สะดุดสุดแก้ไข ( อะxอะx  xx  xxx ) ( xอะx  xอะx  xxx )ช่วงสะบัด-สะบิ้ง มันห่างไปครับ 
อะลุ้มอล่วยวอนด้วยช่วยกันไป ( อะxอะx  xx  xxx )
จะตั้งอกจะตั้งใจให้เป็นกลอน ( อะxอะx  xx  xxx ) ( อะxx  อะxx  xxx ) 9พยางค์กลอนจะดูยืดยาดไปครับ


ขอไหว้วานท่านผู้ชำนาญการช่วยกรุณาชี้แนะด้วยนะคะ

ขออนุญาตป้าหมูครับ

 emo_43แหะๆ กระผมเองก็ไม่กล้าสอนหรอกครับ เพราะผมเองก็ยังไม่มั่นใจเลยว่าผมเองนั้นรู้ดีแค่ใหน...เอาเป็นว่าเป็นการแนะนำเนาะไม่เอาคำว่าสอน...(เอาเท่าที่รู้)...อิอิ

เท่าที่ดูนะครับ คงจะเป็นคำที่ผมขีดเส้นใต้ไว้ครับ เพราะ2ประโยคนั้น จะหน่วงกลอนให้สะดุดไปนิดนึง (ท่อนบนสวยงามครับ ทำได้ดี) พยายามเชื่อมให้อ่านแล้วคล่องตัว แค่นี้ก็แจ่มแล้วครับ ที่ผมทำสัญลักษณ์ไว้ จะประมาณนั้นครับ

ยังไงก็พยายามต่อไปนะครับ..ผมก็กำลังค้นๆอยู่ครับ ... ถือว่าเป็นการแชร์กันเนาะ สำหรับท่านผู้รู้ท่านใดจะเสริมมาอีกก็ยินดีครับ บางทีที่ผมชี้อาจยังไม่ถูกต้องตามฉันทลักษณ์)

 emo_28สู้ๆนะคร้าบบ

[อักษรารำพัน]

พะเน้าพะนอ คลอขวัญ ทุกวันทุกวี่
กระจู๋กระจี๋ มีสุข สนุกสนอง
ทนุถนอม ยอมรับ ประคับประคอง
คอยเมียงคอยมอง ปองหมาย มิคลายมิคลอน

สมานสมัคร รักแน่ มิแปรมิเปลี่ยน
ทนพากทนเพียร เวียนว่าย มิถ่ายมิถอน
สนมสนิท ชิดใกล้ ไม่จากไม่จร
จงออดจงอ้อน วอนเว้า ทั้งเช้าทั้งเย็น

เสนอสนอง ครองสุข สนุกสนาน
สำเริงสำราญ บานใจ ไม่ทุกข์ไม่เข็ญ
เรื่องโศกเรื่องเศร้า ร้าวราน รำคาญรำเค็ญ
กระซ่านกระเซ็น เห็นชัด ระมัดระวัง

ประดิษฐ์ประดอย ถ้อยคำ รำพันรำพึง
อย่าดื้ออย่าดึง พึงหลบ กระทบกระทั่ง
ระคายระเคือง เรื่อง-อย่า ละล้าละลัง
มัวชิงมัวชัง นั่งบิด ระอิดระอา

กระหนุงกระหนิง อิงอุ่น ละมุนละม่อม
จงอดจงออม ถนอมรัก เป็นนักเป็นหนา
มิหวั่นมิไหว ในเล่ห์ ประเดประดา
หมั่นโหยหมั่นหา อย่าจี้ พิรี้พิไร

พะวักพะวง หลงคำ จะช้ำจะชอก
คอยหยิกคอยหยอก เติมรส ให้สดให้ใส
ประนีประนอม หอมกรุ่น ละมุนละไม
ระวังระไว ใจมั่น มิหวั่นมิวาย

ผสมผสาน จานเจือ คอยเผื่อคอยแผ่
ประจ๋อประแจ๋ เคียงข้าง ไม่ห่างไม่หาย
เรื่องร้องเรื่องเรียน เวียนวน ทุรนทุราย
อย่าแหนงอย่าหน่าย คลายเงื่อน มิเชือนมิแช

เสลาสลัก ถักสาน ช่วยขานช่วยไข
เถลไถล ใจช้ำ ยิ่งย่ำยิ่งแย่
ลำบากลำบน ทนสู้ เฝ้าดูเฝ้าแล
จนเฒ่าจนแก่ แน่นอน มิคลอนมิคลาย.

[Pamoo]

ป้าหมู ก็ขอลองสะบิ้ง..สะบัด  ด้วยคนนะจ๊ะ บอม


ละหกละเหี่ยเพลียใจมันไม่ง่าย ( อะxอะx  xx  xxx )<<พยายามวางเสียงแบบนี้ครับ)
สวิงสวายกลบทที่ผกผัน  ( อะxอะx  xx  xxx )
สะโลสะเลโซเซอย่าว่ากัน ( อะxอะx  xx  xxx )
กระแทกกระทั้นบทกวีที่แปลกไป ( อะxอะx  xx  xxx )

ตะบี้ตะบันหาคำมาพร่ำผูก ( อะxอะx  xx  xxx ) (แก้ไขคำสุดท้ายลองดูครับ เผื่อจะได้ผูกกลอนในวรรคต่อไปได้ง่ายขึ้น)
ก็สะเดิดก็สะดุดสุดแก้ไข ( อะxอะx  xx  xxx ) ( xอะx  xอะx  xxx )ช่วงสะบัด-สะบิ้ง มันห่างไปครับ 
อะลุ้มอล่วยวอนด้วยช่วยกันไป ( อะxอะx  xx  xxx )
จะตั้งอกจะตั้งใจให้เป็นกลอน ( อะxอะx  xx  xxx ) ( อะxx  อะxx  xxx ) 9พยางค์กลอนจะดูยืดยาดไปครับ


ขอไหว้วานท่านผู้ชำนาญการช่วยกรุณาชี้แนะด้วยนะคะ

ขออนุญาตป้าหมูครับ

 emo_43แหะๆ กระผมเองก็ไม่กล้าสอนหรอกครับ เพราะผมเองก็ยังไม่มั่นใจเลยว่าผมเองนั้นรู้ดีแค่ใหน...เอาเป็นว่าเป็นการแนะนำเนาะไม่เอาคำว่าสอน...(เอาเท่าที่รู้)...อิอิ

เท่าที่ดูนะครับ คงจะเป็นคำที่ผมขีดเส้นใต้ไว้ครับ เพราะ2ประโยคนั้น จะหน่วงกลอนให้สะดุดไปนิดนึง (ท่อนบนสวยงามครับ ทำได้ดี) พยายามเชื่อมให้อ่านแล้วคล่องตัว แค่นี้ก็แจ่มแล้วครับ ที่ผมทำสัญลักษณ์ไว้ จะประมาณนั้นครับ

ยังไงก็พยายามต่อไปนะครับ..ผมก็กำลังค้นๆอยู่ครับ ... ถือว่าเป็นการแชร์กันเนาะ สำหรับท่านผู้รู้ท่านใดจะเสริมมาอีกก็ยินดีครับ บางทีที่ผมชี้อาจยังไม่ถูกต้องตามฉันทลักษณ์)

 emo_28สู้ๆนะคร้าบบ

555++  ขอบใจจ้า หนุ่มบอม  เดี๋ยวให้ป้าหมูตั้งหลักสักนิด เดี๋ยวจะมาเล่นใหม่นะ  นี่เป็นการหาประสบการณ์เพิ่มเติมนะ  ดีจังเลย

[/size][/color]

[อักษรารำพัน]

หากมีรัก…พะวักพะวง…ด้วยหลงใหล
ควรทำใจ…ทั้งไตร่ทั้งตรอง…ก่อนหมองหม่น
จะรักใคร…ให้แน่ให้นอน…อย่าร้อนรน
จะช้ำจน…ทุรนทุราย…ตายทั้งเป็น

รักนั้นมี…ที่สุขที่สม…และขมขื่น
อกกลัดหนอง…ต้องกล้ำต้องกลืน…ดาษดื่นเห็น
รักลอยล่อง…จนโศกจนเศร้า…ทั้งเช้าเย็น
สุดลำเค็ญ…กระเซ็นกระซ่าน…รักผลาญทรวง

รักข้างเดียว…ไม่เหนียวไม่แน่น…ไร้แก่นสาร
ก็ป่วยการ…จะสานจะสรรค์…ให้มันล่วง
รักเผื่อเลือก…กระเสือกกะสน…บนคำลวง
ไม่อาจหน่วง…ความห่วงความหา…ย่อมราโรย

รักแรกพบ…ประสบประสาน…ไม่นานนัก
พอสักพัก…มักเลือนมักลา…ความหาโหย
รักสนุก…ทุกข์ท่วมทุกข์ท้น…จนโอดโอย
ทำวายโวย…ตีโพยตีพาย…แทบวายวาง

รักแอบแฝง…แกล้งล่อแกล้งหลอก…เชิงยอกย้อน
เหมือนละคอน…ซ่อนเงื่อนซ่อนงำ…ทำเมินหมาง
รักจัดฉาก…ลำบากลำบน…ไร้หนทาง
ดูเลือนลาง…ช่างห่างช่างเหิน…เกินจะทน

หากมีรัก…พะวักพะวง…ด้วยหลงใหล
ควรทำใจ…ทั้งไตร่ทั้งตรอง…ก่อนหมองหม่น
จะรักใคร…ให้แน่ให้นอน…อย่าร้อนรน
จะช้ำจน…ทุรนทุราย…ตายทั้งเป็น

[ทอฝัน]

...จะดึกจะดื่น...คืนค่ำ...ยังร่ำไห้
พิรี้พิไร...ครางครวญ...ยังหวลเห็น
สะอึกสะอื้น...ฝืนรอ...พ่อเนื้อเย็น
กระซ่านกระเซ็น...ฟูม_ฟาย...พรายน้ำตา

...แม้โดดเดี่ยว...จะเปลี่ยวจะเหงา...เศร้าก็ฝัน
ผ่านอีกวัน...ที่ผันที่พราก...จากหนีหน้า
แม้สิ้นแสง...แห่งเดือนแห่งดาว...พราวนภา
มิเคยล้า...ระอาระอิด...ปิดหัวใจ

...อยากบอกเขา...เรารอ...มิท้อมิถอย
ยังเฝ้าคอย...คืนกลับ...มิหลับมิใหล
ฝากสายลม...พรมพร่าง...มิว่างมิวาย
ถึงยอดชาย...คนเดิม...มาเติมมาเต็ม...

.............................//ทอฝัน
...แกไขแล้วค่ะพี่วิ ขอบพระคุณค่ะ...

[บอม ซอง ดุ๊ก]

สวิงสวาย+ทุรายทุรน

กระวนกระวายร้ายแทรกกระแทกกระทั้น
ตะบึงตะบันรั้นรื่นกระหื่นกระหาย
กระหนุงกระหนิงชิงพ้นทุรนทุราย
สวิงสวายคลายชืดพะอืดพะอม

กระปั้วกระเปี้ยเสียหลักพะวักพะวน
กระเสือกกระสนซ้นหลบประคบประหงม
กระดูกกระเดี้ยวเบี้ยวบดระทดระทม
สราญสรมณ์ล้มซบประจบประแจง

ระอิดระอาลารักทะลักทะลวง
ตะขิดตะขวงราคะขยะแขยง
ประสบประการณ์ค้านคัดตะบัดตะแบง
ตลบตะแลงแทรงแซะระแคะระคาย

กระบิดกระบวนนวลนุ่มกระบุ่มกระบ่าม
ตะกรุมตะกรามยามช้ำระส่ำระสาย
สะอึกสะอื้นคลื่นซัดกระจัดกระจาย
ตะเกียกตะกายวายรักสะบักสะบอม

OOOO

บอม ซอง ดุ๊ก

[สมนึก นพ]

ลองหดลองหัด คัดเขียน เปลี่ยนดงเปลี่ยนดู
จะรังจะรู้ บ้างนะ ตะเบ็งตะบี้
กว่าจะดำจะได้ ใช้มา วละวลี
วาทะวาที แต่ละคำ เกือบตำเกือบตาย

สนกสนุก ปลุกใจ ให้ใฝให้ฝัน
ยืนยิงยืนยัน คัดลง เกือบสงเกือบสาย
ยุ่งยักยุ่งยาก สับสน กระวนกระวาย
ตาลงตาลาย หาคำ สัมผัสสัมพง

รถยนต์รถยัน คันใหม่ ไม่รงไม่รู้
ลงคงลงคู หรือขับ หลับไหลหลับหลง
สตงสติ อยู่ไหน ไม่คั้งไม่คง
คนโลคนลง ผู้หญิง วิ่งมงวิ่งมา

โบกมงโบกมือ ให้ด้วย ช่วยทั้งช่วยที
ในรถในรี มีงู อยู่นงอยู่หนา
หามาหาไม้ เหมาะดี ตีงูตีงา
เปิดโองเปิดอ้า ประตู หางูหางี

เห็นเล็งเห็นแล้ว ตัวหนึ่ง นอนผึ่งนอนแผ่
คืองูคือแง แน่นา ทาสังทาสี
งูยิงงูยาง วางอยู่ ดูดงดูดี
งูนิงงูนี้ ของเล่นเห็น ตำตงตำตา

ของลกของลูก ทิ้งไว้ ในโรงในรถ
ไม่มกไม่หมด เก็บไป ไงหนงไงหนา
คุณมายคุณแม่ ไม่รู้ งูมุงงูมา
พวงผวา งงงก ตกคงตกคู.
...........เหนื่อย................

[บอม ซอง ดุ๊ก]

โดนจนได้
 
ระอิดระอา...ข้าทราบอย่าหยาบร้าย
กระวนกระวาย...ร้ายรักอย่าปักขม
กระแทกกระทั้น...ฉันร้อนอย่าทอนคม
พะอืดพะอม...ถมแทงแร้งดวงแด

ถึงพี่ไร้ซึ่งทรัพย์...ประดับประดา
แต่อย่ามาค่อนแคะ...กระแหนะกระแหน
ที่ขาดปากยากท้อ...กระป้อกระแป้
ก็เพราะแม่ใช้จ่าย...ทะลายทะลวง

อย่าสะบัด..กระฟัดกระเฟียด...กระเดียดพล่อย
อย่าจริต...ตะบิดตะบอย...ถ้อยตะขวง
รีบกำจัด...ประหัตประหาร...ให้ซ่านทรวง
อย่ามาถ่วง...ประคับประคอง...ร้องหารือ

สะท้านสะเทือน...เอื้อนแตก...กระแทกกระทั้น
ตะบึงตะบัน...กลั่นเฆี่ยน...กระเหี้ยนกระหือ
ตะลีตะลาน...ซ่านร้าย...ตะพึดตะพือ
สลึมสะลือ...มือพี่...สะบัดอบาคัต..ปลายคาง!!

O

 

ดุ๊ก ซอง บอม