ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกกระเจียว]

เพียงชาวนาป่าดงเป็นดั่งเหย้า
ไว้แนบเนานอนหนาวเมื่อคราวฝน
ต้องลุยไถปักดำเพราะความจน
จึงอดทนเรื่อยมาเป็นอาจิน

เสียงกบเขียดประสานร้องทั้งท้องทุ่ง
สุดหมายมุ่งสิ่งใดได้ถวิล
จะเกินค่าของตนให้คนยิน
เอาคราบดินซุ่มซ่อนคิดร้อนรน

เหม่อมองฟ้าเเสนไกลเฝ้าใฝ่ฝัน
เพียงวสันต์หล่นโรยโปรยหยาดฝน
เป็นหยาดหนึ่งลงหว่างกลางกมล
ก็ชุ่มฉ่ำเหลือล้นที่กลางใจ

ต้นข้าวดำแตกต้นเพราะฝนเร่ง
มินอนเขลงหลังทำทั้งดำไถ
เพียรถากถางคันนาถากหญ้าใบ
หวังต้นโตเร็วไวไร้โรคกวน

ผิวเกรียมดำกรำงานมานานนัก
จึงได้พักใต้ชายคาหลบฟ้าฝน
ขนเครื่องงานการนาล้าเหลือทน
เหนื่อยเสียจนเจียนตายได้คลายลา

เพียงชาวนาป่าเขาที่เฝ้ารัก
ด้ายสมัครหมายมั่นความหรรษา
ไม่อาจมุ่งยุ่งใครใจนำพา
ความเจ็บช้ำซ้ำหา..ให้โศกตรม

[ทอฝัน]

...เห็นกลอนกราย...ชายเจียว...เลี้ยวมาต่อ
น้องเฝ้ารอ...นานเนิ่น...จนเกินข่ม
พี่ไถถาก...บากนา...ฝ่าโคลนตม
จึงนิยม...น้ำใจ...ตลอดมา

...ด้วยจิตใจ...สุนทรี...มีละม่อม
กลอนจึงกล่อม...กินใจ...ใครหนักหนา
คือศักดิ์ศรี...มุ่งหมาย...ชายชาวนา
ทอฝันกล้า...เคียงเซียน...มาเรียนกลอน
......................../ทอฝันค่ะพี่เจียว

[ดอกกระเจียว]

อันอ้อยตาลหวานลิ้นนั้นชินรส
ให้หมู่มดตอมไต่มิไถ่ถอน
เหมือนกวีหลงไหลในบทกลอน
เฝ้าอาวรณ์วนเวียนขีดเขียนคำ

บ้างรักซึ้งถึงหลงภวงค์จิต
ดั่งอยู่ห้วงนิมิตนึกคิดขำ
ถ้อยลิขิตทุกบทเฝ้าจดจำ
นึกน้อมนำด้วยเห็นความเป็นตน

หากจะรักเพราะกลอนมิวอนรัก
เพราะตระหนักรู้ดีมีสักหน
เมื่อคุณค่าถดถอยพลอยร้อนรน
เพียงแต่รักทั้งคนและรักกลอน

ครั้นเพียงชอบตอบมาถึงสาเหตุ
แสดงเจตนาในอักษร
ผู้ถูกชอบก็ชอบจะบ้างตอบย้อน
สูตรสุนทรสักวามาแต่นาน

เมื่อว่างเว้นการงานมาสานสร้าง
สีบแนวทางนั้นดีทุกสถาน
เหมือนคืนยุคนานโขครั้งโบราณ
ฝากคำหวานผ่านกวีดีต่อกัน


ดอกกระเจียว

[ทอฝัน]

...อันอ้อยตาล...นานชิม...ย่อมลิ้มรู้
ยังคงอยู่...หวานแท้...มิแปรผัน
หากรสแห่ง...มิตรภาพ...เราทราบกัน
ร่วมสร้างสรร...ไมตรี...มีพลัง

...หวานในคำ...กวี...มีศรีศักดิ์
เพียงเพื่อรักษ์...ร่ายศิลป์...กวินหวัง
ติดในรส...พจน์คำ...ล้ำจังงัง
จึงต้องตั้ง...ปณิธาน...สานไมตรี

...อันคนป่า...ขาดง...คงลึกซึ้ง
สื่อความถึง...น้ำใจ...ที่ไหลปรี่
เปี่ยมปรากฏ...บทเอื้อน...เฉือนวจี
ความหมายมี...หวังเอื้อม...เชื่อมสัมพันธ์

...เพราะศรัทธา...คารม...ช่างคมนัก
จึงอยากภักดิ์...พลีใจ...เพื่อไต่ฝัน
ได้เรียนรู้...เริงล้อ...ต่ออนันต์
จวบถึงวัน...ผันพราก...อยากจดจำ
........................//ทอฝัน