ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กุลมาตา(singlemom99)]

ว่าด้วย.."ปาก"

ศีลข้อสี่..เราก็ไม่ค่อยจะดี..
เพราะแบบนี้..จึงไม่อยากเข้ากับพวก "ปาก"
สำนวนไทย..  ท่านก็ว่าไว้มาก
เช่นว่า.."ปากปราศรัยใจเชือดคอ"

คนแบบนี้..พูดดี แต่คิดร้าย..
มุ่งหมาย..ทำลาย ทำให้ ทำขอ
"ปากเป็นชักยนต์" แล้วล่ะก็
พูดบ้า พูดบอ..สั่งสอนไม่รู้จักหยุด..เสียที

"ปากว่าตาขยิบ"
พวกมุบมิบ..ปากกับใจตรงไหมนี่
"ปากว่า มือถึง"..พูดแล้วก็บึ่ง..ทำทันที
"ปากปลาร้า"คนนี้..มีแต่คำหยาบ..สาปส่งกัน

"ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม"
พูดจาคารม..ยังเป็นเด็กเล็กจ้อยนั่น
"ปากหวานก้นเปรี้ยว"..หวานแต่ไม่จริงใจ..ซะงั้น
"ปากคนยาวกว่าปากกา"..น่าหวั่น..พูดต่อตามกัน..ทั้งที่ไม่รู้จริง

ปากคนอื่น..ไม่ขอวิจารณ์
ปากเราสิ..ศีลไม่ผ่าน เวลาโกรธ..ยังโทษติง
คงเป็นแบบบางสำนวนนี้..ยังไม่ได้ดี ทุกสิ่ง
หากพยายามอย่างยิ่ง..นิ่งคิดก่อนพูด ไม่หลุดสติ..สร้างเวรกรรม


..
กุลมาตา-singlemom99-
14  สิงหา  2553

<a href="http://www.youtube.com/v/IvxPrPcGbgo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/IvxPrPcGbgo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..เกิดมาเป็นคน..ไม่แคล้วต้องเจอปัญหาเรื่องปาก..ทั้งปากเราและปากคนอื่น.."ปากคน" เพลงของคุณเต๋อ..วันนี้ลองฟังเวอร์ชั่น "บิลลี่ โอแกน" ดู..

เนื้อเพลง:  ปากคน


ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

บอกต่อต่อกันมา แล้วบอกต่อต่อกันไป

แต่มาบอกยังไง เรื่องราวจึงได้ผิดไป

อยากจะรู้ เรื่องเก่ามันอยู่ตรงไหน ถูกดัดแปลง หรือแต่งไปอีกเพียงใด

ชอบต่อและแต่งเติมนัก เพราะปากมันหยุดไม่ไหว

กลายเป็นอื่นทุกที ....

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ออกจากปากทีไร เรื่องใหญ่ก็ใหญ่เกินไป

ใส่ไปอีกมากมาย ก็เพียงจะให้สะใจ

เก็บมาหนึ่งมาสอง ต้องต่อไปอีกเป็นสาม

หากจะบอกไปตาม เรื่องเก่าคงขาดใจตาย

ชอบต่อและแต่งเติมนัก เพราะปากมันหยุดไม่ไหว

กลายเป็นอื่นทุกที จำเอามาจากใคร

ทุกทีเวลาพูดไป เรื่องราว มันเป็นอย่างไร

ชอบเติมจนมันมากไป ใครจะฟังเรื่องใคร

ได้ฟังกันจนจุใจ แต่กลายเป็นอื่นทุกที

พอนานนานต่อไป พูดจาอะไรกับใคร

จะจริงไม่จริงอย่างไร แล้วใครจะมาสนใจ

จะฟังก็เพียงผ่านไป เพราะฟังทีไรไม่วาย

กลายเป็นอื่นทุกที ....

ปากเสีย ปาก ปาก ปาก ปาก ปาก ปากเสีย

ปาก ปาก ปาก ปาก ปาก ปากเสีย ปากเสีย

. . . . บอกต่อต่อกันมา

แล้วบอกต่อต่อกันไป แต่มาบอกยังไง

เรื่องราวจึงได้ผิดไป อยากจะรู้ เรื่องเก่ามันอยู่ตรงไหน

ถูกดัดแปลง หรือแต่งไปอีกเพียงใด ชอบต่อและแต่งเติมนัก

เพราะปากมันหยุดไม่ไหว กลายเป็นอื่นทุกที

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

ย้า ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา ยา

[กุลมาตา(singlemom99)]

..คงไม่ใช่ของ "พระปฏิบัติ"..ของใครหว่า..หนึ่งใน "นางร้าย" ที่ต่อกระทู้ไว้..สวยใกล้ๆสาวงามในภาพ

กรรมเพราะปาก  อยากกิน  ลิ้นอยากพูด
ลิ้นการทูต  เจรจา  คารมพลิ้ว
ออกจากปาก  มาจากใจ  เป็นนัยริ้ว
มโนกรรม  นำลิ่ว  บิ๊วครบองค์

ใจสู่ปาก  ปากสู่ทำ  นำให้เห็น
ว่าทำเป็น  อกุศล  ดลมาส่ง
เหมือนมีกรรม  นำคน  วนวุ่นลง
ปากไม่ตรง  ใจต่าง  ว่างเดินตาม

ต้องทำใจ  ได้เจอ  พวกเพ้อพก
สกปรก  วิ่งวุ่น  ลุ้นมาข้าม
นั่งที่ไหน  ปากมา  ข้าเข้าตาม
เป็นแค่ยาม  ตามเฝ้า  ก็เอาจัง

สวยแบบนี้  มีผู้ชาย  ใคร่ใกล้ชิด
ไม่ต้องคิด  มาเอาเด็ก  เล็กๆนั่ง
ไม่อยากจ้าง  อ้างอะไร  แกล้งใครจัง
แม่ลูกสุข  อิจฉานั่ง  น่าชังใจ

[กุลมาตา(singlemom99)]

"ปากคนยาวกว่าปากกา"..นะเจอบ่อย
พูดต่อๆ   ขอจอย  รอยจารึก
พูดโดยที่  ไม่ใคร่ครวญ  ทวนตรองตรึก
ไฟลามคึก  ครุกรุ่น  พวกวุ่นวาย

กล้าพูดว่า  ลูกเรา  เขาเอาสิทธิ์
อ้างเราผิด  เรายุ่งแย่ง  แข่งให้ร้าย
ลูกของเรา  ว่าเรายุ่ง  พวกยุงลาย
ถามกฎหมาย  ดูสิ  มีตาราง

เป็นตัวอย่าง  ย้ำให้  ใครๆเห็น
คนชั่วเหม็น  เข็ญใจ  ใคร่บาดหมาง
ขนาดลูก  ยังจะแย่ง  แข่งแบ่งข้าง
ขอถามบ้าง  ใครบ้า  ระอาจริง

เหน็ดเหนื่อยเลี้ยง  ลูกนี้  มีเหนื่อยบ้าง
หากสุขใจ  ทุกข์จาง  เพียงบางสิ่ง
หากระอา  ปากร้าย  ง่ายมาติง
แม่ไม่ทิ้ง  อยากแข่ง  แย่งลูกกัน

เพราะไม่ถูก  ลูกใคร  ใครก็เถียง
ใครจะเสี่ยง  ไม่รู้หัว นอนชั่วนั้น
ไม่รู้ปลาย เท้าจากไหน  เป็นใครนั่น
ใครชอบฝาก  ก็ฝากกัน  ดันแค่ตัว

คนไม่ฝาก  ปากว่า  ตาขยิบ
ปากซุบซิบ  อยู่คนเดียว  เกี่ยวมั่วซั่ว
คนไม่รู้  หัวนอนปลาย   เท้าเข้านัว
ยิ่งน่ากลัว  มีพิษภัย  ร้ายกว่างู

ตะโกนด่า  น่าพบ  คบล่ะหรือ
คนไม่ซื่อ  ดื้อโลภ  ละโมบอยู่
พวกกล้าๆ  เข้าซี้  นี่ล่ะงู
ใครอยากอยู่  อยู่ไป  ไม่อยู่เลย

[กุลมาตา(singlemom99)]

"ปากปลาร้า"  น่าอาย  หยาบคายหนัก
ชอบกลนัก   หน้างาม  ปากทรามถ่อย
อยากให้ใคร  ใครชม  ประสมรอย
ใครไม่ชม  ปมด้อย    ด่าลอยมา

ไม่ได้ดั่ง  ตั้งใจ  ก็ไล่ด่า
ปากไล่ฆ่า  ด่าหยาบ  บาปนักหนา
บังคับใคร  ให้นั่ง  ฟังปลาร้า
ใครไม่นั่ง  นั่งด่า  ปลาร้าลอย

[กุลมาตา(singlemom99)]

"ปากว่าตาขยิบ"  ดิบให้เห็น
เล่าลือเป็น  สงคราม  ไม่ถามไถ่
ต่อหน้าพูด  ดีๆ  แต่ที่ใจ
นั่นไม่ใช่  อย่างที่บอก  หลอกใครๆ

หากได้มิตร  สนิทใหม่  ใครก็อยาก
แต่ไม่ได้  ใครมาลาก  ต่างอยากให้
คนเก่าๆ  ที่เรา  เคยเข้าใจ
ก็เก็บไว้  ไยต้องเลิก  เบิกลากัน

มิตรใหม่ๆ  ก็มี  ที่สนิท
ปากจับผิด  โรคจิต  เที่ยวบิดผัน
ทั้งที่ต่าง  และปาก  ด่าฝากนั้น
แถมคิดกัน  โน่นนี่  เจ้ากี้เจ้าการ

มันชีวิต  ของใคร  ถึงได้จัด
ไม่สนิท  ดันแนะนัด  ตัดสินพล่าน
เอาแบบนั้น  แบบนี้  มีแต่พาล
จึงไม่ผ่าน  ไม่คบ  ต้องจบกัน

เรื่องของปาก  ลากเสีย  แม่เบี้ยแผ่
ดูให้แน่  แส่ส่าย  ทำใหญ่รั้น
ก็เจ้าตัว  ไม่รับ  ยับไหมนั่น
ลับหลังกัน  ลั่นด่า  จะให้เอา

[กุลมาตา(singlemom99)]

"ปากปราศรัยใจเชือดคอ"  ต้องขอหนี
คนเดี๋ยวนี้  เป็นมาก   อยากให้คิด
ต่อหน้าพูด  ดี๊ดี  มีน้ำจิต
ลับหลังด่า  ไม่ใช่มิตร  คิดไม่ดี

เกิดมาแล้ว  ก็ต้องเจอ  อย่าเผลอพลั้ง
ต้องระวัง  ขั้นโกงหลอก   ลอกทุกที่
อย่าหลวมตัว  ว่าหวาน  ใจพาลมี
ดูให้ดี  มีสติ  พวกริโกง

จะเล่าเรื่อง  ของป้ากุล  เขาฉุนป้า
เห็นเราทำ  อำว่า  ด่าตายโหง
ทำเพื่อสุข-  ภาพลูก  ปลูกจรรโลง
พวกคนโกง  ว่าป้าหลอก  ให้ออกไป

เด็กมีโรค  พุงปลิ้น  พวกริ้นเหลือบ
พวกเขมือบ  อิจฉา  ว่าแม่ได้
ทำมาอ้าง  เด็กอยู่ข้าง  ทางเขาไซร้
แม่ออกไป  ให้ลูกหนู  หนูชอบกิน

ใครใคร่กิน  กินไป  ใช่เรื่องฉัน
ฉันกับลูก  กินกัน  มันต้องสิ้น
ขืนไม่หยุด  ตายแน่  เอาแต่กิน
โรคภัยมา  พุงปลิ้น  เพราะลิ้นตัว

จึงหันมา  ระวัง  ชั่งแต่ผัก
ผลไม้  ให้ลูกรัก  อย่ามักมั่ว
ออกกำลัง  ทำกินเอง  ด้วยเกรงกลัว
โรคภัยมา  เนียนัว  ยั่วน้ำลาย

คนดีๆ  เขายอมรับ  ไม่สับด่า
เจอคนบ้า  ด่ายุ่ง  มุ่งทำร้าย
ลูกยังติด  กินอยู่  ไม่ดูดาย
ค่อยๆห้าม  ปรามไว้  ใช่งดเลย

[บอม ซอง ดุ๊ก]

"ปากหนอ"

....ปากอยู่ใหนใจอยู่นั้น....นั่นว่าเยี่ยม
ปากรู้เจียม ใจรู้จำ น้ำคำจ่าย
หากยุ,หยอก,หลอก,เล่ห์เทน้ำลาย
บทสุดท้าย กลายเป็นหอก ยอกอกตน

เอ่ยวาทะ วาที มีสำนึก
ปากรู้สึกใจรู้เจตน์รู้เหตุผล
ศัพท์สลวยสวยซึ้งถึงกมล
พันหมื่นหนใคร่เห็นเป็นสำคัญ

....ปากมันดึงจึงกระเดียดเสียดแสลง
ตีแตลงแปลงหมายกลายผกผัน
ปากต่อปากลากคายหลายโจษจัน
เรื่องขี้ไก่กลายแปรผันเป็นจานบิน...

....พูดโตกตากสากกะเบือยันเรือรบ
ถ้าไม่กลบเลือดปากไม่อยากสิ้น
พูดเสียหายหลายคราไม่ชาชิน
ลากขึ้นฟ้าพาดิ่งดิน..สิ้นกันไป

....พูดคำหว่านหวานหูรู้เหมาะสม
หวานคำลมอมลวงคงไม่ไหว
ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเสร็จสมใจ
แต่ความจริงเผยเมื่อไหร่...ไม่คุ้มกัน

....ความกล่าวไว้"เมื่อเงินพูด ความจริงเงียบ"
มองเปรียบเทียบก็เห็นจริงยิ่งน่าขัน
แม้นตรงซื่อ.มือไร้ทรัพย์ดับเงียบงัน
ปิดปกกันด้วยคำเท็จเล็ดคำลวง....

...."ปากว่ามือทำ"แบบนี้หนา ว่ายอดเยี่ยม
สัจไม่เทียมเลี่ยมอุบายให้ตะขวง
คือคนแท้นอกสวยใสในมิกลวง
และไม่หน่วงถ่วงตนให้ดิ้นตาย....

....พูดดูดี พระชี้ช่อง ต้องดูจิต
พูดดูร้าย ท่านบอกคิด พิจความหมาย
วาทะดี..อาจชี้นำ ทำวุ่นวาย
วาทีร้ายอาจค้ำใจให้ไม่จน...

....สักมีปากอยากจะพูดก็พูดได้
แล้วรู้ไหม..ถ้อยคำ..นำส่งผล
พูดน้อยๆต่อยแน่นๆไม่แคลนคน
พูดเหมือนคน ใจคล้ายพระ จะดีเอย




"บอม ซอง ดุ๊ก"