ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[msp.]

“ ถอย ? “

คงต้องจบรักร้าวในคราวนี้
ทั้งทั้งที่เพิ่งเริ่มเติมรักได้
ยังมิทันเดินก้าวเข้าทางใจ
เธอก็ลาหน้าไกลไม่ใยดี

ใจเร่าร้อนอ่อนล้าปร่าความหมอง
เกินประครองเยียวยาก็ครานี้
เกิดคำถาม “ความเจ็บเหน็บกี่ที
กับใจที่โหยหาว่าควรพอ”

เดินทางใจไขว่คว้าหาความรัก
แต่กับดักทางใจสร้างไว้ล่อ
ตกหลุมพรางขังรักที่ถักทอ
กับขวากหนามที่ก่อรอทำลาย

สายตาเธอเหมือนมีดที่กรีดเถือ
ลงเศษใจเหลือเหลือเมื่อแพ้พ่าย
เธอลาจากพรากรัก!กระอักตาย!
อาดูรย์เปลี่ยวเดียวดาย..ตาย..ช่างมัน !

คนอ่อนแอแพ้พ่ายในแรกเริ่ม
สิ่งประเดิมลงไปใช้ความฝัน
กับชีวิตที่เหลือเชื่อใจกัน
ต้องมาบั่นมลายในมือเธอ

คงต้องจบความรักฉากสุดท้าย
หยุดความตายเธอยื่น...ฝืนเสมอ
ถอยฉากรักปักหมุดหยุดละเมอ
หยุดปรนเปรอเพ้อรัก !..แม้จากใคร !

 

[ทอฝัน]

...ขอฉุดรั้ง...ก่อนร้าว...ก้าวสุดท้าย
หากถอยไป...เธอรู้...อยู่ใช่ใหม?
ว่ามีผล...กระทบ...กับใจใคร
ที่เผลอไผล...ใหลหลง...พวงเธอ

...ก่อนกุหลาบ...ทิ้งกลีบ...รีบมาปลอบ
แม้ต้องลอบ...เลี่ยงมา...ประหม่าเก้อ
เห็นเธอเศร้า...เราแคร์...แค่อยากเจอ
จัง!เบ้อเร่อ!...เห็นเงา...เขาคนนั้น

...ขยับเท้า...เหงาหงอย...ถอยดีกว่า
คงมิกล้า...เผชิญ...เดินหน้าฝัน
ขอแค่ห่วง...ห่างห่าง...ระหว่างวัน
ค่อยค่อยหัน...หลังกลับ...ซับน้ำตา...
............................//ทอฝัน

<object style="height: 344px; width: 425px"><param name="movie" value="

<a href="http://www.youtube.com/v/HjJg8ua9Jcs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/HjJg8ua9Jcs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ดาวระดา]

รักนี้ตันหันขวับกลับลำถอย
ใช่เราด้อยค่าพออย่าง้อเขา
ยื่นใบลาออกไปอย่างไร้เงา
คำว่าเศร้าชายคนนี้ไม่มีเลย

ทิ้งกี่ครั้งยังคงประสงค์อีก
เพียงแค่ปลีกตัวไปมีใหม่เฉย
ไม่ขีดเส้นเว้นวรรครักลงเอย
ด้วยคุ้นเคยเลยชินไม่สิ้นทาง

[เมฆา...]

“ ถอย ? “

คงต้องจบรักร้าวในคราวนี้
ทั้งทั้งที่เพิ่งเริ่มเติมรักได้
ยังมิทันเดินก้าวเข้าทางใจ
เธอก็ลาหน้าไกลไม่ใยดี

ใจเร่าร้อนอ่อนล้าปร่าความหมอง
เกินประครองเยียวยาก็ครานี้
เกิดคำถาม “ความเจ็บเหน็บกี่ที
กับใจที่โหยหาว่าควรพอ”

เดินทางใจไขว่คว้าหาความรัก
แต่กับดักทางใจสร้างไว้ล่อ
ตกหลุมพรางขังรักที่ถักทอ
กับขวากหนามที่ก่อรอทำลาย

สายตาเธอเหมือนมีดที่กรีดเถือ
ลงเศษใจเหลือเหลือเมื่อแพ้พ่าย
เธอลาจากพรากรัก!กระอักตาย!
อาดูรย์เปลี่ยวเดียวดาย..ตาย..ช่างมัน !

คนอ่อนแอแพ้พ่ายในแรกเริ่ม
สิ่งประเดิมลงไปใช้ความฝัน
กับชีวิตที่เหลือเชื่อใจกัน
ต้องมาบั่นมลายในมือเธอ

คงต้องจบความรักฉากสุดท้าย
หยุดความตายเธอยื่น...ฝืนเสมอ
ถอยฉากรักปักหมุดหยุดละเมอ
หยุดปรนเปรอเพ้อรัก !..แม้จากใคร !

 

      ๐..คิดดีแล้ว แก้วใจ หรือไรเจ้า
  จึงคิดถอย รอยเก่า ทิ้งเราไว้
  เพียงแค่เห็น เป็นคล้าย แต่ไกลไกล
  กลับปักใจ ใช่แน่ ทำแง่งอน
      ๐..ถามกันบ้าง ได้ไหม ใช่หรือเปล่า
  อย่าพึ่งเหมา เอาข่ม อารมณ์ร้อน
 ใช่แก้ตัว กลัวผิด คิดเว้าวอน
 ขอจงย้อน มองดู ให้รู้จริง
      ๐..ที่ห่างหาย หลายครั้ง ดั่งที่ว่า
 ก็เพราะหา หนทาง ค้นบางสิ่ง
 ที่เรียกว่า รักแท้ แคร์กันจริง
 ใช่ทอดทิ้ง นิ่งไว้ ไม่ใยดี
      ๐..หากเธอหยุด หมุดรัก เข้าหักถอน
 ฉันคงรอน ร้าวราน ปานปลูกฝี
 ทั้งน้ำหนอง น้ำตา เข้าราวี
 คงป่นปี้ ชีช้ำ ระกำทรวง
      ๐..ด้วยเพราะรัก จึงกล้า ท้าพิสูจน์
 ทุกคำพูด ล้วนเผย เฉลยห่วง
 ทุกหลุมพราง วางไว้ ใช่หลอกลวง
 แต่คือบ่วง ผูกเรา เข้าด้วยกัน
      ๐..หากฉันรู้  ว่า เธอรัก เพียงสักครั้ง
 คงไม่ต้อง ลองหวัง ดั่งเหหัน
 แต่นี่เธอ ไม่เคยเผย เอ่ยถึงมัน
 คำว่ารัก คำนั้น ที่ฉันรอ.....
 
 
       
     ***เมฆา...***
 
   
 
 

[กุลมาตา(singlemom99)]

ถอยนับก้าว  ร้าวหนัก  รักไม่แท้
มาเปลี่ยนแปร  แท้ใจ  ไม่สงสาร
ใครมาชิด  สนิทใกล้  ก็ให้ทาน
เผื่อแผ่หาร  ปานมี  สี่ร้อยใจ

ไม่อาจต่อ  รอคิว  หิ้วเอาเศษ
หัวใจที่  มีเลศ  แบ่งเศษให้
เสี้ยวเล็กๆ  เพียงผ่าน  เศษทานใคร
ถอยอย่างกร้าว  นับก้าวใหม่  ไม่คืนเธอ

[msp.]

      ๐..คิดดีแล้ว แก้วใจ หรือไรเจ้า
  จึงคิดถอย รอยเก่า ทิ้งเราไว้
  เพียงแค่เห็น เป็นคล้าย แต่ไกลไกล
  กลับปักใจ ใช่แน่ ทำแง่งอน

      ๐..ถามกันบ้าง ได้ไหม ใช่หรือเปล่า
  อย่าพึ่งเหมา เอาข่ม อารมณ์ร้อน
 ใช่แก้ตัว กลัวผิด คิดเว้าวอน
 ขอจงย้อน มองดู ให้รู้จริง

      ๐..ที่ห่างหาย หลายครั้ง ดั่งที่ว่า
 ก็เพราะหา หนทาง ค้นบางสิ่ง
 ที่เรียกว่า รักแท้ แคร์กันจริง
 ใช่ทอดทิ้ง นิ่งไว้ ไม่ใยดี

      ๐..หากเธอหยุด หมุดรัก เข้าหักถอน
 ฉันคงรอน ร้าวราน ปานปลูกฝี
 ทั้งน้ำหนอง น้ำตา เข้าราวี
 คงป่นปี้ ชีช้ำ ระกำทรวง

      ๐..ด้วยเพราะรัก จึงกล้า ท้าพิสูจน์
 ทุกคำพูด ล้วนเผย เฉลยห่วง
 ทุกหลุมพราง วางไว้ ใช่หลอกลวง
 แต่คือบ่วง ผูกเรา เข้าด้วยกัน

      ๐..หากฉันรู้  ว่า เธอรัก เพียงสักครั้ง
 คงไม่ต้อง ลองหวัง ดั่งเหหัน
 แต่นี่เธอ ไม่เคยเผย เอ่ยถึงมัน
 คำว่ารัก คำนั้น ที่ฉันรอ.....
 
 
       
     ***เมฆา...*** 
   
 

มีทางเลือกใดหรือสื่อความคิด
ทำจริตบิดเบือนเลื่อนไปหนอ
หากสิ้นเยื่อเบื่อใจไม่ทนพอ
ใจเริ่มท้ออยากถอยเพราะคอยนาน

เธอไม่เคยเปรยใจให้ใครเห็น
ทำเลือดเย็นเซ่นรักหักประหาร
ทั้งไม่เคยเปรยบอกออกอาการ
ว่าจะสานหัวใจกับใครเลย

จะให้ถามความเธอ ?  ละเมอหรือ ?
จะเชื่อถือเอาแน่ยังแค่เฉย
อาจถามคำ...พร่ำบอกเพื่อหลอกเปรย
จะให้เอ่ยอย่างไรก็อายเป็น

เธอเคยถามฉันไหมใคร่อยากรู้
ว่าคิดอยู่คือใด..ก็ไม่เห็น
อยากจะแซะแกะใจไขประเด็น
ก็ลำเค็ญหัวใจเธอไม่เอา

เพียงแค่ทอต่อรักถักมาบ้าง
ใจอ้างว้างค้างไว้อาจไม่เหงา
เรื่องถอยรักจักวางอย่างแผ่วเบา
เปลี่ยนตั้งหลักปักเสา..เฝ้าคอยเธอ..   

มะสะแป...จ้า     

[ไพร พนาวัลย์]

เมื่อเห็นว่ามิใช่ใจเริ่มถอย
เพราะเธอปล่อยนานไปจนใจเก้อ
เธอก็รู้ว่ารักจักปรนเปรอ
เบื่อจะเพ้อคนเดียวจนดักดาน

แม้เธอไม่มีคู่อยู่เคียงข้าง
จำต้องวางเธอไว้เพราะไม่หวาน
รักกันไปดูใจไม่ทันนาน
เปรียบดั่งถ่านเปียกน้ำไม่ทำไฟ

ดั่งน้ำกับน้ำมันไม่ฝันต่อ
มันจึงท้อจึงถอยคอยไม่ไหว
คนหนึ่งเร็วคนหนึ่งช้าพาร่ำไร
ไม่ทันใจยังให้รอท้อเต็มที

ด้วยเหตุนี้เธอจงอยู่ตรงนั้น
คอยคนที่เหมือนกันฝันอยู่นี่
ฉันขอจรจากไกลมิใยดี
ถอยวันนี้ดีกว่าช้าเกินการ

 

“ปรางค์  สามยอด”

[สุดสาย]

เกินใจจะ  ฉุดและยั้ง  เพื่อหวังต่อ
เกินปล่อยใจ  ให้ทนรอ  ท้อรู้ไหม
มันเหมือนมี  ช่องความต่าง  ห่างในใจ
เหมือนเธอมี  เขาคนใหม่  ไม่ใช่เรา

อาจเป็นวัน  ที่แสนไกล  เกินไปหา
หรือเป็นเขา  ที่เข้ามา  เวลาเหงา
อาจเป็นเธอ  ที่เผลอไผล  ไปกับเงา
ความรักเรา  เลยต้องลบ  จบทางไป

ขอถอยห่าง  วางที่เก่า  รักเราสร้าง
ฉันหลีกทาง   ให้เธอจบ  พบคนใหม่
ถ้าวันนี้  ไม่ได้อยู่  อย่างรู้ใจ
ก็จะยอม  ถอยออกไป  จากใจเธอ

..nara..

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เกินใจจะ  ฉุดและยั้ง  เพื่อหวังต่อ
เกินปล่อยใจ  ให้ทนรอ  ท้อรู้ไหม
มันเหมือนมี  ช่องความต่าง  ห่างในใจ
เหมือนเธอมี  เขาคนใหม่  ไม่ใช่เรา

อาจเป็นวัน  ที่แสนไกล  เกินไปหา
หรือเป็นเขา  ที่เข้ามา  เวลาเหงา
อาจเป็นเธอ  ที่เผลอไผล  ไปกับเงา
ความรักเรา  เลยต้องลบ  จบทางไป

ขอถอยห่าง  วางที่เก่า  รักเราสร้าง
ฉันหลีกทาง   ให้เธอจบ  พบคนใหม่
ถ้าวันนี้  ไม่ได้อยู่  อย่างรู้ใจ
ก็จะยอม  ถอยออกไป  จากใจเธอ

..nara..

อ่านบทกลอนนาม"nara"พาใจเศร้า
สุดจะเหงาเขาไม่ง้อไปมีใหม่
ทิ้งให้เราเจ็บระทมตรมฤทัย
ห่างกันไกลเกินกว่าใจจะเยียวยา

อินกับกลอนขอบอกเจ้าของกระทู้
ต้องทนดูทุกท่านถอยหลั่งน้ำตา
ปรางค์สามยอด masapaer กุลมาตา
ยังเมฆาที่มาลงไม่ให้ถอย

เหลือบไปเห็นสาวสวยdreamพร่ำรำพัน
ยังไม่ทันหันหลังกลับก็พลันลา
อัสดงไม่ทันช่วยเช็ดน้ำตา
ที่ไหลมาอาบใบแก้มของคนดี

+ยามพระอาทิตย์อัสดง+

[msp.]

เมื่ออาทิตย์ชิดขอบฟ้าคราอัสดง
ใจก็เริ่มอ่อนลงคงกับที่
เกิดอ่อนแอแพ้พ่ายไปทันที
กับห้วงนี้เริ่มหาวเราเกินทน

บางครั้งกลั่นกลกลอนจนอ่อนล้า
แต่ความบ้ามุ่งมั่นปั่นดั้นด้น
อักษรหลากมากมายให้เวียนวน
เร้ากมลเหมือนฝันมันเคลิ้มไป

คงต้องถอยครานี้ที่อ่อนล้า
เพื่อตั้งหลักสักคราแล้วมาใหม่
ยามพระอาทิตย์อัสดงคงไม่ไกล
ถอยหัวใจไปพักจักรีบมา......            

แวะมาแซวยามพระอาทิตย์อัสดงหน่อย..ขอถอยไปตั้งหลักแป๊บ....

[เมฆา...]

มีทางเลือกใดหรือสื่อความคิด
ทำจริตบิดเบือนเลื่อนไปหนอ
หากสิ้นเยื่อเบื่อใจไม่ทนพอ
ใจเริ่มท้ออยากถอยเพราะคอยนาน

เธอไม่เคยเปรยใจให้ใครเห็น
ทำเลือดเย็นเซ่นรักหักประหาร
ทั้งไม่เคยเปรยบอกออกอาการ
ว่าจะสานหัวใจกับใครเลย

จะให้ถามความเธอ ?  ละเมอหรือ ?
จะเชื่อถือเอาแน่ยังแค่เฉย
อาจถามคำ...พร่ำบอกเพื่อหลอกเปรย
จะให้เอ่ยอย่างไรก็อายเป็น

เธอเคยถามฉันไหมใคร่อยากรู้
ว่าคิดอยู่คือใด..ก็ไม่เห็น
อยากจะแซะแกะใจไขประเด็น
ก็ลำเค็ญหัวใจเธอไม่เอา

เพียงแค่ทอต่อรักถักมาบ้าง
ใจอ้างว้างค้างไว้อาจไม่เหงา
เรื่องถอยรักจักวางอย่างแผ่วเบา
เปลี่ยนตั้งหลักปักเสา..เฝ้าคอยเธอ..   

มะสะแป...จ้า     

      ๐..นั่นนะซิ ถึงว่า ทำมาบ่น
 ดูชอบกล คนงอน เหมือนอ้อนเพ้อ
 ท่าทางเล่า ก็เอาการ ปานละเมอ
 ถ้าซื้อเบอร์ เจอจังจัง รับตังค์บาน
       ๐..ที่แท้ก็ น้อยใจ ใช่ไหมนั่น
หาว่าฉัน ไม่เคย เอ่ยรักหวาน
แล้วข้อความ มือถือ สื่อวันวาน
เคยเปิดอ่าน บ้างไหม หรือไม่มอง
     ๐.. ถึงเป็นชาย อายบ้าง ในบางเรื่อง
จะให้เปรื่อง ปราชญ์เปรียว เพรียวไวว่อง
เหมือนขุนแผน แฟน พิมฯ  อิ่มครรลอง
ได้เพียงมอง เพราะเราซื่อ มิถือดี
      ๐..ประเด็นหลัก จักฟัง นั่งลงก่อน
อรชร ศรรัก ปักลงที่
ขั้วหัวใจ ใกล้ปริบ พอดิบพอดี
เพราะฉะนี้ จงฟัง อย่างตั้งใจ
      ๐..หากว่าฉัน หน้าแดง อย่าแกล้งเย้า
หากว่าฉัน สั่นท้าว เหมือนหนาวไข้
ก็จงฟัง อย่าฉุนดะ เอะอะไป
จะบอกให้ ว่ารักเธอ....เสมอมา....
      ๐..คนซื่อซื่อ  เอ่ยรักซื่อ ใจก็ซื่อ
จะเชื่อถือ หรือไม่ ใช่ปัญหา
แค่วันนี้ ความในใจ ไขออกมา
ก็คุ้มค่า แล้วเรา จ้าวหัวใจ......

         ***เมฆา...***

     
 
     
 

[ตะวันฉาย]

...เก็บรอยก้าวเท้าฝันกับวันย่าง
เก็บเส้นทางที่เคียงกันวันสดใส
เก็บรอยยิ้มที่อิ่มเอมเปรมฤทัย
เก็บเอาใจใส่ความหลังครั้งก้าวเดิน

...เมื่อความฝันสิ้นสุดหยุดทางต่อ
เมื่อรักจ่อรอขาดฝากห่างเหิน
เมื่อถึงจุดหยุดพักรักถูกเมิน
ก็ไล่เชิญออกนอกใจให้ไกลทาง

...จึงถอยหลบจบว่าเราเหงาเข้าปลอบ
มาลักลอบมอบน้ำตาไม่ลาห่าง
สิ้นกันแล้วแนวรักให้ทักวาง
มาจืดจางทางจึงถอยรอยรักเรา....

[msp.]

      ๐..นั่นนะซิ ถึงว่า ทำมาบ่น
 ดูชอบกล คนงอน เหมือนอ้อนเพ้อ
 ท่าทางเล่า ก็เอาการ ปานละเมอ
 ถ้าซื้อเบอร์ เจอจังจัง รับตังค์บาน
       ๐..ที่แท้ก็ น้อยใจ ใช่ไหมนั่น
หาว่าฉัน ไม่เคย เอ่ยรักหวาน
แล้วข้อความ มือถือ สื่อวันวาน
เคยเปิดอ่าน บ้างไหม หรือไม่มอง
     ๐.. ถึงเป็นชาย อายบ้าง ในบางเรื่อง
จะให้เปรื่อง ปราชญ์เปรียว เพรียวไวว่อง
เหมือนขุนแผน แฟน พิมฯ  อิ่มครรลอง
ได้เพียงมอง เพราะเราซื่อ มิถือดี
      ๐..ประเด็นหลัก จักฟัง นั่งลงก่อน
อรชร ศรรัก ปักลงที่
ขั้วหัวใจ ใกล้ปริบ พอดิบพอดี
เพราะฉะนี้ จงฟัง อย่างตั้งใจ
      ๐..หากว่าฉัน หน้าแดง อย่าแกล้งเย้า
หากว่าฉัน สั่นท้าว เหมือนหนาวไข้
ก็จงฟัง อย่าฉุนดะ เอะอะไป
จะบอกให้ ว่ารักเธอ....เสมอมา....
      ๐..คนซื่อซื่อ  เอ่ยรักซื่อ ใจก็ซื่อ
จะเชื่อถือ หรือไม่ ใช่ปัญหา
แค่วันนี้ ความในใจ ไขออกมา
ก็คุ้มค่า แล้วเรา จ้าวหัวใจ......

         ***เมฆา...***

     
 
     
 

ทำอมภูมิอุ้มสมคอยข่มรัก
มาเก็บกักดักเล่นเป็นไฉน
หรือแกล้งมั่วยั่วเย้าเราเล่นไป
ทำร้อยเล่ห์เทไฟใจพ่อชาย

จะไขขานคำกล่าวมาเล่าแจ้ง
ทำแสดงแต่งแต้มแซมเล่ห์หมาย
อ้างว่ารักภักดิ์เหลือเมื่อตาลาย
เล่าขยายในคำที่อำพราง

จะยอมนั่งข้างข้างฟังคำกล่าว
แถลงข่าวเล่ามารีบสะสาง
ก่อนหัวใจดวงนี้ที่บางบาง
จะเปราะแตกแหกอย่างร้างแรมรอน

อยากจะบอกเหมือนกันหน้าฉันแดง
อย่าได้แกล้งยั่วยวนชวนใจอ่อน
หากกายสั่นหวั่นไหวในอรชร
ใช่ว่าไข้กายร้อนซ่อนเหมือนกัน

คนหัวใจได้ชื่อว่าซื่อนัก
หากได้รักปักไว้ไม่ผกผัน
แต่ไม่เคยรบเร้าเอาผูกพัน
หากเธอนั้นไม่เคยเลยเหลียวมอง
 
ถึงวันนี้วันไหนใจต้องพ่าย
จะถอยค่ายใจพลีมิผยอง
อย่าเพ่อยิ้มปริ่มใจให้ลำพอง
ยังต้องตรองใจกันนานอยู่ดี......

 

[เด็กหัดกลอน]

พี่สาวถอยรอยรักร้าวคราวหมองหมาง
มิอ้างว้างเหว่ว้าดอกหนาเจ้า
คนที่รักภักดีมีไม่เบา
อย่ามัวเศร้าเหงาไปมันไม่ดี

ถอยหนึ่งก้าวคราวใดได้ตั้งมั่น
ถอยด้วยชั้นเชิงเช่นเด่นศักดิ์ศรี
ถอยด้วยสมองตรองตริดำริมี
ถอยอย่างนี้เป็นต่อขอทำนาย

ตั้งหลักได้จากถอยค่อยเดินต่อ
อย่านั่งท้อหมดหวังยังไม่สาย
รอยรักเริ่มเติมเต็มไว้ให้สบาย
บทส่งท้ายถอยเพื่อรู้กู้รักคืน

[เมฆา...]

ทำอมภูมิอุ้มสมคอยข่มรัก
มาเก็บกักดักเล่นเป็นไฉน
หรือแกล้งมั่วยั่วเย้าเราเล่นไป
ทำร้อยเล่ห์เทไฟใจพ่อชาย

จะไขขานคำกล่าวมาเล่าแจ้ง
ทำแสดงแต่งแต้มแซมเล่ห์หมาย
อ้างว่ารักภักดิ์เหลือเมื่อตาลาย
เล่าขยายในคำที่อำพราง

จะยอมนั่งข้างข้างฟังคำกล่าว
แถลงข่าวเล่ามารีบสะสาง
ก่อนหัวใจดวงนี้ที่บางบาง
จะเปราะแตกแหกอย่างร้างแรมรอน

อยากจะบอกเหมือนกันหน้าฉันแดง
อย่าได้แกล้งยั่วยวนชวนใจอ่อน
หากกายสั่นหวั่นไหวในอรชร
ใช่ว่าไข้กายร้อนซ่อนเหมือนกัน

คนหัวใจได้ชื่อว่าซื่อนัก
หากได้รักปักไว้ไม่ผกผัน
แต่ไม่เคยรบเร้าเอาผูกพัน
หากเธอนั้นไม่เคยเลยเหลียวมอง
 
ถึงวันนี้วันไหนใจต้องพ่าย
จะถอยค่ายใจพลีมิผยอง
อย่าเพ่อยิ้มปริ่มใจให้ลำพอง
ยังต้องตรองใจกันนานอยู่ดี......

 

     

  ๐..แน่ะยังหัน ปั่นปึง ทำขึงขัง
บอกว่ารัก แล้วก็ยัง จะรั้งหนี
ต้องให้ย้ำ คำใด ในวจี
ถึงจะมี แววหวาน ในม่านตา
     ๐ จะยอกย้อน ยั่วเย้า เราถึงไหน
หรือต้องให้ ใจแหลก แตกออกหนา
ถึงจะเห็น เป็นจริง ทุกสิ่งมา
ว่ากายา ใจจิต มิบิดเบือน
    ๐ เอาอย่างนี้ ดีกว่า จะว่าไหม
ดอกกุหลาบ ช่อใหญ่ ใช้เอ่ยเอื้อน
มอบให้เธอ ต่อหน้า อย่าแชเชือน
เป็นเครื่องเตือน ว่ารักรส จดหมดใจ
    ๐..ถ้าหากทรวง ดวงมาลย์ พาลจะเปราะ
เราจะเลาะ เกาะกุม หุ้มเอาไว้
จะไม่ให้ แม้แต่ริ้น บินมาใกล้
จะรักษา หัวใจ ให้ตราบนาน....


 

    *** เมฆา...***
 

[สมนึก นพ]

..........จะเริ่มถอย รอยจากใจ แล้วหรือนั่น
แต่คนนั้น ยังอยู่ใกล้ ใช่ไหมหนา
เหมือนบ่วง คอยฉุดรั้ง ทุกครั้งนา
ถอยออกมา ยังตามติด ประชิดกัน

.........จะตั้งตน เริ่มต้นใหม่ ให้ขมขื่น
ต้องทนฝืน ขมขื่นใจ ไม่สุขสันต์
หากเขารู้ ถึงความนัย ไม่ผูกพัน
เขาคนนั้น คงจากไป ในทันที

..........ขอให้คุณ จงสดใส ใจระรื่น
ไม่ต้องฝืน ไม่ต้องทุกข์ ขอสุขขี
เส้นทาง สว่างใส กว้างไกลมี
ทุกนาที รออยู่นั้น ทุกวันคืน

..........จงดูบ้าง บนทางเก่า เขาทั้งสอง
เคยประคอง ครองไว้ ใช่ใจฝืน
เหมือนถูกผลัก หักอกตรม ล้มทั้งยืน
เขาเริ่มตื่น แล้วนี่หนอ ขอถอยไกล.

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

มานั่งอ่าน คนถอย ใจไ ม่สู้

มานั่งดู คนถอย มองไม่เห็ emo_29น

มานั่งจับ ใจความ ที่จำเป็น

มานั่งล๊อค ประเด็น คนเดินถอ emo_02ย

อยากจะบอก ระวัง ตกก้นเหว

ถอยไม่ดู ไม่รู้ จะก้าวไหน

ตกลงไป ลอยค ว้างจะขาดใจ

ไม่น่าถอยเลยตู .. หาเรื่องตาย...555+


แต่งขำขำ หากคำได้ผิดพลาด ต้องขอโทษด้วยนะ คนเรามันต้องทำให้ถึงที่สุดก่อน

ถอยไว้ใช้ในยามที่พ้ายแพ้ สู้ สู้ นะคะ

["สายธารศรัทธาธรรม"]

"ลูกท้อกินได้ แต่ท้อใจกินตาย"

อย่าท้อถอยสิ้นหวังหมดกำลัง

ยังมีหวังในชีวิตให้ค้นหา

ขอเติมเต็มแรงใจตลอดมา

แม้อ่อนล้าลุกขึ้นเติมพลัง

คนมากมายท้อแท้ในชีวิต

ด้วยลิขิตจากฟ้าหว้งภวังค์

จงลุกขึ้นเดินยิ้มเป็นพลัง

สร้างกำลังแรงใจเป็นของตน

---พลังศรัทธา---

[msp.]

     

  ๐..แน่ะยังหัน ปั่นปึง ทำขึงขัง
บอกว่ารัก แล้วก็ยัง จะรั้งหนี
ต้องให้ย้ำ คำใด ในวจี
ถึงจะมี แววหวาน ในม่านตา
     ๐ จะยอกย้อน ยั่วเย้า เราถึงไหน
หรือต้องให้ ใจแหลก แตกออกหนา
ถึงจะเห็น เป็นจริง ทุกสิ่งมา
ว่ากายา ใจจิต มิบิดเบือน
    ๐ เอาอย่างนี้ ดีกว่า จะว่าไหม
ดอกกุหลาบ ช่อใหญ่ ใช้เอ่ยเอื้อน
มอบให้เธอ ต่อหน้า อย่าแชเชือน
เป็นเครื่องเตือน ว่ารักรส จดหมดใจ
    ๐..ถ้าหากทรวง ดวงมาลย์ พาลจะเปราะ
เราจะเลาะ เกาะกุม หุ้มเอาไว้
จะไม่ให้ แม้แต่ริ้น บินมาใกล้
จะรักษา หัวใจ ให้ตราบนาน....


 

    *** เมฆา...***
 

คนจะถอยปล่อยใจไปให้สิ้น
กลับเจอลิ้นผินมัดจัดว่าหวาน
รู้ว่าอาจย้ำหลอกบอกอาการ
แค่ลมผ่านมาใกล้ให้ใจเซ

จะไล่ผีตีริ้นที่บินล้อม
ประโลมกล่อมมอมเมาให้เราเป๋
แล้วกระหยิ่มยิ้มผ่านพาลเกเร
ลวงเราเทหัวใจให้จำยอม

จะมอบกลิ่นรินร่ำคำดอกไม้
มธุรสปดใจไม่ถนอม
ลวงด้วยเล่ห์เทรักหักพะยอม
หวังประนอมหัวใจใช้แกล้งกัน

เล่นเอาใจสับสนระคนหวาด
คนขี้ขลาดจะถอยหรือคอยฝัน
รอเวลามาใกล้ในเพียงวัน
ให้เธอนั้นรุกเร้าจะเอาชัย

จะยอมยกหัวใจได้กุหลาบ
หรือกุมอาบความปร่าล้าอ่อนไหว
หรือแพ้แล้วแผ่วเพ้อเธอเอาใจ
จะทำไงไขที..ซิใจเรา
 
v
v
v
v
v
v
v
v
v
v

 emo_101พอเหอะ..คุณเมฆา !...เรื่องจริงขอถอย...หวานขนาดเนี๊ยะ !..เล่นซะจั๊กกะเดียม...อายคนข้ าง ๆ
 ท่านน่ะ.    ฮ่า  ๆ ..ฝีมือเยี่ยมจริง ๆ ค่ะนับถือ  ๆ ๆ   

[msp.]

" ถอยเพราะล้าเหลือเกิน "

กับความรักบางทีที่อ่อนล้า
เริ่มชินชาคาใจให้อับเฉา
จะคงอยู่รู้ใจได้แค่เงา
ยากคว้าเอาหัวใจใครไว้ครอง

จะดั้นยืนฝืนต่อก็เท่านั้น
จะดึงดันขันไว้ใจก็หมอง
จะยื้อยุดฉุดใจไว้ทดลอง
ก็เหมือนต้องทำลายหัวใจตน

เมื่อหัวใจค้างคาอกปร่าช้ำ
รักถลำกล้ำไปให้หมองหม่น
จะยืนหยัดกัดสู้อยู่อย่างทน
ใจก็รนทนได้อย่างไรกัน

ตัดสินใจลอยคอท้อในรัก
ยอมถอยใจให้หักพักความฝัน
ดีกว่าสู้ถูไปให้ดึงดัน
เพียงรอวันที่เจ็บเหน็บหัวใจ