เสาะหาธรรมชาติอันบริสุทธิ์..หากใจมนุษย์ยังไม่หยุดทำลาย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:35:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เสาะหาธรรมชาติอันบริสุทธิ์..หากใจมนุษย์ยังไม่หยุดทำลาย  (อ่าน 3765 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
09 สิงหาคม 2010, 11:50:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« เมื่อ: 09 สิงหาคม 2010, 11:50:PM »
ชุมชนชุมชน

เสาะหาธรรมชาติอันบริสุทธิ์..หากใจมนุษย์ยังไม่หยุดทำลาย



เสาะหาป่า  ลำน้ำ  ธรรมชาติ
ใสสะอาด  ลึกล้ำ  ถ้ำไหนไหน
ก็ดั้นด้น  ค้นหา  มาไกลไกล
หากหัวใจ  ไม่บริสุทธิ์  หยุดทำลาย

เสาะหามา  ชั่วชีวิต  ลิขิตใช้
ทั้งวัตถุ  กรุเก่าใด  ใจมุ่งหมาย
ทั้งผู้คน  ตึกราม  ตามจนตาย
ได้เพียงกาย  หายนะ  ตาพร่ามัว

เสาะหาใจ  ใกล้ตัว  ไยมัวหา
เอาอัตตา  ตัวตน  ข่มคนทั่ว
ใจมีอยู่  ดูไหม  ไม่รู้ตัว
คิดทรามชั่ว  มัวหมอง  ครองราคิน

เสาะหาไป  ไร้จุดหมาย  ร้ายชอบนัก
เสาะหารัก  หรือกาม  เหยียดหยามหมิ่น
เสาะที่ใจ  ใจเสาะ  กระเทาะจินต์
ธรรมชาติ  สะอาดสิ้น  ใช่จินต์คน

เสาะหาไป  ที่ชอบ  ที่มอบจิต
คงไม่ผิด  หากคิดทำ   กรรมฉ้อฉล
ทำลายล้าง  ทางคนอื่น  ฝืนเสียจน
เกิดเป็นผล  เบียดเบียน  เพี้ยนเพราะทำ

เสาะหาใคร  ไม่รับ  กลับอาฆาต
สื่อประกาศ  ให้เห็น  เช้าเย็นค่ำ
ธรรมชาติ ได้เห็น   เป็นค่าล้ำ
หากมองไม่ เห็นธรรม  มานำใจ

เสาะหาใคร  ใครลอก  หลอกเอาไว้
คนที่ไม่  กลับกลอก  บอกว่าใช่
คนหลอกอยู่   คนไม่หลอก  บอกไม่ให้
เสาะหามา  แยกใคร ได้ไหมเอย



..
กุลมาตา-singlemom99-
9   สิงหา  2553
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
10 สิงหาคม 2010, 05:50:PM
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,710



« ตอบ #1 เมื่อ: 10 สิงหาคม 2010, 05:50:PM »
ชุมชนชุมชน




มนุษย์เอ๋ย..
ยังละเลย  เฝ้าเสาะหา  ป่าบริสุทธิ์
ยังมุ่งไป  ขั้วโลก  ใต้เหนือสุด
หากไม่เคย  เลยหยุด  มุดใจตน

มนุษย์เอ๋ย..
เที่ยวเสาะหา  มาเอ่ย  เคยทุกหน
ที่ไหนๆ  บริสุทธิ์  รุดร้อนรน
เสาะหาค้น  แต่จนใจ  ไม่ถึงเลย
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
27 สิงหาคม 2010, 04:56:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #2 เมื่อ: 27 สิงหาคม 2010, 04:56:PM »
ชุมชนชุมชน

เรียงอิฐฉาบปูนสร้างเมือง
ขุ่นเคืองห่างไกลไม้หญ้า
ถางดงพงชัฏสัตวา
กลัวมาขบกัดทำร้าย

แล้วหอบผ้าใบไปนอนป่า
ร้องหาหอมดินกลิ่นแดดสาย
อยากชมยอมทิ้งสิ่งสบาย
ลงว่ายธารน้ำชื่นฉ่ำแท้

ที่ไหนมีคนมากก็ชักเบื่อ
เที่ยวเสาะหาเพียงเพื่อลบรอยแผล
ที่เมืองทิ่มทำร้ายแทบพ่ายแพ้
ชุบดวงแดชุ่มชื้นแล้วคืนเมือง

จึงเวียนหมุนเป็นวงจรย้อนออกเข้า
ขำความเขลาเราบ้างไหมใครเริ่มเรื่อง
เฝ้าปรับแปลงธรรมชาติจนเปล่าเปลือง
ทำต่อเนื่องไม่เคยหยุดสะดุดใจ
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s