ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ฝ่าวงล้อม?"

๐

๐ ฝ่าวงล้อมเมฆหมอกช้ำชอกรัก
อย่างสะบักสะบอม-หลงจอมขวัญ
ปล่อยใจลึกเกินไปให้สากรรจ์
ฉุดไฟฝันวันนี้..ริบหรี่ลง

๐ ก่อนทะยานท่องสุขทุกย่างก้าว
รักแวววาวท่วมจิตคือพิษสง
มันทอความอัศจรรย์อย่างบรรจง
บอกตามตรงฉันขลุกสุขทั้งวัน

๐ ลมหายใจที่เข้าช่างเบานุ่ม
เมื่อตกหลุมรักใหญ่คล้ายสวรรค์-
คิดว่าพรหมส่งเธอให้เจอครัน
จึงหมายมั่นปรารถนาแต่ยาใจ

๐ เมื่อยิ่งหลงจนลึกผนึกแน่น
ยากทดแทนแน่ชัด..ตัดไม่ได้
ฉันดำรงคงรักรากลึกไกล
ถักสายใยจากจิตปิดโลเล

๐ ท่ามวิมานบางเบาราวขนนก
พรหมลิขิตก็วก-ตกหักเห
ภาพงดงามเคยวาดคาดคะเน
เริ่มเอียงเทด้านโศกโลกสีดำ

๐ ฝ่าวงล้อมเมฆช้ำคว่ำหลายหน
คลานจนพ้นนรกตกจนหนำ
กายใจสั่นกับแผลแลระกำ
ที่ถูกพรหมกระหน่ำ..อย่างช้ำรัก..

ระนาดเอก

[masapaer]

“ ฝ่าวงล้อมหัวใจ”

ฝ่าวงล้อมใจตนที่รนอยู่
แม้อดสูพรหมซ้ำตามหาญหัก
เพราะถลำล้ำใจไปไกลนัก
ความเจ็บหนักดักไว้ให้รวนเร

ประหวั่นใจในทางที่ขวางไว้
จะฝ่าใจให้พ้นบนรักเห
ทั้งรัก,หลงดงใจได้ทุ่มเท
ต้องถูกเล่ห์เซซัดมัดใจตน

ทางมืดมิดปิดไว้เหมือนใจบอด
รักถูกถอดทอดไว้ให้สบสน
จะฝ่าเมฆทะมึนฝืนกมล
เมื่อไหร่ยลเมฆขาวราววิมาน

ฝ่าวงล้อมความรักที่ดักกว้าง
กับสายทางหดหู่สู่สุสาน
หลุมซากรักรากฝังขังตามกาล
ยิ่งเนิ่นนานทับถมระทมใจ
 
ฝ่าวงล้อมหัวใจใครกันสร้าง
ดงรักขวางทิ่มแทงแหยงจ้วงใส่
กว่าจะผ่านธารรักสักวันใด
จึงจะไกลใจภักดิ์ที่รักเธอ

    

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

เข็มแข็ง....!!! นะจ๊ะ

อยากให้รู้ว่ามีกำลังใจให้

ไม่รักแล้วไม่เป็นไร

แค่ได้คอยห่วงใย ก็รู้สึกดี

ยังเป็นคนเก่า

แม้ไม่มีภาพ ความเป็นเราตรงนี้

รอยอาทรยังมีให้อย่างที่เคยมี

ย้ำ..ว่าคนที่คอยห่วงเธอทุกที

ยังหวังดี กับ เธอ

เล่นอะไรกันพี่ ๆ เล่นด้วยคนเอิ๊ก ๆอกหักต้องฉลอง

 

[ไพร พนาวัลย์]

เจ้าวงล้อมความรักช่างหนักอก
ดั่งเข็นครก หัวใจขึ้นไต่เขา
อยากจะลืมเธอจังนั่งซึมเซา
คนอย่างเราหมดสิ้นดั่งดินดอน

ทำไมต้องคิดถึงเขาหนักหนา
ทั้งรู้ว่ารังเกียจเคียดสุมขอน
แต่ถ้าฉันทำผิดคิดตัดรอน
จะไม่วอนคนดีมาดูใจ

เคยรักกันมั่นคงจนหลงปลื้ม
ไม่เคยลืมความดีที่มีให้
เคยมองหน้าตาดำมองทำไม?
ปล่อยคนไกลตายทั้งเป็นเซ่นคนลวง

ไม่ฝ่าฟันวงล้อมยอมพ่ายแล้ว
ให้มันดิ้นกระแด่วดั่งติดบ่วง
เชิญให้ฆ่าให้ฟันบั่นแดดวง
เชิญพุ่มพวงเชิดหน้าอย่ามาแล

คนไร้ค่าลาก่อนอวยพรให้
จงสุขใจไร้ทุกข์เถิดดวงแข
เมื่อรักกันไม่ได้ไม่งอแง
ขอเพียงแค่เห็นหน้าก่อนลาไกล

 
                                           
“ปรางค์  สามยอด”

[ตะวันฉาย]

...ฝ่าวงล้อมความซ้ำยังนำยื้อ
เป็นใบ้บื้อคือน้ำตายังมาไหล
เข้าครอบงำเผาสุมรุมในใจ
ลงม้อดไหม้ไฟผลาญบนลานดิน

...ฝ่าวงล้อมตีแตกแยกจากอก
ร้าวระทกกลัดหนองมองถวิล
ที่แล้วมาเจ็บซ้ำซาก...ฝากชีวิน
จนชาชินเป็นแผลใครแลมอง

...ฝ่าวงล้อมรอบด้านสะท้านหนัก
ไม่มีหลักพักคอยรอยคนหมอง
น้ำตาซึมท่วมท้นล้นหน้านอง
หัวใจปองหวังล้อมฝ่าชะตาใจ

...แต่ก็ถูกหอกเจ็บแรง...แทงกระหน่ำ
เป็นรอยนำดำด่างเหมือนวางใส่
เอาน้ำตามาล้างแผลที่แช่ใน
รอยหมองไหม้ก็ไม่จางทางคนรอน...

[จ้อง เจรียงคำ]

ยุทธภูมิประจัน..ขั้นชนฝา
ความชอกช้ำนานา...ดาหน้าต้อน
ดั่งสิ้นสุดยุทธการ..ด้านต่อกร
และสั่นคลอนทุกคำรบเมื่อพบเธอ

ความหดหู่จู่โจมโหมรอบทิศ
เข้าประชิด..ปิดล้อม..ป้อมใจเซ่อ
หนทางหนี..ตีฝ่า..หาไม่เจอ
ครวญใจเหม่อ..มืดมน..กลยุทธ์

สถานะ...สมรภูมิรัก
อาณาจักรรังรอง...ผ่องพิสุทธิ์
ล่มสลายลงโครม..เสื่อม,โทรม,ทรุด
ถือสิ้นสุด..สถานะ..อันตระการ

เศษโครงสร้างร้างฝัน..อันกลาดเกลื่อน
พลันบิดเบือนเป็นแท่น..แดนประหาร
และตรงนี้ที่ดอกรักออกบาน
คือสุสาน..ฝังกลบ..ศพหัวใจ

[บอม ซอง ดุ๊ก]

แนวหน้าคือ"ดวงตา" ที่พร่าพราง
ส่วนแนวหลังคือ"หัวใจ"ที่ไหลหลง
มีทัพเสริมคือ"ความคิด"ที่พะวง
ไร้พิษสงเมื่อ"ถูกล้อม"ด้วยเย้ายวน....

ทัพอ่อนแออาจพ่ายแพ้ต่อศัตรู
จึงคิดอยู่ว่าจะหาญตะบันสวน
"แหกวงล้อม"ที่ห้อมใจให้ครางครวญ
แล้วค่อยหวนมาตรึงทัพรับมือเธอ.....

เข้าโรมรันฝ่าฟันด่านกำแพง
ออกตะแบงก่อนหัวใจจะพลั้งเผลอ
ฝ่าค่ายกลที่ข้นใจให้ละเมอ
"ฝ่าใจเธอ"แล้วตั้งรับปรับขบวน....

ผู้ชนะจะเป็นใคร?ไม่อาจรู้
เล่ห์ศัตรูทำทัพใจให้ผันผลวน
รวมความกล้าหาแรงใจที่ไม่รวน
แล้วผ่าสวนมวลเสน่ห์...คืนใจตน



     

[masapaer]

ยุทธภูมิประจัน..ขั้นชนฝา
ความชอกช้ำนานา...ดาหน้าต้อน
ดั่งสิ้นสุดยุทธการ..ด้านต่อกร
และสั่นคลอนทุกคำรบเมื่อพบเธอ

ความหดหู่จู่โจมโหมรอบทิศ
เข้าประชิด..ปิดล้อม..ป้อมใจเซ่อ
หนทางหนี..ตีฝ่า..หาไม่เจอ
ครวญใจเหม่อ..มืดมน..กลยุทธ์

สถานะ...สมรภูมิรัก
อาณาจักรรังรอง...ผ่องพิสุทธิ์
ล่มสลายลงโครม..เสื่อม,โทรม,ทรุด
ถือสิ้นสุด..สถานะ..อันตระการ

เศษโครงสร้างร้างฝัน..อันกลาดเกลื่อน
พลันบิดเบือนเป็นแท่น..แดนประหาร
และตรงนี้ที่ดอกรักออกบาน
คือสุสาน..ฝังกลบ..ศพหัวใจ  ( พี่อาร์ตี้ค่ะ )



ลงอาคมข่มทับกับหลุมศพ
เอาดินกลบตบดินรินมนตร์ใส่
อย่าได้ผุด ! ฉุดรักขังข้างใน
กักวิญญาณรักไว้ในจองจำ

ฝ่าวงล้อมตรอมใจไม่สำเร็จ
ต้องถูกเคล็ดเด็ดไหม้ใจถลำ
หน่วงเหนี่ยวใจไปเผาใครเล่าทำ
ขังใจในหม้อดำซ้ำมนตรา

สะกดรักลงหม้อรอถ่วงน้ำ
ฝ่าวงล้อมตรอมช้ำทำผวา
จะโหยป่วนฤดีกี่ทิวา
กว่าจะฝ่าฝาหม้อเพื่อรอเธอ...อิอิ

ขอแซวพี่อาร์ตี้นิด ๆ คะ...  มะสะแปค่ะ

 

[จ้อง เจรียงคำ]

ลงอาคมข่มทับกับหลุมศพ
เอาดินกลบตบดินรินมนตร์ใส่
อย่าได้ผุด ! ฉุดรักขังข้างใน
กักวิญญาณรักไว้ในจองจำ

ฝ่าวงล้อมตรอมใจไม่สำเร็จ
ต้องถูกเคล็ดเด็ดไหม้ใจถลำ
หน่วงเหนี่ยวใจไปเผาใครเล่าทำ
ขังใจในหม้อดำซ้ำมนตรา

สะกดรักลงหม้อรอถ่วงน้ำ
ฝ่าวงล้อมตรอมช้ำทำผวา
จะโหยป่วนฤดีกี่ทิวา
กว่าจะฝ่าฝาหม้อเพื่อรอเธอ...อิอิ

ขอแซวพี่อาร์ตี้นิด ๆ คะ...  มะสะแปค่ะ

 

ถูกเสกมนตร์หม้อดำ...ช้ำร่อแร่
น้องมะ’แปปิดหม้อ..ให้รอเก้อ
พอตีฝ่าฝาหม้อ..ก็เป็นเจอ
อาคมเธอ..ส่ายหม้อ ทอร์นาโด

ถูกตรึงติดฤทธา..อานุภาพ
สิโรราบ..มนตร์รัก..อันอักโข
ยังมิหนำซ้ำถูก..เธอผูกโบว์
ถ่วงน้ำโต้..จอกแหน..ลอยแพเอา

พิศวงวงล้อม..พิศวาส
พลิกบทบาทบริโภค..แต่โศกเศร้า
เป็นเสบียงเลี้ยงกมล..จนซึมเซา
ในวงล้อมความเหงา..ไปวันวัน

จะมีไหมในจิต..คิดฮึกเหิม
กำลังเสริม..สักแห่งถูกแบ่งสัน
เข้ามาปรับทัพหน้า..ช่วยฝ่าฟัน
เปลื้องโทษทัณฑ์พิศวาส..ให้ทาสรัก

เพิ่งรู้ว่าโดนแซวน่ะ ..

[ไพร พนาวัลย์]

ฝ่ายหมอผีดีใจได้เจอหม้อ
ขุดดินรอเตรียมฝังยังไม่เสร็จ
เมฆฝนฟ้ามืดดำซ้ำลงเม็ด
ต้องเอาเคล็ดอาคมข่มวิญญาณ

เปิดฝาหม้อดูผีที่ซุกซ่อน
เอาผ้าผ่อนหย่อนให้ไม่หักหาญ
ยามผุดเกิดจะได้ไม่ทรมาน
ใครพบพานรักใคร่ได้เปรมปรีด์

แหม เจ้าผีเผ่นออกมานอกหม้อ
แถมรำป้อยิ้มให้ยังไม่หนี
หน้าก็ขาวสาวหมวยเสียด้วยซี
งั้นเอาผีไปด้วยช่วยเอาบุญ 

 

 “ปรางค์  สามยอด”

[masapaer]

จะทำบุญเผื่อผีที่น่ารัก
มือเรียกกวักรักนี้ผีขนุน
เร่งเปิดหม้อต่อรักถักต่อทุน
เป็นบุญคุณต่อผีนี้เหลือเกิน

ฝาหม้อเปิดเชิดร่างอย่างเร่งรวด
ติดจรวดพรวดอ้าวราวกับเหิน
จะตอบแทนผู้ช่วยรวยจำเริญ
มิหลงเพลินบุญคุณที่หนุนกัน

มองเห็นท่านผู้ช่วย..ฮ้วย ! ประหวั่น
รีบมุดดันเข้าหม้อท้อแล้วฉัน
ลงกลอนแล้วไม่ออกล๊อคเร็วพลัน
กลัวเหลือนั่นพันธุ์นี้ผีผ้าห่ม.......อิอิ

 

ขอแซวลุงปรางค์บ้างนะค๊า......

[ไพร พนาวัลย์]

ช้ะ..ชัด..ช้า!! เจ้าผีขนุนเอ๋ย
จะหนีไปไหนเอ่ย...นอนเสยผม  อิอิ
รีบคว้ามือออกมาอย่ามัวซม
มาให้ข้าลงอาคมซะดีๆ

เอาไปออกงานวัดจัดประกวด
แล้วเอาหวดครอบหัวตัวทาสี
ชื่อพม่าตาหมวยสวยเข้าที
ดั่งชะนีกลางวงต๋งสะตังค์

จะไปซื้อหม้อทองมาให้เจ้า
จะได้เข้าไปนอนตอนเอนหลัง
ตอนกลางคืนออกมาอย่าเสียงดัง
เรามานั่งคุยกันคืนวันเพ็ญ  เนาะ

 

“ปรางค์  สามยอด”

มัวแต่แซวกัน จะฝ่าวงล้อมได้ไหมเนี่ย? 

[masapaer]

หวังให้ออกนอกหม้อรอไปก่อน
ก็ลงกลอนติดมนต์ทนยากเข็ญ
อยากจะออกจากหม้อก็จำเป็น
ตีหม้อแตกกระเด็นเป็นได้เจอ

อุปสรรครักผีมีเขตกั้น
ฝาหม้อมันกั้นขวางทางเสมอ
ฝ่าวงล้อมฝาหม้อก่อนหนอเธอ
แล้วค่อยเพ้อถึงกันนั้นเข้าทาง

จงรีบไปส่งสาส์นท่านอาร์ตี้
มาคลายมนต์ทันทีที่ฟ้าสาง
เพื่อฝ้าหม้อเปิดขึ้นชื้นใจนาง
จะได้ชมจันทร์บ้างอย่างพี่ชวน

แต่ขอบอกเล่ากล่าวเอาไว้ก่อน
ไม่ขอย้อนออกหม้อเพราะกลัวป่วน
จากสายตาของสื่อรื้อกระบวน
จึงขอหวนคืนหม้อรอข้างใน..อิอิ

(  คุยกันด้วยพลังจิตอยู่นะคะ  อิอิ ..ยังไม่สามารถฝ่าฝาหม้อได้...หุหุ
ไปเรียกคนปิดมาเปิด...ก๊าก ๆๆ)         

ปล.หมดมุขอีกแว้วววววว....