ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ธรรมชาติวาดฝันมนุษย์หนอ
ต่างเกิดกอพอสมน่าเศร้าหมาย
ต่างแก่งแย่งชิงดีสู้กันตาย
อนิจาจากไปเวทนา
อันมนุษย์ต่างเกิดล้วนมีดับ
ต่างต้องลับลาจากมนุษย์หนา
ทั้งมั่งมียากจนปนกันมา
ลว้นอำลาตายจากทุกคนไป

---พลังศรัทธา---

[เศษเหล็ก//]

 

..............ชีวิตนี้ไม่มีอะไรมากมายนัก
แค่รู้จัก ควบคุมตน ให้เป็นสุข
ได้พิจารณาหายใจเข้าออกพอดับทุกข์
ก็มีสุขได้ โดยไม่ต้องทำอะไร

......วันเวลาผ่านไป ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลง
ไม่มีใครแกล้งมัวโทษสวรรค์ไปได้
ค่อยๆ คิดทำจิตให้ผ่องใส
 อย่าเครียดไปหมั่นทำใจให้สบาย

.....ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่เที่ยงแท้
มีเพียงแต่ธรรมะพุทธองค์แพร่ขยาย
ให้ชาวโลกปฏิบัติสืบทอดมิวาย
ขลี้คลายอนิจจัง ทุกข์ขัง อนัตตา ไม่เที่ยงแท้เอย.

....................เศษเหล็ก.

 

[กุลมาตา(singlemom99)]

มนุษย์หนอคอหยักสักว่าใช่
หากมองใจไร้เช่นควรเป็นหนา
อุปกิเลสเภทภัยไม่นำพา
บอดใบ้บ้าว้าวุ่นครุ่นกระทำ

ใครทำดีมีค่าควรสาสม
เป็นมนุษย์กลับรุดขรมข่มขย้ำ
ใครสละหาว่าโง่เอาโล่ขำ
ใครโกงกินสิ้นคิดทำอำว่าดี

ใครก็โกงโลงไม่กลัวชั่วโฉดเขลา
สังคมเราจึงเมามัวน่ากลัวผี
เลวว่าดีๆว่าเลวเหลวย่ำยี
โลกานี้จึงเสื่อมทรามไปตามกรรม

[ดาวระดา]

แหละมนุษย์ผุดเกิดกำเนิดแล้ว
จะวาวแววผ่องผุดถึงจุดไหน
มีเจ้ากรรมนายเวรคอยเข็นไป
ณ แห่งใดมีกรรมคอยนำทาง

นี่คือคนบนคำ"กรรม"กำหนด
อาศัยกฎบทนี้เพื่อชี้ต่าง
ถูกหรือผิดปิดบังเพื่ออำพราง
ทุกสิ่งอย่างกระจ่างแจ้งด้วยแรงกรรม

ด้วยฉะนี้ทำดีจึงมีค่า
จงรักษาอย่าให้ใจถลำ
ให้รู้ตนบนสิ่งที่กระทำ
อย่าเหยียบย่ำกรรมดียากหนีพ้น

[เพรางาย]

อ้าว...มนุษย์ผุดกายอีกรายแล้ว
เดินเรียงแถวตามกันเหมือนวันก่อน
วุ่นทุกข์สุขเรื่อยไปไม่สังวรณ์
ก่อกรรมซ้อนฉุดหลงเป็นวงเวียน

นานแสนนานพานพบผู้ขบคิด
เลิกยึดติดบ่วงวางค้นทางเปลี่ยน
แนะผู้หลงวิบากให้พากเพียร
ตามรอยเขียนสู่ปลายกี่รายน้อ...

อยากล้อกลอนคุณสุวิจักขณ์เล่นน่ะค่ะ

["สายธารศรัทธาธรรม"]

     

มนุษย์หนอหันมองมีสองด้าน

สุดสะท้านหวาดหวั่นทนหมองใจ

ต่างเก่งแย่งชิงดีต่อใครใคร

ทิ้งน้ำใจเหยียบย่ำข้ามสังคม

เห็นแก่ตัวกลัวทุกข์เข้าหาสุข

เพียงสนุกสุดใจรอใครชม

น่าอนาถจริงแท้ไม่นิยม

บนสังคมมีมาก"เห็นแก่ตัว"

---พลังศรัทธา--

            

["สายธารศรัทธาธรรม"]

อนุโมทนาการกุศล

อำนวยผลสร้างทานกันทั้งหลาย

ทั้งบุญเล็กบุญใหญ่ของหญิงชาย

ต้องสมหมายศรัทธาดำรงธรรม

---พลังศรัทธา---

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เฮ้อ....มนุษย์หนอ   เจ็บแสบ   ใจแคบนัก
วาจามัก   เชือดเฉือน   เหมือนคมมีด
คอยทิ่มแทง   แยงใจ   ดั่งเข็มฉีด
น้ำคำกรีด   ดีดดิ้น   ให้สิ้นใจ

พระอาทิตย์อัสดง

[มหาซัง]

เกิดแก่ตาย ว่ายวน อยู่บนโลก   
สุขเศร้าโศก โยกย้าย หลายปัญหา
ตามแรงกรรม  ทำไว้ แต่ใดมา 
อย่าโทษว่า ฟ้าดล หนทางเดิน

มหาซัง

["สายธารศรัทธาธรรม"]

"หลงมายา กลหลอกลวง"

ดั่งกองเพลิงแผดเผาอารมณ์จิต

ต่างยึดติดมัวเมาในตัณหา

ชวนคลั่งไคล้ลุ่มหลงกลมายา

ห้วงนภากว้างไกลใครหลอกลวง

มีหัวโขนสับเปลี่ยนเป็นละคร

ดั่งลูกศรทิ่มตรงขย้ำทรวง

อนาถแท้มนุษย์สมองกลวง

หลงตกบ่วงหมดค่าราคา"คน" 

---พลังศรัทธา----

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มนุษย์หนอ   ก่อร่าง   สร้างกำเนิด
แสนประเสริฐ   เกิดมา   อาศัยอยู่
อย่าทำตัว   มัวเมา   มุดในรู
โปรดจงดู   ผู้คน   ปนเปไป

มีมากมาย   หลากหลาย   ให้ค้นหา
มีปัญญา    แต่หา   มีแววไม่
เพราะโง่เขลา   เอาตัว   มัวห่างไกล
ควรเปิดใจ    รับเอา   ส่วนที่ดี..   

พระอาทิตย์อัสดง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

"มนุษย์หนอ"    พอเห็น    เช่นใบหน้า
เห็นงามตา   คุณค่า   น่าหลงไหล
แต่บางคน    สุดทน   จนหัวใจ
เพราะเหตุใด     ตีสองหน้า    มาหลอกลวง   

ใส่หน้ากาก    วางตน     คนเกรงขาม
ทุกโมงยาม    ต่อหน้า    บอกว่าห่วง
แต่ลับหลัง     กลับคำ    ทำเป็นหวง
หลอกทั้งปวง    ทวงคืน    กลับกลืนคำ

พระอาทิตย์อัสดง

[บ้านกลอนไทย]

^^
^^^
^^^^

o เห็นทอฝัน ขั้นเซียน มาเขียนบอก
หัวใจออก นอกกานท์ เบ่งบานฉ่ำ
สมเป็นครู ผู้ให้ ศิษย์ได้จำ
จึงขอนำ คำชม....สมเป็นเซียน

แบบว่า...ชื่นชมครับ

 

[ทอฝัน]

^^
^^^
^^^^

o เห็นทอฝัน ขั้นเซียน มาเขียนบอก
หัวใจออก นอกกานท์ เบ่งบานฉ่ำ
สมเป็นครู ผู้ให้ ศิทย์ได้จำ
จึงขอนำ คำชม....สมเป็นเซียน

แบบว่า...ชื่นชมครับ

 

...ขอโทษ!ก่อน...ตอนนี้...ที่ต้องลบ
พึ่งค้นพบ...ความหวังดี...อาจมีเปลี่ยน
และแก้ข่าว...ว่าเรา...ไม่เท่าเซียน
แค่อยากเขียน...ความจริงใจ...ไปเท่านั้น
..........................//ทอฝัน

["สายธารศรัทธาธรรม"]

อย่ายึดติดจิตเลยมนุษา

ล้วนเกิดมาไม่เที่ยงอย่าเลี่ยงหนี

เอาธรรมะพุทธะสร้างความดี

สิ้นสุดทีคำ"คน"ไม่ปนใจ

---พลังศรัทธา---

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

“อภัยทาน” เป็นเรื่องใหญ่ ทำได้ยาก
มันลำบาก เพราะใจคน ยากค้นหา
ทานทรัพย์สิน หรือสิ่งของ ครองราคา
ยังง่ายกว่า การจะให้ อภัยทาน

“อภัยทาน” มันวุ่นวน สับสนนัก
ก็เพราะรัก โลภโกรธหลง คงครองมั่น
อยู่ในใจ คนเรานี้ ทุกวี่วัน
ทำไงฉัน จะทำได้ “อภัยทาน”

ปล. อ้างอิงมาจาก กลอนของ คุณ  panwat จากเวป bloggang.com

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

...อภัยทาน ใช่เรื่องใหญ่ ทำได้ง่าย
เพียงแค่คลาย ใจของตน พ้นตื้นเขิน
รู้จักยก โทษให้ ได้เพลิดเพลิน
สิ่งล่วงเกิน กระทบทั่ง ช่างหัวมัน

...พยายาม ฝึกจิต ไม่ผิดเพี้ยน
ตั้งหมั่นเพียร เอาไว้ ให้สุขสันต์
โทสะลด ปลดทุกข์ ที่รุกดัน
ความสุขอัน ผ่องใส จะได้มา

...เค็มบรรจง ลงร่าย ในอักษร
เหมือนคนถอน กิเลสได้ หาใช่หนา
เพียงเขียนไป ตามแนวธรรม ตามตำรา
เค็มยังบ้า ซ่าเหมือนเก่า โปรดเข้าใจ

ปล.อ้างอิงมาจากกลอนของคุณ  ลูกน้ำเค็ม  จาเวป bloggang.com

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ใจหนอไหลเอื่อยเอื้อน........วาจา
พรูพร่ำไป่เคยลา...............หยุดยั้ง
กิเลสส่งสมตัณหา.............ตนแล
หลอมหล่อกายวจีพลั้ง........ก่อซ้ำ กรรมเดิม

เลือกทางไหลสู่ล้ำ.............มรรคา..เพื่อนเอย
บุญส่งสมปัญญา..............แจ่มจ้า
วจีด่ำพระธรรมา................เพริศอยู่ ใจนา
ผุดผ่องใสสงบกล้า.............ห่างไห้ ข้ามทุกข์ พ้นแล...


กาลใดฝึกจิตได้...............ถูกตรง หมดจด
ละฝุ่นหมกมุ่นหลง..............ไปได้
ราคะโกรธแลหลง...............มิอยู่ ในใจ
กาลนั่นความหวลไห้...........โศกเศร้า สิ้นแล

ปล. อ้างอิงมาจากกลอนของคุณหนูนิด  จากเวป ธรรมะไทย

[ทอฝัน]

...เจ้าเมืองไปหาอาจารย์เซ็น
ยกประเด็นปัญหาขึ้นมาถาม
หัวใจพุทธคืออะไรโปรดไขความ
ช่วยนิยามสั้นสั้นแบบฟันธง

...อาจารย์ตอบว่า หนึ่ง คือ เว้นชั่ว
สอง รู้ตัวทำดีที่ประสงค์
สาม ทำจิตบริสุทธิ์พิสุทธิ์ทรง
คือ หัวใจพุทธองค์ให้จดจำ

...เจ้าเมืองหัวเราะร่าว่าง่ายจริง
แค่สามสิ่งเท่านั้นน่าขันขำ
เรื่องนี้เด็กเจ็ดขวบไม่รู้คำ
ไม่บอกซ้ำก็รู้ได้ง่ายกระไร

...อาจารย์ว่าใช่แล้วเรื่องหมูหมู
เด็กเจ็ดขวบมันก็รู้ทุกข้อไข
แต่ผู้ใหญ่เจ็ดสิบจะสิ้นวัย
ก็ยังทำไม่ได้แม้ข้อเดียว
..................................
..."หัวใจพุทธ"ประพันธ์โดย อาจารย์ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
จากหนังสือชื่อ "พุทธทาสกับเซ็น" สำนักพิมพ์ "สุขภาพใจ"

[hort39]

จิตมนุษย์รู้ยากลำบากแท้
มักเอาแต่ใจตนยากค้นหา
เราเห็นธรรมนำชี้มีเมตตา
เขาก็ว่าโอ้อวดประกวดคำ

หากชี้แนะแนวทางอย่างถูกต้อง
เขากลับมองเก่งกว่ามาเหยี่ยบย่ำ
เราใจดีเขาหาว่า่ใจดำ
ต้องเก็บงำความหวัีงดีไว้ที่ใจ

มนุษย์หนอเกิดมาัปัญหาเยอะ
แค่ที่เจอะในกลอนยังอ่อนไหว
ชีวิตจริงจะพ้นทนอย่างไร
โลกกว้างไกลใจไม่กว้างอ้างว้างจริง