ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อัศจรรย์จิต]

                     ต้นข้าวกับเงาตาล
แลต้นตาลก้านแตกแยกระยะ
รอยฝนชะชื้นชุ่มแตกพุ่มใหญ่
สูงสล้างกลางทุ่งถิ่นแผ่นดินไทย
ขับริ้วใบข้าวเขียวน่าเหลียวมอง

ฝูงเอี้ยงออกหยอกล้อระเริงร่า
ตามคันนาน่าชมเมื่อลมล่อง
หอบกลิ่นทุ่งปรุงจิตให้คิดปอง
ยามผิวต้องแดดนาดูท้าทาย

โอ้ตาลเอ๋ยเคยก้มชมข้าวไหม
หรือเพียงให้ใบห่มเป็นร่มผาย
ด้วยข้าวเตี้ยต่ำต้อยด้อยรูปกาย
จึ่งได้หมายบ่ายหน้าขึ้นฟ้าคราม

ถึงเป็นข้าวติดตมใต้ร่มเขา
ขอบังเงาเข้าเบียดอย่าเหยียดหยาม
ทุ่งจะสวยสีสดจนงดงาม
แลอร่ามเรืองรองต้องคู่กัน

[ดาวระดา]

ยามค่ำคล้อยถอยคืนฉันยืนคิด
เมื่ออาทิตย์ปิดแสงสำแดงหล้า
ทุ่งข้าวเขียวเกี่ยวฝันวันเวลา
หลังท้องฟ้าพร่ามัวสลัวลง

เสียงเคาะขรมระงมกลบก้องกบเขียด
ฟังเสียงเสียดสีไผ่ให้ลุ่มหลง
ซ้องสนั่นลั่นทุ่งปรุงบรรจง
ดั่งจำนงเทพไท้ให้พรพรม

ยามนี้หนอกอข้าวพราวไสว
แต่ช้ำในกลัดหนองครองขื่นขม
โอ้ชาวนาครานี้มีระทม
หนี้สินบ่มตรมตรอมมาล้อมรุม

ดอกตั้งต้นดั่งตาลทะยานฟ้า
อกชาวนาครานี้มีไฟสุม
มองข้าวแยกแตกกอเป็นช่อชุม
ความกลัดกลุ้มรุมซัดจนบัดนี้

[จ้อง เจรียงคำ]

อนิจจังหลังชาวนาคราบัดซบ
ถูกนายทุนไถกลบทบดอกหนี้
หยาดเหงื่อไคลไถหว่านมานานปี
กว่าชัฏพงดงนี้ขจีงาม

ชาวนาเขา..เก็บเกี่ยวเรียวรวงทอง
เลี้ยงปากท้องผองชนคนสยาม
พวกมั่งคั่งตั้งท่าสวาปาม
ตะกละตะกลามกอบเก็งเล็งกำไร..

[เพรางาย]

ตะวันคล้อยดวงคล้ายร่วงหล่น
ร่ายมนต์สั่งลาเหนือนาข้าว
ช่อเขียวอาบแสงแปลงเหลืองพราว
ลมทุ่งโยนฉาวราวคลื่นน้ำ

ยอดตาลใบแห้งแต่งเพลงเหมาะ
ทางแข็งแกว่งเคาะพรอดเกราะพร่ำ
ต้นสูงทาบสายปรายเงาดำ
หลายลำเรียงแถวแนวคันนา

ขี่ควายชมทุ่งมุ่งคืนบ้าน
เลิกงานลืมเหงื่ออาบเนื้อผ้า
ทิ้งข้าวทิ้งตาลตามเวลา
ตะวันเบิกฟ้าค่อยมาเจอ

[หยาดน้ำค้าJ]

รวงข้าวพราวพรั่งพื้น           ผืนนา
อร่ามแลงามตา                             ทั่วท้อง
ลมร่อนล่องลิ่วพา                          พวงผ่อน
พัดพร่างพรวงพรั่งพริ้ว                  พร่างพร้อม พวงเพรียง

          ทิวแถวทางทั่วทั้ง                ทางนา
ทิวถิ่นทางตาลพา                          ร่มริ้ว
เงางามถิ่นทิวทาง                          เคียงคู่ คันนา
พรวงพร่าวคู่เคียงข้าง                     พร่างพร้อม ทางตาล

[ณัฐชรี]

สุวรรณภูมิเรืองรองสีทองเด่น
ด้วยฟางเส้นบางบางและซังข้าว
แผ่นดินนี้มากมายหลายเรื่องราว
ทั้งเหงื่อ,เลือด แรงร้าว..ของ"ชาวนา"


โถมถาแรงเหงื่อย้อย               หยดริน
จนแทบท่วมแผ่นดิน               ดื่มได้
คนรวยกดขี่กิน                       เหยียบย่ำ
เจ็บปวดทนร้องไห้                 เหงื่อข้าวชาวนา

[อัศจรรย์จิต]

ส่งต้นตาลผ่านสื่อคือบทแรก
ต้องวาดแหวกแพรกผืนให้คืนทุ่ง
คิดถึงบทกลอนเก่าจึงเข้าปรุง
คิดถึงยุ้ง-ทุ่งทอง-แดด-ส่องนา

ตาลโอบกอดทอดยาวกับข้าวใหม่
ที่เร่งไล่ไถหว่านใต้ตาลหนา
เม็ดข้าวจมตมแล้วไม่แคล้วครา
อีกสัปดาห์กล้าต้นก็พ้นดิน

บ้างใบเขียวเกี้ยวอ้อนแดดร้อนแล้ว
ผลิใบแพรวแถวทิวพร้อมหิ้วกลิ่น
มาเชื้อเชิญชักชวนเหล่ามวนบิน
ให้โผผินบินจ้องข้ามร่องน้ำ

บ้างออกรวงหน่วงโน้มรอโหมหัก
ด้วยเครื่องจักรเก็บเกี่ยวรวงเรียวร่ำ
ตาลยืนต้นดูข้าวร้าวระกำ
ถูกกระหน่ำดำหว่านนอกกาลแล้ว

[อัศจรรย์จิต]

ส่งต้นตาลผ่านสื่อคือบทแรก
ต้องวาดแหวกแพรกผืนให้คืนทุ่ง
คิดถึงบทกลอนเก่าจึงเข้าปรุง
คิดถึงยุ้ง-ทุ่งทอง-แดด-ส่องนา


น้ำตาตาลหลั่งล้น.....................เหลือใจ
ข้าวทุ่งเปลี่ยนแปลงไป...............ไม่เว้น
หาความว่างวางไถ....................เพียงชั่ว  ครู่หนอ
ยากยิ่งนักทางเส้น.....................ต่างต้องดำเนิน