สายลม ดอกหญ้า ครารักจร
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 06:10:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: สายลม ดอกหญ้า ครารักจร  (อ่าน 3719 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
03 สิงหาคม 2010, 12:58:PM
อัศจรรย์จิต
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 118
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 222


พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555


« เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 12:58:PM »
ชุมชนชุมชน

เห็นสายลมพรมพัดสะบัดหญ้า
หยาดน้ำตาหยดตกบนอกฉัน
โอ้หัวใจไยเล่าเจ้าครางครัน
ฤา เจ้าหวั่นคนไกลไม่มาคืนรัง

ดอกหญ้าหลุดลอยท่องล่องลมพัด
วนกระหวัดถึงคนไกลให้ความหวัง
หวนรำพึงถึงพี่ฤดีพัง
ยากจะยั้งชั่งจิตไม่คิดตาม

ความเหงานานคลานคลุกปลุกใจตื่น
เสียงสะอื้นในลำคอคลอคำถาม
เมื่อไหร่รักจักลอยมาเยี่ยมยาม
หรือถูกล่ามใจไว้ไม่หวนมา

แสงแดดอุ่นยามเช้ากลับหนาวหนัก
ด้วยขาดตักพักใจให้หวนหา
อาวรณ์เว้าหวาดไหวในอุรา
สายลมจ๋าพาเขามาเคล้าเคียง
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 สิงหาคม 2010, 04:24:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #1 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 04:24:PM »
ชุมชนชุมชน


...เมื่อน้ำตารดลงตรงใบหน้า
สะอื้นมาพาคนคอยรอยกลับหวน
สิ้นทิวาราตรีล้ำเหมือนย้ำครวญ
ใจรัญจวนนวลไห้อาลัยชาย

...มีสายฝนหล่นลาวาจาฝาก
ดอกหญ้าจากพัดปลิวริ้วแรงหาย
เมื่อกิ่งก้านด้านรักเข้าทักทาย
ยืนต้นตายสลายสิ้นลงดินดอน...

...ฝากคำรักไปกับลมห่มตัวเขา
จากคนเขลาเฝ้ารักเธอเจอไถ่ถอน
พิสวาทขาดลาไม่อาทร
รักจากจรตอนขาดใจ...ไยไม่แล...
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
03 สิงหาคม 2010, 04:50:PM
อัศจรรย์จิต
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 118
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 222


พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555


« ตอบ #2 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 04:50:PM »
ชุมชนชุมชน

เมฆมืดดำค่ำแล้วน้องแก้วหวาด
เสียงฟ้าฟาดคำรามตามด้วยฝน
ทวีหวั่นพรั่นเวียนให้วกวน
หัวใจหล่นบนใครไยลืมเลย

สายลมซ้ำกระหน่ำซัดลัดท้องทุ่ง
คล้ายพรวดพุ่งพังอกช้ำฟกเอ๋ย
เขาทิ้งเราเงาหายไม่หมายเชย
ลมเยาะเย้ยถากถางขนางใจ

โอ้ดอกหญ้าคงล้าและเหนื่อยอ่อน
คงเปียกปอนสายฝนที่หล่นใส่
หมดแรงชูสู้ทานก้านดอกใบ
เสียงร่ำไห้ของฉันสวรรค์เมิน.........
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
03 สิงหาคม 2010, 11:23:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #3 เมื่อ: 03 สิงหาคม 2010, 11:23:PM »
ชุมชนชุมชน

กลิ่นละมุน อุ่นไอ ในดินหญ้า
ลอยเยื้องมา สู่ใจ ในห้วงฝัน
หอบไอฝน หล่นฟ้า พร่ามัวพลัน
เช่นเดียวกัน กับน้ำตา เอ่อล้นใจ

สายลมพัด พัดแรง แทงทิ่มจิต
เสมือนฉัน เป็นคนผิด คิดหวั่นไหว
เสมือนว่า ฉันนั้น ไม่มีใคร
และถูกปิด ล้อมไว้ ในกรงจินต์

เหล่าดอกหญ้า พากัน เอนอ่อนลู่
ไปเคียงคู่ กับลม ผสมศิลป์
เป็นภาพงาม ที่เห็น อยู่เคียงดิน
แต่กลับสิ้น ซึ่งแสง แห่งความงาม

ทั้งรอบกาย รายล้อม พร้อมทุกอย่าง
สุดเส้นทาง รางฝัน อันเคยถาม
กลับมองเห็น สิ่งนั้น ที่ฉันตาม
แต่กลับไม่ อร่าม ครามดวงแด

ิความสับสน วนเวียน คล้ายเทียนไหว
สะท้านใจ ไปทั้ง เสียงกระแส
นั่นน่ะหรือ ภาพฝัน ฉันเหลียวแล
สุดท้ายนั้น ก็แค่ คนหลงทาง...
ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s