ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

ขอรบกวน ชวนท่าน วิจารณ์หน่อย
สักเล็กน้อย จอยกัน ปันความเห็น
ใครคิดรัก จักรู้ ดูประเด็น
จากการเม้น ของเรา เหล่านักกลอน

ประสบการณ์ ผ่านไป ใครเคยรัก
อุปสรรค ขวากหนาม นำมาสอน
จะได้เป็น วิทยาทาน ชาวบ้านกลอน
อุทาหรณ์  สอนหัด จงคัดกรอง


พิมพิลาไลย

[-- i*M dAviL --]

ฉันเพียงอยากพาสายลมอุ่น ๆ
มาห่มให้ในคืนที่คุณรู้สึกหนาว
ฉันอยากให้ตักฉันเป็นหมอนเมื่อตอนคุณดูดาว
จะได้ช่วยคุณรับรู้ว่าแสงกระพริบพร่างพราวนั่นสวยเพียงใด
ทุก ~ ทุกสิ่งนั่นคือความรัก
เพียงอยากอยู่ให้คุณพักเรื่องหนัก ๆ ที่แบกไว้
เปล่าเลย .. ไม่ได้ทำให้ฉันลำบากหรือเหนื่อยอะไร
แค่ได้เป็นเจ้าของหัวใจ จะทุกข์ทนเพื่อคุณแค่ไหน ฉันยินดี

              

ปล.รักทำให้รู้สึกเป็นสุข การไม่ได้ความรักเป็นการตอบแทนต่างหากที่ทำให้ทุกข์

[เศษเหล็ก//]

.....อันว่าที่ใดมีรัก ทีนั้นมีทุกข์ ไม่เสมอไป
อยู่ทีใคร จะเข้าใจ ในความรัก
แม้จะสุข ทุกข์ ทุกคนย่อมรู้จัก
ไม่มากนัก อยู่ ที่ คน"เข้าใจ"

......คำว่า"เข้าใจ"มี ความหมายลึกซึ้ง
แค่คิดถึง ยังไม่ถือ ว่าห่วงใย
ถึงจะบอกรักน่ะ มายมาย นี่ ก้อไม่ใช่
เป็นแค่ กำลังใจที่ จะให้ใครคนนึง เหลียวแล

.....คนรักกัน จิงแท้ แม้ด่าติมากมาย
แต่อีกฝ่าย ไร้อาการ โกรธเคืองแคร์
นี่คือความรู้สึกที่ แน่แท้
ไม่ตอแหล เป็นคำพูดออกมาจากใจจริง

....วาจากล่าวมาอ่อนหวานเห็นมีมาก
ล้วนมากจากอาการความตอแหล
แต่ไม่เสมอไปที่จะผันแปร
สุขทุกข์แท้ อยู่ที่ ความ "เข้าใจ"
.........

""""""" หมายเหตุ คำถาม ?

.....แล้วถ้าจะบอกว่า รักนั้น คือ ความทุกข์
แล้วความสุข นั้นมันคือ อะไร
แล้วบางคนบอกว่ารัก คือความเสียใจ
แล้วทำไม ทุกคน ถึงต้องการ.?

.................เศษเหล็ก.[/size]
[/font][/size]
 

[ไพร พนาวัลย์]

ที่ใดรัก ที่นั่นมี ทุกข์จริงหรือ?
ถามเพื่อถือ ยืนยัน มันจริงไหม?
แล้วเธอปลูก ต้นรัก ไว้ที่ใด?
ที่ห่างไกล ดินดี ที่แห้งแล้ง?

ไม่เคยรด น้ำใจ ให้แก่เขา
อยากจะเอา แต่ใจ ไม่รู้แบ่ง
จะให้เขา เอาใจ แม่แก้มแดง
คอยไปแย่ง ไปยื้อ ถือสิทธิ์ครอง

รักอย่างนี้ มีทุกข์ ไม่สุขแน่
เพราะไม่แคร์ ใจเขา เข้าเกี่ยวข้อง
เฝ้าแต่คอย คาดหวัง เขาดั่งทอง
จึงหม่นหมอง ผิดหวัง ไม่ดั่งใจ

ถ้าจะรัก อย่างที่ มีความสุข
เฝ้าปลอบปลุก อุ่นไอ เอาใจใส่
ร่วมสุขทุกข์ ด้วยกัน ทุกวันไป
มีสิ่งใด คุยกัน หมั่นดูแล

ต่างซื่อสัตย์ หวานชื่น อื่นไม่สน
ใครร้อยคน ปล่อยไป ไม่แยแส
ต่างรักกัน มั่นใจ ในดวงแด
มอบรักแท้ ต่อกัน นิรันดร

 

“ปรางค์  สามยอด”

รักคนที่เขารักเรา ดีกว่า...

[ปาระ]

ที่ใดมีรัก ที่นั่น มีทุกข์หรือ ?
ความยึดถือ ยื้อรั้ง หวังเจ้าของ
อยากยึดเอา เขามา ใว้ครอบครอง
มันถูกต้อง ดีแล้ว หรืออย่างไร ?

รักที่แท้ แน่นัก คือรักมั่น
เมตตากัน ปันแบ่ง เอาใจใส่
อุ่นไอรัก ปักมั่น นั้นข้างใน
คอยห่วงใย ใฝ่หา คราห่างไป

อยากให้เขา นั้นสุข ในทุกที่
คอยยินดี ในวัน อันสดใส
คอยอยู่เคียง เรียงกัน วันทุกข์ใจ
เมื่อห่างไกล ใจเดียว ไม่เหลียวใคร

เมื่อต้องพราก จากจร ตอนต้องจบ
มิอาจคบ พบกัน ต่อไปได้
ถือว่าทำ ดีแล้ว ปล่อยเขาไป
ยินดีใน ไมตรี ที่มีมา

[/size]

ถือว่าได้เรียนเรื่องรักต่างบทต่างรูปแบบ

[กุลมาตา(singlemom99)]

อยู่ที่ใจ ใส่ทุกข์  ใส่สุขให้
หากเข้าใจ ให้รัก หากไม่ตอบ
รักษาใจ ไม่หวัง รั้งให้มอบ
คือคำตอบ  รักสุข  มิทุกข์ทน

ปุถุชน คนที่  มีกิเลส
ยากทันเลศ เหตุทุกข์  รุกร้อนหม่น
อยากครอบครอง หมองเมื่อ ไม่เอื้อตน
รักจึงทุกข์  สุขปน  คนธรรมดา

บรรลุธรรม นำทาง ห่างจากทุกข์
รักอย่างสุข ทุกข์ไกล เงื่อนไขหนา
เมตตาจิต คิดดี  มิหวังพา
ปรารถนา สิ่งดี มีด่อกัน

..ปุถุชน..ยังมีกิเลส..ย่อมอยากครอบครอง..หวังได้รักตอบแทน..หวังโน่นนี่..แม้แต่รักลูก..ก็ทุกข์..เมื่อเจอปัญหา..ผิดหวัง..ความห่วงใยลูก..
..การศึกษาธรรม..จะช่วยให้เราละ..ทีละน้อย..รักอย่างมีสติมากขึ้น..สามารถรักอย่างเป็นสุข..ทุกข์น้อยลง จนถึงไม่ทุกข์ได้ค่ะ..
..ได้มาก ได้น้อย..ตามสติปัญญา..ดวงตาเห็นธรรม..ความพากเพียรที่จะปฏิบัติธรรมอย่างถูกทางด้วยค่ะ..
..ความเห็นส่วนตัวของป้ากุล..

[แป้งน้ำ]

"ความรัก" .. . ไม่ใช่ปัจจัยที่ทำให้เกิดทุกข์
มันคือต้นเหตุของความสุข . . เมื่อได้คิดถึงความหลัง
"การจากลา" ไม่เคยลดทอนความรู้สึกดีๆ เลยสักครั้ง
ตรงกันข้ามกลับเป็นพลัง . .. เป็นแรงใจ


ได้มีช่วงเวลา .. . ที่อบอุ่น
ขอบคุณ .. . ที่ทำให้โลกใบนี้งดงามสดใส
ไม่ว่าแววตาที่ซุกซ่อน . .. คุณจะอาทรคิดถึงใคร
ชีวิตฉันจะเก็บคุณไว้ .. . เป็นลมหายใจ . .. เช่นเดิม



เรียนรู้ที่จะรักอย่างเข้าใจ
เจ็บปวดบ้างก็ไม่เป็นไร .. . เข้มแข็งพอ

"แป้ง"

[สุดสาย]

น้ำตาคนหล่นได้อย่างไรหนอ
ทุกข์และท้อใครนะ.. มาสนอง
เมื่อมีรักใครกันผันครรลอง
นำหม่นหมองเติมใจไว้ข้างกัน

เสมือนโลกใบนี้มีสองด้าน
เพื่อทัดทานความทุกข์และสุขสันต์
แม้มิเข้าใจรักเลยสักวัน
แต่ยังดั้นด้นคว้าตามหารัก.



สงสัยตอบไม่ตรงคำถามแฮะ
 

ฉันคนหนึ่ง  ที่ดั้นด้น  ค้นหาฝัน
รอสักวัน  ว่าเมื่อใด  ใจประจักษ์
จะมีคน  มาเคียงข้าง  สร้างความรัก
จะมีไหล่  ให้ซบพัก  ยามหนักใจ

จนวันนี้  มีหลายคน  บนทางผ่าน
ต่างเข้ามา  เพื่อสืบสาน  ความหวานให้
แต่เรื่องรัก  มันยากนัก  เกินปักใจ
ฉันยังคง  ไขว่คว้าใจ  ( ใคร ) ไม่ได้สักคน



..nara..

[jt]

ประโยคนี้ ได้ยิน จนชินหู
ดั่งผู้รู้ หลายท่าน วิจารณ์ไว้
โอ้รักหนอ เป็นบ่อเกิด สุขฉันใด
ย่อมมอบให้ ทุกข์ขัง ตามหลังมา

อันตัวข้า ได้ประสบ พบมาบ้าง
ก็รู้ทาง ห่างสิ่งไม่ ปราถนา
สักแต่รัก มิคำนึง ถึงปัญญา
ทุกข์จะหา เจอสุข ทุกที่ทาง

ถ้าอยากจะรัก ต้องกล้าที่จะทุกข์ เพราะอย่างน้อย เราก็ได้รับความสุข จากการได้รักใครสักคน

 

[พิกุลแก้ว]

๐ ตอบคำถามตามหลักของกระทู้
พิจารณ์ดูคอมเมนต์ก็เห็นบ้าง
รักเกิดจากมายาภาษาพราง
ที่เราต่างโต้ตอบแล้วชอบใจ

๐ เริ่มต่อกลอนอ้อนรักปักดวงจิต
หวังสนิทชิดชมอารมณ์ใส
จินตนาลอยล่องท่องไปไกล
จนเผลอไผลในรสบทกวี

๐ สานสัมพันธ์พีเอ็มอันหวานหยด
พลิกสู่บทพิศวาสมิอาจหนี
ชอบนิสัยใจคอพอปราณี
แล้วเริ่มมีเยื่อใยในคำกลอน

๐ สื่อภาษากึ่งหลอกแกมหยอกเย้า
เริ่มรุกเร้าคนดีที่ออดอ้อน
เป็นเพียงฉากบังหน้าบทละคร
อุทาหรณ์สอนไว้ในเหตุการณ์

๐ ใช้สมองสองตาปัญญาด้วย
ภาษาสวยรวยคำความฉ่ำหวาน
อย่าเพียงใช้อารมณ์ชมวิมาน
จนมองผ่านครรลองของความจริง

๐ ปรับระยะประชิดลิขิตรัก
อย่าจมปลักหลักโคลนยามโดนชิ่ง
เมื่อแรกเริ่มสูบใจคล้ายดั่งปลิง
เมื่อมันอิ่มก็ทิ้งทั้งใจกาย

๐ มนต์เสน่ห์คำกานท์กลั่นจากอก
หากหยิบยกผลงานนั้นหลากหลาย
จงดื่มด่ำอรรถรสพจน์คมคาย
ให้ซึ้งถึงความหมายในร้อยกรอง.


สวัสดีค่ะคุณพิมพ์ ^^

[~..ผู้ได้รับบาดเจ็บ..~]

รักจะทุกข์เมื่อเธอเฉยชา

รักจะหมดราคาเมื่อไร้ความหมาย

รักจะดีเลิสประเสริฐเพียงได

ที่ยากนัก...คือการรักษามัน

รักเป็นทุกเพราะเราเอาแต่ได้

รักไปไม่ได้เพราะเค้าไร้เหตุผล

รักไม่เป็นอย่างใจเราทุกคน

รักเปรียมล้น ก็ ไร้สุขหากไม่เห็นค่าของมัน 

 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - --  -- - - - - - - -
มีคนเคยบอกรักษ์ว่า ให้ใช้ชีวิตเหมือนทุก ๆ วันเป็นวันสุดท้ายของชีวิต เรา จะได้รู้ว่า

 สิ่งไดที่มีค่าและเราควรรักษามันไว้เช่นนั้นตลอดไป สุข หรือทุกข์อยู่ที่ใจของเราคะ
  เด็กใหม่ยังเขียนกลอนไม่เป็น ขอโทษทีกั๊บ

[uma]

ติดตามอ่าน  บทกลอนภาษาสวย   แต่งม่ะเปนค่ะ   

[พิมพิลาไลย]

ฉันรักเธอ เจอกัน มันก็สุข
แต่เริ่มทุกข์ สุขจาง เมื่อห่างฉัน
สุขกับทุกข์ จงรู้ ของคู่กัน
ไม่มีวัน หันห่าง อย่างสิ้นเชิง

ณ ที่ใด มีรัก ตระหนักไว้
เมื่อรักได้ ทุกข์ได้ อย่าไปเหลิง
สุขก็มี ทุกข์ก็ได้ ไว้คุมเชิง
อย่าระเริง เพลิงรัก จักม้วยมร



พิมพิลาไลย

[ดอกกระเจียว]

ได้อ่านตามความเห็นลำเค็ญจิต
ด้วยเคยคิดมีรักตามหลักสอง
คือรักดีใจย่อมสุขถูกทำนอง
แต่รักชั่วมิวายต้องหม่นหมองใจ

อันชายหญิงจริงแล้วมิแคล้วรัก
ถึงจะทุกข์ทนนักเพื่อรัก..ไหว
ไม่มีรักไม่มีคู่อยู่อย่างไร
อันนี้เราเข้าใจเพราะเดียวดาย

ถ้าต่างรักตรงใจตรึงในรัก
เป็นรักแท้ผูกสมัครอย่างมั่นหมาย
เพียงรักเดียวไม่เกี่ยวใครให้เปลืองกาย
จวบวางวายมิสิ้นสุขไร้ทุกข์ใด

หากรักใคร่ใฝ่ครองเพียงลองเล่น
ทุกข์ไม่เว้นวนวุ่นให้หวั่นไหว
คิดเอาเถิดคนดีมีหัวใจ
หากไม่รู้อะไรก็อย่าคิด

[/size]

[chaipan1999]

หากจะถามว่าเมื่อมีรักแล้วต้องมีทุกข์หรือไม่
ขอให้ถามใจตัวเองจะดีกว่าไหม
ว่าเธอพร้อมที่จะรับรู้ความรู้สึกที่จะเกิดขึ้นภายในใจ
ซึ่งบางครั้งอาจต้องทนเก็บไว้คนเดียว

มันจะมีความสุขเมื่อได้พบหน้าคนที่รัก
มันจะปวดใจจนแทบกระอัก..เมื่อพูดทักแต่เขาไม่แลเหลียว
มันรู้สึกขื่นขมเมื่อรักที่ให้..เป็นเพียงรักข้างเดียว
มันรู้สึกโดดเดี่ยว..เมื่อเห็นคนอื่น..เขาเกี่ยวก้อยควงกัน

หากคิดที่จะรักต้องพร้อมที่จะรับความทุกข์
รักที่มีแต่ความสุข...มันเป็นเพียงแค่ความฝัน
ขอให้เธอมีรัก..และเขารักเธอตอบเช่นกัน
สองดวงใจผ่านคืนวัน....อุปสรรคที่ขวางกั้น
...เป็นสิ่งทดสอบความรักที่นิรันด์...
ให้ความรักนั้น...อยู่คู่กัน.......ตลอดไป...


 emo_85ผมกำลังพยายามอยู่..ขอให้ทุกคนสู้เต็มที่นะครับ

[บ้านริมโขง]

หากที่ใด มีรัก คนมักกล่าว
เป็นเรื่องราว ว่าไร้สุข ทุกข์สนอง
แต่ที่ใด ไร้รัก สลักครอง
คนก็หมอง เช่นกัน..นั่นปะไร !

อันความรัก คือการให้และการรับ
จะหยิบจับต้องพอดีที่สวยใส
หากทะยานเกินตน จนล้นไป
จะสวมใส่ อย่างไร..ไม่เข้าที

อยากจะมีรักชื่น ทุกคืนสุข
ต้องปลอบปลุก คู่ชื่น รื่นสุขี
อย่าหักโหม โถมทำ กระหน่ำตี
เพราะรักนี้..คือรักนวล สงวนตัว

 

["คำหวาน"]

อันรักนั้น มั่นใจ ไม่มีพิษ
แต่ที่จิต ชอกช้ำ ระกำไหม้
อยู่ที่คน ปรวนแปร ไม่แน่ใจ
ซ้ำยังไม่ พอเพียง เคียงคู่เดียว

ความรักนั้น สวยงาม ยามสัมผัส
แต่คนยัด เยียดทุกข์ ซุกใส่เขี้ยว
รักจึงต้อง ลาร้าง อย่างซีดเซียว
หัวใจเหี่ยว แห้งหาย เสียดายใจ

รางวัลแห่ง ความรัก ที่มักพบ
คือความครบ คู่ครอง ที่ผ่องใส
ถือรักมั่น ผู้เดียว ไม่เหลียวใคร
ยืนยาวไป แสนนาน ตราบวันตาย

ปรับทึ่ตน ปรับที่ใจ ใช่ปรับรัก
ปรับให้พัก หยุดลง ตรงจุดหมาย
ปรับพอดี พอใจ ไม่เสื่อมคลาย
ตราบชีพวาย จงรักมั่น นิรันดร.

[/color]

[เขียนชีวิต]

--บรมครู เอื้อนเอ่ย สัจจธรรม
หนึงน้ำคำ งดงาม เมตตาสูง
สัจจะแท้ ยั่งยืน แลงามฟุ้ง
ขอบำรุง คำท่าน ตราบชีพวาย
--ครูข้ากล่าว มีรัก ย่อมกอปรทุกข์
หากจะสุข ก็สุขปลอม มินานหาย
วาจาสิทธิ์ ผิดจริต ดิ้นเกือบตาย
อันตราย หากไม่ ตรองตรึงดู
--แท้จริงแล้ว น้ำคำ มิใช่ร้าย
เพียงแต่ใจ แลกาย แรงร้องกู่
อัตตาสู้ ฤทธิ์ธรรม มิสนรู้
ดุจดังหนู ห่อนรู้ สิ่งโสกัง
--พินิจดู มหาครู ท่านตรัสสอน
หากรักรอน ทำใจ แบกทุกขัง
แล้วคำเอก มันไม่เที่ยง อนิจจัง
โอพุทธัง พลันเห็นธรรม ริบหรี่ตา
--พรหมวิหาร มีสี่ ถือให้ครบ
พาลประสป พบเจอ ซึ่งปัญหา
กับความรัก ที่มัน เริ่มโรยรา
อุเบกขา ตรองดู จะถึงคลาย
--ริมีรัก ย่อมต้องรู้ จริตหก
เจ้าต้องพก ซึ่งความรู้ มีหลากหลาย
จริตหก กล่าวไว้ มีมากมาย
แปลกมากลาย รสธรรมล้ำ รู้ทันคน
--แลหากรัก ก็จงรัก ทุกสิ่งเขา
อย่ามอมเมา รักเพียงเรา เดี๋ยวขัดสน
พ่อแม่ยา มิเคารพ จำทุกข์ทน
รักร้อนรน บ้านเขา เผาเราราน
--ที่ว่ามา เพียงข้อธรรม พอสังเขป
รอเหล่าเทพ คราบมนุษย์ มาต่อสาน
ตัวน้องนี้ ปถุชน มีฤทธิ์พาล
ยังมีมาร ในจิต ปัญญาปอน

[เขียนชีวิต]

หากว่าปราศจากอัตตาในดวงจิตแล้วไซร้
ความรักคงปราศจากความทุกข์
ข้าพเจ้าเพียงคิด...

[กุลมาตา(singlemom99)]

ชีวิตจริง  อาจนำ  ธรรมมาใช้
นำทางให้  ได้น้อยมาก  ยากหรือง่าย
ขึ้นอยู่กับ  สติ  มิฟูมควาย
รักดีร้าย  สติมา  ปัญญาตาม



ตัวพี่เอง  ปุถุชน  คนไม่ถีง
รักผ่านมา  โกรธจึง  ชึ้งขุ่นหยาม
ขาดสติ  ขุ่นเคือง  มีเรื่องลาม
เก้าปีกว่า  ยังนึกคร้าม  ตามไม่ทัน



ปัจจุบัน  กาลผ่าน  มิรานร้าว
เพราะต้องก้าว  ไปข้างหน้า  พาลูกนั้น
รักไหวๆ  ใครที่ชอบ  มอบใจกัน
แค่ขำขัน  อาจารย์หมอ  มิขอใคร



เรียนรู้ธรรม  จำได้  ใช้สติ
ไม่ไปริ  ก่อกรรม  กระหน่ำใส่
ลูกคือสิ่ง  สำคัญ  กั้นไม่ให้
ได้เข้าใจ  ตัดได้  ไม่ทุกข์ตรม



หากกลับเจอ  คนพาล  นั่นเขาทุกข์
อุตส่าห์รุก  ให้ไม่รับ  กลับขื่นขม
ไม่ยอมถอย  ทำลาย  เสียหายล่ม
ไม่ชื่นชม  ไม่เหมือนหนา  สามีเรา



(บ้าขนาด..ลือกันว่าเหมือนสามีที่ตาย..ไม่เหมือนเลย..
 คนบ้าๆ แค่พูดคุยด้วยหาว่าชอบ..ใครหลอกสื่อ..คนเอาไปลือทั่ว..
ไม่เคยเจออะไรง่ายๆ หลอกๆ แบบบ้าๆขนาดนี้ ไม่สมเหตุสมผล..
แล้วพอคนนี้ออกไป ก็พาลหาอาจารย์ ไม่ก็ครูประถม..มัธยม..
ไม่ก็หาหมอพวกตัวมาแกล้งกันอีก..บ้า..
ช่วยไปบริหารจัดการ คนที่เขาอยากทั้งหญิงชายดีกว่ามัง จะได้ไม่โดนร้องเรียน)

(สงสัยจะเอาที่ไม่ชอบ ที่มีเรื่อง..ตั้มต้อมมาแกล้ง..
ถ้าเขาข่ม..คิดว่าตัวเองมีวิธีเลี้ยงเด็กดีกว่าคนอื่น..
ก็เชิญใช้เลี้ยงลูกตัวเอง..หรือลูกที่แม่หม้ายคนไหนเขาให้
คนหยาบๆ ข่มๆ ไม่มีธรรมนี่นะ..เขาใช้เลี้ยงเด็ก
ถึงแม่จะตามใจ ไม่เพอร์เฟ็ค ก็มั่นใจว่าดีกว่าต้อมตั้มค่ะ เพราะลูกดีขึ้นมากเลย
ลูกไปค่ายธรรมะครั้งนี้ ลูกไม่ก้าวร้าว แกล้งคน เหมือนตอนอยู่รร. เพื่อนเป็นพยานได้
แล้วคนที่เลี้ยงเด็กได้ดี ที่แม่ยอมรับคือ..พวกครูที่มีธรรม เช่น ที่เสถียรธรรมฯค่ะ)