ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

สัญญาณใจ

เนทไม่มีสัญญาณพาลหงุดหงิด
ในดวงจิตหวั่นหวาดรักอาจหาย
คิดถึงเธอทุกวันไม่เว้นวาย
หรือกลับกลายไปแล้วหนอแก้วตา?

แม้อีเมล์เคยรับกลับไม่ส่ง
ฤาอนงค์ขึ้งเคียดเกลียดแล้วหนา?
พอเนทมีสัญญาณมันนานมา
เฝ้ารอท่าทุกทางกลับลางเลือน

เคยออนเอ็มคุยกันวันละครั้ง
ในยามนั่งหน้าจอเฝ้ารอเพื่อน
สัญญาณใจใกล้ชิดสะกิดเยือน
ทุกวันเดือนเตือนใจยามไกลกัน

แต่บัดนี้ที่รักไม่ทักแล้ว
คงมีแววรักร้างใครกางกั้น
เนทไม่ดีรักน้อยหลุดลอยพลัน
ขาดสัมพันธ์เพราะหัวใจไร้สัญญาณ

มิเป็นไรได้รู้เป็นผู้แพ้
รักเปลี่ยนแปรจืดจางคล้ายทางผ่าน
จึงมีอันหมดสิทธิ์คิดเจือจาน
ต้องร้าวรานไร้คู่อยู่คนเดียว

 

“ปรางค์  สามยอด”

[พิมพิลาไลย]

สัญญาณใจ ไร้ทิศทาง เลือนลางนัก
สัญญาณรัก หลักอยู่ไหน มองไม่เห็น
สัญญาณรัก สัญญาณใจ ไร้กฎเกณฑ์
สัญญาณเว้น ช่วงขาด พินาศใจ

ต่อไม่ติด คิดไม่ตก อกจะแตก
คงต้องแยก แปลกดวงจิตร ผิดไฉน
ฉันเฝ้ารอ ต่อสัญญาณ กาลเปลี่ยนไป
ต่อไม่ได้ ไม่ใช่ที่ มีสัญญาณ
         
พิมพิลาไลย

         

[ปรางทิพย์]

ต่อไม่ติดจิตตกตระหนกนัก
คนเคยภักดิ์ทักทายหมายสื่อสาร
ด้วยตัวไกลใจหวั่นไร้สัญญาณ
เนิ่นนานผ่านพาลโกรธลงโทษทัณฑ์

ฤาเพียงแต่แค่เหงาเท่านั้นหรือ
คำสารสื่อคือถ้อยเรียงร้อยฝัน
อ่านอักษรอ้อนออดพลอดรำพัน
หลอกลวงกันปั้นแต่งแสร้งสัญญา

มองหน้าจอขอเพียงส่งเสียงนิด
หวังสนิทชิดใกล้นัยเสน่หา
ด้วยหลงใหลใฝ่ปองน้องกานดา
จึ่งโหยหาคราเจ้ามิเข้าใจ

หากว่ารักจักพร้อมและยอมรับ
นิ่งสดับปรับการณ์มาขานไข
แม้จะต้องหมองหม่นฉงนนัย
ท้อทำไมในเมื่อเขาเบื่อเรา

[ไพร พนาวัลย์]

สัญญาณใจ ไร้ทิศทาง เลือนลางนัก
สัญญาณรัก หลักอยู่ไหน มองไม่เห็น
สัญญาณรัก สัญญาณใจ ไร้กฎเกณฑ์
สัญญาณเว้น ช่วงขาด พินาศใจ

ต่อไม่ติด คิดไม่ตก อกจะแตก
คงต้องแยก แปลกดวงจิตร ผิดไฉน
ฉันเฝ้ารอ ต่อสัญญาณ กาลเปลี่ยนไป
ต่อไม่ได้ ไม่ใช่ที่ มีสัญญาณ
         
พิมพิลาไลย

         

สัญญาณใจ ไม่สิ้นสุด สะดุดล้ม
จึงต้องก้ม หน้าสู้ดิน สิ้นสงสาร
สัญญาณเนท ยิ่งไม่มา น่ารำคาญ
อยากทะยาน สะท้านดึง ถึงเธอจัง

ต่อแต่นี้ เจ้าจงรู้ อยู่ว่ารัก
ถึงเนทหัก ก็ยังห่วง ทวงความหลัง
สัญญาณใจ ของพี่นี้ ยังจีรัง
ขอร้อยชั่ง ตั้งใจคอย อย่าน้อยใจ

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ไพร พนาวัลย์]

ต่อไม่ติดจิตตกตระหนกนัก
คนเคยภักดิ์ทักทายหมายสื่อสาร
ด้วยตัวไกลใจหวั่นไร้สัญญาณ
เนิ่นนานผ่านพาลโกรธลงโทษทัณฑ์

ฤาเพียงแต่แค่เหงาเท่านั้นหรือ
คำสารสื่อคือถ้อยเรียงร้อยฝัน
อ่านอักษรอ้อนออดพลอดรำพัน
หลอกลวงกันปั้นแต่งแสร้งสัญญา

มองหน้าจอขอเพียงส่งเสียงนิด
หวังสนิทชิดใกล้นัยเสน่หา
ด้วยหลงใหลใฝ่ปองน้องกานดา
จึ่งโหยหาคราเจ้ามิเข้าใจ

หากว่ารักจักพร้อมและยอมรับ
นิ่งสดับปรับการณ์มาขานไข
แม้จะต้องหมองหม่นฉงนนัย
ท้อทำไมในเมื่อเขาเบื่อเรา

สัญญาณมีช่วงดึกนึกท้อแท้
ได้เพียงแต่คอยหาพาหงอยเหงา
คิดถึงจังนั่งพะวงถึงนงเยาว์
ป่านนี้เขาหลับแล้วนะแก้วตา

อยากจะดึงเอาเนทมาล่ามไว้
เราจะได้คุยกันนั่นแหละหนา
สัญญาณใจไหลเททุกเวลา
เปิดคอมมารอน้องจ้องหน้าจอ

 

 “ปรางค์  สามยอด”

[น้ำหวาน]

สัญญาใจที่เธอเคยให้กับฉัน
ผ่านคืนวันกลับเลือนลางจางหาย
ด้วยความรักที่เคยมีให้มากมาย
เหมือนไม่มีความหมายในสายตา

[masapaer]

สัญญาณเน็ทเหตุห่างอ้างว้างนัก
สัญญาณรักชักห่างดั่งกั้นฝา
สัญญาณใจให้อ่อนร้อนอุรา
สัญญาณลามาใกล้ให้หวั่นทรวง

บอกเป็นลางเลวร้ายในสายรัก
อาจถูกหักดักขาดเพราะพลัดช่วง
สัญญาณอ่อนร้อนใจกลัวไฟลวง
คลื่นติดบ่วงห่วงใจไม่ถึงกัน

สัญญาณใดคลื่นแรงจะแซงคิด
เพียงสะกิดนิดเดียวก็เกี่ยวฝัน
ให้เตลิดเชิดหายไปทั้งวัน
ด้วยผูกพันใจเธอเพ้อตาปรอย

ฟ้าไม่เปิดเกิดภัยให้ร้ายหาม
มิอาจห้ามหัวใจให้ถดถอย
รักทะลวง..ล่วงผ่าน..ฟ้า..ป่า..ดอย ?
จะดิ่งเหวหอคอยยังลอยไป

เผชิญหน้ากล้าหาญผ่านสิ่งกั้น
ส่งสัญญาณด้นดั้นบั่นไปให้
แม้หมอกพลางบังมิดปิดคลื่นใด
แต่สัญญาณหัวใจไม่ท้อเลย