ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

รักครั้งสุดท้าย

อยากมีรักครั้งสุดท้ายเพื่อคลายเหงา
เพื่อบรรเทาชีวันที่หวั่นไหว
เพื่อเป็นหลักปักแน่นบนแก่นใจ
เป็นเส้นชัยให้กันมั่นอุรา

เฝ้าแต่ฝันแต่เพ้อเธออยู่ไหน?
อยู่แห่งใดคนดีพี่เสาะหา
ขอเพียงพบสบพักตร์ลักขณา
ดั่งบุปผาหอมเย็นเป็นคู่ครอง

จะรักน้องปองสงวนชวนเคียงข้าง
เป็นนวลนางกลางใจใฝ่สนอง
จะถนอมกล่มเกลี้ยงเคียงประคอง
ขอรับรองรักเดียวนิรันดร

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ระนาดเอก]

๐ เคยมีรักครั้งสุดท้าย..แต่หลายครั้ง
จ่ายสตังค์เพื่อนางร่างอัปสร
ในคืนเปลี่ยวดีกรี-ชีวีคลอน
ถูกเธอป้อนมายา..ผลาญพร่าเงิน

๐ เป็นรักครั้งสุดท้ายในคืนค่ำ
ยามเมาร่ำสุราพาสิ้นเขิน
ลิปสติกติดตัวหัวหูเพลิน
ตื่นมาเดินหน้าเฉากระเป๋ากลวง..

[สุดสาย]

อยากมีรักเหมือนกันวันนี้เหงา
ความเป็นเราหายลับไปกับแสง
ณ.วันนี้เหมือนคนดิ้นที่สิ้นแรง
จะลงแข่งเรื่องหัวใจกับใครกัน

เฝ้าแต่ฝันละเมอเพ้อหวั่นไหว
เผื่อว่าพอมีใครส่งใจฝัน
รอแค่เพียงหนึ่งคนไกลใจตรงกัน
จะเข้ามาสร้างฝันวันต่อไป

ครั้งสุดท้ายใจภักดิ์รักของฉัน
อยากมีใครผูกพันเพื่อวันใหม่
ฉันสัญญาด้วยตัวและหัวใจ
ขอแค่เพียงความห่วงใย "ใครสักคน"


..nara..

[ปากะญอ]

อยากมีรักครั้งสุดท้ายที่ปลายฟ้า
แต่ทว่าได้แต่รอท้ออีกหน
กับทางเดินอยากมีใครเอาใจปน
จะมีบ้างไหมสักคนบนใจชาย

ได้แต่มองคนข้างวางเป็นคู่
น่าอดสูตัวเราเศร้าไม่หาย
มีหญิงรักก็หักอกชกซ้ำกาย
แผลออกลายเป็นด่างอยู่กลางใจ

เลยได้แต่ท้อแท้แพ้เรื่องรัก
ใจหยุดพักรอก่อนตอนหวั่นไหว
กลัวมอบไปให้แล้วไม่แคล้วไกล
เลยรอใครมาสร้างใหม่ใส่รักจริง

[ไผ่เดียวดาย]

ก็หัวใจ มีแค่หนึ่ง จึงอยากพบ
ได้ประสบ รักแท้จริง สิ่งเล่าขาน
แม้ได้ครอง ได้หลงปัก รักยืนนาน
ขอพบพาน บ้างได้ไหม ใจคร่ำครวญ

ตัวฉันเอง เจอกับรัก ที่มักจบ
ลงเอยลบ หนึ่งทุกที ไม่มีหวน
เจ็บซ้ำซ้ำ หญิงเจ้าเล่ห์ ใจเรรวน
หัวใจป่วน ปั่นระทม ขมขื่นใจ

มีบ้างไหม ใครให้พบ และจบรัก
ให้ฉันปัก ธงหัวใจ ไม่ไปไหน
แม้ไม่ใช่ คนแรกครอง ห้องหัวใจ
ก็อยากให้ เป็นสุดท้าย เพียงรายเดียว

[ดอกกระเจียว]

ครั้งสุดท้ายหมายจิตขอคิดว่า
เหมือนดาราใจต้องปองเฉลียว
หุ่นระหงองค์งามความปราดเปรียว
แถมมีเราคนเดียวไม่เกี่ยวใคร

ถึงหน้างอขอรักมิขัดข้อง
มันตรงต้องสเป๊กเด็กก็ไหว
มินึกห่วงใครหมายลักควายไกล
ที่มีไว้ไถนาเป็นอาจิน

ผิวนวลนวลชวนหลงพี่คงรัก
มิหมายทักหญิงใดไหนทั้งสิ้น
ร่างบอบบางหวังอุ้มชูน้องยุพิน
ลอยแผ่นดินได้มิเศร้าเท่านี้พอ

[ไพร พนาวัลย์]

รักสุดท้าย  คุณระนาด มาดเมารัก
จึ่งต้องควักรักแจกจนแหลกเหลว
กระเป๋ากลวงล้วงจ่ายไปรอบเอว
จนหมดเปลวไฟรักที่ตักตวง

เจ้า nara แสนเหงาเขาไม่สน
จึงต้องทนก้มหน้าหาคนห่วง
หลงรักเขาข้างเดียวจึ่งโดนลวง
ขอพุ่มพวงรอคนไกลมากลมเกลียว

ปากะญอ ท้อแท้แต่ไม่ถอย
ยังเฝ้าคอยคนใหม่มาแลเหลียว
จะรักน้องหน้ามลคนใจเดียว
ขอยึดเหนี่ยวปลายฟ้ามาแอบอิง

ไผ่เดียวดาย พ่ายเขาคนเจ้าเล่ห์
หลงเสน่ห์พร่ำพรอดจากยอดหญิง
ขอรักครั้งสุดท้ายน่าอายจริง
ถูกทอดทิ้งเดียวดายตายทั้งเป็น

ดอกกระเจียว เหลียวหาดาราเด็ก
ตัวเล็กเล็กบอบบางทางคนเด่น
แม้หน้างอขอรักเป็นวรรคเวร
ไม่จัดเจนเรื่องรักจักดูแล

ขอให้สมปรารถนาทุกคราเถิด
รักประเสริฐสุดท้ายให้ได้แน่
อย่าพบรักเล่ห์ร้อยถูกลอยแพ
ให้พบแต่รักจริงจากดวงใจ

 

“ปรางค์  สามยอด”

ขอบใจที่มาร่วมแจม กัน เน้อ

[ปรางทิพย์]

ฤารักแค่แท้จริงคือสิ่งเหงา
หมายแทนเงาเท่านั้นบ้างหวั่นไหว
สร้างภาพลวงบ่วงรักยากหักใจ
พัวพันไปให้เคืองเปลืองกมล

บ้างใจอ่อนย้อนคืนสะอื้นไห้
ตามล่าไล่ไร้สุขทุกข์สับสน
ลืมว่ารักจักพร้อมต้องยอมทน
จึงเวียนวนค้นหาแทบบ้าตาย

ส่วนตัวฉันฝันหาศรัทธารัก
ไว้แนบตักพักใจใช่หลากหลาย
ขอเพียงหนึ่งซึ้งกันในบั้นปลาย
คือสุดท้ายหมายพบประสบเจอ

[สายใย]

 

ขอพบรัก ครั้งสุดท้าย ปลายแปดสิบ
ดาวกระพริบ ขยิบตา ร้องว่าเก้อ
ความรักพี่มีให้มิใช่เพ้อ
วัยฉันเธอรวมกัน นั้นคงพอ.... x+y = 80 (มั้งเนาะอิอิ)

 

[chaipan1999]

ครั้งสุดท้ายที่พี่จะมีรัก
ของปองปักรักไว้ไม่หน่ายหนี
จะยืนยันมั่นเพียงดวงฤดี
ทั้งใจนี้มอบไว้เพื่อให้เธอ

ขอความรักนี้เป็นครั้งสุดท้าย
อย่าห่างหายคลายไปให้ใจเหม่อ
ชีวิตพี่ที่ได้มาพบเจอ
ไม่ขอเผลอมอบใจให้ใครเลย

ความรักพี่ลงเอยท้ายที่สุด
จะขอหยุดดวงใจให้เปิดเผย
ขอเพียงเธอได้โปรดอย่าละเลย
รักแรกเอ่ย รักสุดท้าย หมายให้"เธอ"...


 

[ไพร พนาวัลย์]

โอ้ ความรักครั้งสุดท้ายที่หมายมั่น
ขอผูกพันมั่นคงตรงยอดหญิง
พบคนสวยแสนดีที่ใจจริง
ต่างพึ่งพิงอิงแอบแนบนิทรา

ขอเพียงเราเข้าใจในความรัก
มอบใจภักดิ์หนักแน่นดังแผ่นผา
ด้วยความรักเทิดทูนพูนศรัทธา
มีสัจจาครองคู่ดูแลกัน

ทั้งหัวร่อต่อกระซิกระริกรี้
คุยถูกคอกันดีมีความฝัน
รสนิยมสมสุขทุกคืนวัน
ร่วมฝ่าฟันทุกข์ยากมิจากจร

จะมีไหมใครหนอขอมือบ้าง
ยืนแนบข้างร่วมเรียงเคียงสมร
จะถนอมจอมใจไม่อาทร
ขอบังอรขวัญตามาคู่ใจ

 

“ปรางค์  สามยอด”

[พิมพิลาไลย]

มองน้ำใส ไหลไป ไม่หวนคืน
ฉันคงยืน ฝืนดู อยู่เหงอยเเหงา
วาดฝันไว้ ไม่เป็น เช่นใจเรา
แล้วจะเอา อะไร ให้แน่นอน

คงเป็นรัก ครั้งสุดท้าย ร้ายที่สุด
ฉันจะหยุด จุดหมาย รักถ่ายถอน
เคยสัญญา ว่ารักกัน นิรันดร
เป็นภาพหลอน ตอนจบ ลบรักเรา



พิมพิลาไลย

[สุดสาย]

มองน้ำใส ไหลไป ไม่หวนคืน
ฉันคงยืน ฝืนดู อยู่เหงอยเเหงา
วาดฝันไว้ ไม่เป็น เช่นใจเรา
แล้วจะเอา อะไร ให้แน่นอน

คงเป็นรัก ครั้งสุดท้าย ร้ายที่สุด
ฉันจะหยุด จุดหมาย รักถ่ายถอน
เคยสัญญา ว่ารักกัน นิรันดร
เป็นภาพหลอน ตอนจบ ลบรักเรา

พิมพิลาไลย

ผ่านน้ำตาที่ไหลหลั่งครั้งสุดท้าย
เราต้องหมายไปข้างหน้าถ้าไร้เขา
มีแล้วเจ็บจะเก็บไว้ทำไมเรา
ปล่อยทุกอย่างให้เงียบเหงาอย่าเอาคืน

ฉันก็เจ็บมาเหมือนกันวันรักห่าง
ใจบางบางร้าวจวนแย่จะแก้ฝืน
มองแสงจันทร์ในคืนเหงาเงากลางคืน
หลับตาตื่นสะอื้นไห้ลืมไม่ลง


..nara..

[ไพร พนาวัลย์]

มองน้ำใส ไหลไป ไม่หวนคืน
ฉันคงยืน ฝืนดู อยู่เหงอยเเหงา
วาดฝันไว้ ไม่เป็น เช่นใจเรา
แล้วจะเอา อะไร ให้แน่นอน

คงเป็นรัก ครั้งสุดท้าย ร้ายที่สุด
ฉันจะหยุด จุดหมาย รักถ่ายถอน
เคยสัญญา ว่ารักกัน นิรันดร
เป็นภาพหลอน ตอนจบ ลบรักเรา

พิมพิลาไลย


อย่าใจน้อยไปเลยนะน้องแก้ว
รักที่แล้วผ่านพ้นอย่าทนเศร้า
ลืมไปเสียเถิดหนาอย่าซึมเซา
จงรับเอารักใหม่ไปเชยชม

เลือกรักครั้งสุดท้ายจากปลายฟ้า
ประทานมาให้เจ้าเข้าสู่สม
เพื่อปลอบขวัญจอมใจให้รื่นรมย์
อย่าตรอมตรมอยู่เลยจงเผยใจ

 

“ปรางค์  สามยอด”

[ไพร พนาวัลย์]

ผ่านน้ำตาที่ไหลหลั่งครั้งสุดท้าย
เราต้องหมายไปข้างหน้าถ้าไร้เขา
มีแล้วเจ็บจะเก็บไว้ทำไมเรา
ปล่อยทุกอย่างให้เงียบเหงาอย่าเอาคืน

ฉันก็เจ็บมาเหมือนกันวันรักห่าง
ใจบางบางร้าวจวนแย่จะแก้ฝืน
มองแสงจันทร์ในคืนเหงาเงากลางคืน
หลับตาตื่นสะอื้นไห้ลืมไม่ลง


..nara..

ปล่อยเขาไปตามทางอย่าขวางหน้า
คิดเสียว่าหมดเวรเป็นผุยผง
พบรักใหม่ใสกว่าอย่ามัวงง
จงปลดปลงรักเป็นพิษที่ติดตาม

เดินหลงทางกลับตัวก่อนจะสาย
ถูกทำลายย่อยยับกับขวากหนาม
ลุกขึ้นเดินทางใหม่ให้งดงาม
จะพบความสดใสในรักจริง

 

“ปรางค์  สามยอด”

["สายธารศรัทธาธรรม"]

ผ่านเสียงลมพลิ้วไหวกระซิบหู   

คอยเอื้อมดูเผลอคิดให้หวนหา

ล

ว่าครั้งหนึ่งตรึงรักไม่หวนมา     

คอยค้างคาฤทัยให้ตรอมตรม

จากวันคืนเนิ่นนานสุดประวิง

เป็นความจริงสุดท้ายแสนระทม

โอ้รักแท้ใยหนอให้ขื่นขม       

เหมือนเชือกปมสิ้นลมหมดชีวิน

//พลังศรัธา

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ครั้งสุดท้าย...ได้ไหม...ซบไออุ่น
จิตยุ่งเหยิง...ก็เพราะคุณ...ไม่เห็นค่า
จึงยินยอม...จากลา...พร้อมน้ำตา
ขอเวลา...ครวญคร่ำ...จะทำใจ

เธอเห็นฉัน...นั้นมีค่า...เวลาเหงา
ยามเปลี่ยวเปล่า...เธอนำพา...เดินมาใกล้
พอหมดค่า...เจ็บเหลือเกิน...เธอเมินไกล
น้ำตาไหล...ฉันไร้ค่า...นักหรือเธอ

[สุดสาย]

[

ครั้งสุดท้าย...ได้ไหม...ซบไออุ่น
จิตยุ่งเหยิง...ก็เพราะคุณ...ไม่เห็นค่า
จึงยินยอม...จากลา...พร้อมน้ำตา
ขอเวลา...ครวญคร่ำ...จะทำใจ

เธอเห็นฉัน...นั้นมีค่า...เวลาเหงา
ยามเปลี่ยวเปล่า...เธอนำพา...เดินมาใกล้
พอหมดค่า...เจ็บเหลือเกิน...เธอเมินไกล
น้ำตาไหล...ฉันไร้ค่า...นักหรือเธอ

ถ้าเขาเห็นเรามีค่าเวลาเหงา
ก็ถอนตัวเถอะตัวเราเขาคงเผลอ
ต้องเดินห่างออกมาไกลอย่าให้เจอ
ถึงจะยังมั่นเสมออย่าเผลอใจ

น้ำตาไหลใครจะว่าเราล้าหรือ
อย่าไปถือกับคำคนจนหวั่นไหว
พอหมดค่าแล้วเขากลิ้งทิ้งเราไกล
จงหมดใจถอยออกห่างอย่าวางใจ



..nara..