วันก็ยังคงเดิม..เพิ่มคือรัก
อยากพบพักตร์ประจักษ์จิตคิดถึงเขา
ฝากสายลมที่พรมไล้กายแทนเรา
ให้กอดเขาเร้าให้อุ่นกรุ่นฝันดี
ในทางเดินที่เพลินก้าวหากเท้าหยุด
แต่ใจรุดไปเบื้องหน้าแล้วครานี้
หากไม่ซึ้ง..ไม่คิดถึง..ความหวังดี
ก็ควรที่จะเก็บไว้ซ่อนกับใจ
ความรักเยือนอย่าเบือนหน้าดั่งว่าหลบ
สร้างทำนบมาแบ่งกั้นวันสุกใส
ปิดม่านตาแห่งฟ้าฟากดาราใจ
ดาวร่ำไห้ดั่งเพลงแผ่วแล้วจึงครวญ
หากลมหวนทวนอารมณ์ แล้วตรมเศร้า
ดั่งใจเราแรงลมเร้าเฝ้าไห้หวน
แต่โซ่รักกลายกลับรัก-ทัก-ตีตรวน
อารมณ์ครวญจึงบรรเลงบทเพลงไกล
หากทว่าลมหายใจนั้นไร้รูป
บรรจงจูบลงด้วยรัก..ทักได้ไหม
คำทักทายส่งผ่านสายลมละไม
ให้ด่ำใจโดยที่เจ้าไม่เท่ารู้
ใจวันนี้ยังคงเดิม..แต่เพิ่มฝัน
ทอนคืนวันที่บั่นใจให้สุดกู่
ลมแห่งรักมาทักทายหากปรายดู
หากรู้อยู่ในที่เช่น เร้นแห่งใจ
