ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[chaipan1999]

ระลอกสายพรายฟองละอองคลื่น
ลมโชยชื่นหวีดหวิวพลิ้วใบไหว
ทะเลงามโค้งครามข้ามฟ้าไกล
เมฆอ่อนไหวโอบรอบหอบนภา

รัญจวนแว่วนางนวลครวญนึงนิตย์
แรงอาทิตย์อ่อนโรยจากแนวฟ้า
อัสดงเคลื่อนคล้อยลอยลับตา
หมู่ดาราเริงร่าในราตรี

เพ็ญพโยมโฉมฉายเลื่อมลายแสง
ดุจจำแลงแสงมุกไห้สุขขี
ทำนองคลื่นซัดสาดวาดวจี
ประโลมดลมลฤดีฟังพี่ครวญ

แว่วทิวาพาฝันอันบรรเจิด
ดังบังเกิดมนต์เอกเสกกำสรวญ
จันทร์คู่ฟ้าพี่ผวาหาคู่ครวญ
ใจเรรวนทะเลชวน"รวนเรใจ"...


 

[ดอกกระเจียว]

มองทะเลแสนไกลในภาพฝัน
เหมือนใจคนคนนั้นนะใช่ไหม
รสของน้ำทะเลนั้นดั่งน้ำใจ
เขามอบให้ตอบมาน่าชิงชัง

ใจของเธอกว้างใหญ่เหมือนสมุทร
แต่ก็เค็มที่สุดสุดคาดหวัง
ยิ้มเข้าไว้จริงใจอย่าจริงจัง
บอกตัวเองทั้งทั้งที่ขื่นเค็ม

[กุลมาตา(singlemom99)]

มองทะเล  เหว่ว้า   คลื่นถาโถม
ซัดครืนโครม  ข่มใจ  มิให้หวน
ถึงบางใคร  ในวารวัน  ยังฝันครวญ
ไยเรรวน  มิหวนใจ  คืนให้เรา

คืบทะเล  ศอกทะเล  ยังเหหัน
ข้ามฝั่งฝัน  หันเหใจ  ไปให้เขา
ทะเลครวญ  หวนไห้  ไร้แม้เงา
เคยมีเขา  เฝ้าโอบอุ่น  หนุนตักนอน

ทะเลเอย  เผยพรายฟอง  ละอองคลื่น
เหมือนสะอื้น  กับผืนฟ้า  ครารุ่มร้อน
ฝากตะวัน  จันทรา  มากับกลอน
ถึงเขาก่อน  ตะวันลา  จันทราไกล

ฝากตะวัน  จันทรา  ทะเลร้าง
สะอื้นคราง  ร้างรัก  ตักร่ำไห้
เฝ้าเหงาคอย  รอยประทับ  ทรายซับไว้
อีกเมื่อไร  ใจจะย้อน  วอนใจคืน

[KungDekZa]

ทะเลงามเปรียบดั่งใจมนุษย์
เป็นที่สุดคาดเดามีหลากหลาย
ในบางครั้งเงียบสงบดูเดียวดาย
บางครั้งกลายคลื่นแรงดั่งโกรธา

ทะเลเงียบแสนสงบสุขุมลึก
ในใจนึกอย่างไรเดายากหนา
เหมือนทะเลลึกลงมากด้วยปลา
ที่มีมาหลากชนิดทั้งร้ายดี

                                 KungDekZa

[masapaer]

ระลอกสายพรายฟองละอองคลื่น
ลมโชยชื่นหวีดหวิวพลิ้วใบไหว
ทะเลงามโค้งครามข้ามฟ้าไกล
เมฆอ่อนไหวโอบรอบหอบนภา

รัญจวนแว่วนางนวลครวญนึงนิตย์
แรงอาทิตย์อ่อนโรยจากแนวฟ้า
อัสดงเคลื่อนคล้อยลอยลับตา
หมู่ดาราเริงร่าในราตรี

เพ็ญพโยมโฉมฉายเลื่อมลายแสง
ดุจจำแลงแสงมุกไห้สุขขี
ทำนองคลื่นซัดสาดวาดวจี
ประโลมดลมลฤดีฟังพี่ครวญ

แว่วทิวาพาฝันอันบรรเจิด
ดังบังเกิดมนต์เอกเสกกำสรวญ
จันทร์คู่ฟ้าพี่ผวาหาคู่ครวญ
ใจเรรวนทะเลชวน"รวนเรใจ"...


 

โอ้ ! ทะเลแสนงาม แสนงาม  แสนงาม 
ฟ้าสีครามสดใส สดใส สดใส
มองเห็นเรือใบ เรือใบ  เรือใบ
อยู่ในท้องทะเล  ทะเล๊  ทะเล....เฮ่..เฮ๊ !

ฮ่า ๆ  วันนี้ขอแวะมาแซวหน่อย...นิดนึง....ไปละ  หมดมุขแล้วพี่น้อง...ง....ง.....ง

 

[ปรางทิพย์]

มองเกลียวคลื่นกลืนซัดแล้วพัดหาย
กลบผืนทรายชายหาดกวาดซากฝอย
ระรอกพลิ้วลิ่วไล่ไร้ร่องรอย
ทิ้งเปลือกหอยด้อยค่าปรายตาเมิน

นกนางนวลหวนกลับลับขอบฟ้า
ปีกอ่อนล้าถลาบินข้ามถิ่นเหิน
หลายปีผ่านนานวันให้หวั่นเพลิน
เจ้ายับเยินเกินกว่าเยียวยาทัน

นั่งเหม่อมองฟองคลื่นในคืนเหงา
ใต้ร่มเงาเศร้าหม่นปนความฝัน
แม้ไม่สุขทุกข์บ้างหว่างชีวัน
สู้บากบั่นฟันฝ่าอ่อนล้าแรง

[ไพร พนาวัลย์]

 

มองทะเลเหว่ว้าฟ้าสีหม่น
สีเทาปนส้มเเซมไม่แจ่มใส
ตะวันรอนลับหล้าขอบฟ้าไกล
รอเมื่อไหร่ดวงเดือนจะเคลื่อนมา

ฟ้ายามนี้เหมือนเราเศร้ารันทด
ฤาจะหมดแรงใจไปแล้วหนา
กรรมเก่าคงขีดเส้นเกณฑ์ชะตา
ให้เกิดมาอาภัพอับจนจริง

เมื่อมีทุกข์จงอดทนอย่าท้อแท้
มีทางแก้ข้างหน้าอย่าเฉยนิ่ง
หมั่นปลุกปลอบตังเองเร่งช่วงชิง
ไม่เกรงกริ่งอิงโศกโชคชะตา

มีสมองสองมือทั้งลำแข้ง
ที่กล้าแกร่งเด็ดขาดไม่หวาดผวา
สักวันหนึ่งถึงฝั่งฝันนั้นสักครา
คงเงยหน้าดูพระจันทร์ได้เต็มดวง

 

“ปรางค์  สามยอด”

[สุดสาย]

ยามอ่อนล้าหมดแรงแกร่งไม่ไหว
ยามท้อใจหวาดหวั่นฉันผวา
ได้แต่นั่งมองเกลียวคลื่นซัดยื่นมา
อยากให้ทุกข์นั้นหายหน้าเหมือนว่าไม่มี

อันคลื่นแรงถาโถมโหมเข้าหา
อีกไม่นานก็หายหน้าเหมือนว่าหนี
ละลอกใหม่ใกล้เข้ามาทุกนาที
อยากให้เป็นแบบนี้ทุกนาทีไป

ฉันหอบใจที่เหนื่อยล้ามาพักผ่อน
ขอแค่นอนฟังเสียงคลื่นระรื่นไหล
หวังแค่เพียงให้เรื่องร้ายได้หายไป
ไหลย้อนไกลแล้วลางเลือนเหมือนไม่มี



..nara..

[ปางสีฝุ่น]

เห็นทะเลเห่ห่มเมื่อลมหอบ
และพัดสอบจากฝั่งกระโจมฝ่าย
เมื่อริ้วคลื่นแทรกซัดสะบัดทราย
ประหนึ่งย้ำความหมายแต่นั้นมา

ว่า.เคยรื่นชื่นลมทะเลเช้า
เคยล้อหลอกหยอกเจ้าคราวเดียงสา
วิ่งไล่ขับคลื่นขลิบระยิบตา
ราวปะแป้งแต่งหน้า ให้หาดทราย..

[คนรักษ์ถิ่น]

    ทะเลควรญ ยามค่ำ เสียงพร่ำเอ่ย

ลมรำเพย เอ่ยเพียง เสียงเหงาเหงา

ค่ำคืนนี้มีทะเล  และเพียงเรา

เพียงเบาเบา  สะอื้นไห้  ในค่ำคืน