ย่ำค่ำตะวันลา
ขณะพาวะฟ้าปิด
แสงโรยระโหยนิด
สติคิดพินิจตน
งานการรึที่รับ
สิจะดับลุเห็นผล
ก็ดื้อนะดวงมน
มนะหม่นมิฟัง(คำ)เตือน
เสียใจก็คงสาย
ผิจะวายมิคลายเคลื่อน
ดุ่มๆสิลาเลือน
มิลุเงื่อน ก็เตือนแล้ว
ย่ำค่ำตะวันลา
ขณะพาวะฟ้าปิด
แสงโรยระโหยนิด
สติคิดพินิจตน
งานการรึที่รับ
สิจะดับลุเห็นผล
ก็ดื้อนะดวงมน
มนะหม่นมิฟัง(คำ)เตือน
เสียใจก็คงสาย
ผิจะวายมิคลายเคลื่อน
ดุ่มๆสิลาเลือน
มิลุเงื่อน ก็เตือนแล้ว
คนดื้อรึคือฉัน มนหวั่นระลึกแว่ว
คำเตือนเสมือนแก้ว ก็ละไว้มิไยดี
ยิ่งห้ามก็ยิ่งยั่ว ทิฐิชั่วประดามี
สิงในหทัยนี้ เพราะทะนงและหลงตน
ขอแจมด้วยครับ
ขอแจมด้วยคนครับท่านพี่ๆทั้งหลาย ไม่เพราะขออภัยนะครับ เพราะกำลังฝึก
คำเธอเสมอดาบ ระยะทาบฤดีดล
เจ็บปวดระอาปน ทรมานสะท้านใน
คนดื้อ ริ ถือสิทธิ์ นิรมิตสะกิดใจ
เหมือนแกล้งแถลงไข ขณะไร้ฤทัยเดิม
มั่วไปเรื่อยครับ
