ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[note16026]

มองฟ้าเศร้า เงาหม่นๆ มัวสีเทา

ด้วยตัวเรา นั่งเดียวดาย ยากคลายเหงา

ผ่านแสงไฟ ในตัวห้อง สะท้อนเงา

อยากถามเจ้า เงาเคยเหงา บ้างหรือไร


เงาเจ้าเอย เคยรู้ไหม เวลาเหงา

อยู่กับเรา มาตลอด เห็นบ้างไหม

เราโดดเดี่ยว เปลี่ยวเอกา น่าเห็นใจ

เหงาเกินใคร จะคิดได้ คงรู้ดี
.
.
.
.
.
.
.
.
.ความในใจ ของ ... เงา


เห็นความเหงา ทำคุณเศร้า อยู่คนเดียว

ไม่เฉลียว ว่าคนอื่น เหงาบ้างไหม

เงาแม้เหงา แต่เรานั้น ไม่พูดไป

รอมีไฟ ส่องสะท้อน จึงพบคุณ

[สุดสาย]

คืนฟ้าหม่นไร้ดาวฉันเศร้าหนัก

ไร้คนรักมาดูแลแน่คืนนี้

ไร้คนมาคอยปลอบใจทำไงดี

กว่าจะผ่านแต่ละนาทีอยู่ดีอย่างไร


กอดความเหงาเดียวดายใต้สายฟ้า

มีแค่เงาเหงาเข้าตาพาหวั่นไหว

เราคนเดียวที่โดดเดี่ยวเปลี่ยวหรือไร

ไร้คนรักมาปลอบใจทำไงดี

[กริชอักษร]

ขอพื้นที่เล็กๆเฉกเช่นเก่า
พอให้เราอยู่ลำพังอย่างนี้
ไม่ดิ้นรนทนเจ็บเก็บเดือนปี
เพียงแค่มีตัวเราเข้าใจเรา

ยังไม่อยากออกไปสู่โลกกว้าง
ให้ความรู้สึกเวิ้งว้างใกล้เข้า
ถึงจะมีเพียงแค่แสงและเงา
ห้องสีขาวก็เหงาแบบเข้าใจ

[ดิษฐา]

ทุกค่ำคืนฝืนยิ้ม ดูพริ้มอุ่น
ต้อนรับคุณ กลับมาก่อนฟ้าใส
ในทุกวัน จันทร์ส่อง เข้าคล้องใน
ได้พบใคร คล้ายเพื่อน มาเยือนเรา

เจ้าพูดคุย หยอกล้อ ต่อกระซิก
เฝ้าตามติดคิดห่วง มิขลาดเขลา
คอยถามไถ่ในทุกข์ ที่รุกเอา
เจ้าคือเงา เจ้าคือเพื่อน ที่เคลื่อนไป

ยามแสงจันทร์ลับฟ้า เข้าท่าเทียบ
ชีวิตเงียบเปลี่ยวเหงาโถมเข้าใส่
เฝ้ารอคอย อย่างตั้งตา แสงลาไกล
ซึบซับไว้ ใจพร่ำเพรียก เฝ้าเรียกเงา