ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[note16026]

ดาวดวงเดือน เลื่อนเด่นลอย คอยส่องฟ้า

น้องแก้วตา รู้ไหมว่า ใครคิดถึง

ดึกยามไหน ใจเฝ้าห่วง ล่วงรำพึง

คิดคำนึง ถึงใบหน้า พาใจลอย


ในยามนี้ ที่เวลา อากาศหนาว

น้ำค้างพราว กราวลงพื้น พาใจหงอย

นั่งจับเจ่า เฝ้าคิดถึง คนที่คอย

ส่งใจลอย คอยบอกเธอ ว่าฝันดี

[TKDee~P2k_02]

ทิวาลับขอบฟ้าไปนานแล้ว
สำเนียงแว่วเพลงเก่าลอยมาหา
อยากฝากความรักความคิดถึงทุกเวลา
ไปพร้อมกับวายุตาที่ลอยไป
แม้คืนนี้ดวงดาวจะมีน้อย
แม้จะพลอยคิดถึงอยากอยู่ใกล้
คงได้แค่พูดคำคำนี้ออกไป
รักเธอสุดหัวใจและฝันดี

 

[KungDekZa]

เวลานี้ประมาณหนึ่งทุ่มครึ่ง
เป็นเวลาที่ซึ่งมืดแล้วหนา
ตะวันลับขอบฟ้าไม่โผล่มา
เป็นเวลาบางคนคงหลับไป

แต่บางคนก็คงยังไม่หลับ
ก็เหมือนกับตัวเราใช่หรือไม่
อยากบอกกับใครสักคนที่กลางใจ
ว่าอย่างไรขอให้เธอฝันดี

                                    KungDekZa

[สายลมสีขาว]

ถึงคนหนึ่ง ที่นึกถึง ในคืนเหงา
เคยยืนคู่ เคียงเรา เคล้าไอฝัน
เคยเดินเล่น จับมือ ถือสัมพันธ์
แต่ตอนนี้ กลับพลัน ลับหายไป

อยากจะเขียน บทกลอน อ้อนโอบฝัน
ร้อยรำพัน ฉันทลักษณ์ วรรคสดใส
เพื่อมอบแด่ ผู้เป็น ดั่งดวงใจ
ช่วยรับไว้ หน่อยนะ นะคนดี

ฉันทั้งเหนื่อย ทั้งท้อ พ้อไปหมด
ใจสลด ลดความ ตามดิถี
จนถ้อยพจน์ ซึ่งรสหวาน หว่านวจี
กลับเป็นมี รสชืด ที่จืดจาง

คิดถึงนะ ส่งใจ ให้หน่อยสิ
เป็นสติ เตือนฉัน ที่สั่นผาง
เป็นดวงดาว พราวแสง ส่องแยงทาง
ไม่ให้ฉัน หลงระหว่าง ย่างก้าวเดิน.....

[สุดสาย]

ถึงคนหนึ่ง  ที่นึกถึง  ในคืนเหงา

คืนที่มี  แต่เพียงเรา  เศร้าไม่หาย

คืนที่หวั่น  และสั่นไหว  ใจมลาย

รักสลาย  คล้ายร้างเลือน  เหมือนไม่มี


คิดถึงนะ  รู้ไหม  คนไกลของฉัน

รู้สึกไหม  ว่าผูกพัน  เหมือนฉันคนนี้

หรือไม่เคย  รู้สึกเลย  ว่าเคยมี

ลืมแล้วสิ  ฉันคนนี้  ที่ดีกับเธอ

[ดอกกระเจียว]

ถึงคนหนึ่งอยากบอกให้ทั้งใจรัก
มั่นสมัครด้วยใจนี้เสมอ
ใจทั้งใจมอบให้แต่เพียงเธอ
ไม่เคยเผลอนอกใจให้ใครแล้ว

จากคนหนึ่ง..หากตอบมาว่าไม่รัก
เราก็คงอกหักนอนกินแห้ว
รักที่หวัง..หวังไปไร้วี่แวว
กี่ครั้งแล้วนับดูซี..นี่แหละเรา

[kongkaab]

ถึงคนหนึ่ง ที่นึกถึง ในคืนเหงา
ฉ้นนั่งเฝ้า ห่วงใย เธอหนักหนา
นั่งคิดถึง รำพึง หลายเพ-ลา
โอ้จันทรา ดวงเด่น เฉกเช่นเธอ

คิดถึงไป ใยไม่ถึง จึงลาลับ
ฉันอยากหลับ ดวงตา พาเศร้าหมอง
เฝ้าคำนึง นึกถึง นวลหน้าน้อง
ได้หมายปรอง ในความฝัน อันภิรมย์

 

[pearpunwa]

ถึงคนหนึ่งซึ่งนึกถึงในคืนเหงา
ฝากหมู่ดาวที่พราวฟ้าฝ่าไอฝัน
ฝากคำถ้อยร้อยรจพจน์อนันต์
อาจสั้นว่า “คิดถึง” และ “ห่วงใย”

ท่ามราตรีร้อยมณีนี้ประดับ
พราวระยับวิวับวามความสุกใส
ถึงใครหนึ่งซึ่งวันนี้อาจเหงาใจ
มามอบให้เพื่อคลายหนาวร้าวอุรา

ให้ลบเหนื่อยลบความท้อพ้อทั้งหมด
ด้วยรินรดเติมเต็มเต็มฝันพลันหรรษา
ในรอยยิ้มจะเอมอิ่มด้วยศรัทธา
เพราะเพียงค่า ด้วยคิดถึง ซึ้งผูกพัน

ฝากความฝันมาโอบกอดพรอดคนดี
ในคืนนี้ทุกราตรียังมีฝัน
หากใครหนึ่งยังคงซึ้งซึ่งผูกพัน
ให้เติมฝันด้วยสิ่งดีนี้แก่ใจ

เหนื่อยหน่ายหนักพักเพื่อหายหากกายท้อ
ใช่เพียงพ้อหรือเฝ้ารอเพียงแก้ไข
ฝากคำกลอนมาโยนอ่อนเพื่อผ่อนใจ
น้ำตาไหลจะซับให้ดั่งเคยมา.

[สายใย]

ความคิดถึง ซึ้งมาก หากจะถาม
ทุกโมงยาม ห้ามใจ ไม่ห่วงหา
แม้จะเหงาเศร้าฝืนยามตื่นตา
อยากบอกว่า หลงรัก เธอปักใจ

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ถึงคนหนึ่ง...ที่นึกถึง...ในคืนเหงา
มีแต่เรา...เพ้อใจ...อยู่ไหนหนอ
น้ำตาเอ่อ...ล้นทรวง...ไร้แรงรอ
มาหลอกล่อ...ให้หลง...แล้วลาเลย

[ปรางทิพย์]

ความคิดถึงหนึ่งเดียวที่เปลี่ยวเหงา
ภาพคล้ายเงาเฝ้าหม่นสุดทนไหว
ด้วยยังรักหนักแน่นแม้แสนไกล
มิมีใครไหนเลยได้เชยนวล

ยังจดจำคำอ้อนอักษรหวาน
บทกลอนกานท์ผ่านจิตว่าคิดหวน
ฝากดวงดาวพราวแสงแรงรัญจวน
ทุกถ้อยถ้วนครวญมายังตราตรึง

[ไพร พนาวัลย์]

โอ้ คืนนี้ แสนเหงา เฝ้าครุ่นคิด
ถึงมิ่งมิตร คนไกล ใจห่วงหวง
คิดถึงเจ้า ครั้งใด ให้อิ่มทรวง
เจ้าพุ่มพวง แสนดี ที่เฝ้าคอย

แม้จะเหงา ใจบ้าง เพราะห่างน้อง
อยากประคอง เนื้อนวล ชวนเกี่ยวก้อย
เราต่างคน ต่างคิดถึง จึงใจลอย
ขอเนื้อกลอย สุขสันต์ นะขวัญตา

 
 
“ปรางค์  สามยอด”

[ดิษฐา]

คนหนึ่งคน ดลฝน ดั้นด้นฝาก
คำรักจาก พรากไกล ใจยังหวัง
ถึงอีกคนฝนฟ้า หาเมฆบัง
ร้อยคำสั่ง ดั่งฝน เข้าล้นใจ



เมฆเคลื่อนคล้อยลอยเจาะ เสาะฟ้ากว้าง
ระหว่างทาง หอบรัก ที่ถักไว้
ไปถึงถิ่น ดินแดน สุดแสนไกล
หวังเพียงให้ ใครอีกคน ที่ทนรอ



หากคืนไหน ไร้ฝน ร่วงบนฟ้า
แสงดารา พาฝาก จากคำขอ
แสงมุ่งตรงลงรัก ไม่หักงอ
ไร้ใครขอ ก็รอฝาก รักจากใจ

[สุดสาย]

จากคนหนึ่งถึงอีกคนบนฟ้ากว้าง
เราอยู่ห่างกันเพียงไหนใจห่วงหา
หรือคืนนี้เธอมีใครส่งใจมา
รู้ไหมว่าฉันคิดถึงเกินครึ่งใจ

ได้แต่ฝากใจรำพันวันเเสนเหงา
คืนว่างเปล่าที่เราห่างทางสายใหม่
กลัวเหลือเกินว่าคนดีจะหนีไกล
อย่าหลงลมเพื่อบ่มใจกับใครเลย



..nara..

[จ้อง เจรียงคำ]

แพรสายลมห่มผิว...หวิวใจนัก
ภาพของคนเคยรักชักเริ่มเผย
เย็นผิวเนื้อเมื่อห่มลมรำเพย
ไฉนเลยร้อนในผิวใจจัง

แพรความคิดปิดล้อม..ให้น้อมรับ
ใจกระสับปรับตอน..ย้อนความหลัง
ดึกสงัดเงียบเสียงเพียงลำพัง
ตกภวังค์..เวี่ยวน..คนวันวาน

หลับหรือยังนั่งห่มสายลมหนอ
ฝากลมล้อแก้มงามยามพลิ้วผ่าน
แทนคนไกลใจหม่นนั่นลนลาน
กับอาการด้านจิตคิดถึงใคร

จากคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ฝั่งนี้
แต่ฤดีที่สั่งนั่งฝั่งไหน
ตอบลอยๆบ่อยครั้งนั่งทางใน
ของหัวใจ..เธอนั้น..นิรันดร..

[Kotchanan]

แพรสายลมห่มผิว...หวิวใจนัก
ภาพของคนเคยรักชักเริ่มเผย
เย็นผิวเนื้อเมื่อห่มลมรำเพย
ไฉนเลยร้อนในผิวใจจัง

แพรความคิดปิดล้อม..ให้น้อมรับ
ใจกระสับปรับตอน..ย้อนความหลัง
ดึกสงัดเงียบเสียงเพียงลำพัง
ตกภวังค์..เวี่ยวน..คนวันวาน

หลับหรือยังนั่งห่มสายลมหนอ
ฝากลมล้อแก้มงามยามพลิ้วผ่าน
แทนคนไกลใจหม่นนั่นลนลาน
กับอาการด้านจิตคิดถึงใคร

จากคนหนึ่งซึ่งนั่งอยู่ฝั่งนี้
แต่ฤดีที่สั่งนั่งฝั่งไหน
ตอบลอยๆบ่อยครั้งนั่งทางใน
ของหัวใจ..เธอนั้น..นิรันดร..
(พี่อาร์ตี้)

เพลงสายลมพรมผ่านสะท้านไหว
กลีบดอกไม้ไกวรับกับลมอ่อน
พราวแสงจันทร์เผยพรายฉายสะท้อน
ขยับกรกอดเงา.. อย่างเข้าใจ

ปล่อยความคิดลอยลมชมฟ้ากว้าง
ถึงเหินห่างทางเบี่ยงสักเพียงไหน
แค่ต่างที่ ต่างทาง ต่างเป็นไป
ยังอยู่ใต้ดวงตาฟ้าเดียวกัน

เมื่อต่างรัก ต่างรับ กับทุกข์โศก
เพียงหวังโบกบินไปสู่ในฝัน
ตราบเท่าที่มีแรงพร้อมแบ่งปัน
พรายแสงจันทร์คืนหมองจักผ่องนวล.