ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กุลมาตา(singlemom99)]

หัวอกแม่..


ป้ากุลหายหน้าตาไปเพราะต้องวุ่นวายจัดการ "เจ้าดล" ซึ่งเป็น "เด็กที่มีความต้องการพิเศษอ่อนๆ" เนื่องจากอาการแย่ลงมาก
ป้ากุลมีที่ปรึกษาที่ดี มีเมตตา..แนะนำครู โรงเรียนใหม่ให้เจ้าดล..ป้ากุลจึงวิ่งวุ่นวาย..รวมทั้งคอมที่บ้านเสียด้วย..
..
เรื่องลูก..สบายใจขึ้นบ้าง..แต่ป้าก็ต้องดูแลเขามากขึ้น..
แต่เรื่องคนที่ไม่รู้เรื่อง..แล้วว่าป้าเสียๆ ไม่มีทางจบได้เลย..
แถวบ้านป้า..ป้าบอกเพื่อนบ้านบางคนได้ว่าเจ้าดลเป็นอะไร..แต่บางคนไม่รู้จัก..แต่วิพากษ์วิจารณ์ นินทาเละตุ้มเป๊ะ
เผอิญป้าไม่มีคนไว้ใจได้ดูแล..ไปไหนหอบหิ้วไป..ซึ่งไม่เหมาะสำหรับเขา..แต่ป้าจำเป็น..
สามี..ตายาย..เสียหมดแล้ว..พี่น้อง..แยกย้ายอยู่ไกล..ไม่สามารถฝากได้..เพื่อนฝูงสนิท ไว้ใจได้เช่นกัน..ถึงต้องออกจากงานประจำ
มาทำงานพิเศษเพื่อจะได้มีเวลาดูแลลูก เพราะเด็กกลุ่มนี้ ต้องดูแลเป็นพิเศษ ถ้าจะมีคนช่วยเลี้ยง ก็ต้องรู้เรื่องจริงๆ
ซึ่งค่าจ้างแพง..และหายากมากๆด้วย..
ส่วนป้ากุล..อาศัยความเป็นแม่..ที่รักเขา..ไม่ทอดทิ้ง..ศึกษา อ่าน..แต่คงไม่เก่ง ไม่เป็นเท่าครูที่ฝึกมาด้านนี้โดยตรง
..
เพราะฉะนั้นข้อครหา..เรื่องป้ากุลไม่เอา "คนที่อยากอยู่" ก็จะบอกให้เข้าใจกันตรงนี้..ว่า..เพราะอะไร?

[ตะวันฉาย]

เป็นกำลังให้นะคะป้ากุล หัวอกแม่...
ถึงตะวันจะไม่เคยเป็นแม่คนมาก่อน....แต่วันข้างหน้าก็ต้องเป็น
และทำหน้าที่นี้....เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่
และเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกันคะ...อย่าเพิ่งท้อนะคะ

อุปสรรคแค่เข้ามาทดสอบความเข้มแข็งของใจเราคะ
ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามา...แล้วเราจะพบกับความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร...
สู้ๆๆๆคะป้ากุล  เป็นกำลังใจให้ป้าเสมอนะคะ
"ยิ้มไว้โลกจะแตกก็ยิ้มไว้" คำนี้ ตะวัน ใช้กับตัวเองบ่อยๆคะ
ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ...สู้ๆๆๆคะ

[กุลมาตา(singlemom99)]

เป็นกำลังให้นะคะป้ากุล หัวอกแม่...
ถึงตะวันจะไม่เคยเป็นแม่คนมาก่อน....แต่วันข้างหน้าก็ต้องเป็น
และทำหน้าที่นี้....เข้าใจหัวอกคนเป็นแม่
และเข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกันคะ...อย่าเพิ่งท้อนะคะ

อุปสรรคแค่เข้ามาทดสอบความเข้มแข็งของใจเราคะ
ถ้าความทุกข์ไม่เข้ามา...แล้วเราจะพบกับความสุขที่แท้จริงได้อย่างไร...
สู้ๆๆๆคะป้ากุล  เป็นกำลังใจให้ป้าเสมอนะคะ
"ยิ้มไว้โลกจะแตกก็ยิ้มไว้" คำนี้ ตะวัน ใช้กับตัวเองบ่อยๆคะ
ท้อได้แต่อย่าถอยนะคะ...สู้ๆๆๆคะ

ขอบคุณอย่างจริงใจค่ะ..น้องตะวัน..
อนาคตแม่คนต่อไป..ขอให้มีลูกปกติ..มีสามีที่ดี..ครอบครัวอบอุ่น..
..
ป้ากุลเห็นครอบครัวดีๆ ที่เสถียรธรรมสถาน(เพราะมีโครงการที่นั่นจึงได้เห็น)
ปิติยินดีแทนค่ะ..อยากให้น้องๆ หลานๆ ศึกษาให้ดีก่อนมีลูกค่ะ..
เรื่องของป้า..ขอให้เป็นบทเรียน..แต่ถ้าเกิดขึ้นจริง..ก็ต้องสู้อย่างที่ป้าสู้นะคะ

[ปากะญอ]

ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง
คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....
คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวครับ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะครับ
อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....
คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย
ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....

ผมขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ สู้ๆๆ

[hort39]

หัวอกแม่..


ป้ากุลหายหน้าตาไปเพราะต้องวุ่นวายจัดการ "เจ้าดล" ซึ่งเป็น "เด็กที่มีความต้องการพิเศษอ่อนๆ" เนื่องจากอาการแย่ลงมาก
ป้ากุลมีที่ปรึกษาที่ดี มีเมตตา..แนะนำครู โรงเรียนใหม่ให้เจ้าดล..ป้ากุลจึงวิ่งวุ่นวาย..รวมทั้งคอมที่บ้านเสียด้วย..
..
เรื่องลูก..สบายใจขึ้นบ้าง..แต่ป้าก็ต้องดูแลเขามากขึ้น..
แต่เรื่องคนที่ไม่รู้เรื่อง..แล้วว่าป้าเสียๆ ไม่มีทางจบได้เลย..
แถวบ้านป้า..ป้าบอกเพื่อนบ้านบางคนได้ว่าเจ้าดลเป็นอะไร..แต่บางคนไม่รู้จัก..แต่วิพากษ์วิจารณ์ นินทาเละตุ้มเป๊ะ
เผอิญป้าไม่มีคนไว้ใจได้ดูแล..ไปไหนหอบหิ้วไป..ซึ่งไม่เหมาะสำหรับเขา..แต่ป้าจำเป็น..
สามี..ตายาย..เสียหมดแล้ว..พี่น้อง..แยกย้ายอยู่ไกล..ไม่สามารถฝากได้..เพื่อนฝูงสนิท ไว้ใจได้เช่นกัน..ถึงต้องออกจากงานประจำ
มาทำงานพิเศษเพื่อจะได้มีเวลาดูแลลูก เพราะเด็กกลุ่มนี้ ต้องดูแลเป็นพิเศษ ถ้าจะมีคนช่วยเลี้ยง ก็ต้องรู้เรื่องจริงๆ
ซึ่งค่าจ้างแพง..และหายากมากๆด้วย..
ส่วนป้ากุล..อาศัยความเป็นแม่..ที่รักเขา..ไม่ทอดทิ้ง..ศึกษา อ่าน..แต่คงไม่เก่ง ไม่เป็นเท่าครูที่ฝึกมาด้านนี้โดยตรง
..
เพราะฉะนั้นข้อครหา..เรื่องป้ากุลไม่เอา "คนที่อยากอยู่" ก็จะบอกให้เข้าใจกันตรงนี้..ว่า..เพราะอะไร?

ขอเป็นหนึ่งกำลังใจให้แม่สู้
โลกรับรู้ชูเชิดประเสริฐศรี
ขออวยพรด้วยจริงใจในบทกวี
แม่คนดีที่หนึ่งซิงเกิลมัม

สู้ๆนะครับ เพื่อลูก ผมเชื่อว่าความรักอันยิ่งใหญ่ของแม่ จะเอาชนะอุปสรรคทั้งปวง
 

[กุลมาตา(singlemom99)]

ขอบคุณทุกๆกำลังใจค่ะ แม้ไม่เคยรู้จักกันจริงๆ
แต่มิตรภาพบนโลกออนไลน์..ที่สัมผัสได้..
ทำให้แม่ชราผู้นี้..ซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่งค่ะ..

อยากเสริมว่า..พ่อแม่ปู่ย่าตายายลุงป้าน้าอา คนดูแล "เด็กพิเศษ" พวกนี้
มีความรัก..ความเข้าใจ..และทุ่มเท..เสียสละให้ลูกหลาน..มากกว่าป้ากุลมากมาย
ครูที่สอนเด็กพิเศษเช่นกันค่ะ..เยี่ยมจริงๆ..ยอมรับเลยค่ะ..
ป้ากุลได้กลุ่มบุคคลเหล่านี้ที่ช่วยเหลือ..อย่างจริงใจจริงๆค่ะ..
นับว่าเป็นบุญของเจ้าดล..ยังเห็นแสงสว่างส่องทาง..
..
ป้ากุลเป็นแม่ธรรมดา..มีโมหะ โทสะกับลูกเวลาเขาแรง..ป้ากุลยอมรับ(แต่โลภะคิดว่าไม่มีนะคะแม่แท้ๆ จะโลภเอาอะไรจากลูกเล็กๆ)
และเข้าใจดี..เรื่องคนติฉินนินทา..เราไม่อาจไปนั่งอธิบายให้คนทุกคนเข้าใจเรา..
แม้แต่บนเวบ..ที่ผ่านมา..ก็เจอคนกุข่าว..พูดในทางที่ไม่ดี..ทั้งที่ไม่เคยเห็น รู้จักตัว
ประสาอะไรกับคนที่รู้จัก..แต่ศรศิลป์ไม่กินกัน..นินทาว่าร้าย..แกล้งต่างๆนานา
ซึ่งป้ากุลก็ยอมรับส่วนที่ไม่ดี..พร้อมจะแก้ไขจากคำแนะนำของผู้รู้ ผู้หวังดี..เท่าที่สามารถ
..

ความดีที่มีความสุขที่เลี้ยงลูกมาตั้งแต่อุ้มท้อง..สังเกต..แก้ไข..จนรอดมาเป็นเจ้าดล..ได้ด้านภาษาวิชาการ
คงมีส่วนที่แม่เป็นครูทางวิชาการ..สอนภาษา..ประกอบกับไอคิวลูกใช้ได้..และความสามารถด้านนี้ของลูกเอง
..
แต่ส่วนที่แม่ทำไม่เป็น..ก็ได้รับความเมตตาจากผู้มีใจกรุณา หวังดี ทั้งครูในรร.เก่า   คุณหมอที่รักษาเทุกท่าน   เพื่อนๆ
แต่ที่สุดของที่สุดคงเป็นความเมตตาจากเสถียรธรรมสถานของท่านแม่ชีศันสนีย์
ครูปัจจุบันของลูก และกัลยาณมิตรทุกท่านค่ะ