ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จ้อง เจรียงคำ]

นักสะสม

มีนิสัยส่วนตน..คล้ายคนอื่น
เป็นคนชื่นชอบงาน..การสะสม
ความพอใจใช้กำหนด..รสนิยม
ความชื่นชมคลั่งไคล้..สั่งให้ทำ

บางคนชอบ..เสียงแหบ..แบบพี่เป้า
ก็ซื้อเอา..เหมามัน ทุกอัลบั้ม
บางคนชอบ..เสียงแหบ..แบบหมอลำ
ก็หนุนนำ..จินตหรา..ซื้อหาเพลง

บางคนคิด..วิตถาร..ปีนบ้านมุด
เกี่ยวสอยชุดชั้นในไปเป็นเข่ง
เพื่อหวังจะสะสมไว้ดมเอง
แบบไม่เกรงกฎหมายเข้าข่ายผิด

แล้วอย่างเราเข้าข่าย...ฝ่ายไหนเล่า
ที่รวบรวมรูปแฟนเก่า..คราวตรึงจิต
แม้นหัวใจเจียนร้าว..คราวเพ่งพิศ
ใจยังคิดคำนึง..จึงตรอมตรม

เพราะเป็นนักสะสม..ปมรักเก่า
จึงมีเหงาเข้ายื่น..จนขื่นขม
อยากรู้นัก..ใจนี้..ที่ระทม
ต้องสะสม..ช้ำเศร้า..อีกเท่าใด..

[ตะวันฉาย]

นักสะสม

แล้วอย่างเราเข้าข่าย...ฝ่ายไหนเล่า
ที่รวบรวมรูปแฟนเก่า..คราวตรึงจิต
แม้นหัวใจเจียนร้าว..คราวเพ่งพิศ
ใจยังคิดคำนึง..จึงตรอมตรม

เพราะเป็นนักสะสม..ปมรักเก่า
จึงมีเหงาเข้ายื่น..จนขื่นขม
อยากรู้นัก..ใจนี้..ที่ระทม
ต้องสะสม..ช้ำเศร้า..อีกเท่าใด..

...เพิ่งได้รู้  ว่าใจพี่  ชอบสะสม
รักแบบตรม  ขมขื่น  คืนหวั่นไหว
ยังเก็บเอา  มาเป็นเงา  ไว้เนาใจ
รักเศร้าไย  ยังตามเก็บ  เจ็บไม่จำ

...เป็นนักรัก  สะสม  จมแผลเก่า
บ่มความเหงา  ผู้เมารัก  เหมือนพักซ้ำ
เมื่อไหร่เล่า  ใจจะหาย  วายระกำ
สิ่งที่จำ   มันคงยาก   หากจะลืม...

ปล...สำหรับคนที่ "อกหัก" .....
การอกหักมันยืนยาวตราบเท่าที่คุณต้องการให้มันอยู่กับคุณ
และบาดความรู้สึกคุณได้เจ็บลึกเท่าที่คุณยอมให้มันบาด
ที่สำคัญก็คือว่า...มันไม่ใช่จะพ้นจากสภาวะอกหักยังไง
แต่มันอยู่ที่ว่า.....เราเรียนรู้จากมัน  ได้แค่ไหนต่างหาก....

[masapaer]

นักสะสม

มีนิสัยส่วนตน..คล้ายคนอื่น
เป็นคนชื่นชอบงาน..การสะสม
ความพอใจใช้กำหนด..รสนิยม
ความชื่นชมคลั่งไคล้..สั่งให้ทำ

บางคนชอบ..เสียงแหบ..แบบพี่เป้า
ก็ซื้อเอา..เหมามัน ทุกอัลบั้ม
บางคนชอบ..เสียงแหบ..แบบหมอลำ
ก็หนุนนำ..จินตหรา..ซื้อหาเพลง

บางคนคิด..วิตถาร..ปีนบ้านมุด
เกี่ยวสอยชุดชั้นในไปเป็นเข่ง
เพื่อหวังจะสะสมไว้ดมเอง
แบบไม่เกรงกฎหมายเข้าข่ายผิด

แล้วอย่างเราเข้าข่าย...ฝ่ายไหนเล่า
ที่รวบรวมรูปแฟนเก่า..คราวตรึงจิต
แม้นหัวใจเจียนร้าว..คราวเพ่งพิศ
ใจยังคิดคำนึง..จึงตรอมตรม

เพราะเป็นนักสะสม..ปมรักเก่า
จึงมีเหงาเข้ายื่น..จนขื่นขม
อยากรู้นัก..ใจนี้..ที่ระทม
ต้องสะสม..ช้ำเศร้า..อีกเท่าใด..    
 
พี่อาร์ตี้จ้า             

นักสะสมตรมช้ำระกำจิต
เพียรลิขิตตอกย้ำความหมองไหม้
ไม่อาจรู้ใช้เวลากว่าเท่าไร
ถึงเพิ่มพูนสนิมใจให้เป็นกอง

สะสมรักเก่าเก่าเราเคยพรอด
แล้วก็จอดมอดหายในท้องร่อง
ของสะสมบ่มเน่าเขาไม่มอง
แต่เราเห็นเป็นทองลำยองตา

หัวอกคนล้นรักนักสะสม
ซึ่งนิยมชมชอบรอบจัดหา
เป็นของฝากใจเศร้าเหงาอุรา
รักเก่าลาค่ามากอยากเก็บไว้

    มะสะแปค่ะ   

[ทอฝัน]

...ชอบสะสม...ประสบการณ์...งานอกหัก
เป็นนักรัก...เลิศล้ำ...นำสมัย
บรรจงจัด...คัดช้ำ...ระกำใจ
รวบรวมใส่...ลิ้นชัก...ชื่อรักลวง
..............................................
...ล้วนเรื่องราว...ร้าวลึก...ผนึกช้ำ
บันทึกจำ...คำวอน...ตอนตกห้วง
เรียงรายชื่อ...ถือวัน...ที่ฝันกลวง
แบ่งตามช่วง...เวลา...น้ำตาริน
..............................................
...บ้างเก่าเก็บ...เจ็บปวด...อวดไม่ได้
ซ่อนเอาไว้...ใช้วอน...ตอนแดดิ้น
เตือนหัวใจ...ไขตน...พ้นมลทิน
เพื่อหาชิ้น...ใหม่เพิ่ม...เติมลิ้นชัก
...............................//ทอฝัน

[ตะวันฉาย]

...เมื่อเล่นจริง  เจ็บจริง  สลิงไม่
กับใช้ใจ   เพียวเพียว  เป็นเกลียวรัก
ความห่วงใย  สัมพันธ์  หมั่นทอถัก
ยังอกหัก  เพราะเล่นจริง  สลิงใจ

...จึงมาเก็บ  สะสม  บ่มความเศร้า
สะสมเงา  เราขมขื่น  ยืนสั่นไหว
สะสมคำ  ที่พร่ำลา  เธอมาไกล
สะสมไป  ให้ใจเก็บ   เจ็บเข้านำ

...เมื่อของเก่า  ไร้ตัวตน  คอยปนสร้าง
เป็นร่างลาง  ไร้ตัวตน  คอยดลย้ำ
เป็นของเก่า  ที่เรา  ยังเฝ้าจำ
สะสมซ้ำ  ทำน้ำตา  พาร่วงริน...

...ใครจะมอง  ของสะสม  เราขมขื่น
ก่อนเคยชื่น   ด้วยรัก   ทักถวิล
ในครั้งหนึ่ง  เคยซึ้ง  พึงชีวิน
บัดนี้สิ้น   เหลือของเก่า  ให้เรามอง...

ปล...บางสิ่งมันไม่ควรจำ.....
ถ้ามันทำให้เจ็บ......
แต่บางสิ่งก็ควรจะเก็บ.....
ถ้าเป็นความเจ็บที่น่าจำ......

[จ้อง เจรียงคำ]

นักสะสมตรมช้ำระกำจิต
เพียรลิขิตตอกย้ำความหมองไหม้
ไม่อาจรู้ใช้เวลากว่าเท่าใด
ถึงเพิ่มพูนสนิมใจให้เป็นกอง

สะสมรักเก่าเก่าเราเคยพรอด
แล้วก็จอดมอดหายในท้องร่อง
ของสะสมบ่มเน่าเขาไม่มอง
แต่เราเห็นเป็นทองลำยองตา

หัวอกคนล้นรักนักสะสม
ซึ่งนิยมชมชอบรอบจัดหา
เป็นของฝากใจเศร้าเหงาอุรา
รักเก่าลาค่ามากอยากเก็บไว้

    น้องมะสะแป   

หยิบรูปถ่ายก่ายกอง..มองระลึก
ค่อยค่อยนึกนำย้อน..จนอ่อนไหว
นี่ตอนเที่ยวทะเล..นั่งเปลไกว
มือโอบไหล่ลมพัด..ยังชัดเจน

นั่นตอนไปไหว้พระ..อธิษฐาน
ถ่ายตรงลานหน้าพระปรางค์..แถวบางเขน
โน่นก็ครั้งนั่งรถม้า..พาโอนเอน
ตอนม้าเผ่นผวากอด..จนจอดรถ

วางรูปเก็บกล่องเก่า..น้ำเคล้าหน้า
เหมือนทุกทีที่ผ่านมา..น้ำตาหยด
ความสุขนั้นพลันมลาย..เริ่มหายลด
ไปจนหมดเมื่อถูกโยก..สู่โลกจริง

พี่อาร์ตี้..

[พิมพิลาไลย]

ชอบสะสม  คารม  ที่แสนหวาน
เอาไว้หว่าน แฟนคลับ รับฟังเสียง
สะสมกิ๊ก จิี๊กไว้ ได้พอเพียง
จับมาเรียง เพียงครึ่ง ถึงยะลา

พิมพิลาไลย

[masapaer]

นักสะสมตรมช้ำระกำจิต
เพียรลิขิตตอกย้ำความหมองไหม้
ไม่อาจรู้ใช้เวลากว่าเท่าไร
ถึงเพิ่มพูนสนิมใจให้เป็นกอง

สะสมรักเก่าเก่าเราเคยพรอด
แล้วก็จอดมอดหายในท้องร่อง
ของสะสมบ่มเน่าเขาไม่มอง
แต่เราเห็นเป็นทองลำยองตา

หัวอกคนล้นรักนักสะสม
ซึ่งนิยมชมชอบรอบจัดหา
เป็นของฝากใจเศร้าเหงาอุรา
รักเก่าลาค่ามากอยากเก็บไว้

    น้องมะสะแป   

หยิบรูปถ่ายก่ายกอง..มองระลึก
ค่อยค่อยนึกนำย้อน..จนอ่อนไหว
นี่ตอนเที่ยวทะเล..นั่งเปลไกว
มือโอบไหล่ลมพัด..ยังชัดเจน

นั่นตอนไปไหว้พระ..อธิษฐาน
ถ่ายตรงลานหน้าพระปรางค์..แถวบางเขน
โน่นก็ครั้งนั่งรถม้า..พาโอนเอน
ตอนม้าเผ่นผวากอด..จนจอดรถ

วางรูปเก็บกล่องเก่า..น้ำเคล้าหน้า
เหมือนทุกทีที่ผ่านมา..น้ำตาหยด
ความสุขนั้นพลันมลาย..เริ่มหายลด
ไปจนหมดเมื่อถูกโยก..สู่โลกจริง

พี่อาร์ตี้..

นักสะสมห่มรักที่หักแตก
ที่ยับแหลกแทรกฝังพังความหยิ่ง
ซบความเศร้าเหงาแสบมาแอบอิง
เจ็บช่วงชิงยิงเข้าเราแทบตาย

ยังไม่ละสะสมบ่มอดีต
ใครกันขีดเส้นรักห่างพรากหาย
ภาพเก่าเก่าเราเก็บเซฟมากมาย
วางเรียงรายในทรงจำที่ช้ำตรม

บรรจงเก็บระลึกนึกทุกส่วน
แม้ใจป่วนภาพร้าวเข้าแหยงข่ม
ยังเป็นสิ่งล้ำค่าที่น่าชม
ในระทมอมยิ้มปริ่มน้ำตา

เอาความเจ็บฝากขังยังรู้สึก
สัมผัสลึกเก็บมั่นกำปั่นหนา
สะสมทับกับธารกาลเวลา
รอราคาความช้ำย้ำเพิ่มพูน

 
 
มะสะแปค่ะ

[จ้อง เจรียงคำ]

ชอบสะสม  คารม  ที่แสนหวาน
เอาไว้หว่าน แฟนคลับ รับฟังเสียง
สะสมกิ๊ก จิกไว้ ได้พอเพียง
จับมาเรียง เพียงครึ่ง ถึงยะลา

พิมพิลาไลย

เฝ้าหลงใหลในคำ..อันฉ่ำหวาน
จนอาการกำเริบ..เคลิบเคลิ้มหา
เชื่อทั้งใจ..ไม่ระวัง..สิ่งบังตา
เพราะวาจา..คารมแสนสมจริง

กว่ารู้ตัว..พัวพัน..เข้าขั้นหนัก
หลงหัวปักหัวปำ..จนดำดิ่ง
ไม่คาดคิดฤทธิ์พจน์รสเพริดพริ้ง
นั้นจะทิ้ง..ทุกข์ถม..สะสมใจ

โอ้ตัวเรา..เขาลวง..ทรวงแทบแหลก
ปานถูกแหวกหว่างแดเปิดแผลใหญ่
ยืนต่อแถวท้ายเขา..ที่เท่าไร
คงพ้นเขตประเทศไทย..ไปมาเลฯ...

พี่อาร์ตี้

[พิมพิลาไลย]

ชอบสะสม  คารม  ที่แสนหวาน
เอาไว้หว่าน แฟนคลับ รับฟังเสียง
สะสมกิ๊ก จิกไว้ ได้พอเพียง
จับมาเรียง เพียงครึ่ง ถึงยะลา

พิมพิลาไลย

เฝ้าหลงใหลในคำ..อันฉ่ำหวาน
จนอาการกำเริบ..เคลิบเคลิ้มหา
เชื่อทั้งใจ..ไม่ระวัง..สิ่งบังตา
เพราะวาจา..คารมแสนสมจริง

กว่ารู้ตัว..พัวพัน..เข้าขั้นหนัก
หลงหัวปักหัวปำ..จนดำดิ่ง
ไม่คาดคิดฤทธิ์พจน์รสเพริดพริ้ง
นั้นจะทิ้ง..ทุกข์ถม..สะสมใจ

โอ้ตัวเรา..เขาลวง..ทรวงแทบแหลก
ปานถูกแหวกหว่างแดเปิดแผลใหญ่
ยืนต่อแถวท้ายเขา..ที่เท่าไร
คงพ้นเขตประเทศไทย..ไปมาเลฯ...

พี่อาร์ตี้

ก็ยังไม่แน่ใจเท่าไรนะ
ว่าถึงประเทศไหนยังไขว้เขว
อาจเลยเขตประเทศของมาเลฯ
เป็็็็นเรื่องเฮเกทับรับมือไป

แต่ว่าตื่นเสียทีก็ดีนะ
เดี๋ยวมันจะทะลึ่งไปถึงไหน
เมื่อความจริงหญิงนี้ไม่มีใคร
ว่างทั้งใจไม่สนคนไหนเลย

พิมพิลาไลย

[จ้อง เจรียงคำ]

นักสะสมห่มรักที่หักแตก
ที่ยับแหลกแทรกฝังพังความหยิ่ง
ซบความเศร้าเหงาแสบมาแอบอิง
เจ็บช่วงชิงยิงเข้าเราแทบตาย

ยังไม่ละสะสมบ่มอดีต
ใครกันขีดเส้นรักห่างพรากหาย
ภาพเก่าเก่าเราเก็บเซฟมากมาย
วางเรียงรายในทรงจำที่ช้ำตรม

บรรจงเก็บระลึกนึกทุกส่วน
แม้ใจป่วนภาพร้าวเข้าแหยงข่ม
ยังเป็นสิ่งล้ำค่าที่น่าชม
ในระทมอมยิ้มปริ่มน้ำตา

เอาความเจ็บฝากขังยังรู้สึก
สัมผัสลึกเก็บมั่นกำปั่นหนา
สะสมทับกับธารกาลเวลา
รอราคาความช้ำย้ำเพิ่มพูน

 
 
มะสะแปค่ะ

วันล่วงเลยเร็วไว...คล้ายโกหก
ความวิตกที่อกรับเริ่มดับสูญ
มีการรับรักใหม่ไว้ประมูล
เข้าเกื้อกูลหัวใจ..จนหายดี

จิตวิญญาณการสะสม..ยังข่มเหง
เหมือนนักเลงลุกลามตามกดขี่
ขู่ให้เก็บรูปแฟนเก่า..เท่าที่มี
สะสมไว้ในนี้..ที่ลับตา

รักครั้งใหม่ให้ชีวิตจากติดลบ
นั้นได้พบ..หนทาง..ไปข้างหน้า
รักครั้งเก่ายังเคล้าคลึงตรึงอุรา
มากคุณค่า..อยู่ตรง..ความทรงจำ

ไม่อาจหัก..ห้ามจิต..แอบคิดถึง
รักเก่าซึ่ง..แม้ว่า..พาตกต่ำ
รู้สึกตัว..ชั่วช้า..เวลาทำ
เสมือนคำเขาบอก..แอบนอกใจ..

[masapaer]

* ของสะสม *

วันเวลาผันผ่านมานานเนิ่น
ดอกเบี้ยเพลินทบต้นเกินทนไหว
สะสมภาพความช้ำความเป็นไป
บานตะไทดอกช้ำก็ยามนี้

เรื่องเก่าใหม่ใครแยกให้แปลกนัก
สะสมรักอันช้ำยามหมองศรี
แม้เนิ่นนานผ่านไปไกลข้ามปี
กลับทวีความเจ็บเหน็บตามทัน

สะสมไว้อย่างนั้นก็พลันเพิ่ม
จากเท่าเดิมเพิ่มค่าอุราหวั่น
ทวีคูณทบต้นผลของมัน
แต่ให้ฉันทิ้งไปไม่อาจทำ

เป็นส่วนหนึ่งของใจไปเสียแล้ว
เป็นทิวแถวแนวใจให้ถลำ
เป็นของฝากฝังไว้ในทรงจำ
เป็นสิ่งล้ำเลอค่าคราเปิดชม

มีความหอมกล่อมหวานซ่านสัมผัส
เป็นประวัติความงามที่ตามข่ม
มีความเจ็บเหน็บล้าปร่าระทม
เป็นสิ่งคล้องปองชมแบบขมกลืน

เปิดกำปั่นหัวใจใช้สะสม
ความระทมตรมรักกระอักฝืน
เศษที่เหลือของใจไม่หวนคืน
เก็บสะอื้นฝืนข่มสะสมไว้....



"มะสะแป..เช่นเคย"