ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[พิมพิลาไลย]

ดาวกี่พันล้านดวงในห้วงหาว
ก็เป็นดาวพราวพร่างสว่างใส
ต่างกระพริบระยิบลิบฟ้าไกล
นับเท่าไรไม่จบครบสักที

เหมือนความรักสักเท่าไรไม่รู้จบ
ถึงจะลบพบใหม่ได้ทุกที่
รักส่องใจให้เจิดจ้าทุกนาที
เหมือนดาวที่ส่องฟ้านภางาม

พิมพิลาไลย

[สายลมสีขาว]

นอนนับดาว วาวฉาย ระบายฟ้า
ระยิบผ่อง ส่องมา ดาราฝัน
นอนนับดาว ทั้งน้อยใหญ่ ในคืนวัน
ก่อประกาย ฉายพลัน อนันต์ดวง

เธอเชื่อไหม ดาวประกาย ฉายงามเด่น
ยังต้องเร้น แสงหลบ เมื่อจบสรวง
ต่างจากเธอ ซึ่งสว่าง กระจ่างทรวง
เป็นดั่งรวง ห่วงโสม โฉมไม่เกิน

[สายใย]

เห็นดวงดาว พราวไสว อยากไขว่คว้า
สุดปัญญา ฟ้ากว้าง แสนห่างเหิน
ได้แต่นอน นับดาว ปวดร้าวเกิน
กว่าเผชิญ ยามเช้า เมื่อดาวลับ

[ไพร พนาวัลย์]

แสงจันทรา  สาดส่อง  เกร็ดแพรวพราว
ดูแวววาว  เว้าวอน  พาหลงใหล
เปล่งประกาย  โดดเด่น  เป็นยองใย
แสนชื่นใจ  ยามนี้  ที่มีเธอ....

แสงจันทรา สาดส่อง มองสุดสวย
ดั่งจะช่วย  คลายเหงา ยามเราเผลอ
นอนนับดาว พราวฟ้า พาละเมอ
อยากพบเจอ คนดี ที่รอคอย

จะกระซิบ  เบาเบา  ข้างข้างหู
นอนนับดู  ดวงดาว  ฝันละเมอ
สายลมเย็น  วูบไหว  ใจพร่ำเพ้อ
บอกรักเธอ  รักเธอ  ว่ารักเธอ....

เสียงกระซิบ แผ่วเบา เฝ้าจู๋จี๋
ระริกรี้ หวานหู อยู่เสมอ
มองเดือนดาว พราวนภา พาใจเบลอ
คงพร่ำเพ้อ เดียวดาย  กับสายลม

 

“ลุงปรางค์ จ้า”

[yutter]

นอนดมกาว เอ๊ย!!! นับดาว คราวพักผ่อน
ดูหลอนหลอน นอนคิด ติดสงสัย
ง่วงแสนง่วง แต่ไม่ไป นอนข้างใน
อ๋อ...ลืมไป ค่าไฟ ค้างสองเดือน

 

[ปรางทิพย์]

จำได้ไหมใครเล่าเฝ้าชมชี้
ทุกวลีที่กล่าวถึงดาวสรวง
มีเพียงหนึ่งซึ่งพร่างกระจ่างดวง
แสงโชติช่วงห้วงหาวแสนยาวไกล

ยามคิดถึงจึงมองบนท้องฟ้า
ดาริกาจ้าเฉิดบรรเจิดใส
ประกายแสงแห่งรักภักดิ์ฤทัย
โอบกอดไว้ในทรวงหวงห่วงกัน