กักขังฉันไปเถิดถ้าต้องการ
แต่อย่าทรมานฉันเช่นนี้
เชือดฉันด้วยรักลวงไร้ปราณี
ขอเถิดอย่าราวีให้ช้ำใจ
กักขังฉันไปเถิดถ้าต้องการ
แต่อย่าสานอิสระหยิบยื่นให้
ฉันจะบินสู่นภาอันกว้างไกล
จะบินไปไม่หันหลังไม่กลับคืน
เพราะวันนี้ฉันฝืนจนเกินทน
ฉันเป็นคนที่ไม่อยากจะทนฝืน
ไม่อยากกินน้ำตาสุดกล้ำกลืน
แม้ต้องยืนคนเดียวเปลี่ยวก็ยอม
๓๑ พ.ค. ๕๓
คิดให้ชา เวลา ไม่หวนกลับ
มานั่งนับ หนึ่งเริ่มใหม่ น่าใจหาย
จริงแท้แน่ แม้คนเดียว อยู่สบาย
ตอนสุดท้าย อาจเสียดาย วันเวลา
แต่หากว่า ไตร่ตรองมา อย่างท่องแท้
เรื่อมันแย่ เกินแก้ไข หยุดเถิดหนา
ถอยหลังกลับ ไปเริ่มนับ ใหม่อีกครา
โชคชะตา พาเวียนวน คนจากไป
... ท่านโดดกักขังยังไงครับฟังแล้ว......
