ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

ฝนพรำพรำในใจทั้งใน-นอก
เปียกทุกซอกหัวใจไปหมดแล้ว
ส่วนที่เคยเฝ้าถนอมถูกย้อมแมว
ไม่เหลือแววเมตตาเคยอาทร

เสียงที่เคยนุ่มนวลก็ห้วนมาก
ริมฝีปากเคยกล่าวกลับผ่าวร้อน
ใจคนเคยอ่อนแอทำแง่งอน
เหลือตระกอนแห้งผากก่อนจากไป

เริ่มเห็นรอยร้าวแล้วแก้วใบนี้
เก็บอย่างดีซ่อนแยกแตกจนได้
ยามเคลือบแคลงแรงรักได้พักใจ
เจ็บเมื่อไรคำตอบคือปลอบมา

เมื่อเธอรู้จุดอ่อนฉันตอนเศร้า
ทำไมเล่า?ไปแจกคนแปลกหน้า
ยังทับโถมโหมซ้ำได้ตำตา
ไร้ราคาสำหรับเธอแล้วเหรอรัก

ทุกคืนค่ำ...กล้ำกลืนยังตื่นอยู่
ช่างหดหู่โหยไห้ได้ประจักษ์
กลับไม่แคร์แลเลยที่เคยภักดิ์
ที่ย้ำนักท้ายจดหมายเป็นสายลม

เมื่อฝนยังสั่งฟ้าไม่ลาโลก
ฉันเปียกโชกน้ำตาก็สาสม
คนหลายใจอยู่ดีมีคนชม
ฉันซานซม..เป็นควายไม่ชายตา
...........................//กลอนของเพื่อนค่ะ

[ตะวันฉาย]

...กับคืนร้าวหนาวเหน็บเก็บความเศร้า
รักลางเงาเราจางบนทางฝัน
เคยส่งคำพร่ำมาลาลับพลัน
มาห่างกันผันอักษรจรจากเรา

...มาแปรเปลี่ยนเวียนหลบไม่พบหน้า
ไร้วาจาพาคำนำอับเฉา
ไม่จารจดบทกลอนตอนเป็นเงา
ส่งบทเศร้าเข้าให้ในชีวัน

...กับค่ำคืนที่กลืนกล้ำกับคำเก่า
ไร้คนเล่าเฝ้าเย้าหยอกบอกใจฉัน
ไร้คนสร้างทางกลอนมาอ้อนกัน
เธอแปรผัน...หรือ...ฉันเปลี่ยน...บนสังเวียน...ที่เรียนใจ...

      ปล....หากบางคนผ่านมาอ่านที่จารถ้อย
              กับคำด้อยที่ร้อยมาค่าไฉน
              อยากให้ดูความรู้สึกของคนไกล
              จะลึกซึ้งบ้างไหมในใจเธอ....

[บ้านกลอนไทย]

๐ เดินผ่านซอย รอยช้ำ กลืนกล้ำกล่าว
ภาพเรื่องราว คราวนั้น ดันเสนอ
ออกอวดอาย คลายซ้ำ ตอกย้ำเจอ
ภาพของเธอ เออออ มาล้อเลือน

๐ เหมือนบางบาง จางไป ยามใจวุ่น
ไม่นานหนุน หมุนกลับ มาสับเปลี่ยน
ปากว่าตัด แต่ใจ รักไหลเวียน
เจ็บจนเนียน เขียนบอก จากซอกใจ

๐ แอบดูเธอ เพ้อหา แต่ "อาร์ตี้"
ใจของพี่ นี้เจ็บ ยากเย็บใหม่
ขอ "ตะวัน" นั้นสุข ทุกยามไป
ผ่านทีไร ใจช้ำ....."ซอย....กล้ำกลืน"


แบบว่า.......ซอยนี้ไม่อยากจะเดินผ่านเลยครับ เศร้าใจ.....

   

[ตะวันฉาย]

๐ เดินผ่านซอย รอยช้ำ กลืนกล้ำกล่าว
ภาพเรื่องราว คราวนั้น ดันเสนอ
ออกอวดอาย คลายซ้ำ ตอกย้ำเจอ
ภาพของเธอ เออออ มาล้อเลือน

๐ เหมือนบางบาง จางไป ยามใจวุ่น
ไม่นานหนุน หมุนกลับ มาสับเปลี่ยน
ปากว่าตัด แต่ใจ รักไหลเวียน
เจ็บจนเนียน เขียนบอก จากซอกใจ

๐ แอบดูเธอ เพ้อหา แต่ "อาร์ตี้"
ใจของพี่ นี้เจ็บ ยากเย็บใหม่
ขอ "ตะวัน" นั้นสุข ทุกยามไป
ผ่านทีไร ใจช้ำ....."ซอย....กล้ำกลืน"


แบบว่า.......ซอยนี้ไม่อยากจะเดินผ่านเลยครับ เศร้าใจ.....

   

...มาแวะซอยประจำที่คำเริ่ม
ใจเข้าเพิ่มคำนะโมโถสุดฝืน
กับคนเศร้าเหงาไปในทุกคืน
กับใจยืนฝากซอยรอยประจำ

...ใช่มารอเพ้อหาแต่ "อาร์ตี้"
ใจของพี่มารอเจ้าทุกเช้าค่ำ
เปลี่ยนชื่อใหม่หรือไรที่ใจทำ
มากลับลำใช้คำดาษแล้วพาดพิง

...ไม่เหลือแม้รอยจางทางใจเจ้า
ลบลางเราเงาจางวางเข้าสิง
ไม่เหลือแม้กลอนเหย้าเข้าแอบอิง
"นะโม" ทิ้งพี่ไปให้ใจคอย....

    ปล.....หากเข้าซอยมาอ่านช่วยจารไข
ว่ามีใจให้กันหรือสุดสอย
ฤาจะลบกลบทางให้จางรอย
ค่อยขานถ้อยแล้วบอกลามาว่าอยากไกล

          ....หรือว่าเพราะใจเจ้ามีเงาสร้าง
จึงจบทางห่างพี่ฤดีไหว
ไปคบผู้ดูแลบอร์ดไว้กอดใจ
จึงตัดใยไม่ให้เหลือ.....เผื่อคนรอ...

[พิมพิลาไลย]

มองดูดาวพราวพริบระยิบยับ
เดือนประดับกับนภาสง่าแสน
จันทรามายิ้มยั่วทั่วดินแดน
มองทั้งแผ่นฟ้ากว้างช่างสวยงาม

หัวใจในยามนี้สิสุดฝืน
กับค่ำคืนกลืนกล้ำคำเหยียดหยาม
เมื่อไม่รักไม่ว่าอย่าประณาม
คิดถึงยามรักเราเข้าใจกัน

ถึงฟ้าสวยเดือนงามใยยามนี้
ใจริบหรี่แทบหยุดสะดุดฝัน
เมื่อเธอเอ่ยเผยมาบอกลากัน
เหมือนใจมันโดนกรีดด้วยมีดคม



พิมพิลาไลย

[nasmok]

สายลมหวีดครวญคร่ำปลุกสำนึก     ความรู้สึกคืนกลับประทับร่าง
ตื่นจากฝันพลันผวาอย่างพร่าราง     หัวใจครางแค่เพียงฝันยังพรั่นใจ
เป็นอีกคืนที่ภาพซ้ำมากล้ำกลาย     เป็นฝันร้ายที่เธอมาบอกลาไว้
อยากให้ลืมวันเก่าๆให้เข้าใจ     จากนี้ไปคนละทางให้ต่างเดิน
ในความฝันฉันยืนในคืนค่ำ     ต้องกลืนกล้ำน้ำตาตกอกสะเทิ้น
หัวใจแหลกแตกดับแสนยับเยิน     เมื่อเธอเดินเหินห่างเลือนรางตา
หากแต่ฝันมันขื่นขมช่างสมจริง     ภาพเธอยิ่งชัดเจนเป็นหนักหนา
เพราะภาพฝันวันนั้นที่พลันลา     ยังติดตาตามความจริงเธอทิ้งกัน