ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

เราต่างมีที่มาต่างอาชีพ
เหมือนดังกลีบ ดอกไม้หลายหลากสี
ที่เบ่งบานสานคุณค่าภาษากวี
ต่างก็มีลีลาเฉพาะตัว

มีเปรี้ยวหวานมันเค็มเต็มรสชาติ
ทั้งลึกบาดอารมณ์กลมกล่อมทั่ว
ทั้งดุเด็ดเผ็ดร้อนกลอนระรัว
บางทีมั่วไปบ้างเพราะทางตัน

ต่างลีลาต่างใจก็ไม่แปลก
ร่วมสอดแทรกงานกวีสร้างสีสัน
เป็นดอกไม้ที่ผลิบานสานสัมพันธ์
ในแจกันอันสดสวยด้วยบทกวี.....
 

[ตะวันฉาย]

...มาเติมต่อดอกไม้ในแจกัน
หลากสีพลันผันอักษรกลอนสุขี
ต่างบรรจงลงถ้อยร้อยวลี
ผลิกลีบมีชูช่อดอกออกนำพา

...ส่งลีลาพาเศร้าด้วยเงารัก
ตรงมาทักสักบทเฝ้าจดหา
อาจจะซ้ำนำบ้างทางอักษรา
แต่ใจหนายังกล้าแกร่งแข่งทางใจ...

[nasmok]

อักษราพาเศร้าเข้าในจิต     ด้วยเพราะพิษรักขมระทมไหม้
ให้ลั่นทมพาความเศร้าในเงาใจ     ถอนพิษไข้เถิดหนาลีลาวดี

หากได้รักกลับคืนมาชื่นฉ่ำ     มาช่วยนำทางใจในวันนี้
หากดอกรักจักบานไม่นานที     บานครานี้อย่ารู้โรยให้โหยครวญ

[จ้อง เจรียงคำ]

แซมดอกหนึ่งถึงแม้เห็นเป็นดอกหญ้า
ธรรมดาดื่นดง..ใครหลงใหล
ขอพื้นที่เพียงน้อยว่าง..จากข้างใน
ของแจกันใบใหญ่...เต็มใจบาน

ภาคภูมิใจ..ในนามบอก..ว่าดอกหญ้า
เขียนคุณค่า..ของดอก..ไว้บอกขาน
สื่อมุมมอง ของตน..เป็นผลงาน
สะท้อนด้าน..ที่ต่าง..อย่างลงตัว

[เมฆา...]

          ๐ ในแจกัน อันสวยสด ด้วยบทหวาน
   กลีบกลอนบาน สานสรรค์ สัมพันธ์สี
   ต่างที่มา ประสาถ้อย ร้อยวจี
   ให้แจกัน พันธ์กวี คลี่ขจร
           ๐ ขอเป็นหนึ่ง ดอกใบ ในสีสัน
   เป็นเถาวัลย์ พันเกี่ยว เลี้ยวออดอ้อน
   ให้มุมมอง รองเรือง เรื่องกาพย์กลอน
    ดั่งอัปสร อัปสรา ภาษาใจ
           ๐ มีน้ำหน่อ หล่อเลี้ยง เสียงประสาน
   คือน้ำใจ ใสธาร เจือจานให้
   รวมเป็นเหล่า เข้าหมู่ ชูดอกใบ
   รวมเป็นใจ หมายมั่น อันชวนชม
           ๐ ทุกดอกก้าน ขานไข ไอเกษร
   ทุกบทตอน สอนใจ ให้สุขสม
   ทุกความคิด สะกิดใจ ให้ภิรมย์
   ทุกคำคม ล้วนก่อ ต่อเติมแรง......

 ๐รักและเคารพ ทุกๆท่าน และที่สำคัญ รักบ้านกลอนไทยครับ๐
     
                 ***เมฆา...***
           

]

[ปากะญอ]

ขอเป็นเงา  เถาไม้ดอก  บอกไว้ก่อน
ฝีมืออ่อน  ล่อแล่  แค่เด็กใหม่
หวังต่อพจน์  รดมา  ให้พาไป
ร่วมกลอนใจ  ในสักบท  เฝ้าจดจาร

หวังสักวัน  จะแผ่กิ่ง   ก่อนนิ่งไหว
เริ่มผลิใบ  ให้ผล  คนขับขาน
แต่ตอนนี้  ฝึกใจ  ให้ชำนาญ
ต่อกลอนกานท์  ประสานคำ  ลำนำกลอน

[คนไร้ค่า]

เจ้าดอกไม้สดสวยรวยคุณค่า
อีกราคาสูงลิ่วปลิวสูงไกล
ยิ่งยามเจ้าแซมแจกันสวยหรูใหญ่
ไม่ว่าใครผ่านไปต่างเหลือบแลดู

แต่มีใครถามเจ้าดอกไม้ไหม
อยากอยู่ที่แห่งใดมิได้อยู่
โดนเขาพรากจากกิ่งใบน้ำตาพรู
ต้องมาอยู่ในแจกันอย่างเดียวดาย

ดอกไม้สวยแจกันงามพรางความเศร้า
คิดถึงเงาลำต้นป่นมลาย
คิดถึงใบคิดถึงดินเหงาเจียนตาย
ก็คงคล้ายกับใจของตัวข้าเอง

[สายใย]

มวลดอกไม้ ในแจกัน นั้นสวยหรู
ได้รวมอยู่ ด้วยมือช่าง อย่างเหมาะเหม็ง
ถ้าแค่เด็ด ดอกใส่ ไม่แลเล็ง
ก็คงเซ็ง เร่งเฉา ไม่เข้าตา

อันดอกไม้ หลายสี แม้มีอยู่
แจกันหรู ดูดี อาจมีค่า
ต้องอาศัย นายช่าง ทางมาลา
มีวิชา ประดิษฐ์ด้วย จึงสวยงาม

 

[เพรางาย]

มีดคมสบก้านตัดฉับ
ประดิษฐ์ประดับขับสี
เกลาเปลือกร่างกลีบดิบดี
มือนี้แปลงปอกสร้างดอกใบ

ฟักทอง  แตงกวา  มะละกอ
เข้าช่อกลีบบางดังจะไหว
แทรกแซมแจกันทันใจ
เป็นดอกไม้ใหม่ให้ชื่นชม