ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เมฆา...]

      อันลำพัง ตัวกระผม ก็ลมจับ
  จะให้รับ จับไว้ ไข้หนาวสั่น
  ยังแสวงหา ยาหยูก อยู่ทุกวัน
  มารักษา อาการสั่น ครั่นหัวใจ...(165)

      จนป่านนี้ วี่แวว ยังแห้วอยู่
  ห้องหัวใจ ไร้คู่ ก็ถูไถ
  หลบเลียแผล แก้ช้ำ อย่างทำใจ
  คงช่วยใคร ได้ยาก หากจำเป็น...(166)
 
      ถ้าจะเน้น เห็นปลอบ พอตอบได้
  แต่เรื่องแผล แก้ไข ให้ยากเข็ญ
  เอาเป็นว่า แก้ขื่นขม ชานมเย็น
  ผมจะเข็น ไปฝาก หากบรรเทา...(167)
 
     ใครจะเอา กล่าวคือ ยกมือขึ้น
  แก้ความหลง งงมึน มึนพร้อมเศร้า
  จะชงให้ ใส่บัวบก กระดกเอา
  แล้วความเหงา จะเบาบาง อย่างชื่นใจ....(168)  ***เมฆา...***
 
 
   

       

[ดิษฐา]

ช้างกระทืบโล่ง..สามเป๊กรินใส่ขวด
คงหายรวด ปวดร้าว หนาวจับไข้
ร้อนถึงหู ดูท่า หายเศร้าใจ
มารีบไป กินตำซั่ว...มัวลีลา..169

ขอเผ็ด เผ็ด แสบทะลุผุลำไส้
สั่งเผื่อไว้ ห้ามใครแตะแม่ถามหา
นั่งรอกัน ใจเย็น รอ e-no มา
รีบบึ่งหนา หกร้อยโล โถ....ไม่นาน..170

[ฌลา]

มองซ้ายขวา ไม่เห็นแวว แจวเข้าใกล้
รี่เร็วไว รีบคว้าไว้ ก่อนใครหัน
ตำใครหว่า ขอจกมา ก่อนสักจาน
ใครถามหา ก็ช่างมัน ซัดเร็วไว................171

e-noจ๋า โปรดหนา อย่าโกรธฉัน
ก็รอนาน ท้องกิ่ว ทนหิวไม่ไหว
นะe-no หกร้อยโล มันยังไกล
ขอกินนำ ก่อนได้ไหม ไม่ไหวจะรอ.....................172 

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

ใยเล่า ไกลนัก จักถึงฝั่ง
มาร่วมนั่ง นึกคิด ประดิษฐ์หา
จับอักษร มาร้อย เป็นถ้อยทา
ร่วมสรรหา กลอนรัก จักถึงพัน (๑๗๓)

[boomarang]

หากร่วมกันเรียงร้อยถ้อยผสาน
คงไม่นานก็จะไปถึงฝั่งฝัน
จากหนึ่งสิบรวมร้อยสายกลายเป็นพัน
ถึงวันนั้นความฝันคงเป็นจริง ( ๑๗๔ )

[ดิษฐา]

หมู่มวลมิตร คิดสงสารพามาต่อ
ไม่นานก่อ กำเนิด ประเสริญสิ่ง
เกือบครบพัน ไม่นานเกินอย่าประวิง
มิตรไม่นิ่ง ยังรีบนับขับคำกลอน...๑๗๕

หมวดกลอนรัก เราทำมันซะมั่ว
e-noกลัว ไม่ถึงฝันพลันหลอกหลอน
จึงผันแปรกลอนบ้าง..อย่าตัดรอน
ทอฝันนอน..ตื่นแล้ว รีบแจวมา..๑๗๖

ปล่อยเราทำงานหนัก อยากพักหน่อย
ทำเป็นคอยเมียงมอง ลอบมองหา
นอนตื่นเถิด เย็นย่ำ ค่ำแล้วหนา
รีบ รีบมา ใกล้จะเมื่อย เลื้อยต่อเวร....๑๗๗

... รักหรอกจึงหยอกเล่น..

[กุลมาตา(singlemom99)]

หมู่มวลมิตร คิดสงสารพามาต่อ
ไม่นานก่อ กำเนิด ประเสริญสิ่ง
เกือบครบพัน ไม่นานเกินอย่าประวิง
มิตรไม่นิ่ง ยังรีบนับขับคำกลอน...๑๗๕

หมวดกลอนรัก เราทำมันซะมั่ว
e-noกลัว ไม่ถึงฝันพลันหลอกหลอน
จึงผันแปรกลอนบ้าง..อย่าตัดรอน
ทอฝันนอน..ตื่นแล้ว รีบแจวมา..๑๗๖

ปล่อยเราทำงานหนัก อยากพักหน่อย
ทำเป็นคอยเมียงมอง ลอบมองหา
นอนตื่นเถิด เย็นย่ำ ค่ำแล้วหนา
รีบ รีบมา ใกล้จะเมื่อย เลื้อยต่อเวร....๑๗๗

... รักหรอกจึงหยอกเล่น..

มาขอต่อ..หนออีกนิด..คิดอยากช่วย
น้องอุ้มสวย..ป้าช่วยต่อ..ขอตาเถร
ส่วนเจ้าดล..ไม่พ้นได้..ให้บวชเณร
เจ้าอุ้มเวร..เป็นเพราะหนุ่ม..รุมขอมา..๑๗๘

หมวดกลอนรบ..ขอขบคิด..มาชิดชก
ป้ากุลขอ..ต่อหลายยก..ชกช่าช่า
หรือจะชก..วกจังหวะ..มารุมบ้า
แล้วค่อยมา..ท่าประเลง..เพลงไทยเดิม..๑๗๙

หากลุงเวบ..เห็นดี..มีกลอนรบ
ชกสยบ..คนใจร้าย..ให้หมวดเพิ่ม
จะได้ชก..หลายยกไง..ใครจะเติม
ป้ากุลเหิม..ฮึกนัก..รบยักษ์มาร..๑๘๐
(อิอิอิ..แบบว่า..รบหนักไปหน่อย..ขออภัยนะคะลุงเวบ..ประสาคนแก่..สาวๆอย่างหนูอุ้มเขาถึงจะอยู่หมวดกลอนรัก)

[nnn]

มาต่อกร  หรือต่อกลอน  เราควรคิด
ว่าชีวิต  ถูกลิขิต  เป็นแบบไหน
ต้องต่อกร  กับผู้อื่น  หรืออย่างไร
หรือเอาใจ  ใช้ต่อกลอน  เติมเต็มกัน

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

หมู่มวลมิตร คิดสงสารพามาต่อ
ไม่นานก่อ กำเนิด ประเสริญสิ่ง
เกือบครบพัน ไม่นานเกินอย่าประวิง
มิตรไม่นิ่ง ยังรีบนับขับคำกลอน...๑๗๕

หมวดกลอนรัก เราทำมันซะมั่ว
e-noกลัว ไม่ถึงฝันพลันหลอกหลอน
จึงผันแปรกลอนบ้าง..อย่าตัดรอน
ทอฝันนอน..ตื่นแล้ว รีบแจวมา..๑๗๖

ปล่อยเราทำงานหนัก อยากพักหน่อย
ทำเป็นคอยเมียงมอง ลอบมองหา
นอนตื่นเถิด เย็นย่ำ ค่ำแล้วหนา
รีบ รีบมา ใกล้จะเมื่อย เลื้อยต่อเวร....๑๗๗

... รักหรอกจึงหยอกเล่น..

มาขอต่อ..หนออีกนิด..คิดอยากช่วย
น้องอุ้มสวย..ป้าช่วยต่อ..ขอตาเถร
ส่วนเจ้าดล..ไม่พ้นได้..ให้บวชเณร
เจ้าอุ้มเวร..เป็นเพราะหนุ่ม..รุมขอมา..๑๗๘

หมวดกลอนรบ..ขอขบคิด..มาชิดชก
ป้ากุลขอ..ต่อหลายยก..ชกช่าช่า
หรือจะชก..วกจังหวะ..มารุมบ้า
แล้วค่อยมา..ท่าประเลง..เพลงไทยเดิม..๑๗๙

หากลุงเวบ..เห็นดี..มีกลอนรบ
ชกสยบ..คนใจร้าย..ให้หมวดเพิ่ม
จะได้ชก..หลายยกไง..ใครจะเติม
ป้ากุลเหิม..ฮึกนัก..รบยักษ์มาร..๑๘๐
(อิอิอิ..แบบว่า..รบหนักไปหน่อย..ขออภัยนะคะลุงเวบ..ประสาคนแก่..สาวๆอย่างหนูอุ้มเขาถึงจะอยู่หมวดกลอนรัก)

ฮ้า ฮ้า ฮ้า ดูปา ช่างเก่งนัก
จะกลอนรัก กลอนรบ สยบหา
มีแรงหรือ จะไปชก เป็นยกยา
อยู่นิ่งๆ ดีกว่า ป้ากุล ...(๑๗๙)

[กุลมาตา(singlemom99)]

เจ้าสาวๆ..เหล่ากวี..ศรีสง่า
จะให้ป้า..ไม่กล้าชก..ปาครกไหม
แค่ฟุทเวิร์ค..ตามจังหวะ..ชะช่าไง
เพราะว่าไขมันเยอะ..เชอะอ้วนจัง...๑๘๕
.
แค่มาเต้น..เป็นจังหวะ..หามิได้
มิต่อกร..ค้อนไป..ให้รู้มั่ง
อย่ารังแก..คนแก่เฒ่า..เฝ้าระวัง
เพียงมานั่ง..ต่อกลอนกานท์..สานสัมพันธ์..๑๘๖
.
เหล่ากวี..ที่บ้านไทย..น้ำใจนั้น
มาร่วมกัน..ได้พันครบ..จบสนั่น
อีกแปดร้อยบทกว่าๆ..มาช่วยกัน
วันไหนคัน..ป้ายันต่อ..ขอกานท์กลอน..๑๘๗
..
อิอิอิ..ไม่คัน..แต่งไม่ออกนะสาวๆ..แก่แล้วนิ่งมากไป..ตะคริว..ขอรบแบบออกกำลัง..หมอสั่งจ้า
มิสามารถกลับไปหุ่นดีแบบสาวๆแล้ว..ลดมากสุดได้ ๕๕..ประมาณ..ตอนป้าสาวๆ..๔๕..มันมาจากเจ้าดล..เอิ๊กๆๆ

[masapaer]

หนึ่งนาทีที่ฉันนั้นนอนหลับ
กลอนขยับกลับตื่นกลืนฟ้าสาง
ลำนำพจน์จรดพันนั้นไม่วาง
ด้วยฝันต่างมุ่งมั่นกลั่นออกมา  (19 1 )

อ่านกลอนได้ให้ยิ้มแซมปริ่มแก้ม
สีสันแต้มลานกวีมีคุณค่า
ขอให้หลั่งกวีกานท์ธารธารา
สมตั้งตาเหล่าท่านผู้บรรเลง  (192)

[ดิษฐา]

อยากให้คลายปลายทางสว่างไส
กลัวมิตรไร้ใครสู้คอยอยู่ข้าง
ไร้ความสุขทุกข์ในโลกเศร้าโศกจาง
อันทางร้างอ้างว้างแท้ ไม่แน่นอน..193

มองหันกลับลับตานี่หนาเพื่อน
ไม่เคยเลือนเชือนมิตรที่คิดสอน
อันความจริงสิงสู่ดูอาวรณ์
หากเหนื่อยอ่อนวอนพัก...อย่าหนักใจ..194

สัมผัสหายซะแล้ว...ไม่ทันคุณมะสะแปร์....เร็วจริงๆ...

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

สู้ สู้ สู้  สู้ตาย เอาไว้ก่อน
อย่ามัวนิ่ง มัวนอน ก่อนหลับฝัน
มาร่วมขีด ร่วมข่วน สำนวนพลัน
จะได้ไกล้ ถึงฝัน กันสักที

[ปากะญอ]

มาร่วมด้วยช่วยกันผันอักษร
ผมคนจรวอนคำนำสักขี
มาต่อบทจดถ้อยร้อยวลี
ส่งวจีทีละบทมาจดจาร............(๑๙๘)

หวังต่อเติมเพิ่มคำนำเสนอ
แต่กลับเผลอไม่เพราะเสนาะขาน
อยากร่วมด้วยช่วยนำคำสราญ
จึงอาจหาญจารถ้อยแล้วค่อยไป.........(๑๙๙)

อยากให้ถึงฝั่งพันวันข้างหน้า
ต่อบทมาไม่เยอะกลัวเลอะไข
กลอนผมมันไม่เข้าท่าอย่าว่าไป
โปรดอภัยในกลอนกาพย์ที่ทาบมา...........(๒๐๐)

[ทอฝัน]

...สองร้อยบทผ่านแล้วต้องแจวต่อ
แม้เจ็บคอครางครวญจวนจะล้า
จ๋อยเลยลิงทะโมนโดนฉีดยา
พอไข้ซามาเร่งรำระบำกลอน...(201)

...เพื่อนพี่เรามากันตรึมซึมไม่ได้
แอบอู้ไปหลายวันมันรุ่มร้อน
ขยับเลื่อนเคลื่อนเข้มเต็มทุกตอน
สื่อสะท้อนสบทบใกล้ครบพัน.../ทอฝัน...(202)

[ตะวันฉาย]

...มาต่อกลอนร้อยกานท์ร่วมจารไข
น้องคนไกล อย่าตัดพ้อ ท้อเลยหนา
ส่งแรงใจ ให้เจ้า รีบเข้ามา
รีบบึ่งพา อักษร วอนคนไกล...........(๒๐๖)

...อย่าเพิ่งจร แดนดง พงไพรสัณ
ร่วมแบงปัน อักษรา ให้พาไหว
แม่นางฟ้า ยาวี พาทีไป
มิตรของใจ  ยังคอย ที่ซอยเดิม.........(๒๐๗)

...ซอยประจำบ้านกลอนคือตอนเศร้า
เหมือนซอยเข้า...ใจขาด...เฝ้าบาดเสริม
กลอนรสรัก ขาดไป  ใครจะเติม
จะประเดิม  ให้หายขาด รอยบาดใจ.......(๒๐๘)

...มาเถิดน้องมาต่อร่วมทอฝัน
อ้อนบทกันวันละนิดจิตแจ่มใส
ต่างเข้ามาว่ากลอนอย่าจรไกล
ส่งมิตรใจให้เจ้าเฝ้าตามมา...................(๒๐๙)

...ยังมีเพื่อนน้องพี่มวลหมู่มิตร
ช่วยลิขิตนิมิตฝันครันห่วงหา
ส่งออดอ้อนกลอนแว่วเป็นแนวพา
บ่งรอท่าว่าตอบรับขับกลอนกล................(๒๑๐)

[มังกรเดียวดาย]

โอ้ว!!พันบทเยอะแยะยากแกะอ่าน
ต่างผลงานต่างกวีหลากสีสัน
มารายร้อยเรียงถ้อยให้ครบพัน
ขอตามด้วยสักอันก็ยังดี.....(๒๑๑) 

[ทอฝัน]

...สุดตระหนกอกหวั่นขวัญผวา
เจ้าหทัยกัลยามาล้าหนี
เชื่อมสัมพันธ์แต่วันแรกแจกไมตรี
สาวยาวีฟังพี่หน่อยอย่าน้อยใจ...(212)

...กลอนของน้องฟ้องคำล้ำสาระ
ช่างฉานฉะชั้นเชิงระเริวไหว
พี่ตะวันยืนยันย่อมฝันไกล
ทั้งเก่าใหม่ใครอ่านล้วนขานชม...(213)

...ทุกท่วงทีลีลาน่าเรียนรู้
ใช้เป็นครูลำนำกานท์ผสานสม
พี่ทอฝันนั้นรักเจ้าเฝ้านิยม
ด้วยเห็นคมเหลี่ยมเพชรแท้จึงแน่ใจ...(214)

...ล้วนวับวาวพราวแพรวแววสลอน
ในบ้านกลอนมีครูบามาขานไข
ลองเขียนซีพี่เพื่อนหนุนเราอุ่นใจ
บันทึกไว้ให้ครบจบที่พัน.../ทอฝัน...(215)

[ทอฝัน]

...เวียนมาดูประตูบ้านผ่านสวนซุ้ม
แวะหลบมุมพักร้อนแล้วร่อนฝัน
ใครเดินผ่านขานขับรับจำนรร
มาช่วยกันต่อกลอนอ้อนวจี...(216)

...คงอีกหลายเพ-ลากว่าจะครบ
หนึ่งพันจบเจนทางพร่างวิถี
กระทู้เศร้าเหงาร้างบ้างบางที
วอนเพื่อนพี่ปลุกใจให้ไฟคืน...(217)

...พิกุลโรยโปรยพวงร่วงชานบ้าน
กลิ่นสะอ้านเคล้าปรุงจรุงรื่น
ปีบสลัดดอกขาวพร่างพราวพื้น
บัวเผยตื่นฟื้นกลับรับตะวัน...(218)

...จวบเย็นย่ำค่ำแล้วแว่วเพลงซึ้ง
ระนาดคลึงครวญครางทางเพลงผัน
พิรุณร่ำนำมิตรชิดสัมพันธ์
ร้อยเรียงฝันปันพจน์เพื่อจดจาร.../ทอฝัน...(219)

[ดินทราย]

แด่กวีที่ซ่อนในกลอนเก่า
แอบเห็นเงาเจ้าเอ่ยเสียงเปรยหวาน
คงมีสุขสนุกดีที่ปั้นกานท์
ขอวิญญาณท่านสุขหมดทุกข์เทอญ.......(220) 


****ไม่เพราะนะค่ะ หนูพึงฝึกแต่งจะพยายามค่ะ****