ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปรางทิพย์]

ในห้วงดึกนึกถึงคะนึงหวน
รักรัญจวนครวญหาคราสุขขี
จึงเรียงร้อยถ้อยกานท์หวานวลี
หมายถึงพี่ที่หลับรับรู้ใจ

ว่าปลายทางนางหนึ่งซึ่งเคยหวง
อยู่ในห้วงท่วงฝันยังหวั่นไหว
วอนดาวเดือนเลื่อนลอยน้อยฤทัย
มิหลับใหลใจเอ๋ยเคยภิรมย์

กลิ่นราตรีคลี่แย้มร่วมแซมหอม
เคยถนอมยอมพลีวจีสม
พอดอกโรยโหยไห้หัวใจตรม
ร้าวระบมจมทุกข์เมื่อสุขคลาย

หยาดน้ำค้างกลางหาวเมื่อคราวหวาน
กลับแหลกลาญกาลเปลี่ยนรักเวียนหาย
ปล่อยให้ปรางร้างร้าวหนาวใจกาย
นัยความหมายพ่ายรักยากจักลืม

[กุลมาตา(singlemom99)]

น้ำใจชาย..พอได้ชม..สมที่หมาย
รักกลับกลาย...มลายสิ้น..โบยบินจาก
รักเคยหวาน..ซ่านทรวง..กลับลวงพราก
จึงพ่ายรัก..ต้องจากพราก..หักใจจร

[ไพร พนาวัลย์]

เพราะอ่อนแอแพ้พ่ายให้ความรัก
ต้องอกหักรักขมตรมสุดถอน
แม้ห่างไกลหัวใจยังอาวรณ์
ถึงงามงอนคนดีที่เคยชม

เราบุญน้อยต้อยต่ำต้องจำจาก
แม้รักมากเพียงไรไม่มัวก้ม
ขอหลีกทางร้างไกลไม่ปรารมภ์
เพราะรักล่มจมแล้วแก้วขอลา

 

“ปรางค์ สามยอด”

[พิมพิลาไลย]

ยอมพ่ายแพ้แม้ใจไม่อาจตัด
ต้องสลัดขัดใจไม่โหยหา
พ่ายรักนี้มีกรรมที่ทำมา
ไม่อาจฝ่าหาฝันที่ฉันคอย

ฝันคนเดียวเปลี่ยวใจไร้ความหวัง
ในภวังค์ยังเศร้าและเหงาหงอย
เหมือนคนบ้าท่าทางช่างเลื่อนลอย
น้ำตาปรอยถอยห่างอย่างเศร้าทรวง



พิมพิลาไลย

[กฤษณาต้องน้ำ]

วันนี้พ่าย .................
ฉันพ่ายแพ้เธอรู้บ้างไหม
เมื่อวานฉันมีเธออยู่ไกล้ 
 วันนี้ฉันไม่เหลือใคร พรุ่งนี้คงไร้ซึ่งเงาเธอ

.........จากเคยซึ้งต้องกลายเป็นคนไม่รู้จัก
จากคนรักกลายเป็นแฟนเก่า
.............ณ..........ห้องนี้เคยมีสองเรา
จากนี้คงเหลือเพียงภาพเก่าๆในห้วง..........ความทรงจำ.......                     

[ตะวันฉาย]

...มาเข้าค่ายหมายฝึกบันทึกรัก
พาตั้งปักหลักแน่นเหมือนแผ่นหิน
หวังจารึกผนึกนำย้ำคำริน
เฝ้าฝึกบินถิ่นรักสลักใจ

...สุดท้ายมาแพ้พ่ายในค่ายพัก
เอาใจปักยังหักให้ผลักไส
หลงคารมบ่มนำระกำไป
พ่ายกลไกใจคอย...ลบรอยจำ...

[จ้อง เจรียงคำ]

...มาเข้าค่ายหมายฝึกบันทึกรัก
พาตั้งปักหลักแน่นเหมือนแผ่นหิน
หวังจารึกผนึกนำย้ำคำริน
เฝ้าฝึกบินถิ่นรักสลักใจ

...สุดท้ายมาแพ้พ่ายในค่ายพัก
เอาใจปักยังหักให้ผลักไส
หลงคารมบ่มนำระกำไป
พ่ายกลไกใจคอย...ลบรอยจำ...

ไปเข้าค่ายไหนมาหาไม่เห็น
ค่ายรักเขาเช้าเย็นเข็นถึงค่ำ
ชะเง้อออกนอกค่ายเหมือน..พบเงื่อนงำ
มีค่ายทำ..เลียนลอก..บอกค่ายรัก

ยืนใจลอยคอยอยู่.ประตูค่าย
ตะวันฉายหายจ้อย..เลื่อนลอยหนัก
ลงทะเบียนเขียนคู่ไว้..ได้สักพัก
เธอถูกลัก..ไปไว้..ค่ายรักลวง

[chaipan1999]

พ่ายดวงใจร้ายนักให้รักหลง
เฝ้ามั่นคงตรงต่อไม่ท้อหนี
อิ่มเอมใจในรักภักดิ์เปรมปรี
เพียงฤดีรักซื่อถือจริงใจ

หลอกดวงใจวาบหวามให้คร้ามหวิว
ถ้อยวจีแผ่วพลิ้วระริ้วไหว
ใช้คำหวานพร่ำหว่านซ่านฤทัย
พาลอยไหลติดบ่วงในดวงมาลย์

ถลำลึกนึกรักมักเกินแก้
พลันเห็นความจริงแท้เริ่มขับขาน
เธอเปลี่ยนคู่ชู้ชื่นไม่ยืนนาน
สิ้นรสหวานพาลขมระทมทรวง

พ่ายหัวใจหลงให้ไปจนหมด
พ่ายความรักรันทดเคยห่วงหวง
พ่ายร้อยพิษฤทธิ์เสน่ห์เล่ห์ลมลวง
คนช้ำทรวง พ่ายใจรัก..จัก..ขอ..ลา..

 

["สายธารศรัทธาธรรม"]

หยดน้ำตา หลั่งไหล เป็นสายน้ำ    จะชอกช้ำ หนักแสน เป็นหมื่นหน

ร้อยพันคำ ขอโทษ จากใจตน   อาจเป็นพรหม ลิขิตคน ให้เจอกัน

[สายใย]

หยาดน้ำตา พาให้ หัวใจช้ำ
หยาดน้ำคำ ทำให้  หัวใจหวั่น
อยาดน้ำค้าง ห่างเหิน เมินสัมพันธ์
แค่หยาดฝัน ฉันประจักษ์ ว่ารักเธอ

เพราะใจฉัน มันอ่อน แค่ก้อนเนื้อ
จึงหลงเชื่อ เผื่อใจ ให้เสมอ
แม้รู้ว่า มาทีหลัง ยังละเมอ
พ่ายรักเธอ เจอกัน วันสิ้นลม...

 

[ปรางทิพย์]

น้ำใจชาย..พอได้ชม..สมที่หมาย
รักกลับกลาย...มลายสิ้น..โบยบินจาก
รักเคยหวาน..ซ่านทรวง..กลับลวงพราก
จึงพ่ายรัก..ต้องจากพราก..หักใจจร (กุลมาตา)


รักสลายพ่ายแพ้ยากแก้ไข
ดังกองไฟไหม้รุมเผาสุมขอน
ให้ระอุคุกรุ่นมอดมุ่นรอน
ทุกห้วงตอนร้อนรนหม่นเหลือเกิน

[ปรางทิพย์]

เพราะอ่อนแอแพ้พ่ายให้ความรัก
ต้องอกหักรักขมตรมสุดถอน
แม้ห่างไกลหัวใจยังอาวรณ์
ถึงงามงอนคนดีที่เคยชม

เราบุญน้อยต้อยต่ำต้องจำจาก
แม้รักมากเพียงไรไม่มัวก้ม
ขอหลีกทางร้างไกลไม่ปรารมภ์
เพราะรักล่มจมแล้วแก้วขอลา

 

“ปรางค์ สามยอด”

เพราะรักซ้อนซ่อนเงื่อนจึงเลือนหาย
แสนเสียดายสายสวาทปรารถนา
เคยร่วมสานผ่านพ้นหม่นอุรา
รินน้ำตาลาไกลไร้ร่องรอย

หวังสักวันปัญญาจะพาพบ
ถ้อยสยบจบสิ้นแม้จินต์หงอย
เถอะชีวิตผิดบ้างด้วยต่างคอย
ดั่งเรือน้อยลอยคว้างกลางคลื่นลม

[แม่ค้าหน้าหวาน]

หยาดน้ำตา...หลั่งไหล...เป็นสายน้ำ
จะชอกช้ำ...หนักแสน...เป็นหมื่นหน
ร้อยพันคำ...ขอโทษ...จากใจตน
อาจเป็นพรหม...ลิขิตคน...ให้เจอกัน...(พลังศรัทธา)

ฤานี่คือ...ลำนำ...ของชีวิต
เนรมิตร...ทุกสิ่ง...ใช่ใจฝัน
สุขหรือทุกข์...คละเคล้า...เศร้าปนกัน
ดั่งสวรรค์..ลิขิตไว้...ให้มาเจอ...

[ตะวันฉาย]

ไปเข้าค่ายไหนมาหาไม่เห็น
ค่ายรักเขาเช้าเย็นเข็นถึงค่ำ
ชะเง้อออกนอกค่ายเหมือน..พบเงื่อนงำ
มีค่ายทำ..เลียนลอก..บอกค่ายรัก

ยืนใจลอยคอยอยู่.ประตูค่าย
ตะวันฉายหายจ้อย..เลื่อนลอยหนัก
ลงทะเบียนเขียนคู่ไว้..ได้สักพัก
เธอถูกลัก..ไปไว้..ค่ายรักลวง

...มีค่ายกล...ดลใจ...ให้สัมผัส
จึงสลัด...ปัดค่ายพี่...มิมีหวง
เข้าฝึกหัด...รักจริง...เข้าสิงทรวง
หลงติดบ่วง...ลวงซ้ำ...กระหน่ำใจ

...หาทางออก...จากค่ายกล...จนใจเซ่อ
ผิดที่เผลอ...หลงเข้า...เศร้าหวั่นไหว
คิดว่าค่าย...รักจริง...จึงวิ่งไป
สุดท้ายใย...ใจกลวง...ลวงรักเรา...

...หากกลับคืน...ค่ายพี่...มีรับไหม
กลับค่ายใจ...ยังรอ...พอคนเหงา
เปิดประตู...อยู่รอท่า...หรือพล่าเงา
หรือล่อเรา...ให้เข้าบ่วง...แล้วลวงใจ...

[จ้อง เจรียงคำ]

...มีค่ายกล...ดลใจ...ให้สัมผัส
จึงสลัด...ปัดค่ายพี่...มิมีหวง
เข้าฝึกหัด...รักจริง...เข้าสิงทรวง
หลงติดบ่วง...ลวงซ้ำ...กระหน่ำใจ

...หาทางออก...จากค่ายกล...จนใจเซ่อ
ผิดที่เผลอ...หลงเข้า...เศร้าหวั่นไหว
คิดว่าค่าย...รักจริง...จึงวิ่งไป
สุดท้ายใย...ใจกลวง...ลวงรักเรา...

...หากกลับคืน...ค่ายพี่...มีรับไหม
กลับค่ายใจ...ยังรอ...พอคนเหงา
เปิดประตู...อยู่รอท่า...หรือพล่าเงา
หรือล่อเรา...ให้เข้าบ่วง...แล้วลวงใจ...(น้องตะวันฉาย)


วันที่ใจว่างเปลี่ยวเหลียวไม่พบ
วันที่จบจากกันฝันที่ไขว่
วันที่เหงามีเงาอยู่..เป็นคู่ไป
วันที่ใครมีกัน..ฉันไม่มี

วันที่เราก้าวสู่ประตูรัก
วันที่หนักเหนื่อยท้อก็สุขี
วันที่สุขยิ่งท้นล้นฤดี
วันเหล่านี้..ที่เพ้อ..หลังเธอลา

วันที่เรา..เข้าค่าย..หมายฝึกรัก
เพราะฝึกหนัก..ในขั้น..ต้องฟันฝ่า
วันที่เธอท้อแท้..แพ้น้ำตา
วันที่เขา..เข้ามา..พาเธอไกล

ได้แต่หวัง..ทั้งใจ..ให้ทั้งคู่
เดินไปสู่ สิ่งดี..มีรักใหม่
ส่วนรักเก่า..เราย้ำ..ขอทำใจ
แต่นี้ไป..ไม่หมาย..เข้าค่ายรัก ..(พี่อาร์ตี้)

[ตะวันฉาย]

วันที่ใจว่างเปลี่ยวเหลียวไม่พบ
วันที่จบจากกันฝันที่ไขว่
วันที่เหงามีเงาอยู่..เป็นคู่ไป
วันที่ใครมีกัน..ฉันไม่มี

วันที่เราก้าวสู่ประตูรัก
วันที่หนักเหนื่อยท้อก็สุขี
วันที่สุขยิ่งท้นล้นฤดี
วันเหล่านี้..ที่เพ้อ..หลังเธอลา

วันที่เรา..เข้าค่าย..หมายฝึกรัก
เพราะฝึกหนัก..ในขั้น..ต้องฟันฝ่า
วันที่เธอท้อแท้..แพ้น้ำตา
วันที่เขา..เข้ามา..พาเธอไกล

ได้แต่หวัง..ทั้งใจ..ให้ทั้งคู่
เดินไปสู่ สิ่งดี..มีรักใหม่
ส่วนรักเก่า..เราย้ำ..ขอทำใจ
แต่นี้ไป..ไม่หมาย..เข้าค่ายรัก ............(พี่อาร์ตี้)

...อย่าเพิ่งเศร้า...ซึมใจ...ไปไกลลับ
หากคืนกลับ...มาค่าย...ยังหมายหนัก
หวังค่ายเก่า...เฝ้ารอ....ขอเพิงพัก
ตั้งค่ายหลัก...สลักใจ...คนไกลคืน

...วันที่ออก...จากค่าย...มาพ่ายรัก
วันอกหัก...พักวาง...ทางขมขื่น
วันที่ฝึก...โบยบิน...ถิ่นรักยืน
น้ำตายื่น...คืนหลัง...เข้าฝังใน

...มิหวังขอ...ให้พี่...นี้คงอยู่
เปิดประตู...ดูก่อน..ตอนอ่อนไหว
มิหวังขอ...ให้พี่...นี้อภัย
ขอจากไป...บนค่ายใจ...ไกลจากเธอ...

...ที่จากมา...ใช่ว่า..ไม่ห่วงหา
ที่จากมา...ใช่ว่า...พาเสนอ
ที่จากมา...น้ำตาหลั่ง...ทั้งละเมอ
ที่จากเธอ...เพราะยังรอ...ขอกลับคืน..............(น้องตะวันฉาย)

[จ้อง เจรียงคำ]

ค่ายรักพี่นี้ร้าง..ห่างรักหาย
ขอขึ้นป้าย..ค่ายพัก..คนรักขื่น
ผู้ผิดหวัง..พลั้งพลาด..ขาดที่ยืน
ผู้กล้ำกลืน..ฝืนเก็บ..ความเจ็บมา

หมดสภาพ..ราบสึก..ค่ายฝึกรัก
นโยบาย..หลายหลัก..ถูกหักค่า
ทุกแผนการ..อ่านจาก..หลากตำรา
ใส่ตะกร้า..เก็บตั้ง..ชั่งกิโล (ขาย  )

[ตะวันฉาย]

ค่ายรักพี่นี้ร้าง..ห่างรักหาย
ขอขึ้นป้าย..ค่ายพัก..คนรักขื่น
ผู้ผิดหวัง..พลั้งพลาด..ขาดที่ยืน
ผู้กล้ำกลืน..ฝืนเก็บ..ความเจ็บมา

หมดสภาพ..ราบสึก..ค่ายฝึกรัก
นโยบาย..หลายหลัก..ถูกหักค่า
ทุกแผนการ..อ่านจาก..หลากตำรา
ใส่ตะกร้า..เก็บตั้ง..ชั่งกิโล (ขาย  )............(พี่อาร์ตี้)

...มาร่วมด้วยช่วยชั่งตั้งป้ายปัก
นโยบายถูกหักพักที่หมาย
กับใจเหลือเผื่อค่าจะว่ากลาย
กลัวจะหาย...มาขายก่อน...ทอนราคา

...กับเศษซากหากลึกผนึกแน่น
มาขึ้นแท่นแผ่นกิโลโผเข้าหา
ลดและแลกแจกแถมแซมกันมา
ถ้าต้องตาก็ซื้อไปใจพังภิณฑ์

...ลบรอยร้าวที่ก้าวบนค่ายรัก
ลบรอยหักพักรอพอถวิล
ลบรอยเศร้าที่เข้าเนาชีวิน
ลบหมดสิ้นแม้ถิ่นค่าย...ที่พายพัง.............(น้องตะวันฉาย)

[♥Bird♥]

ค่ายรักพี่นี้ร้าง..ห่างรักหาย
ขอขึ้นป้าย..ค่ายพัก..คนรักขื่น
ผู้ผิดหวัง..พลั้งพลาด..ขาดที่ยืน
ผู้กล้ำกลืน..ฝืนเก็บ..ความเจ็บมา

หมดสภาพ..ราบสึก..ค่ายฝึกรัก
นโยบาย..หลายหลัก..ถูกหักค่า
ทุกแผนการ..อ่านจาก..หลากตำรา
ใส่ตะกร้า..เก็บตั้ง..ชั่งกิโล (ขาย  )............(พี่อาร์ตี้)

...มาร่วมด้วยช่วยชั่งตั้งป้ายปัก
นโยบายถูกหักพักที่หมาย
กับใจเหลือเผื่อค่าจะว่ากลาย
กลัวจะหาย...มาขายก่อน...ทอนราคา

...กับเศษซากหากลึกผนึกแน่น
มาขึ้นแท่นแผ่นกิโลโผเข้าหา
ลดและแลกแจกแถมแซมกันมา
ถ้าต้องตาก็ซื้อไปใจพังภิณฑ์

...ลบรอยร้าวที่ก้าวบนค่ายรัก
ลบรอยหักพักรอพอถวิล
ลบรอยเศร้าที่เข้าเนาชีวิน
ลบหมดสิ้นแม้ถิ่นค่าย...ที่พายพัง.............(น้องตะวันฉาย)

ถ้าลบได้ลบไปแล้วละน้องเอ่ย
ไม่รู้เลยรักนี้มีความหลัง
ได้แต่ปลงจิตอนิจจัง
ชีวิตนี้มีหนึ่งครั้งที่รักเธอ

[ปรางทิพย์]

ยอมพ่ายแพ้แม้ใจไม่อาจตัด
ต้องสลัดขัดใจไม่โหยหา
พ่ายรักนี้มีกรรมที่ทำมา
ไม่อาจฝ่าหาฝันที่ฉันคอย

ฝันคนเดียวเปลี่ยวใจไร้ความหวัง
ในภวังค์ยังเศร้าและเหงาหงอย
เหมือนคนบ้าท่าทางช่างเลื่อนลอย
น้ำตาปรอยถอยห่างอย่างเศร้าทรวง

พิมพิลาไลย

จำขจัดตัดใจไร้ความฝัน
จะลืมวันปัญหาคราห่วงหวง
ลืมว่าเคยเกยกอดพลอดคำลวง
หวังปลดบ่วงห้วงรักพักดวงแด

ฟ้าสีหม่นคนหมองดั่งครองช้ำ
ถ้อยลำนำคำฝากมากรอยแผล
ไปเถิดไป...ไยจึงคะนึงแล
ปล่อยผู้แพ้แก้ปมสาสมใจ