ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มังตรา]

ถึงบ้านไกล   แต่ใจ   ไม่ไร้รัก                              แนบสมัคร   รักเพื่อน   ไม่เลือนหาย
ระยะทาง   ไกลมาก  หากจิตกลาย                      รักมิคลาย   จึงดูใกล้   ใจชิดกัน

เพื่อนอยู่ไง  ทางโน้น  โฟนส่งข่าว                       ถามเรื่องราว  เหตุทุกข์  หรือสุขสันต์
ฝนตกไหม  ทางนั้น    ถามกลับพลัน                     คิดถึงกัน  ห่วงหา  เอื้ออาทร

ระยะทาง  ไม่ห่าง    หนทางรัก                           หากสลัก   ความคิดถึง  คนึงก่อน
แล้วรักจะ  ตามเข้า  มาเว้าวอน                            เสียงออดอ้อน  แนบซึ้ง   ถึงคนไกล        

                                                                                                                                        

[กุลมาตา(singlemom99)]

ถึงบ้านไกล   แต่ใจ   ไม่ไร้รัก                              แนบสมัคร   รักเพื่อน   ไม่เลือนหาย
ระยะทาง   ไกลมาก  หากจิตกลาย                      รักมิคลาย   จึงดูใกล้   ใจชิดกัน

เพื่อนอยู่ไง  ทางโน้น  โฟนส่งข่าว                       ถามเรื่องราว  เหตุทุกข์  หรือสุขสันต์
ฝนตกไหม  ทางนั้น    ถามกลับพลัน                     คิดถึงกัน  ห่วงหา  เอื้ออาทร

ระยะทาง  ไม่ห่าง    หนทางรัก                           หากสลัก   ความคิดถึง  คนึงก่อน
แล้วรักจะ  ตามเข้า  มาเว้าวอน                            เสียงออดอ้อน  แนบซึ้ง   ถึงคนไกล        

                                                                                                                                        

บ้านใกล้ไกลก็รักได้..ใช่อุปสรรค
ขวางทางรักของใครได้เล่าหนา
หากรักแล้วไม่คลาดแคล้วนะแก้วตา
วันเวลาระยะทางแผ้วถางไป
.
ขอเพียงใจใกล้กัน..ฝันห่วงหา
ขอเวลาคิดถึงกัน..ฝันถึงได้
ขอให้รักจักมั่น..ฝันไม่ไกล
หากมีใจบ้านไกลใกล้..ไม่สำคัญ

[ดิษฐา]

ถึงบ้านไกล   แต่ใจ   ไม่ไร้รัก                              แนบสมัคร   รักเพื่อน   ไม่เลือนหาย
ระยะทาง   ไกลมาก  หากจิตกลาย                      รักมิคลาย   จึงดูใกล้   ใจชิดกัน

เพื่อนอยู่ไง  ทางโน้น  โฟนส่งข่าว                       ถามเรื่องราว  เหตุทุกข์  หรือสุขสันต์
ฝนตกไหม  ทางนั้น    ถามกลับพลัน                     คิดถึงกัน  ห่วงหา  เอื้ออาทร

ระยะทาง  ไม่ห่าง    หนทางรัก                           หากสลัก   ความคิดถึง  คนึงก่อน
แล้วรักจะ  ตามเข้า  มาเว้าวอน                            เสียงออดอ้อน  แนบซึ้ง   ถึงคนไกล        

                                                                                                                                        

บ้านใกล้ไกลก็รักได้..ใช่อุปสรรค
ขวางทางรักของใครได้เล่าหนา
หากรักแล้วไม่คลาดแคล้วนะแก้วตา
วันเวลาระยะทางแผ้วถางไป
.
ขอเพียงใจใกล้กัน..ฝันห่วงหา
ขอเวลาคิดถึงกัน..ฝันถึงได้
ขอให้รักจักมั่น..ฝันไม่ไกล
หากมีใจบ้านไกลใกล้..ไม่สำคัญ

ใจเฝ้าถาม พร่ำหา อยู่ดีไหม
คอยห่วงใย ห่างไกล เกินเฝ้าฝัน
หลับตานอน ห่มผ้า อย่าดึงดัน
คิดถึงกัน ก่อนหลับขับนิทรา

อยากคอยมอง อยู่ใกล้ อยากใครบ้าง
ระยะทาง แสนห่าง เกินครึ่งฟ้า
ทำได้เพียง เมียงมอง แล้วหลับตา
หวังเพียงว่า ยังรับรู้ว่าห่วงใย

[มังตรา]

บ้านใกล้ไกลก็รักได้..ใช่อุปสรรค
ขวางทางรักของใครได้เล่าหนา
หากรักแล้วไม่คลาดแคล้วนะแก้วตา
วันเวลาระยะทางแผ้วถางไป
.
ขอเพียงใจใกล้กัน..ฝันห่วงหา
ขอเวลาคิดถึงกัน..ฝันถึงได้
ขอให้รักจักมั่น..ฝันไม่ไกล
หากมีใจบ้านไกลใกล้..ไม่สำคัญ


หากมีใจ  บ้านไกลใกล้   ไม่สำคัญ                   เสียงจำนรร   ของเพื่อน   ดังเจื้อนหู
แม่โฉมศรี    เพื่อนจ๋า  น่าเอ็นดู                      ใครครองคู่  คงสุข  หมดทุกข์ใจ

เพราะนิสัย  ใจกว้าง  อย่างเปิดเผย                  ฟังเฉลย  หัวใจตรง  ไม่สงสัย
พูดจากปาก  เหมือนลอก  ออกจากใจ                ด้วยนิสัย  ใจจิต   ช่างคิดงาม                                                                                                           


                                                                                                                                                                 

[มังตรา]

ใจเฝ้าถาม พร่ำหา อยู่ดีไหม
คอยห่วงใย ห่างไกล เกินเฝ้าฝัน
หลับตานอน ห่มผ้า อย่าดึงดัน
คิดถึงกัน ก่อนหลับขับนิทรา

อยากคอยมอง อยู่ใกล้ อยากใครบ้าง
ระยะทาง แสนห่าง เกินครึ่งฟ้า
ทำได้เพียง เมียงมอง แล้วหลับตา
หวังเพียงว่า ยังรับรู้ว่าห่วงใย


หวังเพียงว่า  ยังรับรู้   ว่าห่วงใย                                ด้วยจิตใจ  ยังรับรัก  ประจักษ์หนา
คนน่ารัก  สลักแนบ  แอบอุรา                                      จะกี่ฟ้า  ต้องฟันฝ่า  ไปหาเธอ

ที่เมียงมอง  ร้องเรียก  เสียงเพรียกบ่น                        พี่ทุกข์ทน   จนใจ  ให้คิดเก้อ
ด้วยสักวัน   ที่ฝัน   ฉันและเธอ                                    คงเลิกเพ้อ   ละเมอหา  คว้าแต่เงา

                                                                                                                         

[กุลมาตา(singlemom99)]

บ้านใกล้ไกลก็รักได้..ใช่อุปสรรค
ขวางทางรักของใครได้เล่าหนา
หากรักแล้วไม่คลาดแคล้วนะแก้วตา
วันเวลาระยะทางแผ้วถางไป
.
ขอเพียงใจใกล้กัน..ฝันห่วงหา
ขอเวลาคิดถึงกัน..ฝันถึงได้
ขอให้รักจักมั่น..ฝันไม่ไกล
หากมีใจบ้านไกลใกล้..ไม่สำคัญ


หากมีใจ  บ้านไกลใกล้   ไม่สำคัญ                   เสียงจำนรร   ของเพื่อน   ดังเจื้อนหู
แม่โฉมศรี    เพื่อนจ๋า  น่าเอ็นดู                      ใครครองคู่  คงสุข  หมดทุกข์ใจ

เพราะนิสัย  ใจกว้าง  อย่างเปิดเผย                  ฟังเฉลย  หัวใจตรง  ไม่สงสัย
พูดจากปาก  เหมือนลอก  ออกจากใจ                ด้วยนิสัย  ใจจิต   ช่างคิดงาม                                                                                                           


                                                                                                                                                                 

พ่อนักกลอนอ้อนฉอเลาะไพเราะล้ำ
"มังตรา"นำคำหวานสานอักษร
เรื่องหัวใจไม่ใกล้ไกลใคร่อาทร
ถึงสิงขรฟอนไฟฝ่าไปเอย

[*~ดอกเหมย~*]

ความจำเป็นที่กั้นคั่นเราห่าง
ระยะทางไกลเกินจะเดินถึง
มีแค่เพียงหัวใจที่คำนึง
ความคิดถึงไม่ร้างห่างตามกัน
กับเรื่องราวคราวนั้นยังฝังจิต
ยังตราติดตรึงในหัวใจฉัน
ห่างมาแล้วแต่หัวใจยังผูกพัน
แม้คืนวันจะผ่านนานเท่าไร

[มังตรา]

พ่อนักกลอนอ้อนฉอเลาะไพเราะล้ำ
"มังตรา"นำคำหวานสานอักษร
เรื่องหัวใจไม่ใกล้ไกลใคร่อาทร
ถึงสิงขรฟอนไฟฝ่าไปเอย


แต่งกลอนหวาน  อ้อนใคร  ไม่เป็นหรอก                        ได้แต่ลอก   กลอนใจ   ของใครเขา
อันนั้นนิด  อันนี้หน่อย   คอยเก็บเอา                             มังตราเขลา  เรื่องกลอนกาพย์   แพ้ราบกลอง

ที่พี่เอื้อน   เอ่ยร่าง  วางกลอนจรด                                ไม่อาจปด    ตรากคิด  จนจิตหมอง   
กลั่นพจน์พร่ำ    คำสด   ไม่ทดลอง                               ขอนวลน้อง   ตรองเล่น   ให้เห็นใจ

                                                                                                                                            

[กุลมาตา(singlemom99)]

พ่อนักกลอนอ้อนฉอเลาะไพเราะล้ำ
"มังตรา"นำคำหวานสานอักษร
เรื่องหัวใจไม่ใกล้ไกลใคร่อาทร
ถึงสิงขรฟอนไฟฝ่าไปเอย


แต่งกลอนหวาน  อ้อนใคร  ไม่เป็นหรอก                        ได้แต่ลอก   กลอนใจ   ของใครเขา
อันนั้นนิด  อันนี้หน่อย   คอยเก็บเอา                             มังตราเขลา  เรื่องกลอนกาพย์   แพ้ราบกลอง

ที่พี่เอื้อน   เอ่ยร่าง  วางกลอนจรด                                ไม่อาจปด    ตรากคิด  จนจิตหมอง   
กลั่นพจน์พร่ำ    คำสด   ไม่ทดลอง                               ขอนวลน้อง   ตรองเล่น   ให้เห็นใจ

                                                                                                                                            

อัน "มังตรา" ฉายางามหยาม "จเด็จ"
ไม่พูดเท็จจะเด็ดใจให้ไหวหวาม
สาวบ้านกลอนเห็นอ้อนคำทำงดงาม
คอยติดตามงามคำคิดเป็นมิตรกัน

[มังตรา]

ความจำเป็นที่กั้นคั่นเราห่าง
ระยะทางไกลเกินจะเดินถึง
มีแค่เพียงหัวใจที่คำนึง
ความคิดถึงไม่ร้างห่างตามกัน
กับเรื่องราวคราวนั้นยังฝังจิต
ยังตราติดตรึงในหัวใจฉัน
ห่างมาแล้วแต่หัวใจยังผูกพัน
แม้คืนวันจะผ่านนานเท่าไร


คืนที่ล่วง  เลยผ่าน   เนิ่นนานแล้ว                                   ใจแน่แน่ว    คงหา   ไม่ลาจาก
ห่วงแสนห่วง  ดวงใจ   ที่ไกลพราก                               ได้แต่ฝาก   กลอนพร่ำ   คำอาลัย

ความจำเป็น   เช่นนั้น   ฉันได้รู้                                      ที่ไม่อยู่  สู้หนีมา   อย่าว่าได้
ตรองคิดแล้ว   อยู่ก็แคล้ว   ต้องแจวไกล                           เพราะหัวใจ   เกินทนไหว    ใครลำเอียง

                                                                                                                                                                       

[มังตรา]

อัน "มังตรา" ฉายางามหยาม "จเด็จ"
ไม่พูดเท็จจะเด็ดใจให้ไหวหวาม
สาวบ้านกลอนเห็นอ้อนคำทำงดงาม
คอยติดตามงามคำคิดเป็นมิตรกัน


ถึงพูดไป   อย่างไร  ก็ไม่รัก                             สุดจะหัก   ห้ามจิต   คิดหวั่นไหว
แต่งกลอนอ้อน  วอนฝาก   จากหัวใจ                  หวังเพียงได้    พี่  น้อง  เพื่อน   ไว้เตือนกัน
                                                                                                                                     

[ดิษฐา]

ว่าคารมอ้อนสาว เจ้าเป็นหนึ่ง
มังตรา ซึ้งออดอ้อน ว่าอ่อนไหว
ระวังสาว ต่อคิว ให้เพลียใจ
สาวไหนไซร้ ติดกับ รักคารม

[มังตรา]

ว่าคารมอ้อนสาว เจ้าเป็นหนึ่ง
มังตรา ซึ้งออดอ้อน ว่าอ่อนไหว
ระวังสาว ต่อคิว ให้เพลียใจ
สาวไหนไซร้ ติดกับ รักคารม

โธ่  อุ้มจ๋า     มีที่ไหน    ใครติดกับ                              มีแต่ลับ   เลือนหาย   มลายสูญ
ทำมังตรา   นั่งหน้าเหงา  เศร้าเพิ่มพูน                          สุดอาดูร   รักหนีห่าง   ร้างราเลย