16 พฤษภาคม 2010, 03:56:PM |
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 08:26:PM |
ปางลขุมา
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2010, 08:26:PM » |
ชุมชน
|
แสนสงสารจับใจในสุ้มเสียง ไม่อาจเลี่ยงลบลี้หนีปัญหา จากคนที่หลบหายไม่กลายมา หลั่งน้ำตาเป็นสายเพราะชายลืม หากชอกช้ำหัวใจยังไม่หาย เอากระชายละลายน้ำนำมาดื่ม เมื่อฮอร์โมนหลั่งไหลจะได้ลืม แถมยังปลื้มปวดหายสบายตัว
|
|
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 08:57:PM |
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 09:00:PM |
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 09:14:PM |
กุลมาตา(singlemom99)
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 108
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,710
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2010, 09:14:PM » |
ชุมชน
|
เล่ห์ลมลวงล่วงล้ำให้ช้ำชอก ชายเจ้าชู้รู้เพียงหลอกหยอกให้หลง ที่ผ่านมาจงลาร้างวางให้ลง ทรนงมั่นคงในใจเราเอง . รักษาใจภายหน้าอย่าหลงเล่ห์ ชายเกเรเร่รักร้ายหมายข่มเหง ทำวันนี้ที่ใจเราเจ้าอย่าเกรง สร้างกุศลให้ตนเองเร่งรีบทำ
|
|
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 09:25:PM |
ปางลขุมา
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2010, 09:25:PM » |
ชุมชน
|
แสนสงสารจับใจในสุ้มเสียง ไม่อาจเลี่ยงลบลี้หนีปัญหา จากคนที่หลบหายไม่กลายมา หลั่งน้ำตาเป็นสายเพราะชายลืม หากชอกช้ำหัวใจยังไม่หาย เอากระชายละลายน้ำนำมาดื่ม เมื่อฮอร์โมนหลั่งไหลจะได้ลืม แถมยังปลื้มปวดหายสบายตัว ...พิษของลม...ขมขื่น...สะอื้นหนัก ด้วยเล่ห์รัก...ลมลวง...ในห้วงหัว กระสับกระส่าย...กายสั่น...ครั่นเนื้อตัว แม่ทูนหัว...หมอจ๋า...ต้องยาใด .......................................................... ...ลมพัดใจ...ไหวอ่อน...อ่านกลอนน้อง ซดยาดอง...ของแท้...แก้ไม่ได้ เล่ห์ลมลวง...ของ"พิม...พิลาไลย" พัดโดนใจ...ใครแล้ว...ไม่แคล้วตรม ......................................................... ..".มนวิภา"...มียาดี...ช่วยพี่ด้วย จัดแล้วปรุง...ลงถ้วย...ช่วยผสม อยากหายไข้...คลายฟื้น...ได้ชื่นชม ลืมเล่ห์ลม...รักลวง...จากห้วงใจ...
..........................................................//ครีม มนวิภาน้อมรับคำนับพี่ เรื่องยาดีที่บ้านจะขานไข แค่ปวดหัวตัวร้อนถอนได้ไว อยากหายไข้บอกไว้ในตำรา
โรคของไข้เบ็ดเสร็จสิบเอ็ดอย่าง เป็นตามทางว่าไว้ใช้ศึกษา แต่ละอย่างมีต่างระหว่างยา เอาเป็นว่ากลางๆตัวอย่างมี
เอาต้นรากตากตำนำมาต้ม บอระเพ็ดเข็ดขมหรือชิงชี่ รากคนทาโกฏิเขมาสารภี ทุกอย่างมีคุณค่ารักษาตัว
|
|
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 09:46:PM |
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 10:02:PM |
"คำหวาน"
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 17
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 46
" คำหวาน "
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2010, 10:02:PM » |
ชุมชน
|
แสนสงสารจับใจในสุ้มเสียง ไม่อาจเลี่ยงลบลี้หนีปัญหา จากคนที่หลบหายไม่กลายมา หลั่งน้ำตาเป็นสายเพราะชายลืม หากชอกช้ำหัวใจยังไม่หาย เอากระชายละลายน้ำนำมาดื่ม เมื่อฮอร์โมนหลั่งไหลจะได้ลืม แถมยังปลื้มปวดหายสบายตัว ...พิษของลม...ขมขื่น...สะอื้นหนัก ด้วยเล่ห์รัก...ลมลวง...ในห้วงหัว กระสับกระส่าย...กายสั่น...ครั่นเนื้อตัว แม่ทูนหัว...หมอจ๋า...ต้องยาใด .......................................................... ...ลมพัดใจ...ไหวอ่อน...อ่านกลอนน้อง ซดยาดอง...ของแท้...แก้ไม่ได้ เล่ห์ลมลวง...ของ"พิม...พิลาไลย" พัดโดนใจ...ใครแล้ว...ไม่แคล้วตรม ......................................................... ..".มนวิภา"...มียาดี...ช่วยพี่ด้วย จัดแล้วปรุง...ลงถ้วย...ช่วยผสม อยากหายไข้...คลายฟื้น...ได้ชื่นชม ลืมเล่ห์ลม...รักลวง...จากห้วงใจ...
..........................................................//ครีม **********************************************
ดื่มยาดอง..ของแท้..แก้ความเศร้า อาจพอเมา..มึนไป..ให้ลืมได้ พอฟื้นสร่าง..ตัวเรา..ยังเศร้าใจ เวียนมาใหม่ให้หมองต้องลมลวง
เรารับรู้..เล่ห์ลิ้น..ที่สิ้นขลัง ควรสร้างหวัง..ต่อไป..ไม่ต้องห่วง หัวใจเรา..แกร่งไว้..ให้เต็มทรวง พวกลิ้นลวง..เลวร้าย..มลายไป
เราก็มี..ศักดิ์ศรี..ที่สูงส่ง เราดำรง..คุณค่า..น่าเลื่อมใส เรามีเกียรติ..ยอดยิ่ง..ของหญิงไทย เรามีใจ..กล้าหาญ..ผ่านความช้ำ
จงเงยหน้า..กล้าสู้..อยู่อย่างสิงห์ เราเป็นหญิง..ที่ไม่แพ้..แก่ความต่ำ ยังมีสิ่ง..ดีดี..ที่ควรจำ ยังมีคำ..ที่จริงใจ..ไม่ลวงเอย. [/color][/b][/size]
|
" คำหวาน "
|
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 10:25:PM |
|
|
16 พฤษภาคม 2010, 10:30:PM |
อักษรศิลป์
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 16 พฤษภาคม 2010, 10:30:PM » |
ชุมชน
|
@.เล่ห์ลมลวงหลงชมลมลวงเล่ห์ หลงใจเทให้ไปเทใจหลง ลงเรือรักปักหลักรักเรือลง เรือเคลงโคลงเขาถีบส่งโคลงเคลงเรือ
@.เสือหิวโซตัวลายว่าร้ายนัก คารมรักอันตรายร้ายกว่าเสือ เจ็บเหมือนใจถูกใครผ่าแล้วทาเกลือ พิษเข้าเจือฝังลึกผนึกทรวง
|
"ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ กองขยะดูดีดียังมีศิลป์"
|
|
|
17 พฤษภาคม 2010, 01:00:AM |
แม่ค้าหน้าหวาน
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2010, 01:00:AM » |
ชุมชน
|
หลงเป็นเหยื่อเล่ห์รักเล่ห์ลมลวง ยอมติดบ่วงผูกไว้ไม่อาจแก้ หลงงมงายว่านี่คือรักแท้ เลยแพ้ใจให้แก่เล่ห์รักลวง
ใยมัวเมาเฝ้ารักคนไร้ใจ หลงอาลัยอาวรณ์และห่วงหวง หลงละเมอเพ้อหาและคร่ำครวญ หลงคารมคำลวงจึงตรอมตรม
|
|
|
|
17 พฤษภาคม 2010, 04:36:PM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2010, 04:36:PM » |
ชุมชน
|
เล่ห์ลมลวง สมชาย ใหญ่
เพียงแค่คำคำหนึ่ง ที่เธอนั้นพูดออกมา แต่คงไม่ใช่สัญญาจากหัวใจ เพียงแค่คำคำเดียว ที่เธอชอบบอกใครใคร หลอกให้ฉันตายใจตลอดมา
ก็รู้ทั้งรู้ว่าเธอนั้นไม่จริงใจ ไม่รู้ทำไมยังทนรักเธอเรื่อยมา ห้ามเท่าไรไม่ฟัง ใจยังปรารถนา หลงมนต์เล่ห์มายาลมปากของเธอ
เพียงแค่คำคำเดียว ที่ทำให้ใจอ่อนไหว เกลียดจริงๆนะใจไปรักเธอ เพียงแค่คำคำเดียวที่ทำให้ใจพร่ำเพ้อ ก็แค่ลมปากของเธอที่พูดออกมา
ก็รู้ทั้งรู้ว่าเธอนั้นไม่จริงใจ ไม่รู้ทำไมยังทนรักเธอเรื่อยมา ห้ามเท่าไรไม่ฟัง ใจยังปรารถนา หลงมนต์เล่ห์มายา เล่ห์ลมลวง
เพียงแค่คำคำเดียวที่ทำให้ใจอ่อนไหว เกลียดจริงๆนะใจไปรักเธอ เพียงแค่คำคำเดียวที่ทำให้ใจพร่ำเพ้อ ก็แค่ลมปากของเธอที่พูดออกมา
ก็รู้ทั้งรู้ว่าเธอนั้นไม่จริงใจ ไม่รู้ทำไมยังทนรักเธอเรื่อยมา ห้ามเท่าไรไม่ฟัง ใจยังปรารถนา หลงมนต์เล่ห์มายาลมปากของเธอ
เพียงแค่คำคำเดียวที่ทำให้ใจอ่อนไหว เกลียดจริงๆนะใจไปรักเธอ เพียงแค่คำคำเดียวที่ทำให้ใจพร่ำเพ้อ ก็แค่ลมปากของเธอที่พูดออกมา
ก็รู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่จริงใจ ไม่รู้ทำไมยังทนรักเธอเรื่อยมา ห้ามเท่าไรไม่ฟัง ใจยังปรารถนา หลงมนต์เล่ห์มายา เล่ห์ลมลวง....... ผมเห็น หัวข้อ เล่ห์ลมลวง แล้วคิดถึงบทเพลงของ สมชาย ใหญ่ จึงขออนุญาตินำมาลงให้ได้อ่านกันนะครับ คงไม่ว่ากันนะครับ เพราะโดนใจเมฆามากครับสำหรับเพลงนี้ ขอบคุณครับ....
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
17 พฤษภาคม 2010, 04:50:PM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2010, 04:50:PM » |
ชุมชน
|
[เพียง...ลม...ลวง...
เพียงสายลมพรมใจให้ตื่นเต้น พัดโชยเย็นกลางกมลคนหวั่นไหว มิอาจคว้าลมพรอดตลอดไป คนร่ำไห้คนหลงพะวงลม
คือสายลมพรมผ่านหวานชั่วคราว ทิ้งความหนาวฝากไว้ให้ขื่นขม ป่านนี้คงพลิ้วใจใครอื่นชม จำต้องข่มความหม่น...ทนเดียวดาย
เป็นสายลมพรมใจใครเพียงครู่ รักมีอยู่มิงามไร้ความหมาย จึงลาทิ้งให้หนาวร้าวใจกาย เจ็บมิวายรักขมเพราะลมลวง
รักคงใช่ของเล่นเช่นลมว่า จึงง่ายลามิให้ใครแหนหวง คราลมโชยรีบรักรีบตักตวง ลมทิ้งช่วงคือวันช้ำน้ำตานอง
ลมเจ้าเอ๋ยเคยคิดจะหยุดไหม หยุดพาใจใครสะบัดอกกลัดหนอง วอนลมเลิกกระทำเลิกลำพอง มีคนหมองลมลวงใจให้ร้าวราน
เพียงสายลมย้ำใจให้คิดถึง ครารักซึ้งจับใจในคำหวาน เสียดายลมพัดใจอยู่ไม่นาน สายลมผ่านชั่วคราวทนหนาวใจ.[/size] นี้ไม่ใช่ผลงานของเมฆานะครับ แต่เป็นบทกลอนที่ประทับใจเมฆาเป็นอย่างยิ่ง ไม่ทราบชื่อผู้แต่งครับ ได้มาจาก เว็บ Bloggang.com:au-ja.+เล่ห์ลมลวง+ ป.ล. เมฆา...ต้องกราบขออภัยที่วันนี้พยายามแต่งกลอนแต่แต่งไม่ออกครับ อย่าว่ากันนะครับ. ด้วยรักในบ้านกลอนไทย ขอบคุณครับ......
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
17 พฤษภาคม 2010, 08:05:PM |
|
|
17 พฤษภาคม 2010, 10:03:PM |
คนไร้ค่า
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 23
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 201
|
|
« ตอบ #14 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2010, 10:03:PM » |
ชุมชน
|
เล่ห์ลมลวงลวงรักให้ช้ำชอก เธอกลับกลอกบอกรักแต่ห่างหาย เธอทำฉันช้ำเจียนชีวาวาย ฉันเลยคล้ายตายทั้งเป็นเพราะคำลวง
เล่ห์ลมลวงเมื่อไหร่ใจจักลืม เมื่อไหร่ใจจะเลิกปลื้มคำห้ามหวง พูดออกมาลวงสิ้นทั้งหมดทั้งปวง ลืมคำลวงเมื่อไหร่ใจเจ้าเอย
|
|
|
|
|