ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมพิลาไลย]

มองนภาฟ้างามในยามนี้
แต่ฤดีสิเศร้าเหงาว้าเหว่
ไม่รู้ว่าสาเหตุใดใจเกเร
จึงซวนเซเสียหนักหลักโอนเอน

มองทางไหนใครเล่าเขาแสนชื่น
แต่เราขื่นขมใจใครจะเห็น
มันเหว่ว้าอาลัยให้รำเค็ญ
ไม่รู้เป็นเพราะไรใจเหงาจัง

พิมพิลาไลย

[เมฆา...]

                         เมื่อสายฝนหล่นโปรยโชยระรื่น
               กระทบพื้นแผ่นดินส่งกลิ่นหอม
               กระดอนเด็นกระเซ็นผ่านก้านพยอม
               กระจายพร้อมไออุ่นหอมกรุ่นดิน
                        สุดเหว่ว้าคราฝนหล่นโปรยผ่าน
               คิดถึงวานวันเก่าเฝ้าถวิล
               สองเราเคียงเมียงมองนองฝนริน
               คงลืมสิ้นกลิ่นฟางข้างเถียงนา
                        หยาดพิรุณโหมซัดพัดกระหน่ำ
               คงลืมคำพร่ำเตือนเสมือนว่า
               หยาดน้ำฝนหล่นปางล้างสัญญา
               ที่เคยเกี่ยวเหนี่ยวอุราเรียกหากัน
                        คงเดียวดายร่านวนระคนทั่ว
              ความหวาดกลัวหัวเราะเยาะเย้ยฝัน
              ความว้าเหว่เห่กล่อมประนอมกัน
              ให้ก้าวพ้นคืนวันอันเดียวดาย.....
   
                         ***เมฆา...***                              

[ดอกกระเจียว]

วันเวลาผ่านผันฝ่าฟันสู้
การคงอยู่อย่างเปลี่ยวจิตไมคิดหมาย
คอยคิดฝันด้วยใจไม่นึกอาย
หากมีคู่เคียงกายคงหายตรม

ฟ้าเจ้าเอยเฝ้ามองเมื่อหมองเศร้า
มีใครเล่าจะลบคืนอันขื่นขม
จึงว่างเปล่ากับฝันอันโง่งม
ประทับซ้ำความระทม..ว้าเหว่ใจ

[กุลมาตา(singlemom99)]

จงกลับคืนฝืนใจให้เข้มแข็ง
รวบรวมแรงจงแจ้งใจหายว้าเหว่
ทางข้างหน้าฟ้ายังใสไม่รวนเร
รักยังรอต่อทุ่มเทไม่เรรวน

[ปรางทิพย์]

หลายวันคืนฝืนข่มระทมนัก
ด้วยตระหนักรักนี้มิมีหวน
คำสัญญาคราเก่าเฝ้าทบทวน
เคยรำจวนป่วนปั่นสบั้นวาย

โอ้ฟ้าเอ๋ยเคยมองแล้วหมองเศร้า
สีหม่นเทาเงารักหักสลาย
สุดเอื้อมคว้าว้าเหว่โดนเล่ห์กราย
ไร้จุดหมายปลายทางร้างนิรันดร์