ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

**บันทึกเส้นทางธรรม  ๔  (“อุปสรรคแห่งการเดินทาง”)

 

ระหว่างทางยาวไกลในเบื้องหน้า
ด้วยศรัทธานาบุญหนุนแน่วแน่
กลับเกิดคิดบางอย่างสร้างตัวแปร
เข้ายุแหย่แก่ใจให้หมองมัว

ความไหวหวั่นใดใดใคร่บังเกิด
ใจเตลิดเชิดหายใต้ฟ้าหลัว
ความมืดดำถลำพ่นดังฝนรัว
เริ่มหวาดกลัวกลั้วคลั่งช่างวังเวง

ใจติดบ่วงห่วงใยให้ว้าวุ่น
ชุลมุนรุมร้ายใคร่ข่มเหง
ระลึกถึงอดีตกรีดละเลง
ให้เครียดเคร่งอาวรณ์บั่นทอนใจ

กำหนดใจไฉนเล่าเจ้าไม่รับ
ดังดวงจิตติดกับปรับไม่ไหว
ยิ่งก้าวย่างทางกว้างอ้างว้างไกล
อุปาทานพล่านใส่ตามรายทาง

ความระบมซมกายก็ร้ายนัก
ความเจ็บปวดหาญหักมักกรีดขวาง
สังขารล้าภาระใจไม่ปล่อยวาง
อดีตต่างรั้งไว้...ในห้วงกาล

อุปสรรคใหญ่หรือคือความคิด
คอยสะกิดจิตคนรนเผาผลาญ
เฝ้ากร่อนกัดรัดรึงตรึงไปนาน
ข้ามให้ผ่านใจตนจะพ้นเอง
 

[เขียนชีวิต]

เวทนา  เรียนรู้จึ่ง  วัฒนา
โอ้เจ็บหนอ  เหตุใด  ไม่จากหนอ
ต้องมองเห็น  การหาย  แต่ไม่เห็น

สายน้ำตา  ไหลออก  จากดวงตา
ด่าพระบ้า  ไฉนหลอก  ให้ทำบ้า
ด้วยโกรธแค้น  ดวงจิต  เต็มไฟแค้น
 

โอ้ไฟแค้น  เต็มดวงจิต  เตลิดไหล
ด้วยดวงใจ  ยังกระเตาะ  ไม่เหมาะสม
พอทำไป  เจ็บบรรลัย  ใจโสมม
ทุกข์ระทม  ทนขื่นขม  ปาดน้ำตา

เป็นเพราะใจ  ยังอ่อนแอ  แพ้ให้ทุกข์
วิ่งหาสุข  แต่หนใด  ใจควรหา
เห็นเพียงทุกข์  อุตลุด  ทุกเวลา
นั่นเพราะว่า  ใจเรานั้น  มันไม่วาง

พอได้รู้  หัวใจ  ไหลน้ำตา
โมทนา  บุญอาจารย์  ท่านได้สร้าง
ได้สอนศิษ  ให้จิตเขา  ไม่หลงทาง
ให้รู้วาง  ให้รู้ว่าง  สุขเป็นแล 


คิดถึงพระอาจารย์ที่ท่านเคยสอน  หลุดมาจากวงโคจรแล้ว  หลุดๆวุ่นๆ  วิ่งตามโลก  มากมาย...

 

[masapaer]

ความสุขอยู่ไม่ไกลหัวใจดอก
แต่คนหลอกใจตัวมั่วว่าแน่
จะหาใดยึดมั่นมันตัวแปร
เรียนรู้แพ้ใจเราเอาให้ตรง

ค่อยค่อยคิดจิตนำตามเป็นขั้น
ค่อยค่อยบั่นถางไปอย่าให้หลง
หมั่นรู้ตัวชั่วดีพลีวางลง
ใจกลางกลางอย่างปลงคงพอดี