ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[my smile]

วันเดือนปี...ผ่านไปนานมาก...จนฉัน...ลืมสิ่งนั้น
สิ่งที่มัน...คือความสุข...อุ่นอิ่ม...ที่ใจเรียกหา
ฉันปล่อยมัน...ให้หลุดลอย...ล่องไป...กับกาลเวลา
ไม่คิด...อยากได้มา...ฉันฝืนใจ...ปฏิเสธมัน

บอกกับตัวเอง...ว่าไม่...ฉันไม่อยากได้
ปล่อยมันไป...ให้กับคนอื่น...ที่เฝ้าฝัน
หนึ่งหัวใจ...ที่เรียกร้อง...ไม่เคยมอง...ไม่สำคัญ
รู้แต่มัน...ไม่ต้องการ...อย่าแตะเลย

กี่ครั้งแล้ว...กับความสุข...ที่สูญหาย
คนมากมาย...ทุ่มเทให้...กลับเมินเฉย
ไม่กล้าแตะ...ไม่กล้าเอื้อม...ทำเฉยเมย
บอกหัวใจ...อย่าลองเลย...ความสุขที่อยากได้...ไม่ตายตัว
 

          

[my smile]

ความรัก…ฉันไม่กล้า…รับมันมา
กลัวสิ่งที่ว่า…มันจะวน…เปลี่ยนทาง…ทำร้ายฉัน
กลัวสิ่งที่ได้รับ…หลังจาก…ไม่มีมัน
กลัวจะเป็นอย่างนั้น…แบบที่ฉัน…เคยเป็นมา

ไม่อยาก…นอนร้องไห้
ไม่อยากได้…ความเจ็บปวด…ไม่อยากเรียกหา
ความสุขเหล่านั้น…ไม่อยากรับ…ไม่กล้ารับมันมา
กลัวจะหลงมายา…กับความสุขจอมปลอม…อีกครั้งหนึ่ง

 
   

[my smile]

เพราะไม่อยากเสียน้ำตา
ฉันจึงไม่รับมาความสุขเหล่านั้น
เพราะไม่อยากทุกข์ทนกับมัน
ฉันจึงไม่คิดฝันเก็บมันไว้ในใจ

ปล่อยให้ความรักอยู่ในที่ที่ควรอยู่
ฉันไม่คู่ควรแม้อยากได้สักไหน
เพราะไม่อดทนฉันกลัวที่จะเสียมันไป
และกลัวว่าหัวใจจะรับมันไม่ได้ความทรมาน


    

[my smile]

. . . ฉั น เ ป็ น แ ค่ ผู้ ห ญิ ง ค น นึ ง . . .
ไม่ได้ เป็นหนึ่ง ในด้านไหนไหน
อยู่กับความฝัน ใช้ชีวิตเรื่อยเรื่อย ไม่มีใคร
และจะเป็น อย่างนี้ตลอดไป ไม่เปลี่ยนมัน

. . . ไ ม่ อ ย า ก ไ ด้ สั ม ผั ส ที่ มี ค่ า. . .
สัมผัสที่ใครต่อใคร ก็เรียกมันว่า ความสุขของฉัน
ไม่ต้องการหรอก ความห่วงใย ที่ใครเขามอบให้กัน
ไม่อยากช้ำ กับฝัน ที่ไม่มีทางได้มา

. . . อ ยู่ แ  ค่ ต ร ง นี้ . . .
หยุดอยู่ที่ คำว่าพอ อย่าถือสา
เพราะความรัก มันไม่อาจ สัมผัสได้ ด้วยวาจา
หยุดแล้ว ไม่ขอให้ได้มา ความรักจากใครใคร...