ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kongklon]

อยากเดินทาง แสนไกล ไปสุดฟ้า  ให้เวลา  รักษาใจ  หายจากแผล
แผลที่ใจ  เธอทำเจ็บ  ไม่เหลียวแล      ไม่รู้แน่ ว่าจะผ่าน ไปยังไง

ยังมืดมน หนทาง จะแก้ไข   มันสายไป ที่จะหวน คืนกลับหลัง
รักของเรา มันจบแล้ว หัวใจพัง   ฉันมานั่ง คิดทบทวน สวนทางลม

[เพรางาย]

ถนนเส้นที่ทนก้าว             มีหนามแหลมยาว
คอยเบียดเสียดแทงฝากรอย

เจ็บปวดจนอยากจะถอย    น้ำตาไหลย้อย
หนทางช่างแสนห่างไกล

ถนนจากใจสู่ใจ                เหมือนถูกทิ้งให้
เคว้งคว้างกลางหนคนเดียว

รู้ไหมทำใครเปล่าเปลี่ยว      ได้โปรดแลเหลียว
ส่งแรงสู้ด้นเดินทาง

หากยังเงียบหายทิ้งห่าง       ปิดใจอำพราง
คนย่างก้าวต่อ...ท้อเกิน
 

[กุลมาตา(singlemom99)]

ผ่านมา..ลาผ่าน..กาลเปลี่ยน
ผ่านเวียน..เปลี่ยนไป..ใจหนอ
ผ่านได้..ใจมั่น..ฝันรอ
รักต่อ..ขอผ่าน..มารหัวใจ

[จ้อง เจรียงคำ]

อยากเดินทาง แสนไกล ไปสุดฟ้า  ให้เวลา  รักษาใจ  หายจากแผล
แผลที่ใจ  เธอทำเจ็บ  ไม่เหลียวแล      ไม่รู้แน่ ว่าจะผ่าน ไปยังไง

ยังมืดมน หนทาง จะแก้ไข   มันสายไป ที่จะหวน คืนกลับหลัง
รักของเรา มันจบแล้ว หัวใจพัง   ฉันมานั่ง คิดทบทวน สวนทางลม

หรือจะจริงสิ่งเดียวช่วยเยียวยา   คือเวลาลบเลือน..รสเฝื่อนขม
ระหว่างรอ..แล้วไง..ถ้าใจตรม   สิ่งใดล่ะ..จะช่วยข่ม..คมปวดร้าว

หรือต้องปล่อย..ลอยใจ..ไปกับปวด  ให้มันยวดยิ่งเจ็บจนเหน็บหนาว
รอกาลเคลื่อนเลื่อนฝืดแสนยืดยาว   ใจยังด่าวดิ้นทุรน..สิ้นหนทาง

[ดิษฐา]

จะผ่านไป ได้ไงเมื่อใจเจ็บ
วันหนาวเหน็บ ยังตรึงสะอื้นหา
วันเดือนผ่าน กี่ครา คราบน้ำตา
พารักษา แผลช้ำ กับซ้ำเดิม

[ทอฝัน]

จะผ่านไป ได้ไงเมื่อใจเจ็บ
วันหนาวเหน็บ ยังตรึงสะอื้นหา
วันเดือนผ่าน กี่ครา คราบน้ำตา
พารักษา แผลช้ำ กับซ้ำเดิม

...จะผ่านไป...อย่างไร...ใจหยุดแล้ว
ไร้ซึ่งแนว...ทางทวน...ให้หวลเริ่ม
หยุดก็ตาย...ไปก็ตรอม...มิพร้อมเติม
เหนื่อยที่เพิ่ม...เสริมใจ...ให้จดจำ
............................................................
...อีกนานไหม...ใสแสง...แรงแห่งฟ้า
สาดส่องมา...พาใจนี้...ที่ถลำ
พ้นมืดมิด...เมามัว...สลัวดำ
ใครจะนำ...ทางทุน...เกื้อหนุนใจ...
............................................................/ทอฝัน

[เมฆา...]

จะผ่านไป ได้ไงเมื่อใจเจ็บ
วันหนาวเหน็บ ยังตรึงสะอื้นหา
วันเดือนผ่าน กี่ครา คราบน้ำตา
พารักษา แผลช้ำ กับซ้ำเดิม

...จะผ่านไป...อย่างไร...ใจหยุดแล้ว
ไร้ซึ่งแนว...ทางทวน...ให้หวลเริ่ม
หยุดก็ตาย...ไปก็ตรอม...มิพร้อมเติม
เหนื่อยที่เพิ่ม...เสริมใจ...ให้จดจำ
............................................................
...อีกนานไหม...ใสแสง...แรงแห่งฟ้า
สาดส่องมา...พาใจนี้...ที่ถลำ
พ้นมืดมิด...เมามัว...สลัวดำ
ใครจะนำ...ทางทุน...เกื้อหนุนใจ...
............................................................/ทอฝัน

                                                                                          
                                                     .....หากเหนื่อยนัก พักเติม เสริมแรงฝัน
                                                             ด้วยใจหวัง ตั้งมั่น อย่าหวั่นไหว
                                                                ปล่อยความมืด จืดจาง ลางเลือนไป
                                                                    ถักทอฝัน วันใหม่ ไปด้วยกัน....
                                                      .....สุริยา ฉายแสง แห่งฟ้าใส
                                                              ส่องนำทาง กลางใจ ให้เห็นฝัน
                                                                 คราบน้ำตา อย่าคิด ติดตรึงมัน
                                                                    ก้าวตามฝัน ตะวันส่อง นำร่องเดิน....
                                                            ........................................................../เมฆา....
                                                                       
                                                                                                                                
                                                                                               

[*~ดอกเหมย~*]

จะทนเจ็บอย่างไรให้พ้นผ่าน
จะเจ็บช้ำอีกนานสักแค่ไหน
จะปวดร้าวหนาวเหน็บอีกเท่าใร
หรือต้องปล่อยหัวใจให้แข็งตาย
กว่าจะพ้นตะวันที่สาดส่อง
เฝ้าคอยมองแสงจันทร์ให้ลับหาย
ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย
สุขกลับกลายเป็นโศกวิโยคตรม

[สายใย]

จะขอชวนมวลมิตรที่จิตช้ำ
ถูกเขาทำกล้ำกลืนความขื่นขม
เธอไม่รักแกล้งหลอกบอกให้ตรม
ต้องซานซมจมน้ำตากว่าผ่านไป

มาเถิดคนหม่นช้ำระกำรัก
มาสมัครพรรคสุราดีกว่าไหม
เมาแล้วพร่ำย้ำเหน็บที่เจ็บใจ
เมาหวังให้ลืมรักได้สักวัน

ถึงเขาจะประณามหรือหยามหมิ่น
ว่าคนกินสุรามันน่าขัน
ถ้าสุราพาให้หายจาบัลย์
คงตัวฉันขอดื่มเพื่อลืมเธอ

[อักษรศิลป์]

@.จะผ่านน้ำข้ามไปใช้เรือข้าม
จะผ่านหนามผ่านขวากต้องถากถาง
แต่ผ่านช้ำอกหักด้วยรักนาง
ต้องลอยคว้างผ่านไปไม่ง่ายเลย

@.จะต้องทำอย่างไรให้พ้นผ่าน
ทรมานใจแยกแหลกแล้วเหวย
ทั้งเจ็บแปลบแสบใจเพราะไม่เคย
แม้นล่วงเลยเนิ่นนานยังซานซม

@.ขอสุราพาใจให้พ้นผ่าน
เป็นสะพานข้ามพ้นทนขื่นขม
เสพสุราอาจิณกินเป็นกลม
เมาแล้วล้มทับหมอนนอนลืมเธอ

[*~ดอกเหมย~*]

จะขอชวนมวลมิตรที่จิตช้ำ
ถูกเขาทำกล้ำกลืนความขื่นขม
เธอไม่รักแกล้งหลอกบอกให้ตรม
ต้องซานซมจมน้ำตากว่าผ่านไป

มาเถิดคนหม่นช้ำระกำรัก
มาสมัครพรรคสุราดีกว่าไหม
เมาแล้วพร่ำย้ำเหน็บที่เจ็บใจ
เมาหวังให้ลืมรักได้สักวัน

ถึงเขาจะประณามหรือหยามหมิ่น
ว่าคนกินสุรามันน่าขัน
ถ้าสุราพาให้หายจาบัลย์
คงตัวฉันขอดื่มเพื่อลืมเธอ...~พี่สายใย~

หากเมาแล้วหายเจ็บจริงหรือเปล่า
หากดื่มเหล้าลืมเขาได้จริงเหรอ
โดนพิษรักเจ็บนักจนใจเบลอ
เฝ้าพร่ำเพ้อคร่ำครวญจนซวนเซ
ขอชนแก้วน้ำชาคงเหมาะกว่า
ว่าแล้วคว้าแก้วน้ำใบสุดเก๋
ยกมือขึ้นชนแก้วแล้วร้องเฮ!!
หมดจอกเลยนะเพ่ดื่มเพื่อลืม...~ดอกเหมย~

  

[สายใย]

หวังให้ใจหายช้ำด้วยธรรมะ
ยุบหนอนะบ๊ะหัวใจชอบไผลเผลอ
พอหลับตาครั้งใดไยต้องเจอ
ใบหน้าเธอเสนอเด่นเหมือนเช่นเดิม

ก็ตวาดอาฆาตใจไปหลายครั้ง
ถ้าแม้นยังรักอย่างนี้แถมมีเพิ่ม
คงต้องปรามห้ามว่าอย่าเหิมเกริม
รักที่เริ่ม จบไป หรือ ไม่รู้

[ทอฝัน]

     

                   
                                 

                                                    .....หากเหนื่อยนัก พักเติม เสริมแรงฝัน
                                                              ด้วยใจหวัง ตั้งมั่น อย่าหวั่นไหว
                                                              ปล่อยความมืด จืดจาง ลางเลือนไป
                                                               ถักทอฝัน วันใหม่ ไปด้วยกัน....

...
...จะผ่านไป...อย่างไร...เล่าวันนี้
เมื่อไร้ที่...เติมต่อ...ทอความฝัน
ด้วยเดินเดี่ยว...ดุ่มด้น...บนทางตัน
สิ้นแสงวัน...พลันเร้น...ไม่เห็นใคร
...หวังเพียงใคร...สักคน...มาค้นพบ
รวมเส้นทาง...บรรจบ...ให้นบไหว้
คอยขัดเกลา...เขลาขลาด...สะอาดใจ
นำชีวิต...คิดเริ่มใหม่...ไปอีกวัน............................../ทอฝัน
...

                                                                     .....สุริยา ฉายแสง แห่งฟ้าใส
                                                                 ส่องนำทาง กลางใจ ให้เห็นฝัน
                                                                 คราบน้ำตา อย่าคิด ติดตรึงมัน
                                                                  ก้าวตามฝัน ตะวันส่อง นำร่องเดิน....
                                                            ........................................................../เมฆา....
                                                                                                                                         

[คนไร้ค่า]

จะผ่านไปได้ยังไงเมื่อมันเจ็บ
เจ็บว่าเล็บกรีดใจเป็นไหนๆ
เจ็บเหมือนมีดกรีดลงกลางหัวใจ
แล้วเมื่อไรจึงจะหายได้ซะที

อยากจะลืมเรื่องราวร้อยพันผ่าน
อยากจะลืมเรื่องวันวานตามราวี
อยากจะลืมลืมเธอพ่อคนดี
แต่ยิ่งหนีใจยิ่งจำจะทำไง

[Kongklon]

จะหลับตา หลับลง ในคืนนี้                   บอกฉันที มีวิธี ที่ดีใหม
หลับไม่ลง ปลงไม่ตก เจ็บหัวใจ            อยากหลับใหล นอนฝัน บอกฉันที 
หลับไม่ได้ มาหลายคืน ฝืนชีวิต            หลับตานิด ภาพสะกิด อยากจะหนี
จึงลืมตา มาเปิดเพลง ทำนองดี              กล่อมหลับที หลับไป ทั้งน้ำตา

[ดอกกระเจียว]

คงจะผ่านไปได้ถ้าไม่เก็บ
รอยความเจ็บชิงชังเรื่องทั้งหลาย
เรื่องแย่แย่หากลืมไปไม่เสียดาย
จะผ่อนคลายเหนื่อยล้าน้ำตาใจ

มีบางคนชอบฝังความชังเกลียด
เข้าบังเบียดตัวตนแต่หนไหน
เยี่ยงนรกเชียวเราแม้เข้าไป
ร่วมเยื่อใยเรื่องร้ายร้ายใต้มุมมอง

ถ้าโลกของเขาที่ไร้รอยยิ้ม
มีแต่ลิ้มโศกเศร้าความหม่นหมอง
ยิ่งนับวันวิปริตผิดทำนอง
เฝ้าเรียกร้องหาเรื่องร้ายมิคลายใจ

[my smile]

จะผ่านไป...ได้อย่างไร
ในเมื่อใจ...ไร้ความหวัง
สิ่งต่างต่าง...ที่พลาดพลั้ง
หมดกำลัง...จะสู้ยืน

>>>>>>-----<<<<<<<

อยากจะลุก...ก็ยังล้ม
ใจระทม...ยากจะฝืน
มีแค่เพียง...เสียงสะอื้น
ทั้งยามตื่น...และล้มนอน
 

[Kongklon]

ฉันกำลัง พยายาม อยู่ตอนนี้                   เรื่องที่มี เรื่องที่เกิด คงเพียงฝัน
พอตื่นมา คงจะลืม เหมือนทุกวัน             ถ้าเพียงฝัน ก็คงดี ที่ไม่จริง
แต่นี้มัน ไม่ใช่ แค่ความฝัน                   พอตืนพลัน เหมือนมีมาร เข้ามาสิง
ทำให้จิต คิดฟุ้งซ่าน ซาเรื่องจริง              ใจประวิง สิงสู่ มิรู้ลืม

[ปรางทิพย์]

กว่าจะผ่านม่านหมอกยามชอกช้ำ
ถ้อยลำนำย้ำเตือนยากเลือนหาย
บทบรรเลงเพลงรักหักวางวาย
ใจสลายสายใยใกล้ขาดรอน

มองภาพเขาเคล้าคลอพะนอหวาน
ดั่งไฟผลาญกานต์ใจให้ทอดถอน
กอดตัวเองเกรงล่วงห้วงอาวรณ์
รักขาดตอนร้อนรนทุกข์ทนเกิน

[Kongklon]

อยากจะผ่าน ม่านหมอก ยามชอกช้ำ
เพียงถ้อยคำ กำลังใจ รักษาหาย
บทบรรเลง เพลงรักเก่า เศร้าใจกาย
ใจสลาย ค่อยค่อยหาย ทุกวันคืน
มองภาพเขาเคล้าคลอพะนอหวาน
เมื่อไม่นาน ก่อนหน้านั้น ต้องทนฝืน
กอดตัวเอง ร้องไห้ แทบทุกคืน
ใจเริ่มฟื้น คืนกลับ ดีดังเดิม