สโนไวท์ (ขอต่อเวลาอีกภาค)
สโนไวท์ผูกใจอายและเจ็บ
หมอไม่รับจับเย็บเจ็บเพราะด้าน
เจ้าคนแคระคอยค่อนขอดตลอดกาล
เพราะเจ้าชายหน้าหวานดันมีเมีย
สโนไวท์ใหลหลงปลงไม่ตก
เฝ้าตีอกชกตัว..กลัวได้เตี้ย
เจ้าหญิงหวานปานหยดซดแต่เบียร์
เมางัวเงียละเหี่ยใจทำไงดี
ทั้งที่หน้าสวยขาวพราวสะพรั่ง
ผมดำดังขนนกกามารศรี
ปากแดงอิ่มจิ้มลิ้มพริ้มอย่างนี้
เจ้าชายมีหญิงอื่นสะอื้นอาย
ในบัดดลอลอึงเสียงหึ่งห่าม
แคระทั้งเจ็ดมาเฝ้าตามในยามสาย
ร้องเรียก "ไวท์" เหวยเหวย...เฮ้ย..นังร้าย
ออกมาดูเจ้าชายกับลูกเมีย
สโนไวท์เมาแอ๋เดินแส่ส่าย
ก้นยักย้ายส่ายล้มอารมณ์เสีย
เฮ้ย..ใครวะโวยวาย..อ้อ..ไอ้เตี้ย
กรูจะด่าว่าให้เสียเตี้ยไม่เจียม
สโนไวท์ตะกายมาถึงหน้าบ้าน
ถึงอุทาน "มายก๊อด" หนุ่มฮอทเหี้ยม
กอดลูกเมียมองหน้าว่าไม่เจียม
สวยไม่เปี่ยมคุณค่าน่าละอาย
..
กุลมาตา(singlemom99)
25 กรกฎา 2552
